G16 dobrze leży w jednej ręce, brakuje jednak lepiej zaznaczonego przedniego uchwytu. Spust migawki nie pracuje standardowo – nadal by wykonać zdjęcie, trzeba mocniej go docisnąć, lecz opór dwustopniowej pracy nie jest dobrze wyczuwalny.

By obsługa aparatu była bezproblemowa, producent wyposażył go w rolkę oraz pierścień sterowniczy, dając tym samym użytkownikowi większą swobodę w jednoczesnym operowaniu wartością przysłony i czasem migawki. Dodatkowo do dyspozycji mamy pierścień korekcji ekspozycji, który działa w trybie M, lecz staje się całkowicie nieprzydany w trybach Auto.

----- R E K L A M A -----

Ciekawą możliwością jest przypisanie funkcji zoomu do przedniego pierścienia sterującego. W takiej sytuacji każde przekręcenie nim będzie przestawiało pozycję obiektywu na kolejne, z góry określone wartości. Pełna ich lista zawiera: 28, 35, 50, 85, 100 i 140 mm.

Canon G16 umożliwia wykorzystanie zewnętrznych wężyków spustowych. To duże udogodnienie dla użytkowników wykonujących zdjęcia na długich czasach migawki, które to mogą dochodzić nawet do 240 s. Innym rozwiązaniem jest możliwość użycia samowyzwalacza. W tym wypadku mamy standardowe okresy 10 oraz 2 s, ale także tryb specjalny, w którym możemy zdefiniować ilość zdjęć (maksimum 10) oraz czasokres między nimi (maksimum 30 s). G16 udostępnia także możliwość wyzwolenia migawki przy wykryciu w kadrze nowej twarzy (w domyśle: operatora aparatu), mrugnięcia lub uśmiechu.

Podczas pracy studyjnej nie tylko możemy podłączyć zewnętrzne zasilanie, ale i wyzwolić zewnętrzne lampy błyskowe za pomocą wbudowanej lampy pracującej w trybie manualnym, korzystając z fotocel. Niestety, aparat nie oferuje funkcji wyłączania symulacji ekspozycji na wyświetlaczu LCD. Istnieje jednak metoda na obejście tego problemu. Otóż użycie w trybie M lampy błyskowej (wbudowanej czy zewnętrznej) spowoduje, że obraz na wyświetlaczu nie będzie odwzorowywał efektu nastaw czasu, przysłony i czułości.

Unikalną funkcję stanowi tryb automatyki hybrydowej, który w istocie jest znanym z poprzedniego modelu trybem przeglądu filmowego. Jego cechę charakterystyczną stanowi możliwość automatycznej rejestracji 1-sekundowych ujęć sprzed wciśnięcia spustu migawki. Aparat komponuje z nich film będący zapisem wydarzeń z danego dnia.

Tryby pracy

Na kole trybów pracy aparatu znajdziemy następujące opcje:

• Automatyczny,
• Hybrydowy automatyczny (tworzy przegląd filmowy),
• P – tryb półautomatyczny,
• Tv – tryb preselekcji migawki,
• Av – tryb preselekcji przysłony,
• M – tryb manualny,
• C1-C2 – przywołanie konfiguracji z pamięci,
• Film – automatyczny tryb wideo,
• Tryb filtrów kreatywnych,
• SCN – tryby tematyczne.

Główne tryby pracy aparatu

Menu

G16 posiada menu, które zorganizowano w sposób typowy dla kompaktów firmy Canon; jest bardzo czytelne i funkcjonalne. Zostało podzielone na kilka grup ułożonych w formie poziomych zakładek. By dotrzeć do konkretnej opcji, musimy przewijać ekran tak długo, aż natrafimy na poszukiwany element. Niestety, by zmienić zakładkę, musimy też mozolnie przewijać do początku lub końca listy – brakuje możliwości natychmiastowego przejścia. Należy jednak uznać, że nie jest to duże ograniczenie, skoro de facto aparat posiada tylko jedną zakładkę z opcjami np. fotografowania.

Poszczególne grupy menu to:

• menu fotografowania:
  • ramka AF,
  • powiększenie cyfrowe,
  • zoom punktu AF,
  • servo AF,
  • ciągły AF,
  • wspomaganie AF,
  • lupa ostrości,
  • bezpieczny MF,
  • nastawy wyróżniania MF,
  • sterowanie lampą,
  • automatyczne ustawianie ISO,
  • High ISO NR,
  • punkt pomiaru,
  • usuwanie wiatru,
  • podgląd po zrobieniu zdjęcia,
  • wykrywanie mrugnięcia,
  • tryby wyświetlania,
  • nocny wyświetlacz (przyciemnienie wyświetlacza),
  • układ menu FUNC,
  • ustawienie stabilizacji,
  • konwerter,
  • stempel daty,
  • ustawienia identyfikacji twarzy,
  • ustawienia funkcji pokręteł,
  • zaprogramuj przycisk S,
  • nastaw przycisk nagrywania,
  • pamięć nastaw,

• menu nastaw ogólnych:
  • wyciszenie,
  • głośność,
  • opcje dźwięku,
  • wskazówki,
  • data/godzina,
  • strefa czasowa,
  • cofaj obiektyw,
  • tryb eco,
  • oszczędzanie energii,
  • jasność LCD,
  • obraz startowy,
  • formatowanie,
  • numery plików,
  • utwórz folder,
  • jednostki miary,
  • poziom elektroniczny,
  • standard TV,
  • kontrola HDMI,
  • ustawienie Wi-Fi,
  • informacja o prawach autorskich,
  • wyświetl logo certyfikatu,
  • wybór języka,
  • nastawy domyślne,

• menu wyświetlania:
  • wyświetl/odtwórz przegląd filmowy,
  • inteligentne wybieranie,
  • pokaz przeźroczy,
  • usuń,
  • ochrona,
  • obracanie,
  • ulubione,
  • opcje fotoksiążki,
  • korekta kontrastu,
  • korekta czerwonych oczu,
  • kadrowanie,
  • zmień wielkość,
  • moje kolory,
  • informacja o identyfikacji twarzy,
  • efekt przejścia,
  • efekt miniatur,
  • przewijanie (wyświetlanie zdjęcia przed i po aktualnym zdjęciu),
  • grupa obrazów,
  • auto-obracanie,
  • kontynuuj wyświetlanie,
  • zaprogramuj przycisk S,

• menu drukowania:
  • drukuj,
  • wybierz obrazy/kopie,
  • wybierz zakres,
  • wybierz wszystkie,
  • skasuj cały wybór,
  • opcje drukowania.

Jak widać, aparat dysponuje dość dużą liczbą opcji, na które mamy wpływ. Praktyka pokazuje jednak, że przydałaby się możliwość definiowania własnego menu z najczęściej przez nas wykorzystywanymi funkcjami, co zaoszczędziłoby czasu na ich poszukiwanie. W tym celu konstruktorzy przygotowali opcję „Moje Menu” oraz przycisk skrótu, który jest w rzeczywistości jedynym programowalnym przyciskiem w tym aparacie. Przypisać mu możemy jedną z następujących funkcji:

• bez funkcji,
• korekta DR,
• korekta cieni,
• balans bieli,
• balans bieli wg wzorca 1,
• balans bieli wg wzorca 2,
• moje kolory,
• tryb migawki,
• samowyzwalacz,
• ramka AF,
• pomiar światła,
• filtr szary,
• proporcje obrazu,
• wybierz RAW lub JPEG,
• servo AF,
• wyróżnianie,
• blokowanie AF,
• cyfrowy telekonwerter,
• tryb eco,
• wyłączenie monitora.

Wspomniane wcześniej „Moje Menu” pozwala na zapisanie jedynie 5 elementów z następującej listy:

• ramka AF,
• powiększenie cyfrowe,
• zoom punktu AF,
• serwo AF,
• ciągły,
• wspomaganie AF,
• lupa ostrości,
• bezpieczny MF,
• nastawy wyróżniania MF,
• sterowanie lampą,
• automatyczne ustawienie ISO,
• high ISO NR,
• korekta lamp rtęciowych,
• punkt pomiaru,
• bezpiecznik,
• usuwanie wiatru,
• podgląd po zrobieniu zdjęcia,
• wykrywanie mrugania,
• tryby wyświetlania,
• nocny wyświetlacz,
• układ menu funkcyjnego,
• stabilizacja,
• ustawienie stabilizacji,
• konwerter,
• stempel daty,
• typ przeglądu,
• zapisz zdjęcie,
• uwydatnienie gwiazd,
• ustawienie identyfikacji twarzy,
• ustaw funkcje rolek,
• zaprogramuj przycisk S,
• nastaw przycisk nagrywania,
• pamięć nastaw.

By mieć szybki dostęp do tego menu, aparat umożliwia taką zmianę działania klawisza MENU, by jego wciśnięcie nie otwierało menu głównego, tylko własne, spersonalizowane.

Kolejnym poręcznym narzędziem jest menu FUNC, które aktywować możemy po przyciśnięciu środkowego klawisza wybieraka czterokierunkowego (oznaczonego FUNC/SET). Po uaktywnieniu, menu w postaci wąskich pasków zajmuje część ekranu po stronie lewej (gdzie w formie ikonek wyświetlane są dostępne dla danego trybu fotografowania parametry) i dolnej (gdzie wyświetlane są wartości możliwe do ustawienia). Poruszanie po tym menu jest realizowane za pomocą wybieraka czterokierunkowego:

• góra/dół – wybór elementu do zmiany,
• lewo/prawo – wybór wartości elementu.

Kolejne przyciśnięcie przycisku FUNC/SET powoduje wyłączenie menu i powrót do wybranego trybu fotografowania.

Menu podręczne

Zawartość menu podręcznego można personalizować, tak jak i funkcje przypisane klawiszom S, nagrywania czy też rolkom. Możliwości konfiguracji nie można aparatowi odmówić. Poniżej przedstawiamy kilka ekranów menu fotografowania i konfiguracji pokazujących elastyczność opisywanego modelu.

Opcje konfiguracji aparatu

Podczas wykonywania zdjęć przycisk DISP służy do włączania i wyłączania informacji dostępnych na wyświetlaczu lub też całkowitego wyłączenia wyświetlacza. Należy powiedzieć, że pod tym względem aparat prezentuje się dość ubogo. Z dodatkowych elementów wyświetlanych na ekranach mamy możliwość aktywacji elektronicznej poziomicy i histogramu.

W trybie odtwarzania zdjęć możemy wyświetlić dodatkowe informacje na 3 sposoby. Poza widokiem samej fotografii do dyspozycji mamy również wersję z podstawowymi informacjami, tryb z miniaturką połączoną ze skróconymi danymi EXIF i histogramem oraz ekran z pełnymi histogramami RGBY. Tryb odtwarzania działa także podczas fotografowania, gdy widzimy podgląd wykonanego zdjęcia, o ile w menu konfiguracji podglądu obrazu przestawimy nastawę z „szybki” na czas 2, 4, 8 sekund lub nieskończony.

W wypadku filmów, za wyjątkiem ekranu kontroli ostrości, dostępne mamy te same widoki i podsumowania. Uruchomimy także odtwarzanie filmu, podczas którego możemy aktywować dodatkowy panel (wciskając klawisz OK). Wykorzystamy go do włączenia pauzy, przewijania do przodu i tyłu oraz edycji filmu. Wybranie edycji spowoduje pojawienie się kolejnego panelu, gdzie zajdziemy opcję wyodrębnienia fragmentu filmu i zapisania go jako nowego klipu lub zastąpienia nim oryginalnego.

Podczas przeglądania zdjęć możliwa jest ich edycja. Dostępne opcje to:

• zmiana wielkości,
• kadrowanie,
• dostosowanie kolorów,
• korekcja kontrastu,
• korekcja czerwonych oczu.

W wypadku filmów możliwe jest nie tylko odtwarzanie, ale i przewijanie do przodu i tyłu, przeskakiwanie o jedną klatkę, kasowanie i skracanie klipu poprzez usunięcie fragmentu z początku i końca filmu.

Oczywiście aparat oferuje też powiększanie fragmentu zdjęcia jak i przełączenie w tryb miniaturek – do wyboru mamy widok 3×2, 4×3, 6×6 oraz 10×10.

Ciekawą funkcją jest animowane pochylenie płaszczyzny, na której wyświetlane są miniaturki realizowane podczas szybkiego przewijania dużej liczby zdjęć. Efekt przypomina sposób, w jaki wyświetlane były napisy na początku każdego z odcinków filmowej sagi „Gwiezdne Wojny”.

Dostępny jest też tryb filtrowania zdjęć według kategorii:

• ulubione,
• z określonego dnia,
• z określonej kategorii,
• obrazy lub filmy,
• zdjęć przedstawiających konkretną osobę (wykrytą twarz).

Wszystkie fotografie (niefiltrowane) możemy obejrzeć, korzystając z pokazu slajdów. Mamy do dyspozycji ustawienie czasu wyświetlania pojedynczego zdjęcia i sposobu przejścia między kolejnymi.

Tak jak i G15, opisywany aparat udostępnia funkcję automatycznego wyszukiwania podobnych zdjęć (wymogiem jest posiadanie minimum 50 zdjęć na karcie pamięci). W skrócie – do każdej prezentowanej fotografii aparat dopasuje i pokaże wokół („przyklei” do boków) 4 prozpozycje podobnych zdjęć. Przy pomocy wybieraka czterokierunkowego przejdziemy z głównego zdjęcia na wskazane, a aparat po raz kolejny zasugeruje dopasowania do wskazanej fotografii.

Szybkość

Aparat nie wykazuje spowolnienia podczas regularnej pracy – zarówno podczas obsługi menu, jak i przeglądania zdjęć. Czas pracy mechanizmu zoomu przy zmianie ogniskowych pomiędzy krańcowymi wartościami też nie odstaje od tego, czego się spodziewaliśmy. Należy zwrócić uwagę na szybkość AF. Pod tym względem jest naprawdę nieźle – aparat ostrzy bardzo szybko.

O szybkości pracy aparatu podczas fotografowania świadczą testy, które podsumowuje poniższa tabela.

Start (czas do pierwszego zdjęcia)	Opóźnienie rejestracji zdjęcia	Czas między 2 zdjęciami (z AF)	Czas między 2 zdjęciami (bez AF)
1.38 s	0.32 s	1.54 s	1.51 s

Zdjęcia seryjne

Aparat posiada 2 tryby zdjęć seryjnych:

• seria zdjęć (ostrość i ekspozycja zablokowane dla pierwszej klatki),
• seria zdjęć z AF.

Innymi trybami wyzwalania migawki aparatu są:

• sekwencja ostrości (dla trybu MF) – aparat wykonuje 3 zdjęcia: pierwsze z ogniskową ustawioną ręcznie, a kolejne po przesunięciu ostrości na dalszą i bliższą pozycję wobec pierwszego zdjęcia,
• samowyzwalacz o opóźnieniu 2 i 10 s oraz tryb programowalny, dający możliwość zdefiniowania opóźnienia (0–30 s) i liczby zdjęć (1–10).

Ze zdjęć seryjnych skorzystamy, jeśli aparat będzie ustawiony w trybach P, Tv, Av, M i C.

Pomiary wykonaliśmy, używając karty Sandisk Extreme Pro UHS-I 633×95 MB/s. Aparat rejestruje pliki RAW o wielkości 23 MB oraz JPEG (najlepsza jakość i największy rozmiar) o wielkości 9 MB. Zdjęcia testowe wykonujemy przy ustawionych parametrach ekspozycji ISO 1600 i 1/1000 s. Wyniki testów zaprezentowane są w formie poniższych wykresów.

W tabelce przedstawiamy podsumowanie wykresów.

Format	Całkowita liczba zdjęć	Szybkość do zapełnienia bufora	Szybkość po zapełnieniu bufora
Priorytet szybkości
RAW	48	1.96 kl/s	1.56 kl/s
JPEG	122	12.1 kl/s	4.42 kl/s
Seria zwykła
RAW	36	1.18 kl/s	1.18 kl/s
JPEG	113	5.48 kl/s	3.78 kl/s

Aparat zapisuje dane na kartę z największą prędkością około 34 MB/s. To wartość, jaką możemy uznać za średnią, biorąc pod uwagę aktualne standardy. Musimy też zwrócić uwagę na duże zmiany w porównaniu do poprzednika. Widać wyraźnie efekt zastosowania nowego procesora – tryb seryjny jest w pełni użyteczny, szczególnie gdy zapisujemy pliki JPEG.

Uważny czytelnik dostrzeże jednak, że w specyfikacji aparatu znajduje się informacja o fotografowaniu w serii z prędkością 9.3 kl/s po zapełnieniu bufora. W naszych testach nie udało się takich wartości uzyskać. Przypomnijmy, że gdy zapisujemy pliki JPEG – testujemy jedynie najlepszą ich jakość. Z drugiej jednak strony, zanim bufor wewnętrzny uległ przepełnieniu, udało się nam zapisać w serii JPEG aż 20 klatek! To bardzo dobry wynik jak na aparat kompaktowy.

Autofokus

System ustawiania ostrości w Canonie G16 działa w oparciu o detekcję kontrastu. Dysponujemy następującymi trybami ustawiania ostrości:

• pojedynczym,
• ciągłym – ustawiającym ostrość do momentu, gdy spust migawki wciśniemy do połowy,
• ciągłym (Servo AF) – ustawiającym ostrość tak długo, póki spust migawki jest wciśnięty do połowy,
• manualnym.

Możemy wybrać obszar ustawiania ostrości:

• AiAF twarzy, po wybraniu którego aparat wykrywa twarze i ustawia na nich ostrość i ekspozycję (gdy używamy pomiaru wielosegmentowego) oraz balans bieli (wyłącznie w trybie AWB) – jest możliwy wybór twarzy, jeśli znajdzie się ich więcej w kadrze,
• FlexiZone – typowa ramka, którą możemy w dowolny sposób przemieszczać w kadrze i dopasowywać ekspozycję,
• śledzący.

G16 umożliwia także wykrywanie uśmiechu (z automatycznym wyzwalaniem migawki).

Ustawianie ostrości w modelu G16 odbywa się naprawdę szybko i celnie. Potwierdza to tylko deklaracje producenta, że zastosowanie nowego procesora pozwoliło skutecznie zmniejszyć czas ustalania ostrości. Dość powiedzieć, że podczas wykonywania zdjęć przykładowych nie doświadczyliśmy żadnych problemów ani w trybie pojedynczego, ani ciągłego AF. Przy słabym świetle autofokus wspomaga dioda, choć trzeba mieć świadomość, że strumień światła przez nią generowany nie jest mocny – pomoże nam wyłącznie przy ostrzeniu na położonych blisko obiektach.

W trybie MF do ręcznego ustawiania ostrości służą klawisze góra/dół wybieraka czterokierunkowego lub pierścień wybieraka. Po prawej stronie ekranu w tym trybie wyświetla się specjalna miara pokazująca odległość ostrzenia. Dysponujemy także lupą powiększającą fragment obrazu, na który ostrzymy. To, czy lupa będzie aktywna, definiujemy w menu konfiguracji. Należy wspomnieć o możliwości użycia funkcji „focus-peaking”, która znacząco poprawia widoczność ostrych krawędzi.

Pomiar ekspozycji

Aparat Canon G16 wykonuje pomiar warunków ekspozycji w trybach:

• wielosegmentowym,
• centralnie ważonym,
• punktowym (może być sprzężony z polem AF).

Istotnym dodatkiem jest wbudowany filtr ND, którego jednak użyjemy tylko w trybach P, Tv, Av, M i filmowania. Siła tego filtra odpowiada 3 stopniom przysłony i pozwala wykonać zdjęcia w sytuacjach, gdy ilość światła jest tak duża, że nawet wykorzystanie najkrótszego czasu migawki powoduje prześwietlenie.

W praktyce tryb wielosegmentowy (domyślny) w większości wypadków spisuje się dobrze, prawidłowo naświetlając zdjęcia. Dokładne pomiary wskazały na tendencję do lekkiego prześwietlania kadrów, o wielkości +0.1 EV, co należy uznać za wartość pomijalną.

Lampa błyskowa

Wbudowana lampa błyskowa ma zasięg od 50 cm do 5 m dla szerokiego kąta oraz do 4.5 m dla najdłuższej ogniskowej (czułość ISO Auto). Kompensację mocy błysku możemy regulować w zakresie od −2 do 2 EV, z krokiem 1/3 EV.

Pod prawym przyciskiem kierunkowym odnajdziemy opcje związane z trybem pracy lampy błyskowej:

• błysk automatyczny,
• błysk wypełniający,
• synchronizacja z długimi czasami ekspozycji,
• lampa wyłączona.

Canon G16 posiada funkcję blokady błysku, którą aktywujemy przyciskiem oznaczonym symbolem gwiazdki. Dodatkowo w konfiguracji aparatu możemy wybrać, czy lampa ma być synchronizowana z przednią czy tylną kurtyną oraz czy aparat ma redukować efekt czerwonych oczu.

Typowy test siły błysku lampy, jaki przeprowadzamy, polega na zrobieniu zdjęcia z czasem ekspozycji 1/100 s, czułością ISO 100 i przysłoną f/8.0. Ogniskową obiektywu ustawiamy na ekwiwalent 50 mm.

Canon G16	Panasonic LF1

W warunkach całkowitego odcięcia światła zastanego wbudowana lampa oświetla najbliższe rzędy krzeseł. To znak, że jej moc będzie wystarczająca, by nie tylko doświetlić motyw, ale też oświetlić go.

Kolejne zdjęcie zostało wykonane przy przełączeniu w tryb P (aparat ustawił 1/60 s oraz f/2.2) oraz dodatkowo z automatycznym doborem wartości ISO (aparat ustawił 1/60 s, f/2.2 oraz ISO 640).

Tryb P (ISO 100)	Tryb P (Auto ISO)

Ustawienie czasu 1/60 s i niemodyfikowanie go, tylko podnoszenie czułości należy uznać za dobry znak – gwarantuje on, że w sytuacji niedostatecznego oświetlenia długi czas migawki nie spowoduje powstawania efektów smug od szybko poruszających się osób.

Stabilizacja

Skuteczność stabilizacji przetestowaliśmy na ekwiwalencie ogniskowej 140 mm, wykonując po kilkadziesiąt zdjęć dla każdego z czasów ekspozycji od 1/125 do 1/2 s (przy stabilizacji włączonej i wyłączonej) i oceniając odsetek zdjęć nieudanych, który wykreśliliśmy w zależności od czasu ekspozycji wyrażonego w EV, przy czym 0 EV odpowiada czasowi 1/125 s. Wyniki prezentujemy poniżej.

Jak widać, największa odległość pomiędzy odpowiadającymi sobie punktami nie jest mniejsza niż 3 EV i taka właśnie wartość określa efektywność stabilizacji.

Filtr ND

Aparat wyposażony jest w neutralny filtr szary, który aktywuje się odpowiednią opcją w menu podręcznym. W efekcie ilość światła padającego na matrycę jest redukowana do 1/8 początkowej wartości (3 EV). Dzięki temu możemy fotografować w słoneczny dzień, korzystając z szeroko otwartej przysłony, bez obaw o prześwietlenia zdjęcia z uwagi na ograniczenie czasu migawki.

Programy tematyczne

Canon G16 wyposażony jest w następujące tryby tematyczne:

• portrety,
• inteligentna migawka
  • wyzwalanie migawki uśmiechem,
  • uruchamianie samowyzwalacza mrugnięciem,
  • uruchamianie samowyzwalacza twarzą (kolejną),
• gwiazda
  • gwiaździsta noc,
  • ślady gwiazd,
  • film poklatkowy gwiazd,
• sceny nocne z ręki,
• pod wodą,
• śnieg,
• fajerwerki.

Dostępne programy tematyczne

Programy „fajerwerki” oraz „ślady gwiazd” wymuszają używanie długich czasów migawki – w takim wypadku zaleca się stosowanie solidnego podparcia, np. statywu.

Fotografia HDR

Jednym z filtrów kreatywnych jest zdjęcie o wysokiej dynamice (HDR) – aparat wykona serię ekspozycji i zapisze na karcie złożoną z nich fotografię. Przykład działania tej funkcji przedstawiamy poniżej.

Tryb HDR umożliwia ustalenia końcowego efektu na jeden z:

• naturalny,
• art. standard,
• art. żywy,
• art. olejny,
• art. uwypukl.

Programy kreatywne

Aparat G16 dysponuje zestawem kilku filtrów cyfrowych:

• HDR,
• nostalgiczne – zdjęcie z wyblakłymi kolorami,
• efekt rybiego oka (siła efektu regulowana w 3-stopniowej skali),
• efekt miniatury,
• efekt aparatu zabawki (chłodny, standardowy, ciepły),
• nieostre tło (siła efektu regulowana w 4-stopniowej skali plus nastawa automatyczna),
• miękka ostrość (siła efektu regulowana w 3-stopniowej skali),
• tryb monochromatyczny,
• czerń i biel,
• sepia,
• niebieski,
• superżywe kolory,
• efekt plakatu.

Dostępne programy kreatywne

Przy użyciu filtru „miniatura” możemy nie tylko zrobić zdjęcia, ale także nagrać film, wybierając 5-, 10- i 20-krotne przyspieszenie odtwarzania. Zarejestrowany w ten sposób 1-minutowy materiał będzie odtwarzany odpowiednio przez 12, 6, oraz 3 s.

Filmowanie

Canon G16 potrafi nagrywać klipy w 2 trybach: natychmiastowym, dostępnym w każdym trybie pracy aparatu oraz dedykowanym, wybieranym na kole nastaw. Różnica między nimi sprowadza się do liczby dostępnych opcji. Proces filmowania rozpoczynamy i kończymy, wykorzystując dedykowany przycisk na obudowie.

Canon G16 oferuje nagrywanie filmów w następującej rozdzielczości:

• 1920 × 1080 pix z szybkością 60 lub 30 kl/s,
• 1280×720 pix z szybkością 30 kl/s,
• 640×480 pix z szybkością 30 lub 120 kl/s,
• 320×240 pix z szybkością 240 kl/s.

Podczas rejestrowania filmów aparat pozwala redukować dźwięk szumu wiatru, używać stabilizacji obrazu, filtra ND oraz nastawy balansu bieli.

MP4, 1920×1080 59.94 kl/s 70 MB, 16.62 s, 35.1 Mbps	MP4, 1920×1080 59.94 kl/s 71 MB, 16.98 s, 34.9 Mbps
MP4, 1920×1080 59.94 kl/s 38 MB, 8.98 s, 35 Mbps	MP4, 1920×1080 59.94 kl/s 50 MB, 11.95 s, 35 Mbps
MP4, 1920×1080 59.94 kl/s 66 MB, 15.88 s, 34.9 Mbps	MP4, 1920×1080 59.94 kl/s 54 MB, 12.75 s, 35.3 Mbps

Filmowanie nie nastręcza trudności, a jakość pozyskanego materiału jest bardzo dobra dzięki wykorzystaniu trybu 1080/60p. Obraz obfituje w szczegóły dzięki niezbyt dużej sile kompresji materiału. Szybkość 60 klatek o pełnej rozdzielczości daje gwarancję braku artefaktów na krawędziach szybko poruszających się obiektów – a w związku z tym obraz zyskuje na płynności. Musimy wspomnieć o możliwości wykorzystania różnych filtrów cyfrowych, które wspomagają kreatywność. Interesujący dodatek stanowi możliwość wykonywania filmów, które będą odtwarzane w zwolnionym tempie, a także opisana oddzielnie funkcja przeglądu filmowego. Jakość działania filtra redukcji szumu wiatru pozostawia wiele do życzenia – w przeciwieństwie do stabilizacji obrazu, która działa świetnie.

Demonstracja jakości kodeków:

• 1920×1080, 60p, plik 38 MB,
• 1920×1080, 30p, plik 23 MB,
• 1280×720, 30p, plik 8.6 MB,
• 640×480, 30p, plik 3.4 MB.

Tryby specjalne:

• Miniatura (640×480, 30p), plik 1.9 MB,
• 240 kl/s (320×240, 30p), plik 4.6 MB,
• 120 kl/s (640×480, 30p), plik 6.6 MB.

Łączność WiFi

Canon G16 jest pierwszym modelem serii G wyposażonym w obsługę sieci bezprzewodowej WiFi, która umożliwia:

• połączenie z Internetem / serwisami społecznościowymi (za pośrednictwem CANON iMAGE GATEWAY),
• połączenie z komputerem, smartfonem lub tabletem tak, by móc przeglądać wykonane zdjęcia (z wykorzystaniem aplikacji CANON CameraWindow),
• połączenie z innym aparatem.

Wyraźnie widać, że powyższe akcje są zorientowane wokół już wykonanych zdjęć. I faktycznie – obecnie nie mamy możliwości zdalnego sterowania aparatem. Szkoda.

By uruchomić WiFi, należy wejść w tryb przeglądania zdjęć, po czym nacisnąć na aparacie przycisk aktywacji WiFi (wyboru punktu AF).

Połączenie aparatu ze smartfonem nie przysporzyło żadnych problemów. Aparat w takim trybie funkcjonuje jako punkt dostępu, do którego podłącza się telefon. Korzystając z aplikacji CANON Camera Window, możemy przeglądać zdjęcia (ma to większy sens, gdy zamiast smartfonu użyjemy tableta) oraz przypisywać im lokalizację geograficzną. Ostatni proces należy traktować jako bardzo kiepski substytut modułu GPS w aparacie (aplikacja na smartfonie musi być ciągle aktywna, co powoduje stosunkowo szybkie rozładowywanie się akumulatora telefonu).

Podłączając aparat do sieci WiFi możemy także przesłać zdjęcia z wykorzystaniem serwisu www.canon.com/cig (CANON iMAGE GATEWAY). Trzeba zawczasu zarejestrować się na wspomnianej witrynie i koniecznie podać dane swojego modelu. Następnie aparat wraz z witryną wymieniają kody identyfikacyjne (aparat tworzy słowo-klucz, które wpisujemy w przeglądarkę, po czym potwierdzamy na aparacie, czy wygenerowany kod jest zgodny z tym, który widzimy w komputerze). Jeśli tak – definiujemy, w jaki sposób chcemy dalej przekazywać zdjęcia (Facebook, Twitter, YouTube, Flickr). Po tej dość skomplikowanej procedurze aparat powinien już przekazywać wykonane zdjęcia do odpowiednich usług społecznościowych. Musimy przyznać, że mimo przeprowadzenia pełnej procedury konfiguracyjnej nie udało nam się zmusić Canona G16 do wysyłania zdjęć za pierwszym razem. Oprogramowanie aparatu buntowało się, pokazując komunikat, że pewne (bliżej nie zdefiniowane) usługi są nieskonfigurowane. Po upływie kilku dni nagle, bez żadnej konkretnej przyczyny, wszystko zadziałało i G16 bez oporów zaczął wysyłać zdjęcia do serwisu CiG.

Rejestracja twarzy

G16 oferuje możliwość rejestracji 5 twarzy i przypisanie każdej z nich imienia i daty urodzenia. Dane o zarejestrowanych twarzach mogą być używane do ustawiania priorytetu ostrości oraz ekspozycji. Gdy przypiszemy także daty urodzenia, aparat samoczynnie będzie ustawiał ostrość na młodszej osobie.

Tryb przeglądu filmowego

Jedną z ciekawszych funkcji jest tryb hybrydowy pozwalający oprócz standardowego fotografowania w trybie auto także rejestrować sekwencję kilkusekundowych klipów przed każdym wciśnięciem spustu migawki. Tak zebrany materiał jest łączony w jeden plik w formacie iFrame dla każdego dnia, w którym robimy zdjęcia. W ten sposób powstaje film będący skróconym zapisem wydarzeń, które skłoniły nas do fotografowania. Należy pamiętać, że rejestrowany jest także dźwięk oraz że korzystanie z tego trybu powoduje szybsze wyczerpywanie się baterii.

Pamiętajmy o tym, że aby uzyskać ciekawy materiał filmowy, powinniśmy odpowiednio operować aparatem przed zrobieniem zdjęcia. W przeciwnym wypadku zamiast historii wydarzeń otrzymamy chaotyczny zapis naszego kadrowania.