Pentax K-3 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
Przycisk kierunkowy „w prawo” umożliwia zmianę wyglądu zdjęć JPEG. Dostępnych jest 9 trybów: Jasny, Naturalny, Portret, Pejzaż, Żywe, Blady, Pomijanie wybielania, Film odwracalny, Monochromatyczny oraz Krosowanie. Mogą one być regulowane w 9-stopniowej skali pod względem: nasycenia, odcienia, jasności, kontrastu, ostrości lub tonowania (jasne/ciemne). Dodatkowo przy wyborze trybu Monochromatycznego można użyć filtru kolorowego (zielony, żółty, pomarańczowy, czerwony, purpurowy, błękitny, niebieski lub podczerwony).
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z lustrzanek Canon 70D oraz Nikon D7100. Na rozwijanej liście znajdują się także inne aparaty dostępne aktualnie w naszej bazie.
Jeśli chodzi o odwzorowanie detali na bazowej czułości, K-3 musi uznać wyższość D7100, choć prawdę powiedziawszy przewaga Nikona jest stosunkowo niewielka. Canon ustępuje rywalom w tej kategorii za sprawą mniejszej liczby pikseli znajdujących się na jego matrycy. We wszystkich trzech lustrzankach wybranych do powyższego porównania nie mamy do czynienia z wyostrzaniem na minimalnym poziomie tego parametru. Z tego względu, obraz przez nie generowany może się wydawać miękki, w porównaniu np. do kompaktu Sony RX1R, gdzie wyostrzanie nawet przy ustawieniu −3 jest wyraźne.
Pod względem szumów, do ISO 1600, a nawet 3200, trudno zauważyć wyraźne różnice pomiędzy lustrzankami wybranymi do naszego zestawienia. Od ISO 6400 zdjęcia z Pentaksa wydają się charakteryzować nieco niższym poziomiem zakłóceń niż rywale, jednak dostrzegamy również spadek szczegółowości zdjęć. To może być efekt odszumiania, mimo iż wyłączyliśmy je w menu aparatu. Nasze przypuszczenie wynika również z faktu, iż producent w wielu swoich modelach lustrzanek niejako wymuszał stosowanie redukcji zakłóceń. Jak to wygląda w rzeczywistości w wypadku K-3 – przekonamy się w następnym rozdziale.
Wyostrzanie
W Pentaksie K‑3 skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy −4 a +4, ze skokiem jednostkowym. Dodatkowo dostępne są dwie metody uwydatniania obrazu: „precyzyjna ostrość” oraz „wysoka ostrość” (oznaczone literami odpowiednio „F” i „EX” przy skali wyostrzania w momencie aktywacji). Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej zapisanych z wyostrzaniem w ustawieniach skrajnych i ustawieniu środkowym. Pokazujemy również zdjęcia z włączoną opcją „precyzyjna ostrość”, a także „wysoka ostrość”.
Pentax K‑3, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
Zerowy stopień wyostrzania oferuje optymalne wydobycie detali (naszym zdaniem w szczególności dobrze prezentuje się opcja „precyzyjna ostrość”) i może być polecane dla osób korzystających wyłącznie z formatu JPEG i nie planujących dalszej obróbki zdjęć. Z kolei stopień maksymalny powoduje bardzo mocne podkreślenie krawędzi i występowanie efektu „halo”. Minimalne wyostrzanie, z którego korzystamy podczas naszych porównań, daje zdecydowanie miękki obraz, jednak znakomicie nadający się do późniejszej obróbki.
Zdjęcia HDR
Funkcję wykonywania zdjęć o rozszerzonej rozpiętości tonalnej odnajdziemy w menu fotografowania. Do wyboru mamy następujące opcje: HDR Auto, HDR 1, HDR 2 i HDR 3, które różnią się sposobem obróbki obrazu. W każdym przypadku możemy również określić różnicę ekspozycji kolejno wykonywanych klatek: ±1, ±2 lub ±3 EV. Ponadto, możemy aktywować funkcję automatycznego wyrównania obrazu (przydatną gdy nie fotografujemy ze statywu). Obraz wynikowy jest składany przez aparat w pełni automatycznie. Oprócz rejestracji HDR-ów, większą rozpiętość tonalną na zdjęciach możemy uzyskać przy wykorzystaniu dwóch dodatkowych funkcji: kompensacji prześwietleń oraz cieni. Pierwszą możemy tylko włączyć lub wyłączyć, natomiast druga posiada dodatkowo trzy stopnie intensyfikacji efektu. Poniżej zamieszczamy przykładowe zdjęcia wykonane testowanym aparatem z użyciem wspomnianych wyżej funkcji.
Filtry cyfrowe
W menu K‑3 mamy do dyspozycji kilka filtrów cyfrowych, które opisujemy poniżej oraz prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane z ich zastosowaniem:
- ekstrakcja kolorów – umożliwia wyodrębnienie jednego lub dwóch z 6 kolorów (czerwony, różowy, niebieski, jasnoniebieski, zielony, żółty) pozostawiając resztę obrazu czarno-białą; można również regulować zakres koloru do usunięcia w 5-stopniowej skali,
- aparat dziecinny – możliwość trzystopniowej regulacji poziomu cieni, rozmycia oraz ustawienia przełamania odcienia dla kolorów czerwonego, zielonego, niebieskiego lub żółtego,
- retro – ustawienia tonowania na 7-stopniowej skali B-A (niebieski-bursztynowy) oraz 4 ustawienia dotyczące ramki: wyłączona, wąska, średnia, gruba,
- wysoki kontrast – 5-stopniowa regulacja kontrastu,
- cieniowanie – 7-stopniowa regulacja poziomu cieni oraz 4 ustawienia dotyczące jego rozłożenia,
- odwróć kolor,
- uwypuklenie jednego koloru – do wyboru: czerwony, purpurowy, niebieski, jasnoniebieski, zielony, żółty,
- uwypuklenie monochromatyczne – 3-stopniowa regulacja intensywności efektu.
Filtry wyłączone |
|
Ekstrakcja koloru |
|
Aparat dziecinny |
|
Retro |
|
Wysoki kontrast |
|
Cieniowanie |
|
Odwróć kolor |
|
Uwypuklenie jednego koloru |
|
Uwypuklenie monochromatyczne |
|
Krosowanie
Do dyspozycji użytkownika jest 7 ustawień kolorystycznych: jeden efekt losowy, trzy efekty zdefiniowane przez producenta oraz trzy (oznaczone symbolem „My”) pod którymi można zapisać własne ustawienia krosowania na podstawie wykonanego już zdjęcia. Przykładowe zdjęcia z użyciem filtrów „Krosowanie” prezentujemy poniżej.
Bez efektu |
|
Losowy |
|
Ustawienie 1 |
|
Ustawienie 2 |
|
Ustawienie 3 |
|