Standardowe parametry modyfikujące wygląd zdjęć JPEG znajdziemy pod opcją „Styl obrazów”, czyli tak jak w innych lustrzankach systemu EOS. Do wyboru mamy następujące style: Auto, Standard, Portret, Krajobraz, Neutralny, Dokładny, Monochromatyczny i Własny 1, 2, 3. Każdy z nich poza monochromatycznym może być regulowany w 8-stopniowej skali pod względem: ostrości, kontrastu, nasycenia i tonacji. W przypadku stylu monochromatycznego natomiast, mamy następujące parametry: ostrość, kontrast, efekt filtru (brak, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz efekt tonalny (brak, sepia, niebieski, purpurowy, zielony).

Podczas fotografowania z wykorzystaniem trybu Live View istnieje możliwość wyboru proporcji obrazu zapisywanych zdjęć JPEG. Do wyboru mamy cztery ustawienia: 3:2, 4:3, 16:9, oraz 1:1. Warto zwrócić uwagę, że opcja ta nie jest dostępna podczas fotografowania z wykorzystaniem wizjera, podczas której JPEG-i zapisywane są zawsze z proporcją obrazu 3:2.

W testowanym aparacie czułość można zmieniać w zakresie od ISO 100 do 6400 z możliwością rozszerzenia o wartość 12800, a krok zmiany ISO wynosi 1 EV. Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej zapisanych w formacie JPEG. Dla porównania prezentujemy także wycinki dla aparatów Nikon D3300 oraz Pentax K-500. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

Na niskich czułościach JPEG-i z 1200D charakteryzują się dobrą jakością obrazu. Pogarszanie jakości obrazu zaczyna się mniej więcej od ISO 1600, przy której to czułości szum zaczyna być już zauważalny. Mimo to, jego negatywy wpływ nawet przy ISO 3200 jest dość umiarkowany. Przy ISO 6400 sytuacja wciąż nie wygląda źle i czułość tę można uznać za użyteczną, choć poziom szumu jest całkiem wyraźny. Dla najwyższej (programowej) czułości ISO 12800 pogorszenie jakości obrazu jest już zdecydowane, a utrata szczegółów wyraźnie widoczna.

W całym zakresie czułości JPEG-i z 1200D utrzymują porównywalny poziom z tym, jaki prezentowały modele 100D, czy 700D. Ze względu na zastosowanie tej samej matrycy, takiego zachowania należało się właściwie spodziewać.

W stosunku do zaprezentowanych aparatów konkurencji, testowana lustrzanka Canona z pewnością nie przoduje, choć z drugiej nie zostaje wyraźnie z tyle. Można co prawda zauważyć, że w stosunku do D3300 obraz z 1200D charakteryzuje się mniejszą ilością zarejestrowanych szczegółów, jednak ze względu na różnicę w liczbie pikseli w matrycach tych aparatów, taka sytuacja jest zrozumiała. Pod względem poziomu szumu natomiast, dużych różnic w zasadzie nie widać i dopiero przy ISO 12800 testowany Canon wydaje się szumieć nieco bardziej.

Obraz na JPEG-ach z 1200D w szerokim zakresie czułości jest podobny do tego, jaki oferuje Pentax K-500. Mimo porównywalnej ilości widocznych szczegółów można jednak zauważyć różnicę w poziomie szumu na wyższych czułościach. Pod tym względem przewagę Pentaksa daje się zauważyć już przy ISO 1600. I choć przy tej czułości jest ona w zasadzie minimalna, w miarę wzrostu ISO staje się wyraźniejsza.

Wyostrzanie

W Canonie 1200D zdjęcia zapisywane jako JPEG-i możemy poddać procesowi wyostrzania. Do dyspozycji mamy 8-stopniową skalę (od 0 do 7), w której możemy kontrolować intensywność tego procesu. Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej scenki zapisanych jako JPEG-i z najniższym stopniem wyostrzania oraz na poziomie 3 i 7. Zdjęcia wykonane zostały na czułości ISO 100.

Canon 1200D, ISO 100
wyostrzenie 0
wyostrzenie 3
wyostrzenie 7

Na podstawie zaprezentowanych wycinków nie polecamy stosowania wyostrzania na maksymalnym poziomie, bowiem widać, że jest ono w tym przypadku zbyt silne. Całkiem rozsądnie natomiast wyglądają zdjęcia w wyostrzaniem ustawionym pośrodku skali.