Panasonic Lumix DMC-GX7 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
Ustawienia | Rozmiar obrazu |
Proporcje obrazu 4:3 | |
L (16M) | 4592×3448 |
M (8M) | 3232×2424 |
S (4M) | 2272×704 |
Proporcje obrazu 3:2 | |
L (14M) | 4592×3064 |
M (7M) | 3232×2160 |
S (3,5M) | 2272×1520 |
Proporcje obrazu 16:9 | |
L (12M) | 4592×2594 |
M (6M) | 3232×1824 |
S (2M) | 1920×1080 |
Proporcje obrazu 1:1 | |
L (12M) | 3424×3424 |
M (6M) | 2416×2416 |
S (3M) | 1712×1712 |
Podstawowa regulacja wyglądu zdjęć JPEG dokonywana jest za pomocą opcji styl zdjęcia, którą odnajdziemy w menu fotografowania. Dostępnych jest 6 zdefiniowanych stylów obrazu i dodatkowo jedno ustawienie własne:
- Standardowy,
- Żywe barwy,
- Naturalne,
- Monochromatyczne (czarno-białe),
- Krajobraz,
- Portret.
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z Olympusa E-P5 oraz Fujifilm X-E1. Na rozwijanej liście znajdują się także inne aparaty dostępne aktualnie w naszej bazie.
Obraz na zdjęciach JPEG w GX7 charakteryzuje się dobrą jakością w całkiem szerokim zakresie czułości. Dla niskich ISO w zasadzie nie widać różnic pomiędzy prezentowanymi aparatami, z wyjątkiem różnego stopnia wyostrzania stosowanego przez producentów. Przy czułości ISO 6400 szum na zdjęciach w GX7 zaczyna być już widoczny, jednak jego poziom nie jest jeszcze uciążliwy. Oczywiście nie można zapominać, że działa odszumianie, którego w testowanym aparacie nie daje się wyłączyć. Powoduje ono, że nawet na dwóch najwyższych czułościach szum nie osiąga wysokiego poziomu, jednak cierpią na tym szczegóły obrazu, które po prostu tracimy.
Testowany Lumix i jego bezpośredni konkurent E-P5 prezentują podobny poziom jakości obrazu mniej więcej do ISO 3200. W tym zakresie czułości widać jednak, że Olympus mocniej wyostrza JPEG-i. Przy ISO 6400 wciąż trudno stwierdzić na oko, w którym aparacie szum jest wyższy, jednak widać, że odszumianie w E-P5 coraz mocniej degraduje szczegóły na zdjęciach. Dla ISO 12800 szum wydaje się być nieco wyższy w PEN-ie, a na najwyższej czułości, choć obrazy z obu aparatów prezentują naprawdę słabą jakość, więcej szczegółów daje się zauważyć na zdjęciu z GX7.
Wśród porównywanych aparatów zdecydowanie najlepiej wypada Fujifilm X-E1. Jego przewaga jest szczególnie widoczna na najwyższych czułościach, gdzie mimo odszumiania wciąż wyraźnie widać szczegóły, które w GX7 i E-P5 zostały bezpowrotnie utracone.
Wyostrzanie
W GX7 mamy do dyspozycji 11-stopniową skalę wyostrzania JPEG-ów (od −5 do +5). Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej scenki wykonanych w skrajnych ustawieniach parametru wyostrzania oraz z ustawieniem pośrodku skali.
Panasonic GX7, ISO 200 | |||
|
|||
|
|||
|
Jak już wspominaliśmy w czwartym rozdziale, wyostrzenie JPEG-ów na minimalnym poziomie jest bardzo umiarkowane, co wyraźnie widać w powyższym porównaniu. Na jego podstawie można również stwierdzić, że poziom zerowy charakteryzuje się już całkiem sporym wyostrzaniem i nie polecamy stosowania wyższych ustawień, bowiem obraz zaczyna wyglądać na przeostrzony (jasne obwódki wokół konturów stają się bardzo wyraźne).
Tryb kreatywnego sterowania – filtry efektowe
W testowanym Panasoniku, podobnie jak w poprzednim modelu na kole nastaw znajduje się tryb „Kreatywne sterowanie”, który pozwala na fotografowanie z użyciem efektów kolorystycznych. W stosunku do poprzednika w GX7 zwiększył się jednak wybór filtrów, a do dyspozycji mamy następujące ustawienia:
- Ekspresyjny,
- Retro,
- Dawne czasy,
- Wysoka tonacja,
- Niska tonacja,
- Sepia,
- Monochromatyczny,
- Dynamiczne czarno-białe,
- Monochromatyczny Rough,
- Monochromatyczny Silky,
- Mocny obraz,
- Wysoka dynamika,
- Efekt krosowania,
- Efekt zabawki,
- Jasny i żywy efekt zabawki,
- Bleach bypass,
- Efekt miniatury,
- Miękka ostrość,
- Fantazja,
- Filtr gwiezdny,
- Obraz jednobarwny,
- Światło słoneczne.
Minusem trybu „Kreatywne sterowanie” jest jego automatyczny charakter. Z podstawowych parametrów ekspozycji możemy jedynie ustawić kompensację. O pozostałych decyduje niestety aparat.
Efekt działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej.
Modyfikacja zakresu tonalnego
W Panasoniku GX7 odnajdziemy trzy funkcje pozwalające modyfikować rozpiętość tonalną wykonywanych zdjęć. Znajdują się one w menu fotografowania, aczkolwiek dostęp do nich można sobie ułatwić poprzez przyciski funkcyjne lub Q.menu. Funkcja Jasne/Zaciemnione umożliwia modyfikowanie jasnych i ciemnych partii obrazu z poziomu krzywej jasności. Pozwala ona zarówno na rozszerzanie rozpiętości tonalnej (zmniejszenie kontrastu), jak i zawężanie (zwiększanie kontrastu). Jasne i ciemne partie obrazu można modyfikować osobno. Ustawienia obu parametrów zawierają się w skali os −5 do +5 z krokiem jednostkowym.
Pozostałe dwie funkcje, czyli tryb HDR oraz inteligentna dynamika służą wyłącznie do zwiększania rozpiętości tonalnej. Pierwsza z nich bazuje na wykonaniu trzech różnych ekspozycji (±1, ±2, ±3 EV oraz auto), podczas gdy druga (3 stopnie intensywności oraz auto) jedynie programowo „wyciąga” informacje z ciemnych obszarów na zdjęciu. Warto jeszcze dodać, że w trybie HDR dostępna jest opcja automatycznego wyrównywania składanych zdjęć. Taka funkcjonalność jest w zasadzie niezbędna, jeśli wykonujemy zdjęcia z ręki. Musimy jednak nadmienić, że GX7 nie zawsze dobrze sobie radzi z prawidłowym wyrównywaniem składanych zdjęć. Podczas testów stosunkowo często musieliśmy powtarzać fotografowanie, bowiem wynikowe zdjęcie okazywało się źle złożone.
W poniższej tabelce prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane przy użyciu opisanych przed chwilą funkcji z różnymi ich ustawieniami.
Zdjęcia panoramiczne
Lumix GX7, podobnie jak model G6 oferuje tryb zdjęć panoramicznych, w którym aparat automatycznie wykonuje i skleja poszczególne zdjęcia tworząc z nich wynikową panoramę. Odnajdziemy go jako jedną z opcji trybu SCN. W ustawieniach funkcji panoramy odnajdziemy opcję wyboru kierunku fotografowania: w prawo, w lewo, w górę lub w dół, a także możliwość zastosowania jednego z osiemnastu filtrów efektowych. Podczas wykonywania panoramy aparat należy po prostu obracać równomiernie w ustalonym kierunku. Gdy wykonanie całkowitej panoramy okazuje się niemożliwe, aparat nie tworzy pliku z ciemnym obszarem, a odpowiednio obcina kadr. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a maksymalne rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:
- Pionowa – 8176×2560 pikseli,
- Pozioma – 8176×1920 pikseli.
Poniżej przedstawiamy przykładowe panoramy.
|
|
|
|
|
|
|
|