Sony A7S - test aparatu
2. Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność
Generalnie nie mamy wątpliwości, że zadbano o wysoką jakość wykonania elementów aparatu oraz ich spasowanie. Rękojeść oraz prawa część tylnej ścianki została pokryta gumowym tworzywem o fakturze skóry. Dzięki niemu oraz dobrze wyprofilowanemu uchwytowi, A7S trzyma się naprawdę wygodnie.
Poniżej zamieściliśmy zdjęcia porównawcze bliźniaczej Alphy A7 oraz Olympusa OM-D E-M10. Mimo, iż w bezlusterkowcu systemu Mikro 4/3 zastosowano znacznie mniejszy sensor światłoczuły, różnica w rozmiarach obu aparatów nie jest drastyczna. Oczywiście, nie sposób nie zauważyć, że E-M10 jest niższy, generalnie jednak Sony A7S nie zajmie nam dużo miejsca w torbie (przy założeniu używania obiektywu FE 35 mm f/2.8).
Zasilanie i gniazda
Zasilanie aparatu odbywa się przy użyciu akumulatora litowo-jonowego NP-FW50 (w zestawie handlowym znajdują się dwie sztuki) o pojemności 1080 mAh i napięciu 7,2 V, który teoretycznie pozwoli na wykonanie 380 zdjęć gdy kadrujemy na LCD lub 320 w przypadku używania wizjera. Wydajność akumulatora jest lepsza niż w A7, czy A7R. Podczas wykonywania przykładowych zdjęć w plenerze, na pełnym ładowaniu udało nam się wykonać ok. 300 zdjęć i nagrać ok. 25 kilkunastosekundowych filmów, a wskaźnik akumulatora pokazywał 12%. Istotną zaletą systemu zasilania testowanego aparatu jest precyzyjny, procentowy wskaźnik zużycia akumulatora, który pozwala z dużą dokładnością kontrolować poziom jego naładowania. Dodatkowo, energię elektryczną można dostarczać za pomocą zasilacza sieciowego AC-PW20 (do nabycia oddzielnie). Ładowarkę podłączamy do gniazda USB. Akumulator można także ładować przy użyciu dołączonej zewnętrznej ładowarki, oznaczonej symbolem BC-TRW.
W ofercie producenta znajduje się także uchwyt do zdjęć pionowych (VG-C1EM) z pojemnikiem na dwie baterie.
Komora akumulatora znajduje się na spodzie korpusu, zamykana pod plastikową klapką. Z kolei slot kart SD/SDHC/SDXC (oraz Memory Stick PRO Duo, PRO-HG Duo, XC-HG Duo) dostępny jest na prawej ściance aparatu, także osłonięty klapką.
Na lewej ściance korpusu zgromadzono szereg gniazd i złączy komunikacyjnych. Patrząc od góry natrafimy na:
- wejście mikrofonu stereo,
- wyjście słuchawkowe,
- złącze wielofunkcyjne (USB, gniazdo wężyka spustowego RM-VPR1) z diodą sygnalizacji ładowania obok,
- wyjście HDMI (typu D).
Wszystkie złącza ochraniane są przez dobrze przylegające plastikowe zaślepki.
Przyciski
Opis przycisków i przełączników zaczniemy tradycyjnie od górnej ścianki korpusu.
Z prawej strony stopki Multi-Interface znajduje się koło trybów pracy aparatu. Zgromadzono na nim następujące pozycje:
- Auto – tryby automatyczne iAuto oraz iAuto+,
- P – tryb półautomatyczny,
- A – tryb preselekcji przysłony,
- S – tryb preselekcji migawki,
- M – tryb manualny,
- 1,2 – przywołanie konfiguracji z pamięci MR,
- Film – tryb wideo,
- Panoramy,
- SCN – programy tematyczne.
Przejdźmy teraz do tylnej ścianki aparatu.
- góra – DISP – zmiana sposobu wyświetlania obrazu podczas fotografowania i odtwarzania,
- lewo – tryb pracy migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz),
- prawo – WB – balans bieli,
- dół – brak.
Sony A7S jest w dużym zakresie konfigurowalny. Możliwe jest przypisanie funkcji do dziewięciu klawiszy: C1, C2, C3, przycisku w przełączniku AF/MF–AEL (dzięki któremu jest on dwufunkcyjny) i guzikom wybieraka czterokierunkowego (łącznie ze środkowym). Lista funkcji, jakie możemy do nich zaprogramować obejmuje:
- standard – wybór pola AF (tylko środkowy przycisk wybieraka),
- tryb pracy migawki,
- tryb błysku,
- korekcja błysku,
- tryb ostrości,
- obszar ostrości,
- ustawienia ostrości,
- kompensacja ekspozycji,
- czułość ISO,
- tryb pomiaru ekspozycji,
- balans bieli,
- tryby DRO/Auto HDR,
- strefa twórcza (czyli profile kolorystyczne),
- efekt wizualny (czyli filtry cyfrowe),
- wykrywanie uśmiechu i twarzy,
- efekt gładkiej skóry,
- automatyczne kadrowanie portretowe,
- SteadyShot,
- poziom nagrywania audio,
- rozmiar obrazu,
- format obrazu,
- jakość obrazu,
- przewodnik w aparacie,
- pamięć MR,
- blokadę AEL w trybie punktowego pomiaru ekspozycji,
- przełącznik AEL w trybie punktowego pomiaru ekspozycji,
- blokadę regulacji AF/MF,
- zmiana regulacji AF/MF,
- AF z podążaniem,
- AF priorytet oczu,
- AF włączony,
- podgląd przysłony,
- podgląd zdjęcia,
- zoom,
- powiększenie,
- wyłącz monitor,
- zebra,
- linie siatki,
- wybór wyświetlenia znaku,
- wyświetlanie poziomu dźwięku,
- poziom zarysu,
- kolor zarysu,
- wyślij do smartfona,
- pobierz aplikację,
- lista aplikacji,
- jasność monitora,
- przełączenie wyświetlania TC/UB,
- nieustawiona.
- ISO,
- balans bieli,
- strefa twórcza,
- efekt wizualny,
- nie ustawiona.
Menu
A7S posiada menu, które zorganizowano w podobny sposób jak w ostatnich aparatach SLT Sony; jest bardzo czytelne i funkcjonalne. Zostało podzielone na 6 grup ułożonych w formie poziomych zakładek, których nie trzeba przewijać w pionie. Poszczególne grupy zawierają menu:
- ustawień fotografowania (8 zakładek),
- ustawień niestandardowych (7 zakładek),
- sieci bezprzewodowej (2 zakładki),
- aplikacji (1 zakładka),
- odtwarzania (2 zakładki),
- ustawień (6 zakładek).
Menu kafelkowe |
Menu fotografowania:
- Rozmiar Obrazu,
- Format obrazu,
- Jakość,
- Panorama: Rozmiar,
- Panorama: Kierunek,
- Format pliku,
- Ustawienie nagrywania,
- Nagrywanie podwójnego wideo,
- Tryb pracy,
- Tryb błysku,
- Korekcja błysku,
- Redukcja efektu czerwonych oczu,
- Tryb ostrości,
- Obszar ostrości,
- Ustawienia ostrości,
- Wspomaganie AF,
- Kompensacja ekspozycji,
- Krok ekspozycji,
- ISO,
- Tryb pomiaru,
- Balans bieli,
- DRO/HDR,
- Strefa twórcza,
- Efekt wizualny,
- Profil zdjęcia,
- Zoom,
- Powiększenie,
- Redukcja szumu – długie naświetlanie,
- Redukcja szumu – wysokie ISO,
- AF z podążaniem,
- Uśmiech / wykrywanie twarzy,
- Efekt gładkiej skóry,
- Auto. kadrowanie,
- Tryb auto,
- Wybór sceny,
- Film,
- SteadyShot,
- Przestrzeń barw,
- Auto. wolna migawka,
- Nagrywanie dźwięku,
- Poziom nagrywania audio,
- Czas przesyłania audio,
- Redukcja szumu wiatru,
- Przywołanie pamięci,
- Pamięć MR.
Menu ustawień niestandardowych:
- Zebra,
- Wspomaganie MF,
- Czas powiększenia przy ustawianiu ostrości,
- Linia siatki,
- Wyświetlanie znaku,
- Ustawienia znaku,
- Wyświetlanie poziomu dźwięku,
- Auto podgląd,
- Przycisk DISP (monitor i wizjer),
- Poziom zarysu,
- Kolor zarysu,
- Przewodnik ustawień ekspozycji,
- Wyświetlanie podglądu na żywo,
- Wstępny AF,
- Ustawienie zoomu,
- Eye-start AF,
- Ustawienie FINDER/LCD,
- Wyzwalanie bez obiektywu,
- AF ze spustem,
- AE-L z naciśnięciem spustu,
- Ciche fotografowanie,
- Elektroniczna pierwsza kurtyna migawki,
- Poj. zdj. Lepsza automatyka,
- Nastawa kompensacji ekspozycji,
- Resetuj komp. ekspozycji,
- Kolejność bracketingu,
- Rejestracja twarzy,
- Przech. w roz. APS-C,
- Regulacja AF,
- Kompensacja obiektywu (winietowanie, aberracja chromatyczna, zniekształcenia),
- Tryb kontrolki wideo,
- Ustawienia menu funkcji,
- Ustawienia przycisków Własne,
- Nastawienie pokręteł sterujących,
- Pokrętło kompensacji EV,
- Obróć pierścień zoomu,
- Przycisk MOVIE,
- Blokada pokrętła / kółka.
- Wyślij do smartfona,
- Wyślij do komputera,
- Oglądaj przez TV,
- Jedno dotk. (NFC),
- Tryb samolotowy,
- WPS przycisk,
- Ust. punktu dostępu,
- Edytuj nazwę urządzenia,
- Wyświetl adres MAC,
- Reset SSID/hasła,
- Reset ustawień sieci.
Menu Aplikacji
- Lista aplikacji,
- Wprowadzenie.
Menu odtwarzania:
- Kasuj,
- Tryb oglądania,
- Indeks obrazów,
- Obrót ekranu,
- Pokaz zdjęć,
- Obróć,
- Powiększ,
- Odtwarzanie zdjęcia 4K,
- Chroń,
- Określ wydruk.
Menu Ustawień:
- Jasność LCD,
- Jasność wizjera,
- Temperatura barwowa wizjera,
- Nastaw. głośności,
- Sygnały audio,
- Menu kafelkowe,
- Pomoc pokrętła trybu,
- Potwierdzenie kasowania,
- Jakość wyświetlania,
- Czas rozpoczęcia oszczędzania energii,
- Selektor PAL/NTSC,
- Czyszczenie,
- Tryb demonstracyjny,
- Ustawienia TC/UB,
- Zdalne sterowanie,
- Rozdzielczość HDMI,
- Sterowanie przez HDMI,
- Wyświetlenie info. HDMI,
- Połączenie USB,
- Ustawienia USB LUN,
- Język,
- Ustawienia daty/czasu,
- Nastawia region,
- Formatuj,
- Numer pliku,
- Wybierz katalog NAGRYWANIA,
- Nowy katalog,
- Nazwa katalogu,
- Odzyskaj bazę danych obrazów,
- Wyświetl miejsce na karcie,
- Wersja,
- Reset ustawień.
Bardzo ciekawym i przydatnym rozwiązaniem jest możliwość samodzielnego określenia zawartości menu funkcyjnego. Do dyspozycji mamy 12 pozycji (dwa rzędy po 6 ikon), a lista dostępnych opcji wygląda następująco:
- tryb pracy migawki,
- tryb błysku,
- korekcja błysku,
- tryb ostrości,
- obszar ostrości,
- ustawienia ostrości,
- kompensacja ekspozycji,
- czułość ISO,
- tryb pomiaru ekspozycji,
- balans bieli,
- tryby DRO/Auto HDR,
- strefa twórcza (czyli profile kolorystyczne),
- tryb fotografowania,
- efekt wizualny (czyli filtry cyfrowe),
- AF z podążaniem,
- wykrywanie uśmiechu i twarzy,
- efekt gładkiej skóry,
- automatyczne kadrowanie portretowe,
- rozmiar obrazu,
- format obrazu,
- jakość obrazu,
- SteadyShot,
- poziom nagrywania audio,
- zebra,
- linie siatki,
- wyświetlanie poziomu dźwięku,
- poziom zarysu,
- kolor zarysu,
- nieustawiona.
Wyświetlacz
Testowaną Alphę wyposażono w 3-calowy monitor LCD o rozdzielczości 921 600 punktów. Do jakości prezentowanego obrazu w dobrym oświetleniu nie mamy zastrzeżeń, bowiem jest on bardzo czytelny. Jasność ekranu można regulować w 5 stopniach. W menu udostępniono także opcję „Słoneczny dzień”, która powoduje maksymalne zwiększenie jasności LCD. Z kolei w ciemnym otoczeniu daje nieco się we znaki szum widoczny na podglądzie obrazu.
Ekran umieszczono na odchylanym przegubie, co zwiększa jego funkcjonalność. Zyskujemy możliwość odchylenia go o 90 stopni w górę lub 45 stopni w dół.
Podczas wykonywania zdjęć przycisk DISP służy do przełączania zakresu informacji dostępnych na wyświetlaczu. Dostępnych jest 6 wariantów:
- obraz z parametrami ekspozycji oraz informacjami m.in. nt. rozdzielczości, jakości obrazu oraz proporcji boków rejestrowanych zdjęć, wskaźnik baterii oraz graficzną skalę migawki i przysłony,
- obraz z parametrami ekspozycji oraz szereg ikon zajmujących prawą i lewą krawędź monitora, odnoszącymi się do opcji dostępnych w menu funkcyjnym Fn, ale w domyślnym układzie,
- czysty obraz z parametrami ekspozycji,
- obraz, cyfrowa poziomica oraz parametry ekspozycji,
- obraz, histogram oraz parametry ekspozycji,
- brak podglądu fotografowanego obrazu, widoczne są ikony odnoszące się do wybranych opcji zawartych w menu funkcyjnym (w domyślnym układzie), ułożone w formie tabelki, oprócz tego wyświetlane są parametry oraz drabinka ekspozycji, a także cyfrowa poziomica i histogram luminancji.
Mamy również możliwość osobnego włączenia pomocniczej siatki kadrowania (3 rodzaje).
W trybie przeglądania zdjęć możemy oglądać pojedynczą fotografię w trybie pełnoekranowym oraz z wyświetleniem podstawowych parametrów naświetlania i informacji o pliku, a także w szczegółowym widoku z histogramem luminancji oraz dla poszczególnych kanałów RGB. Powiększenia widoku zdjęć dokonujemy przy pomocy przycisku z symbolem lupy (uruchamia on zoom 100%) oraz tylnego kółka sterującego (przednie służy wówczas do przeglądania zdjęć w powiększeniu). Widok miniatur obejmuje siatkę 3×3 oraz 5×5 szt. W tym trybie możemy zdecydować, czy chcemy oglądać zdjęcia, widok kalendarza, czy katalog z filmami XAVC S, MP4 lub AVCHD.
Filmowanie
Sony A7S posiada dedykowany przycisk pozwalający rozpocząć nagrywanie filmów w dowolnym momencie. Ponieważ jest on umieszczony w dość specyficznym miejscu, należy chwycić aparat oburącz, by wygodnie filmować. Rejestracja odbywa się w takim trybie, jaki mamy aktualnie ustawiony na kółku trybów pracy. Ustawienie go w pozycji „Film” pozwala na modyfikowanie wielu ustawień, np. wyboru spośród trybów PASM. Mamy możliwość regulacji parametrów ekspozycji (odpowiednich dla konkretnego trybu), również w trakcie nagrywania. Zakres dostępnych czułości to 200–102400 ISO (w trybie rozszerzonym 100–409600 ISO). Ustawianie ostrości może odbywać się w trybie AF-C (ciągłym) z możliwością wymuszenia ogniskowania przyciskiem spustu migawki, jak również ręcznie. Nie należy także zapominać o funkcji focus-peaking, czy „zebrze”.
Filmy nagrywane są w trzech formatach: XAVC S, AVCHD lub MP4 z użyciem kodeka MPEG-4 AVC/H.264. Dostępne są następujące tryby zapisu:
- format XAVC S 50 Mb/s
- 50p, 25p, 24p 1920×1080px,
- 100p 1280×720px (tryb APS-C),
- format AVCHD Full HD (1920×1080px)
- 50i, 24 Mb/s (FX),
- 50i, 17 Mb/s (FH),
- 50p, 28 Mb/s (PS),
- 25p, 24 Mb/s (FX),
- 25p, 17 Mb/s (FH),
- format MP4
- HD (1440×1080px), 12 Mb/s, 25 kl/s,
- VGA (640×480px), 3 Mb/s, 25 kl/s.
A7S pozwala na stosowanie profili obrazu podczas nagrywania, które umożliwiają precyzyjne ustawienia właściwości obrazu. Ich opis zamieściliśmy w rozdziale szóstym. Oprócz tego możemy skorzystać ze standardowych „Efektów wizualnych”, wśród których znajdziemy następujące pozycje:
- Aparat zabawka,
- Kolor pop,
- Posteryzacja,
- Zdjęcie retro,
- High-key: Miękki,
- Kolor częściowy,
- Czarno-biały o dużym kontraście.
Poniżej prezentujemy kilkanaście przykładowych filmów nagranych testowanym aparatem. Tam gdzie nie podano wartości czułości, wynosi ona ISO 200, a klipy zarejestrowane zostały przy użyciu obiektywu Sony Zeiss Sonnar T* FE 35 mm f/2.8 ZA. Pozostałe natomiast – Sony FE 28–70 mm f/3.5–5.6 OSS.
Przykładowe filmy – kodek XAVC S 50 Mb/s
- film 1 – 1280×720 pix 100p, 89.8 MB,
- film 2 – 1920×1080 pix 50p, 78.5 MB,
- film 3 – 1920×1080 pix 25p, 72 MB,
- film 4 – 1920×1080 pix 25p, 81.3 MB, gamma – S-Log2 (ISO 3200),
- film 5 – 1920×1080 pix 25p, 68.5 MB, ISO 400,
- film 6 – 1920×1080 pix 25p, 107.2 MB, ISO 6400,
- film 7 – 1920×1080 pix 25p, 41.6 MB, ISO 12800,
- film 8 – 1920×1080 pix 25p, 110 MB, ISO 102400,
- film 9 – 1920×1080 pix 50p, 61.4 MB, ISO 400,
- film 10 – 1920×1080 pix 50p, 96.4 MB, ISO 12800,
- film 11 – 1920×1080 pix 50p, 99.4 MB, ISO 25600,
- film 12 – 1920×1080 pix 50p, 106 MB, ISO 51200,
- film 13 – 1920×1080 pix 50p, 81.8 MB, ISO 51200,
- film 14 – 1920×1080 pix 50p, 76.5 MB, ISO 4000, czas 1/10 s,
- film 15 – 1920×1080 pix 50p, 114.8 MB, ISO 102400,
- film 16 – 1280×720 pix 100p, 99 MB, ISO 3200, gamma – S-Log2,
- film 17 – 1280×720 pix 100p, 78.2 MB, ISO 409600,
Przykładowe filmy – kodek AVCHD
- film 1 – 1920×1080 pix 50i FX, 35.8 MB,
- film 2 – 1920×1080 pix 50i FH, 23.6 MB,
- film 3 – 1920×1080 pix 50p PS, 35.9 MB,
- film 4 – 1920×1080 pix 25p FX, 38.9 MB,
- film 5 – 1920×1080 pix 25p FH, 25.5 MB,
- film 6 – 1920×1080 pix 50p PS, 42.1 MB, ISO 12800
- film 7 – 1920×1080 pix 50p PS, 43.9 MB, ISO 409600,
- film 8 – 1920×1080 pix 50p PS, 35.7 MB, ISO 25600,
- film 9 – 1920×1080 pix 50p PS, 37.5 MB, ISO 409600,
- film 10 – 1920×1080 pix 50p PS, 37.4 MB, ISO 409600
- film 11 – 1920×1080 pix 25p FX, 22.3 MB, ISO 6400.
Przykładowe filmy – gamma oraz tryby kolorystyczne
- film 1 – 1920×1080 pix 50p PS, 23.6 MB, gamma – movie,
- film 2 – 1920×1080 pix 50p PS, 24.2 MB, gamma – still,
- film 3 – 1920×1080 pix 50p PS, 19.3 MB, gamma – cine 1,
- film 4 – 1920×1080 pix 50p PS, 24.5 MB, gamma – cine 2,
- film 5 – 1920×1080 pix 50p PS, 23.7 MB, gamma – cine 3,
- film 6 – 1920×1080 pix 50p PS, 31.5 MB, gamma – cine 4,
- film 7 – 1920×1080 pix 50p PS, 24.2 MB, gamma – ITU709,
- film 8 – 1920×1080 pix 50p PS, 22.5 MB, gamma – ITU709 (800%),
- film 9 – 1920×1080 pix 50p PS, 32.7 MB, gamma – S-Log2,
- film 10 – 1920×1080 pix 50p PS, 32.6 MB, tryb koloru – movie,
- film 11 – 1920×1080 pix 50p PS, 25 MB, tryb koloru – still,
- film 12 – 1920×1080 pix 50p PS, 26.5 MB, tryb koloru – cinema,
- film 13 – 1920×1080 pix 50p PS, 27.7 MB, tryb koloru – pro,
- film 14 – 1920×1080 pix 50p PS, 25.6 MB, tryb koloru – matryca ITU709,
- film 15 – 1920×1080 pix 50p PS, 26.4 MB, tryb koloru – czerń i biel,
- film 16 – 1920×1080 pix 50p PS, 27 MB, tryb koloru – s-gamut.
Na niektórych klipach można zauważyć efekt mory. To niestety musimy zaliczyć testowanemu aparatowi na minus.
Wizjer
W A7S zastosowano elektroniczny wizjer XGA OLED Tru-Finder o efektywnej rozdzielczości wynoszącej 2 359 296 punktów i rozmiarze 0.5 cala. Producent przekonuje, że jest to ulepszona konstrukcja w stosunku do tej zastosowanej w A99. Jego powiększenie wynosi x0.71, pokrywa ok. 100% kadru, a jego punkt oczny wynosi 22 mm. Korekcja dioptrii jest możliwa w zakresie od −4 do +3. Podobnie jak w przypadku wyświetlacza, jasność można regulować ręcznie (w 3-stopniowej skali), bądź zdać się na automatykę aparatu. Przy wizjerze umieszczony został czujnik zbliżeniowy, który automatyczne przełącza podgląd z wyświetlacza na wizjer po przyłożeniu do niego oka.
Informacje i wskaźniki wyświetlane w wizjerze zmieniamy także za pomocą klawisza DISP. Co więcej, nie różnią się one od tych prezentowanych na LCD. Wyjątek stanowi tryb „wizjer” (tabelka z parametrami naświetlania), który z racji braku podglądu fotografowanego obrazu nie miałby w tym wypadku większego zastosowania. Naturalnie, korzystając z wizjera możemy zmieniać ustawienia w menu głównym i funkcyjnym, a także przeglądać wykonane fotografie.
Jakość wyświetlanego obrazu w EVF jest bardzo dobra, choć nie jest on szczególnie jasny. Podczas testów ustawiliśmy maksymalny poziom jasności, a i tak w tej kategorii górował nieco elektroniczny celownik Olympusa OM-D E-M10. Do zalet z pewnością można zaliczyć duży rozmiar wizjera. Przy niedostatecznym oświetleniu smużenie zaczyna trochę dawać się we znaki.