Jeśli chodzi o konstrukcję korpusu, A7S jest niemal identyczny do A7R. W tych dwóch modelach cały szkielet wykonano z lekkiego i wytrzymałego stopu magnezu, podczas gdy w A7 mieliśmy do czynienia „jedynie” z pokrywami (górny i przedni panel) z tego materiału. W nowym modelu nie znajdziemy niestety uszczelnień chroniących aparat przed wpływem niekorzystnych warunków atmosferycznych.

Generalnie nie mamy wątpliwości, że zadbano o wysoką jakość wykonania elementów aparatu oraz ich spasowanie. Rękojeść oraz prawa część tylnej ścianki została pokryta gumowym tworzywem o fakturze skóry. Dzięki niemu oraz dobrze wyprofilowanemu uchwytowi, A7S trzyma się naprawdę wygodnie. Poniżej zamieściliśmy zdjęcia porównawcze bliźniaczej Alphy A7 oraz Olympusa OM-D E-M10. Mimo, iż w bezlusterkowcu systemu Mikro 4/3 zastosowano znacznie mniejszy sensor światłoczuły, różnica w rozmiarach obu aparatów nie jest drastyczna. Oczywiście, nie sposób nie zauważyć, że E-M10 jest niższy, generalnie jednak Sony A7S nie zajmie nam dużo miejsca w torbie (przy założeniu używania obiektywu FE 35 mm f/2.8).

----- R E K L A M A -----

W związku z zauważonym w teście A7 (oraz wspomnianym w tym newsie) problemem „light-leak”, warto się do niego odnieść również przy okazji opisu A7S. Chodzi mianowicie o nieszczelność na styku bagnetu obiektywu oraz jego mocowania w aparacie, którą może się przedostawać światło. Krótki test wykazał, że wada istnieje także w A7S, co można zobaczyć na poniższym zdjęciu:

Mimo tego, że lampa biurkowa użyta do tego testu znajdowała się kilka cm od aparatu, efekt jest w zasadzie marginalny. Nie powinniśmy się zatem nim przejmować, bowiem jego wpływ na zdjęcia w codziennym fotografowaniu nie powinien być zauważalny.

Zasilanie i gniazda

Zasilanie aparatu odbywa się przy użyciu akumulatora litowo-jonowego NP-FW50 (w zestawie handlowym znajdują się dwie sztuki) o pojemności 1080 mAh i napięciu 7,2 V, który teoretycznie pozwoli na wykonanie 380 zdjęć gdy kadrujemy na LCD lub 320 w przypadku używania wizjera. Wydajność akumulatora jest lepsza niż w A7, czy A7R. Podczas wykonywania przykładowych zdjęć w plenerze, na pełnym ładowaniu udało nam się wykonać ok. 300 zdjęć i nagrać ok. 25 kilkunastosekundowych filmów, a wskaźnik akumulatora pokazywał 12%. Istotną zaletą systemu zasilania testowanego aparatu jest precyzyjny, procentowy wskaźnik zużycia akumulatora, który pozwala z dużą dokładnością kontrolować poziom jego naładowania. Dodatkowo, energię elektryczną można dostarczać za pomocą zasilacza sieciowego AC-PW20 (do nabycia oddzielnie). Ładowarkę podłączamy do gniazda USB. Akumulator można także ładować przy użyciu dołączonej zewnętrznej ładowarki, oznaczonej symbolem BC-TRW.

W ofercie producenta znajduje się także uchwyt do zdjęć pionowych (VG-C1EM) z pojemnikiem na dwie baterie.

Komora akumulatora znajduje się na spodzie korpusu, zamykana pod plastikową klapką. Z kolei slot kart SD/SDHC/SDXC (oraz Memory Stick PRO Duo, PRO-HG Duo, XC-HG Duo) dostępny jest na prawej ściance aparatu, także osłonięty klapką.

Na lewej ściance korpusu zgromadzono szereg gniazd i złączy komunikacyjnych. Patrząc od góry natrafimy na:

• wejście mikrofonu stereo,
• wyjście słuchawkowe,
• złącze wielofunkcyjne (USB, gniazdo wężyka spustowego RM-VPR1) z diodą sygnalizacji ładowania obok,
• wyjście HDMI (typu D).

Wszystkie złącza ochraniane są przez dobrze przylegające plastikowe zaślepki.

Przyciski

Opis przycisków i przełączników zaczniemy tradycyjnie od górnej ścianki korpusu.

Z prawej strony stopki Multi-Interface znajduje się koło trybów pracy aparatu. Zgromadzono na nim następujące pozycje:

• Auto – tryby automatyczne iAuto oraz iAuto+,
• P – tryb półautomatyczny,
• A – tryb preselekcji przysłony,
• S – tryb preselekcji migawki,
• M – tryb manualny,
• 1,2 – przywołanie konfiguracji z pamięci MR,
• Film – tryb wideo,
• Panoramy,
• SCN – programy tematyczne.

Obok niego znajdziemy przycisk spustu migawki otoczony przez włącznik aparatu. Nieco wyżej natrafiamy na górne pokrętło sterujące oraz programowalny guzik C1. Przy krawędzi obudowy dostępne jest także kółko kompensacji ekspozycji, umożliwiające regulację tego parametru w zakresie ±3 EV, ze skokiem 1/3 EV.

Przejdźmy teraz do tylnej ścianki aparatu.

Po lewej stronie wizjera widzimy guzik MENU. Symetrycznie po prawej znajduje się programowalny przycisk C2. W trybie odtwarzania służy on do włączenia powiększonego widoku zdjęcia. Obok niego widzimy tylne pokrętło sterujące, którym możemy regulować stopień tego powiększenia. Pod nim zlokalizowano przełącznik AF/MF–AEL z przyciskiem pośrodku niego. Za pomocą owego przełącznika zmieniamy jedną z dwóch funkcji guzika, które definiujemy w menu. Podczas przeglądania zdjęć natomiast włączamy nim widok miniatur. Idąc dalej w dół, natrafiamy na guzik Fn uruchamiający podręczne menu funkcyjne. Alternatywnie pozwana on na wysłanie wybranego zdjęcia do urządzenie mobilnego. Niżej znajduje się wybierak wielofunkcyjny z kółkiem regulacyjnym. Wszystkie jego przyciski możemy zaprogramować, a także wspomniane kółko. Domyślnie jednak funkcje poszczególnych kierunków są następujące:

• góra – DISP – zmiana sposobu wyświetlania obrazu podczas fotografowania i odtwarzania,
• lewo – tryb pracy migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz),
• prawo – WB – balans bieli,
• dół – brak.

Na samym dole znajdziemy jeszcze guzik wejścia do trybu odtwarzania zdjęć oraz C3 (który służy również do ich kasowania). Na prawej krawędzi tylnej ścianki zlokalizowano także przycisk nagrywania wideo.

Sony A7S jest w dużym zakresie konfigurowalny. Możliwe jest przypisanie funkcji do dziewięciu klawiszy: C1, C2, C3, przycisku w przełączniku AF/MF–AEL (dzięki któremu jest on dwufunkcyjny) i guzikom wybieraka czterokierunkowego (łącznie ze środkowym). Lista funkcji, jakie możemy do nich zaprogramować obejmuje:

• standard – wybór pola AF (tylko środkowy przycisk wybieraka),
• tryb pracy migawki,
• tryb błysku,
• korekcja błysku,
• tryb ostrości,
• obszar ostrości,
• ustawienia ostrości,
• kompensacja ekspozycji,
• czułość ISO,
• tryb pomiaru ekspozycji,
• balans bieli,
• tryby DRO/Auto HDR,
• strefa twórcza (czyli profile kolorystyczne),
• efekt wizualny (czyli filtry cyfrowe),
• wykrywanie uśmiechu i twarzy,
• efekt gładkiej skóry,
• automatyczne kadrowanie portretowe,
• SteadyShot,
• poziom nagrywania audio,
• rozmiar obrazu,
• format obrazu,
• jakość obrazu,
• przewodnik w aparacie,
• pamięć MR,
• blokadę AEL w trybie punktowego pomiaru ekspozycji,
• przełącznik AEL w trybie punktowego pomiaru ekspozycji,
• blokadę regulacji AF/MF,
• zmiana regulacji AF/MF,
• AF z podążaniem,
• AF priorytet oczu,
• AF włączony,
• podgląd przysłony,
• podgląd zdjęcia,
• zoom,
• powiększenie,
• wyłącz monitor,
• zebra,
• linie siatki,
• wybór wyświetlenia znaku,
• wyświetlanie poziomu dźwięku,
• poziom zarysu,
• kolor zarysu,
• wyślij do smartfona,
• pobierz aplikację,
• lista aplikacji,
• jasność monitora,
• przełączenie wyświetlania TC/UB,
• nieustawiona.

Co więcej, do obrotowego kółka wybieraka także możemy przypisać jedną z czterech funkcji. Są to:

• ISO,
• balans bieli,
• strefa twórcza,
• efekt wizualny,
• nie ustawiona.

Menu

A7S posiada menu, które zorganizowano w podobny sposób jak w ostatnich aparatach SLT Sony; jest bardzo czytelne i funkcjonalne. Zostało podzielone na 6 grup ułożonych w formie poziomych zakładek, których nie trzeba przewijać w pionie. Poszczególne grupy zawierają menu:

• ustawień fotografowania (8 zakładek),
• ustawień niestandardowych (7 zakładek),
• sieci bezprzewodowej (2 zakładki),
• aplikacji (1 zakładka),
• odtwarzania (2 zakładki),
• ustawień (6 zakładek).

Wciśnięcie guzika MENU powoduje wyświetlenie powyższych kategorii w formie menu kafelkowego. Możemy je jednak zdezaktywować – zobaczymy wówczas poszczególne opcje w pierwszej lub ostatnio używanej zakładce (do zdefiniowania w menu).

Menu kafelkowe

Menu fotografowania:

• Rozmiar Obrazu,
• Format obrazu,
• Jakość,
• Panorama: Rozmiar,
• Panorama: Kierunek,
• Format pliku,
• Ustawienie nagrywania,
• Nagrywanie podwójnego wideo,
• Tryb pracy,
• Tryb błysku,
• Korekcja błysku,
• Redukcja efektu czerwonych oczu,
• Tryb ostrości,
• Obszar ostrości,
• Ustawienia ostrości,
• Wspomaganie AF,
• Kompensacja ekspozycji,
• Krok ekspozycji,
• ISO,
• Tryb pomiaru,
• Balans bieli,
• DRO/HDR,
• Strefa twórcza,
• Efekt wizualny,
• Profil zdjęcia,
• Zoom,
• Powiększenie,
• Redukcja szumu – długie naświetlanie,
• Redukcja szumu – wysokie ISO,
• AF z podążaniem,
• Uśmiech / wykrywanie twarzy,
• Efekt gładkiej skóry,
• Auto. kadrowanie,
• Tryb auto,
• Wybór sceny,
• Film,
• SteadyShot,
• Przestrzeń barw,
• Auto. wolna migawka,
• Nagrywanie dźwięku,
• Poziom nagrywania audio,
• Czas przesyłania audio,
• Redukcja szumu wiatru,
• Przywołanie pamięci,
• Pamięć MR.

Menu ustawień niestandardowych:

• Zebra,
• Wspomaganie MF,
• Czas powiększenia przy ustawianiu ostrości,
• Linia siatki,
• Wyświetlanie znaku,
• Ustawienia znaku,
• Wyświetlanie poziomu dźwięku,
• Auto podgląd,
• Przycisk DISP (monitor i wizjer),
• Poziom zarysu,
• Kolor zarysu,
• Przewodnik ustawień ekspozycji,
• Wyświetlanie podglądu na żywo,
• Wstępny AF,
• Ustawienie zoomu,
• Eye-start AF,
• Ustawienie FINDER/LCD,
• Wyzwalanie bez obiektywu,
• AF ze spustem,
• AE-L z naciśnięciem spustu,
• Ciche fotografowanie,
• Elektroniczna pierwsza kurtyna migawki,
• Poj. zdj. Lepsza automatyka,
• Nastawa kompensacji ekspozycji,
• Resetuj komp. ekspozycji,
• Kolejność bracketingu,
• Rejestracja twarzy,
• Przech. w roz. APS-C,
• Regulacja AF,
• Kompensacja obiektywu (winietowanie, aberracja chromatyczna, zniekształcenia),
• Tryb kontrolki wideo,
• Ustawienia menu funkcji,
• Ustawienia przycisków Własne,
• Nastawienie pokręteł sterujących,
• Pokrętło kompensacji EV,
• Obróć pierścień zoomu,
• Przycisk MOVIE,
• Blokada pokrętła / kółka.

Menu Sieć bezprzewodowa:

• Wyślij do smartfona,
• Wyślij do komputera,
• Oglądaj przez TV,
• Jedno dotk. (NFC),
• Tryb samolotowy,
• WPS przycisk,
• Ust. punktu dostępu,
• Edytuj nazwę urządzenia,
• Wyświetl adres MAC,
• Reset SSID/hasła,
• Reset ustawień sieci.

Menu Aplikacji

• Lista aplikacji,
• Wprowadzenie.

Menu odtwarzania:

• Kasuj,
• Tryb oglądania,
• Indeks obrazów,
• Obrót ekranu,
• Pokaz zdjęć,
• Obróć,
• Powiększ,
• Odtwarzanie zdjęcia 4K,
• Chroń,
• Określ wydruk.

Menu Ustawień:

• Jasność LCD,
• Jasność wizjera,
• Temperatura barwowa wizjera,
• Nastaw. głośności,
• Sygnały audio,
• Menu kafelkowe,
• Pomoc pokrętła trybu,
• Potwierdzenie kasowania,
• Jakość wyświetlania,
• Czas rozpoczęcia oszczędzania energii,
• Selektor PAL/NTSC,
• Czyszczenie,
• Tryb demonstracyjny,
• Ustawienia TC/UB,
• Zdalne sterowanie,
• Rozdzielczość HDMI,
• Sterowanie przez HDMI,
• Wyświetlenie info. HDMI,
• Połączenie USB,
• Ustawienia USB LUN,
• Język,
• Ustawienia daty/czasu,
• Nastawia region,
• Formatuj,
• Numer pliku,
• Wybierz katalog NAGRYWANIA,
• Nowy katalog,
• Nazwa katalogu,
• Odzyskaj bazę danych obrazów,
• Wyświetl miejsce na karcie,
• Wersja,
• Reset ustawień.

Bardzo ciekawym i przydatnym rozwiązaniem jest możliwość samodzielnego określenia zawartości menu funkcyjnego. Do dyspozycji mamy 12 pozycji (dwa rzędy po 6 ikon), a lista dostępnych opcji wygląda następująco:

• tryb pracy migawki,
• tryb błysku,
• korekcja błysku,
• tryb ostrości,
• obszar ostrości,
• ustawienia ostrości,
• kompensacja ekspozycji,
• czułość ISO,
• tryb pomiaru ekspozycji,
• balans bieli,
• tryby DRO/Auto HDR,
• strefa twórcza (czyli profile kolorystyczne),
• tryb fotografowania,
• efekt wizualny (czyli filtry cyfrowe),
• AF z podążaniem,
• wykrywanie uśmiechu i twarzy,
• efekt gładkiej skóry,
• automatyczne kadrowanie portretowe,
• rozmiar obrazu,
• format obrazu,
• jakość obrazu,
• SteadyShot,
• poziom nagrywania audio,
• zebra,
• linie siatki,
• wyświetlanie poziomu dźwięku,
• poziom zarysu,
• kolor zarysu,
• nieustawiona.

Wyświetlacz

Testowaną Alphę wyposażono w 3-calowy monitor LCD o rozdzielczości 921 600 punktów. Do jakości prezentowanego obrazu w dobrym oświetleniu nie mamy zastrzeżeń, bowiem jest on bardzo czytelny. Jasność ekranu można regulować w 5 stopniach. W menu udostępniono także opcję „Słoneczny dzień”, która powoduje maksymalne zwiększenie jasności LCD. Z kolei w ciemnym otoczeniu daje nieco się we znaki szum widoczny na podglądzie obrazu.

Ekran umieszczono na odchylanym przegubie, co zwiększa jego funkcjonalność. Zyskujemy możliwość odchylenia go o 90 stopni w górę lub 45 stopni w dół.

Podczas wykonywania zdjęć przycisk DISP służy do przełączania zakresu informacji dostępnych na wyświetlaczu. Dostępnych jest 6 wariantów:

• obraz z parametrami ekspozycji oraz informacjami m.in. nt. rozdzielczości, jakości obrazu oraz proporcji boków rejestrowanych zdjęć, wskaźnik baterii oraz graficzną skalę migawki i przysłony,
• obraz z parametrami ekspozycji oraz szereg ikon zajmujących prawą i lewą krawędź monitora, odnoszącymi się do opcji dostępnych w menu funkcyjnym Fn, ale w domyślnym układzie,
• czysty obraz z parametrami ekspozycji,
• obraz, cyfrowa poziomica oraz parametry ekspozycji,
• obraz, histogram oraz parametry ekspozycji,
• brak podglądu fotografowanego obrazu, widoczne są ikony odnoszące się do wybranych opcji zawartych w menu funkcyjnym (w domyślnym układzie), ułożone w formie tabelki, oprócz tego wyświetlane są parametry oraz drabinka ekspozycji, a także cyfrowa poziomica i histogram luminancji.

Mamy również możliwość osobnego włączenia pomocniczej siatki kadrowania (3 rodzaje).

W trybie przeglądania zdjęć możemy oglądać pojedynczą fotografię w trybie pełnoekranowym oraz z wyświetleniem podstawowych parametrów naświetlania i informacji o pliku, a także w szczegółowym widoku z histogramem luminancji oraz dla poszczególnych kanałów RGB. Powiększenia widoku zdjęć dokonujemy przy pomocy przycisku z symbolem lupy (uruchamia on zoom 100%) oraz tylnego kółka sterującego (przednie służy wówczas do przeglądania zdjęć w powiększeniu). Widok miniatur obejmuje siatkę 3×3 oraz 5×5 szt. W tym trybie możemy zdecydować, czy chcemy oglądać zdjęcia, widok kalendarza, czy katalog z filmami XAVC S, MP4 lub AVCHD.

Filmowanie

Sony A7S posiada dedykowany przycisk pozwalający rozpocząć nagrywanie filmów w dowolnym momencie. Ponieważ jest on umieszczony w dość specyficznym miejscu, należy chwycić aparat oburącz, by wygodnie filmować. Rejestracja odbywa się w takim trybie, jaki mamy aktualnie ustawiony na kółku trybów pracy. Ustawienie go w pozycji „Film” pozwala na modyfikowanie wielu ustawień, np. wyboru spośród trybów PASM. Mamy możliwość regulacji parametrów ekspozycji (odpowiednich dla konkretnego trybu), również w trakcie nagrywania. Zakres dostępnych czułości to 200–102400 ISO (w trybie rozszerzonym 100–409600 ISO). Ustawianie ostrości może odbywać się w trybie AF-C (ciągłym) z możliwością wymuszenia ogniskowania przyciskiem spustu migawki, jak również ręcznie. Nie należy także zapominać o funkcji focus-peaking, czy „zebrze”.

Filmy nagrywane są w trzech formatach: XAVC S, AVCHD lub MP4 z użyciem kodeka MPEG-4 AVC/H.264. Dostępne są następujące tryby zapisu:

• format XAVC S 50 Mb/s
  • 50p, 25p, 24p 1920×1080px,
  • 100p 1280×720px (tryb APS-C),
• format AVCHD Full HD (1920×1080px)
  • 50i, 24 Mb/s (FX),
  • 50i, 17 Mb/s (FH),
  • 50p, 28 Mb/s (PS),
  • 25p, 24 Mb/s (FX),
  • 25p, 17 Mb/s (FH),
• format MP4
  • HD (1440×1080px), 12 Mb/s, 25 kl/s,
  • VGA (640×480px), 3 Mb/s, 25 kl/s.

A7S umożliwia ponadto nagrywanie filmów 4K (3840×2160), niezbędny jest jednak zewnętrzny rekorder, podłączany do gniazda HDMI. Warto także zwrócić uwagę na tryb podwójnego nagrywania. Jego działanie polega na rejestrowaniu filmu w formacie MP4 (720p 25 kl/s) obok wybranego wcześniej XAVC S lub AVCHD. Aparat jest wyposażony we wbudowany mikrofon stereo i rejestruje dźwięk w systemie Dolby Digital. Możemy także podłączyć zewnętrzny mikrofon np. ECM-CG50, czy XLR-K1M. Mikrofony nieposiadające własnego źródła energii są zasilane ze złącza w aparacie. Dostępny jest także adapter z wejściami audio typu Cannon (XLR). W menu znajduje się funkcja, która pozwala redukować dźwięk szumu wiatru.

A7S pozwala na stosowanie profili obrazu podczas nagrywania, które umożliwiają precyzyjne ustawienia właściwości obrazu. Ich opis zamieściliśmy w rozdziale szóstym. Oprócz tego możemy skorzystać ze standardowych „Efektów wizualnych”, wśród których znajdziemy następujące pozycje:

• Aparat zabawka,
• Kolor pop,
• Posteryzacja,
• Zdjęcie retro,
• High-key: Miękki,
• Kolor częściowy,
• Czarno-biały o dużym kontraście.

Z innych funkcji przeznaczonych dla zaawansowanych użytkowników w A7S znajdziemy także bity użytkownika oraz obsługę kodów czasowych, które wykorzystywane są do synchronizacji obrazu i dźwięku przy nagrywaniu ujęć z kilku aparatów czy kamer i ułatwiają późniejszy proces edycji na komputerze.

Poniżej prezentujemy kilkanaście przykładowych filmów nagranych testowanym aparatem. Tam gdzie nie podano wartości czułości, wynosi ona ISO 200, a klipy zarejestrowane zostały przy użyciu obiektywu Sony Zeiss Sonnar T* FE 35 mm f/2.8 ZA. Pozostałe natomiast – Sony FE 28–70 mm f/3.5–5.6 OSS.

Przykładowe filmy – kodek XAVC S 50 Mb/s

• film 1 – 1280×720 pix 100p, 89.8 MB,
• film 2 – 1920×1080 pix 50p, 78.5 MB,
• film 3 – 1920×1080 pix 25p, 72 MB,
• film 4 – 1920×1080 pix 25p, 81.3 MB, gamma – S-Log2 (ISO 3200),
• film 5 – 1920×1080 pix 25p, 68.5 MB, ISO 400,
• film 6 – 1920×1080 pix 25p, 107.2 MB, ISO 6400,
• film 7 – 1920×1080 pix 25p, 41.6 MB, ISO 12800,
• film 8 – 1920×1080 pix 25p, 110 MB, ISO 102400,
• film 9 – 1920×1080 pix 50p, 61.4 MB, ISO 400,
• film 10 – 1920×1080 pix 50p, 96.4 MB, ISO 12800,
• film 11 – 1920×1080 pix 50p, 99.4 MB, ISO 25600,
• film 12 – 1920×1080 pix 50p, 106 MB, ISO 51200,
• film 13 – 1920×1080 pix 50p, 81.8 MB, ISO 51200,
• film 14 – 1920×1080 pix 50p, 76.5 MB, ISO 4000, czas 1/10 s,
• film 15 – 1920×1080 pix 50p, 114.8 MB, ISO 102400,
• film 16 – 1280×720 pix 100p, 99 MB, ISO 3200, gamma – S-Log2,
• film 17 – 1280×720 pix 100p, 78.2 MB, ISO 409600,

Przykładowe filmy – kodek AVCHD

• film 1 – 1920×1080 pix 50i FX, 35.8 MB,
• film 2 – 1920×1080 pix 50i FH, 23.6 MB,
• film 3 – 1920×1080 pix 50p PS, 35.9 MB,
• film 4 – 1920×1080 pix 25p FX, 38.9 MB,
• film 5 – 1920×1080 pix 25p FH, 25.5 MB,
• film 6 – 1920×1080 pix 50p PS, 42.1 MB, ISO 12800
• film 7 – 1920×1080 pix 50p PS, 43.9 MB, ISO 409600,
• film 8 – 1920×1080 pix 50p PS, 35.7 MB, ISO 25600,
• film 9 – 1920×1080 pix 50p PS, 37.5 MB, ISO 409600,
• film 10 – 1920×1080 pix 50p PS, 37.4 MB, ISO 409600
• film 11 – 1920×1080 pix 25p FX, 22.3 MB, ISO 6400.

Przykładowe filmy – gamma oraz tryby kolorystyczne

• film 1 – 1920×1080 pix 50p PS, 23.6 MB, gamma – movie,
• film 2 – 1920×1080 pix 50p PS, 24.2 MB, gamma – still,
• film 3 – 1920×1080 pix 50p PS, 19.3 MB, gamma – cine 1,
• film 4 – 1920×1080 pix 50p PS, 24.5 MB, gamma – cine 2,
• film 5 – 1920×1080 pix 50p PS, 23.7 MB, gamma – cine 3,
• film 6 – 1920×1080 pix 50p PS, 31.5 MB, gamma – cine 4,
• film 7 – 1920×1080 pix 50p PS, 24.2 MB, gamma – ITU709,
• film 8 – 1920×1080 pix 50p PS, 22.5 MB, gamma – ITU709 (800%),
• film 9 – 1920×1080 pix 50p PS, 32.7 MB, gamma – S-Log2,
• film 10 – 1920×1080 pix 50p PS, 32.6 MB, tryb koloru – movie,
• film 11 – 1920×1080 pix 50p PS, 25 MB, tryb koloru – still,
• film 12 – 1920×1080 pix 50p PS, 26.5 MB, tryb koloru – cinema,
• film 13 – 1920×1080 pix 50p PS, 27.7 MB, tryb koloru – pro,
• film 14 – 1920×1080 pix 50p PS, 25.6 MB, tryb koloru – matryca ITU709,
• film 15 – 1920×1080 pix 50p PS, 26.4 MB, tryb koloru – czerń i biel,
• film 16 – 1920×1080 pix 50p PS, 27 MB, tryb koloru – s-gamut.

Na niektórych klipach można zauważyć efekt mory. To niestety musimy zaliczyć testowanemu aparatowi na minus.

Wizjer

W A7S zastosowano elektroniczny wizjer XGA OLED Tru-Finder o efektywnej rozdzielczości wynoszącej 2 359 296 punktów i rozmiarze 0.5 cala. Producent przekonuje, że jest to ulepszona konstrukcja w stosunku do tej zastosowanej w A99. Jego powiększenie wynosi x0.71, pokrywa ok. 100% kadru, a jego punkt oczny wynosi 22 mm. Korekcja dioptrii jest możliwa w zakresie od −4 do +3. Podobnie jak w przypadku wyświetlacza, jasność można regulować ręcznie (w 3-stopniowej skali), bądź zdać się na automatykę aparatu. Przy wizjerze umieszczony został czujnik zbliżeniowy, który automatyczne przełącza podgląd z wyświetlacza na wizjer po przyłożeniu do niego oka.

Informacje i wskaźniki wyświetlane w wizjerze zmieniamy także za pomocą klawisza DISP. Co więcej, nie różnią się one od tych prezentowanych na LCD. Wyjątek stanowi tryb „wizjer” (tabelka z parametrami naświetlania), który z racji braku podglądu fotografowanego obrazu nie miałby w tym wypadku większego zastosowania. Naturalnie, korzystając z wizjera możemy zmieniać ustawienia w menu głównym i funkcyjnym, a także przeglądać wykonane fotografie.

Jakość wyświetlanego obrazu w EVF jest bardzo dobra, choć nie jest on szczególnie jasny. Podczas testów ustawiliśmy maksymalny poziom jasności, a i tak w tej kategorii górował nieco elektroniczny celownik Olympusa OM-D E-M10. Do zalet z pewnością można zaliczyć duży rozmiar wizjera. Przy niedostatecznym oświetleniu smużenie zaczyna trochę dawać się we znaki.