• L – 6000×4000 (3:2) oraz 6000×3376 (16:9),
• M – 4240×2832 (3:2) oraz 4240×2400 (16:9),
• S – 3008×2000 (3:2) oraz 3008×1688 (16:9).

Wygląd zdjęć zapisywanych jako JPEG można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W testowanej Alphie opcje te odnajdziemy np. w menu Fn pod pozycją „Strefa twórcza”. Można za jej pomocą wybrać jeden z trzynastu zdefiniowanych trybów obrazu: Standard, Intensywny, Neutralny, Czysty, Głęboki, Pastelowy, Portret, Krajobraz, Zachód słońca, Scena nocna, Jesienne liście, Czerń i biel lub Sepia. W każdym z trybów natomiast mamy dodatkowo możliwość regulacji wspomnianych wcześniej parametrów w przedziale od −3 do +3 ze skokiem jednostkowym.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Nikona D7100 i Pentaksa K-3. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

Nikon i Pentax nie stosują w swoich lustrzankach wyostrzania (przy minimalnym poziomie tego parametru) stąd zdjęcia z tych aparatów sprawiają wrażenie miękkich, gdy porównamy je do wycinków z Sony. Na niskich czułościach nowa Alpha generuje obraz wysokiej jakości o świetnym odwzorowaniu detali. Taka sytuacja utrzymuje się mniej więcej do ISO 1600. Powyżej tej wartości obserwujemy sukcesywny wzrost poziomu szumu a także skutków jego usuwania. Na najwyższych ISO, A77 II radzi sobie słabiej niż D7100, choć jakość obrazu jest generalnie słaba w przypadku wszystkich trzech porównywanych aparatów.

A jak wypada A77 II w porównaniu do poprzednika? Na JPEG-ach trudno ocenić poziom szumu ze względu na wyraźny proces jego redukcji. Widać natomiast, że zastosowano nowy, mniej „agresywny” algorytm odszumiania i zdjęcia z nowego modelu prezentują się nieco lepiej. Z kolei na bazowej czułości w oczy rzuca się bardzo niewielkie wyostrzanie zastosowane w starej A77.

Wyostrzanie

Poniżej prezentujemy wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w testowanym aparacie. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −3, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +3. Naszym zdaniem najniższy stopień uwydatnienia obrazu oferuje optymalnie wyostrzone zdjęcia. Maksymalną wartością, z której można zaakceptować jest „0”.

Sony Alpha A77 II, ISO 100
wyostrzenie −3
wyostrzenie 0
wyostrzenie +3

Zdjęcia panoramiczne

A77 II posiada tryb zdjęć panoramicznych, w którym aparat automatycznie wykonuje i skleja poszczególne zdjęcia tworząc z nich wynikową panoramę. Tryb ten znajduje się jako osobna pozycja na kółku trybów pracy aparatu. Można również wybrać kierunek fotografowania: w prawo, w lewo, w górę lub w dół (w menu lub za pomocą przedniego kółka sterującego). Podczas wykonywania panoramy aparat należy po prostu obracać równomiernie w ustalonym kierunku. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a maksymalne wartości rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• rozmiar standardowy:
  • pozioma – 8192×1856 pikseli,
  • pionowa – 3872×2160 pikseli,
• rozmiar szeroki:
  • pozioma – 12416×1856 pikseli,
  • pionowa – 5536×2160 pikseli.

Poniżej prezentujemy przykładowe panoramy wykonane podczas testowania aparatu.

HDR i DRO

Podobnie jak w innych aparatach systemowych tego producenta, Sony zaimplementowało w A77 II dwie funkcje pozwalające na rozszerzenie rozpiętości tonalnej: HDR (High Dynamic Range) i DRO (Dynamic Range Optimizer). To, co je odróżnia, to sposób w jaki uzyskiwany jest ten efekt. Funkcja HDR bazuje na wykonaniu trzech różnych ekspozycji (co 1, 2, 3, 4, 5 lub 6 EV oraz auto), podczas gdy DRO (5 stopni intensywności oraz auto) jedynie „wyciąga” informacje z ciemnych obszarów na zdjęciu. Kilka przykładowych zdjęć prezentujemy poniżej.

HDR/DRO off

DRO Auto

DRO Lvl 1

DRO Lvl 3

DRO Lvl 5

HDR Auto

HDR 1.0 EV

HDR 3.0 EV

HDR 6.0 EV

Efekty wizualne

Warto również wspomnieć o funkcji filtrów artystycznych. Odnajdziemy je pod pozycją „Efekt wizualny” w menu aparatu, a do wyboru mamy następujące możliwości:

• Aparat zabawka (normalny, zimny, ciepły, zielony, magenta),
• Kolor pop,
• Posteryzacja (kolor lub czarno-białe),
• Zdjęcie retro,
• High-key miękki,
• Czarno-białe z zachowaniem pojedynczego koloru (czerwony, zielony, niebieski, żółty),
• Czarno-białe z dużym kontrastem,
• Miękka ostrość (poziom: niski, średni, wysoki),
• Malowidło HDR (poziom: niski, średni, wysoki),
• Czarno-białe o bogatej gradacji,
• Efekt miniatury,
• Akwarela,
• Ilustracja (poziom: niski, średni, wysoki).

Efekt działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej.

Bez efektu

Aparat zabawka: Normalny

Kolor pop

Posteryzacja: kolorowa

Posteryzacja: czarno-biała

Retro

High-key: Miękki

Kolor częściowy: czerwony

Kolor częściowy: zielony

Kolor częściowy: niebieski

Kolor częściowy: żółty

Czarno-biały – duży kontrast

Miękka ostrość: intensywność średnia

Malowidło HDR: intensywność średnia

Czarno-białe o bogatej gradacji

Miniatura

Akwarela

Ilustracja: intensywność średnia