Sigma 180 mm f/2.8 APO Macro EX DG OS HSM - test obiektywu
4. Rozdzielczość obrazu
Zobaczmy więc, jak w tym świetle wyglądają rezultaty testowanego obiektywu. Poniżej mamy zaprezentowane wyniki, jakie uzyskał on w centrum kadru, na brzegu matrycy APS-C/DX i na brzegu pełnej klatki.
Takie widoki chcemy oglądać zawsze. Osiągi zaprezentowane przez Sigmę wytrącają argumenty nawet największym malkontentom. Już na maksymalnym otworze względnym mamy wysoką wartość MTF50 sięgającą 41 lpmm. Przymknięcie przysłony do f/4.0 powoduje wspięcie się wyników na bliskie rekordom wartości na poziomie 45 lpmm.
Świetnie jest też na brzegu kadru. Na tyle świetnie, że Sigma 2.8/180 OS na brzegu matrycy APS-C/DX potrafi być ostrzejsza niż niektóre „stałki” w centrum kadru. Co więcej, osiągi prezentowane na wymagającym brzegu pełnej klatki są niewiele gorsze. Obraz tam uzyskiwany jest bardzo dobrej jakości nawet na maksymalnym otworze względnym!
Żeby pokazać jak dobra jest Sigma wystarczy tylko napisać, że praktycznie na każdej wartości przysłony i w każdym miejscu kadru jest ona lepsza od tak chwalonego i lubianego Canona EF 200 mm f/2.8L USM II. Zamiast podsumowania tego rozdziału napiszę więc tylko, że dawno nie miałem w testach tak ostrego obiektywu pełnoklatkowego!
Poniższe zdjęcia pokazują wygląd centrum naszej tablicy testowej zarejestrowany na przysłonach f/2.8 i f/4.0 przez JPEG-i Nikona D3x, które były zapisywane równolegle z RAW-ami użytymi do powyższej analizy.