Olympus Stylus 1 - test aparatu
5. Jakość obrazu JPEG
Pliki zapisywane są na karcie pamięci w następujących formatach:
- JPEG,
- RAW,
- RAW+JPEG.
- L: 3968×2976 px,
- M: 3200×2400 px, 2560×1920 px, 1920×1440 px, 1600×1200 px,
- S: 1280×960 px, 1024×768 px, 640×480 px.
Zdjęcia JPEG możemy modyfikować pod względem kontrastu, ostrości, nasycenia (w zakresie od −2 do +2) oraz gradacji (auto, normalna, jasna tonacja, ciemna tonacja), korzystając z menu „tryb obrazu” i wybierając jeden z dostępnych:
- i-Enhance,
- vivid,
- natural,
- muted,
- portrait,
- monochrom,
- oraz 11 programów ART.
- automatyczna – aparat włączy odszumianie przy długich ekspozycjach,
- włączona – odszumianie będzie realizowane przy każdym zdjęciu,
- wyłączona.
Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wysokich wartości ISO.
ISO 3200 | ||
Odszumianie wyłączone |
||
Odszumianie słabe |
||
Odszumianie normalne |
||
Odszumianie silne |
||
ISO 6400 | ||
Odszumianie wyłączone |
||
Odszumianie słabe |
||
Odszumianie normalne |
||
Odszumianie silne |
Wyraźnie widzimy, że nawet przy najmniejszym stopniu odszumiania jest ono realizowane dość intensywnie. Należy zwrócić uwagę, że przy najniższym stopniu wyostrzania detal nie jest tracony, a szum pozostaje niewielki. Daje to nadzieję na użyteczność takiego obrazu, gdy interesuje nas tylko publikacja w internecie czy wydruk w formacie pocztówkowym.
Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.
Ostrość −2 |
||
Ostrość 0 |
||
Ostrość +2 |
Wydaje się, że nastawa minimalna faktycznie oznacza wyłączenie algorytmu. To bardzo dobry znak. Plusem jest też, że nawet na najwyższym ustawieniu wyostrzanie nie powoduje znaczących deformacji kontrastowych krawędzi – pojawia się tylko nieznaczny efekt halo.
Balans bieli
Aparat Stylus 1 umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:
- automatyczny,
- światło słoneczne (5300 K),
- cień (7500 K),
- chmury (6000 K),
- światło żarowe (3000 K),
- światło jarzeniowe (4000 K),
- światło błyskowe (5500 K),
- 2 ustawienia własne według wzorca,
- CWB, czyli ręczne wybranie temperatury w skali Kelvina (w zakresie 2000–14 000 K).
Za wyjątkiem wartości programowanej ręcznie (CWB) mamy możliwość dokładnego dostrojenia balansu w kierunkach A-B (pomarańcz-niebieski, oznaczony na wyświetlaczu jako A) oraz G-M (zieleń-fiolet, oznaczony jako G) w zakresie od −7 do +7. Zmiany te możemy wprowadzić niezależnie dla każdego z trybów balansu bieli lub globalnie dla wszystkich nastaw. Dodatkowo w konfiguracji aparatu mamy możliwość zachowania ciepłych barw dla zdjęć wykonywanych przy oświetleniu żarowym i ustawionym automatycznym balansie bieli.
Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] |
Słoneczny dzień | Auto | 5.63 | 107.6 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 5.93 | 106.6 |
Zacienienie | Auto | 10.8 | 114.3 |
Zacienienie | Zacienienie | 7 | 110.7 |
Zachmurzenie | Auto | 8.17 | 112.8 |
Zachmurzenie | Zachmurzenie | 7.48 | 110.4 |
Żarówki | Auto | 10.6 | 102.6 |
Żarówki | Żarówki | 11.1 | 104.1 |
Żarówki | 3000K | 5.6 | 103.4 |
5500K | Auto | 6.46 | 114.3 |
5500K | 5500K | 5.02 | 109.7 |
Spory błąd koloru występuje przy oświetleniu sztucznym (żarowym) jak i przy fotografowaniu zacienionych motywów. Sięga on wtedy wartości 11. W wypadku oświetlenia żarowego ustawienie dedykowanego trybu nie powoduje zmniejszenia poziomu błędu. Dopiero nastawy 3000 Kelvinów redukują błąd do przyzwoitego poziomu. Aparat delikatnie przesyca kolory, a średnia odchyłka dla wszystkich pomiarów jest równa +8%.
Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.
Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.
Szum
Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:
Szum narasta liniowo do wartości ISO 400. Przy wyższej czułości widać, że włącza się dodatkowe odszumianie, które powoduje przede wszystkim redukcję składowej niebieskiej. Dalsze zwiększanie czułości powoduje liniowy przyrost poziomu szumu, z tym że dla koloru niebieskiego wzrost jest szybszy. Wykres ten stanowi swoistą zapowiedź delikatnych niebieskich przebarwień w obrazie.
Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.
By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.
Znów doszukać się możemy podobieństw z aparatem XZ-2. Oczywiście widać inne traktowanie nastawy wyostrzania, ale poziom szumu i jego struktura nie różni się zbytnio. Do czułości ISO 1600, którą należy traktować jako ostatnią natywną, jego poziom jest niski. Brak detalu jest spowodowany nie tylko brakiem wyostrzania, ale też stanowi pochodną słabego zachowania obiektywu. Wyższe czułości są już w dużej mierze naznaczona szumem, choć nadal przydatne, gdy chcemy wykonywać odbitki formatu pocztówki czy też oglądać zdjęcia na ekranie monitora.