Fujifilm X-E2 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- proporcje obrazu 3:2
- Duży (L) – 4896×3264 pikseli,
- Średni (M) – 3456×2304 pikseli,
- Mały (S) – 2496×1664 pikseli,
- proporcje obrazu 16:9
- Duży (L) – 4896×2760 pikseli,
- Średni (M) – 3456×1944 pikseli,
- Mały (S) – 2496×1408 pikseli,
- proporcje obrazu 1:1
- Duży (L) – 3264×3264 pikseli,
- Średni (M) – 2304×2304 pikseli,
- Mały (S) – 1664×1664 pikseli.
Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej.
- Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
- Velvia/Vivid – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
- Astia/Soft – profil dedykowany do fotografii portretowej,
- PRO Neg Hi – bardziej kontrastowy od PRO Neg Std, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
- PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
- Czarno-biała,
- Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
- Sepia.
Provia/Standard |
Velvia/Vivid |
Astia/Soft |
PRO Neg Hi |
PRO Neg Std |
Czarno-biała |
Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego |
Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego |
Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego |
Sepia |
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.
Aby porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.
Fujifilm X-E2 wypada bardzo dobrze przy porównaniu do innych bezlusterkowców z matrycami APS-C. Sony NEX-5R, co widać na przedstawionych wycinkach, przy wysokich czułościach już mocno odszumia obraz, degradując w ten sposób detale. Podobnego zachowania w testowanym modelu nie uświadczymy. Jeszcze lepiej na korzyść X-E2 wypada porównanie do modelu Samsung NX-30. Wspominane różnice będą istotne dla osób korzystających z wysokiej czułości i nie wykonujących dużych odbitek. Dla tych użytkowników, którzy preferują niższą czułość, wybór aparatu ze względu na jakość obrazu niespecjalnie ma sens – wszystkie współczesne konstrukcje na niskich czułościach zachowują się dobrze. W takim wypadku trzeba zwrócić uwagę na wyposażenie aparatu czy też dostępność obiektywów.
Należy oczywiście pamiętać, że na podstawie porównania JPEG-ów niewiele dowiemy się o możliwościach samej matrycy. Można wprawdzie podejrzewać, że bez dobrych osiągów matrycy byłoby to bardzo utrudnione lub wręcz niemożliwe. O tym jednak, na ile jest to zasługa samej matrycy, przekonamy się w następnym rozdziale, porównując zdjęcia w surowym formacie.
Wyostrzanie
W Fujifilm X-E2 skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy −2 a +2, ze skokiem jednostkowym. Poniżej prezentujemy zasięg działania tej funkcji.
Ostrość −2 |
||
Ostrość 0 |
||
Ostrość +2 |
Oglądając powyższe wycinki możemy uznać, że pozostawienie nastawy ostrości w pozycji neutralnej daje delikatnie przeostrzony obraz – charakterystyczny efekt „halo” wokół kontrastowych krawędzi staje się już widoczny.
Panoramy
Przed rozpoczęciem tworzenia panoramy możemy zadecydować o jej kącie oraz kierunku prowadzenia aparatu. Wykonywanie tego typu fotografii jest stosunkowo proste: wystarczy wcisnąć spust migawki i przesuwać aparat. Po zakończeniu tej operacji aparat tworzy wynikowy plik będący sklejeniem wszystkich pobranych automatycznie kadrów. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczość wynikowych zdjęć jest następująca:
- panorama wąska (M)
- pozioma – 6400 × 1440 pikseli,
- pionowa – 2160 × 6400 pikseli,
- panorama szeroka (L)
- pozioma – 9600 × 1440 pikseli,
- pionowa – 2160 × 9600 pikseli.
Analizując panoramy wytworzone przez X-E2 możemy uznać, że testowany model dobrze je składa. Łączenie krzywizn (np. budynków) jest na dobrym poziomie. Jedynie gdy jest niedostateczna ilość światła dla szybkiego wyzwalania migawki, mogą pojawić się problemy. Także z nastawą ostrości. Ogólnie jednak należy uznać, że funkcja panoram jest łatwa w użyciu i daje satysfakcjonujące rezultaty.
Filtry cyfrowe
Aparat X-E2 dysponuje zestawem kilku filtrów cyfrowych, dostępnych jako opcja menu klawisza DRIVE:
- aparat zabawka,
- miniatura,
- kolor pop,
- wysoka tonacja,
- niska tonacja,
- dynamiczny ton,
- obraz miękki,
- kolor częściowy:
- czerwony,
- pomarańczowy,
- żółty,
- zielony,
- niebieski,
- fioletowy.
Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego
Aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. W menu fotografowania, pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800.
Końcowy efekt jest naszym zdaniem bardzo subtelny i zdecydowanie lepsze wyniki uzyska się, używając bracketingu ekspozycji z krokiem 1 EV.
Wielokrotna ekspozycja
Funkcja ta to nic innego jak łączenie ze sobą dwóch kolejnych ekspozycji. Przykład pozyskania takowego połączenia prezentujemy poniżej.
Nie mamy żadnego wpływu na proces łączenia, a wynikowe zdjęcie zapisywane jest zgodnie z aktualnie ustawionym formatem – możemy otrzymać podwójną ekspozycję na danych JPEG i RAW.