NX1100 i jego poprzednik wyglądają identycznie. Zarówno obudowa, jak i wszystkie elementy sterujące są w obydwu modelach takie same. Generalnie aparat jest stosunkowo mały i lekki. Po podpięciu stałoogniskowego obiektywu typu „naleśnik” (np. NX20 mm f/2.8), można go nawet uznać za sprzęt kieszonkowy. Pod względem stylistyki, bezlusterkowiec prezentuje się raczej przeciętnie. W jego przypadku koreańscy projektanci oparli się obecnemu trendowi wzorowania się na dawnych, analogowych konstrukcjach. NX1100 dostępny jest w trzech kolorach – czarnym, białym i różowym.

Pod względem jakości wykonania nie mamy większych powodów do narzekań, aczkolwiek trzeba mieć na uwadze, że jest to sprzęt „budżetowy”, wykonany w przeważającej większości z tworzyw sztucznych. Trudno zatem oczekiwać solidności jaką oferuje np. NX300. Tak czy inaczej, nie natrafiliśmy na żadne oznaki złego spasowania elementów, czy niedbałego montażu. Rękojeść aparatu jest niewielkich rozmiarów. Brakuje gumowej wyściółki, która poprawiła by pewność chwytu tego niewielkiego bezlusterkowca.

----- R E K L A M A -----

Zasilanie i gniazda

Samsung NX1100 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym (symbol BP1030) o pojemności 1030 mAh i napięciu 7.4 V. Według instrukcji aparatu, wydajność akumulatora wynosi około 320 zdjęć (lub 110 minut nagrywania filmu) – nasze obserwacje potwierdzają tę wartość. Komorę na akumulator w NX1100 odnajdziemy na spodzie aparatu, na wysokości rękojeści, pod niewielką plastikową klapką. Do ładowania akumulatora używamy dołączonej do zestawu ładowarki BC1030. Według instrukcji aparatu proces ten trwa około 140 minut.

Samsung NX1100 obsługuje karty typu SD, SDHC oraz SDXC (także zgodne z UHS-I).

Złącza, w które został wyposażony NX1100, zostały umieszczone po prawej stronie aparatu, pod pojedynczą podłużną klapką. Znajdziemy tam następujące elementy:

• złącze USB 2.0 Hi Speed,
• wyjście Mini HDMI 1.4a.

Warto również dodać, że testowany aparat umożliwia korzystanie z opcjonalnego wężyka spustowego SR2NX02, podłączanego do portu USB.

Przyciski

Jak już wspomnieliśmy, układ elementów sterujących w NX1100 jest identyczny jak u poprzednika. Opis zaczniemy jak zwykle od górnej ścianki aparatu.

Bezpośrednio przy prawym brzegu mamy pokrętło trybów aparatu, na którym możemy znaleźć następujące pozycje:

• SMART – inteligentny tryb automatyczny,
• P – automatyka programowa,
• A – preselekcja przysłony,
• S – preselekcja migawki,
• M – tryb ręczny,
• i – tryb preselekcji obiektywu (wytłumaczony niżej przy okazji funkcji i-Function),
• MAGIC – dwa tryby „magiczna ramka” oraz „inteligentny filtr”,
• SCN – fotografowanie przy użyciu opcji wstępnie dobranych do określonej scenerii (panorama, upiększ, najlepsze ujęcie, noc, Pejzaż, Portret, Dzieci, Sport, Zbliżenie, Tekst, Zachód, Świt, Pod światło, Fajerwerki, Plaża i Śnieg, 3D),
• Film – dedykowany tryb filmowania,
• Wi-Fi – funkcje związane z połączeniem sieciowym.

Nieopodal mamy spust migawki oraz okalający go włącznik aparatu. NX1100 jest kolejnym modelem wyposażonym w przycisk SMART LINK, który uruchamia wstępnie zdefiniowaną (w menu) funkcję Wi-Fi. Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

Bezpośrednio przy prawym górnym rogu mamy przycisk oznaczony czerwoną kropką, za pomocą którego można rozpocząć nagrywanie filmu. Poniżej trafiamy na przycisk MENU, natomiast na prawo od niego znajduje się przycisk Fn wyświetlający menu funkcyjne na ekranie.

Kolejnym elementem sterującym jest krzyżak wielofunkcyjny, którego poszczególne przyciski kierunkowe obsługują następujące funkcje:

• górny – zmiana trybów wyświetlania aktualnego kadru lub zdjęcia w trybie odtwarzania,
• prawy – wybór trybu ustawiania ostrości (SAF, CAF, MF),
• dolny – kompensacja ekspozycji lub widok miniaturek w trybie odtwarzania,
• lewy – tryb migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz, bracketing).

Wewnątrz krzyżaka znajduje się przycisk OK wykorzystywany do nawigowania w menu aparatu i zatwierdzania dokonywanych ustawień. Umożliwia on również wybór rozmiaru i położenia punktu AF. Krzyżak wielofunkcyjny wyposażony jest również w pierścień sterujący, wykorzystywany między innymi do ustawiania parametrów ekspozycji podczas fotografowania. W menu głównym pozwala na szybkie przewijanie aktywnego elementu w aktualnej zakładce, a w menu funkcyjnym pozwala na zmianę parametru wybranej pozycji. W trybie odtwarzania służy do przeglądania zdjęć oraz regulowania stopnia ich powiększenia.

Ostatnie dwa przyciski znajdują się poniżej krzyżaka. Po lewej odnajdziemy guzik uruchamiający tryb odtwarzania zdjęć. Po prawej natomiast znajduje się przycisk CUSTOM, który jest programowalny i umożliwia przypisanie mu jednej z poniższych funkcji:

• „Podgląd optycz.” – pod tym niezbyt trafnym tłumaczeniem kryje się opcja podglądu głębi ostrości,
• „1-prz.bal.bieli” – przełączenie się w tryb ustawiania własnego balansu bieli. Po tym kroku wystarczy wskazać biały obiekt i wcisnąć spust migawki,
• „RAW za jedn. dotk.+” – przełączenie trybu wykonywania zdjęć na tryb RAW,
• „Reset” – resetowanie wartości niektórych ustawień,
• „AEL” – funkcja blokady ekspozycji.

W trybie odtwarzania umożliwia on usuwanie zapisanych na karcie pamięci zdjęć i filmów.

Na przedniej ściance korpusu znajdziemy jedynie przycisk zwalniający blokadę bagnetu.

Omawiając przyciski, warto powiedzieć również kilka słów o technologii i-Function, która polega na rozszerzonej współpracy pomiędzy dedykowanymi dla niej obiektywami i aparatem. Obiektyw wspierający tę technologię posiada dodatkowy przycisk i-Fn, a obrotowy pierścień ustawiania ostrości zyskuje dodatkową funkcjonalność – pozwala na zmianę różnych parametrów. Wystarczy jedynie przycisnąć ów przycisk i pokręcić pokrętłem na obiektywie, a wybierane wartości pojawią się na dole ekranu LCD. Wybór parametru, który możemy w ten sposób zmieniać odbywa się poprzez kolejne naciskanie przycisku i-Fn, choć zależy również od trybu pracy aparatu. Wśród dostępnych parametrów pojawić się mogą:

• wartość przysłony,
• czas otwarcia migawki,
• kompensacja ekspozycji,
• czułość ISO,
• balans bieli,
• funkcja i-zoom.

Ostatnia pozycja na liście, to nic innego jak zoomowanie polegające na wycinaniu z oryginalnego zdjęcia coraz mniejszego obszaru (czyli potoczne cropowanie).

Przycisk i-Fn umieszczony jest w obiektywach w takim miejscu, że trzymając aparat w standardowy sposób (prawą ręką za korpus, lewą podtrzymując obiektyw) trafia on w okolice kciuka. Parametry możemy zatem ustawiać bez zmiany ułożenia rąk, operując kciukiem oraz palcem wskazującym i środkowym obracając pokrętło ostrości.

Technologia i-Function to nie tylko zwiększona wygoda użytkowania dzięki dodatkowym przyciskom, ale również zwiększenie „inteligencji” współpracy pomiędzy obiektywem a aparatem. Obiektywy zgodne z tą technologią informują korpus, do jakich zastosowań (scen) najlepiej się nadają. Dzięki tej informacji aparat w trybie automatycznego doboru sceny będzie preferował te właśnie tryby. Po drugie, wspomniany wcześniej tryb preselekcji obiektywu „i” jest de facto trybem wyboru sceny, ograniczonym do tych preferowanych przez obiektyw. Funkcjonalność ta być może zainteresuje osoby mniej zaawansowane, które będą dzięki niej miały pewność dobrego wykorzystania posiadanego zestawu.

Rozwiązanie i-Function weszło już na stałe do systemu NX. W zasadzie poza dwoma obiektywami (starą wersją standardowego zooma 18–55 mm oraz naleśnikiem 2.0/30) cała reszta jest kompatybilna z tym rozwiązaniem.

Menu

W Samsungu NX1100 menu jest analogiczne w stosunku do tego, z którym mieliśmy do czynienia w modelach NX1000, NX200, czy NX20. Menu zawiera pięć kategorii zakładek, przy czym część z kategorii oraz liczba zakładek wchodzących w ich skład zmienia się w zależności od trybu pracy aparatu. Liczba pozycji w poszczególnych zakładkach wynosi maksymalnie 6, dzięki czemu mieszczą się one wszystkie na ekranie i nie ma konieczności przewijania widoku w pionie. Chcąc wyświetlić kolejne elementy z danej kategorii, przechodzimy po prostu do następnej zakładki. Kolejne grupy zakładek zawierają: menu fotografowania (niedostępne w trybie wideo), menu filmowania, menu konfiguracji niestandardowej, ustawienia aparatu oraz menu GPS (widoczne aczkolwiek nieaktywne bez dołączonego modułu GPS). W trybie odtwarzania zdjęć menu dzieli się na 4 kategorie zakładek: odtwarzanie, pokaz slajdów, ustawienia aparatu i GPS. Spójrzmy jakie ustawienia oferuje menu testowanego aparatu.

Menu fotografowania:

• Rozmiar zdjęcia,
• Jakość zdjęcia,
• Czułość ISO,
• Balans bieli,
• Kreator obrazu,
• Wybrany kolor,
• Tryb AF,
• Obszar AF,
• Wspomaganie MF – możliwość włączenia wspomagania ręcznego ustawiania ostrości poprzez powiększenie obrazu,
• Połączenie punktowego pomiaru światła z polem AF,
• Tryb kadrowania (ang. Framing Mode) – czy parametry ekspozycji mają wpływać na jasność podglądu (tryb symulacji ekspozycji), czy też jest ona od nich niezależna,
• OIS – opcje stabilizacji, jeśli dostępna w obiektywie,
• Napęd (ang. Drive) – tryb wyzwalania migawki,
• Ustawienia BKT – opcje dotyczące bracketingu ekspozycji, balansu bieli bądź stylu obrazu,
• Tryb pomiaru światła,
• Inteligentny zasięg,
• Przestrzeń kolorów,
• Lampa błyskowa.

Menu filmowania:

• Rozmiar filmu,
• Jakość filmu,
• Wiele ruchów (ang. Multi motion) – nagrywanie przyspieszonych lub spowolnionych filmów,
• Fader – rozpoczynanie i/lub kończenie filmu przygaszaniem lub rozjaśnianiem,
• Głos – czy nagrywany ma być dźwięk.

Menu konfiguracji niestandardowej:

• Dostosowanie ISO – krok (1/3 lub 1 EV) oraz maksymalny zakres ISO AUTO,
• Redukcja szumu – redukcja szumu dla wysokich ISO (powyżej 6400) oraz długich czasów (powyżej 4 sekund),
• DMF – możliwość ręcznej kontroli ostrości po ustawieniu jej przez autofokus,
• Preselekcja AF – priorytet ostrości przy wyzwalaniu migawki,
• Korekcja zniekształceń obiektywu,
• Dostosowywanie przycisku iFn,
• Ekran ustawień użytkownika (ang. User Display) – włączenie/wyłączenie wyświetlania ikon, daty/czasu oraz histogramu w trakcie wykonywania zdjęcia,
• Mapowanie przycisków – konfiguracja przycisków CUSTOM i SMART LINK,
• Siatka kadrowania (cztery do wyboru),
• Lampa AF.

Menu ustawień:

• Nazwa pliku,
• Numer pliku,
• Typ folderu,
• Format,
• Resetowanie ustawień aparatu,
• Język,
• Sz_podgl. (ang. Quickview) – czas podglądu zdjęcia po jego wykonaniu,
• Regulacja wyświetlacza – ustawienia jasności i koloru obrazu,
• Automatyczne wyłączanie wyświetlacza w przypadku bezczynności,
• Oszczędzanie energii,
• Data/czas,
• Wyświetlanie pomocy,
• Dźwięk,
• Oczyszczanie czujnika,
• Wyjście wideo,
• Anynet+(HDMI-CEC) – sterowanie odtwarzaniem zdjęć za pomocą telewizora zgodnego z tą technologią,
• Rozdzielczość HDMI,
• informacje o urządzeniu.

Menu odtwarzania zawiera:

• Usuń,
• Udostępnij (Wi-Fi) – udostępnianie wykonanych zdjęć lub filmów w wybranych serwisach internetowych (Facebook, Picasa, YouTube, SkyDrive, Photobucket, E-mail, Wi-Fi Direct),
• Zabezpiecz,
• Edycja obrazu,
• Tryb miniatur,
• Widok,
• Automatyczne obracanie zdjęć,
• DPOF.

Menu pokaz slajdów:

• Rozpocznij pokaz slajdów,
• Obrazy – wybór obrazów (wszystkie, data, wybierz),
• Efekt przejścia,
• Interwał – 1, 3, 5, 10 sekund,
• Muzyka.

W Samsungu NX1100 mamy również do dyspozycji podręczne menu funkcyjne uruchamiane wspomnianym wcześniej przyciskiem Fn, umieszczonym z tyłu obudowy. Możemy znaleźć w nim następujące elementy:

• Szybkość migawki,
• Wartość przysłony,
• Kompensacja ekspozycji,
• Czułość ISO,
• Balans bieli,
• Kreator obrazu,
• Przestrzeń kolorów,
• Pomiar światła,
• Tryb ustawiania ostrości,
• Obszar AF,
• Rozmiar zdjęcia,
• Jakość i format zdjęcia,
• Tryb wyzwalania migawki,
• Inteligentny zasięg,
• Wybrany kolor,
• Tryb lampy błyskowej.

Menu funkcyjne w NX1100 jest takie samo jak w NX200, a zatem zawiera 4 elementy więcej niż to w NX300. Do przysłowiowego ideału brakuje możliwości samodzielnej jego konfiguracji.

Wyświetlacz

Samsung NX1100 wyposażony jest w stały, 3-calowy wyświetlacz LCD i pokrywający 100% kadru. Jego rozdzielczość wynosi 921 tys. punktów (640×480 pikseli). Jasność ekranu można kontrolować w 5-stopniowej skali, aczkolwiek różnica pomiędzy skrajnymi ustawieniami jest w zasadzie minimalna. Ponadto dostępna jest opcja automatycznej regulacji jasności.

Obraz na wyświetlaczu jest dość dobrej jakości, chociaż oczywiście obecnie nietrudno znaleźć konstrukcje prezentujące wyższy poziom w tej kwestii. Większy problem stanowi brak powłok antyrefleksyjnych, który powoduje, że korzystanie z LCD w słoneczny dzień zdecydowanie nie należy do komfortowych.

W trybie fotografowania informacje wyświetlane na ekranie zmieniamy za pomocą przycisku DISP. Informacje w poszczególnych trybach podglądu wyglądają następująco:

• podstawowe informacje w ramce u dołu ekranu oraz punkt AF,
• podstawowe informacje + elektroniczna poziomica,
• dodatkowe ikony ustawień wybranych parametrów,
• tryb użytkownika.

W trybie użytkownika mamy możliwość określenia elementów wyświetlanych na ekranie. Należą do nich ikony informacyjne, histogram, data i czas oraz skala odległości (przy korzystaniu z odpowiedniego obiektywu). Osobno w menu ustawień własnych jest opcja pozwalająca wyświetlić siatkę kadrowania (4 rodzaje), która widoczna jest w każdym z trybów.

W trakcie przeglądania zdjęć mamy do dyspozycji trzy tryby ich wyświetlania:

• zdjęcie + podstawowe informacje na dole ekranu,
• dodatkowe informacje o parametrach wyświetlane w przezroczystej ramce na tle zdjęcia,
• miniaturka zdjęcia + histogramy RGBY + dodatkowe informacje.

Brakuje niestety podglądu obszarów przepalonych. Zdjęcia można również powiększać lub wyświetlać w formie miniaturek. Do dyspozycji mamy 2 poziomy z 15 lub 40 zdjęciami. Dodatkowo wciskając przycisk MENU możemy posegregować pliki według daty, typu i miejsca wykonania (jedynie dla zdjęć wykonanych z modułem GPS) lub udostępnić przez Wi-Fi.

Tryb wideo

W Samsungu NX1100 do dyspozycji mamy następujące tryby nagrywania filmów:

• Full HD 1920×1080 pikseli 25p/30p,
• HD 1920×810 pikseli 24p,
• HD 1280×720 pikseli 25p/30p,
• VGA 640×480 pikseli 25p/30p,
• QVGA 320×240 pikseli 25p/30p.

Poza trybem 1920×810 pikseli, w którym film nagrywany jest z szybkością 24 kl/s, w pozostałych trybach szybkość nagrywania wynosi 30 kl/s jeżeli w ustawieniach wyjścia wideo mamy opcję NTSC. W większości trybów zapis ograniczony został do 25 min i jedynie w trybie QVGA (który pomyślany jest głównie z myślą o udostępnianiu filmów w Internecie) wynosi on 30 sekund. Nagrany materiał zapisywany jest w formacie MP4 za pomocą kodeka H.264 (MPEG-4.AVC) dla obrazu i stereo AAC dla dźwięku.

W Samsungu NX1100 mamy dedykowany tryb filmowania, ale nagrywanie możemy również rozpocząć w dowolnej chwili wciskając po prostu przycisk REC. Filmy można zapisywać w jakości normalnej (Normal) lub wysokiej (HQ). Zakres kontroli parametrów ekspozycji ustawiamy w menu podręcznym, a do wyboru mamy sterowanie automatyczne (program P), preselekcję przysłony (A), preselekcję migawki (S) oraz tryb w pełni manualny (M). Warto dodać, że w trybach półautomatycznych oraz ręcznym migawkę oraz przysłonę możemy zmieniać również podczas nagrywania filmu. Kompensację ekspozycji również możemy kontrolować, jednak odpowiednich ustawień musimy dokonać przed rozpoczęciem nagrywania. Czułość można ustawiać w każdym z dostępnych trybów (do maksymalnie 3200 ISO), lub zdać się na automatykę. Poza tym w trybie filmowania dostępny jest również kreator obrazu (ustawienie koloru, nasycenia, ostrości i kontrastu) oraz możliwość kontroli balansu bieli. Można także włączyć stabilizację w obiektywie (jeśli jest dostępna) oraz skorzystać z samowyzwalacza. Kontrola ostrości podczas filmowania może odbywać się automatycznie lub ręcznie. Praca autofokusa pozostawia jednak nieco do życzenia. Ustawianie ostrości odbywa się niezbyt szybko, ponadto mamy do czynienia z dość częstym i niepotrzebnym „doostrzaniem”.

Użytecznym rozwiązaniem dostępnym podczas filmowania jest możliwość pauzowania (przyciskiem OK), dzięki której można nagrać pojedynczy film składający się na przykład z kilku ujęć. Aparat posiada wbudowany mikrofon stereo. Niestety poza dźwiękiem otoczenia rejestruje on również wszelkie dźwięki związane z obsługą aparatu. W związku z tym na ścieżce dźwiękowej można usłyszeć pracę autofokusa oraz inne odgłosy związane na przykład z obsługą pokręteł podczas korzystania z trybu ręcznego.

Samsung umożliwia również nagrywanie filmów z wykorzystaniem opcji Inteligentny filtr (tylko VGA 640×480). Dodatkowo w menu filmu odnajdziemy opcję pozwalającą na filmowanie w przyspieszonym lub zwolnionym tempie. Odpowiednie opcje znajdziemy, pod pozycją o enigmatycznie brzmiącej nazwie „Wiele ruchów”. Poza opcją x1 przy której filmy nagrywane są w normalnym tempie, do wyboru mamy również x0.25, x0.5, x5, x10 oraz x20. Warto również dodać, że dostępność opcji x0.25 oraz x0.5 zależna jest od wybranego trybu filmowania.

Przykładowe filmy

• film 1 – Full HD 1920×1080 pix, 25p, 15.9 MB,
• film 2 – HD 1920×810 pix, 24p, 10 MB,
• film 3 – HD 1280×720 pix, 25p, 11.1 MB,
• film 4 – VGA 640×480 pix, 25p, 4 MB,
• film 5 – QVGA 320×240 pix, 25p, 1.2 MB,
• film 6 – VGA 640×480 pix, 25p, 4.9 MB (filtr Szkic),
• film 7 – VGA 640×480 pix, 25p, 3.3 MB (filtr Raster),
• film 8 – VGA 640×480 pix, 25p, 4 MB (filtr Stare kino 1),
• film 9 – VGA 640×480 pix, 25p, 3.6 MB (filtr Stare kino 2),
• film 10 – VGA 640×480 pix, 25p, 2.9 MB (filtr Negatyw),
• film 11 – Full HD 1920×1080 pix, 25p, 5.1 MB (tryb x5),
• film 12 – Full HD 1920×1080 pix, 25p, 3.8 MB (tryb x10),
• film 13 – Full HD 1920×1080 pix, 25p, 5 MB (tryb x20),
• film 14 – Full HD 1280×720 pix, 25p, 17 MB (tryb x0.5),
• film 15 – VGA 640×480 pix, 25p, 8.8 MB (tryb x0.25),
• film 16 – Full HD 1920×1080 pix, 25p, 9 MB, (ISO 3200, aktywny ciągły AF).

Wizjer

Samsung NX1100 nie ma wbudowanego wizjera. Co więcej, nie oferuje on również możliwości skorzystania z opcjonalnego wizjera zewnętrznego.