Sony A7S - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- L – 4240×2832 (3:2) oraz 4240×2384 (16:9),
- M – 2768×1848 (3:2) oraz 2768×1560 (16:9),
- S – 2128×1416 (3:2) oraz 2128×1200 (16:9).
- L – 2768×1848 (3:2) oraz 2768×1560 (16:9),
- M – 2128×1416 (3:2) oraz 2128×1200 (16:9),
- S – 1376×920 (3:2) oraz 1376×776 (16:9).
Wygląd zdjęć zapisywanych jako JPEG można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W testowanej Alphie opcje te odnajdziemy np. w menu Fn pod pozycją „Strefa twórcza”. Można za jej pomocą wybrać jeden z trzynastu zdefiniowanych trybów obrazu: Standard, Intensywny, Neutralny, Czysty, Głęboki, Pastelowy, Portret, Krajobraz, Zachód słońca, Scena nocna, Jesienne liście, Czerń i biel lub Sepia. W każdym z trybów natomiast mamy dodatkowo możliwość regulacji wspomnianych wcześniej parametrów w przedziale od −3 do +3 ze skokiem jednostkowym.
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Canona 5D MkIII i Nikona Df. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.
Pod względem odwzorowania detali, bezlusterkowcowi Sony ciężko jest konkurować z innymi współczesnymi aparatami. 12-megapikselowa matryca A7S nie zapewni oczywiście tak wysokiego poziomu szczegółowości jak sensory 16- czy 24-megapikselowe. Warto zatem porównać osiągi tego modelu z ostatnią 12-megapikselową, pełnoklatkową lustrzanką, jaka została zaprezentowana na rynku – Nikonem D3s. JPEG-i z aparatu Sony prezentują się naszym zdaniem lepiej, choć w sporej mierze przyczynia się do tego wyostrzanie.
Gdy jednak spojrzymy na poziom szumu, okazuje się, że A7S prezentuje się lepiej niż konkurencja – także model D3s. Nawet przy czułości ISO 12800 zakłócenia nie degradują zbyt mocno obrazu, przez co jego jakość jest w pełni akceptowalna. W zasadzie dopiero przy ISO 51200 możemy mówić wyraźnym spadku jakości zdjęć.
Wyostrzanie
Poniżej prezentujemy wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w testowanym aparacie. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −3, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +3. Najniższy stopień uwydatnienia obrazu oferuje dość silnie wyostrzone zdjęcia, dlatego można się spokojnie ograniczyć do używania na co dzień. Zdecydowanie odradzamy natomiast stosować najwyższy parametr – zdjęcia nie prezentują się wówczas korzystnie.
Sony Alpha A7S, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|
Profile obrazu
Nowością w A7S są profile obrazu. Można je zastosować zarówno podczas fotografowania, jak i filmowania. Do dyspozycji użytkownika pozostaje szereg ustawień, które wymieniamy poniżej:
- poziom czerni – ustawianie poziomu czerni (od −15 do +15),
- gamma – wybór krzywej gamma:
- movie – standardowa krzywa gamma w przypadku filmów,
- still – standardowa krzywa gamma w przypadku zdjęć,
- Cine 1 – zmiękczanie kontrastu ciemnych fragmentów i wzmacnianie gradacji jasnych fragmentów obrazu w celu uzyskania filmu o odprężającej kolorystyce (odpowiednik HG4609G33),
- Cine 2 – podobna do opcji Cine 1, ale zoptymalizowana do edycji do 100% sygnału wideo (odpowiednik HG4600G30),
- Cine 3 – zwiększenie kontrastu światłocienia w większym stopniu niż w przypadku opcji Cine 1 i Cine 2 oraz wzmocnienie gradacji czerni,
- Cine 4 – zwiększenie kontrastu ciemnych fragmentów w większym stopniu niż w przypadku opcji Cine 3. Kontrast ciemnych fragmentów jest niższy, a kontrast jasnych fragmentów – wyższy niż w przypadku opcji movie,
- ITU709,
- ITU709 (800%) – krzywa gamma do sprawdzania ujęć przy założeniu rejestrowania obrazów z użyciem opcji S-Log2,
- S-Log2 – przeznaczona do późniejszej obróbki obrazu,
- gamma czerni – zakres (szeroki, średni, wąski) oraz poziom (od −7 do +7),
- białe plamy – automatyczne, ręczne,
- tryb koloru – movie, still, cinema, pro, matryca ITU709, czerń i biel, s-gamut,
- nasycenie – od −32 do +32,
- faza koloru −7 do +7,
- głębia koloru −7 do +7 dla każdego kanału osobno: R, G, B, C, M, Y,
- szczegóły – poziom (od −7 do +7) oraz dodatkowe parametry (balans V/H, balans B/W, limit, crispening, poziom jasnych szczegółów.
Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcia kontrastowej sceny, demonstrujące wszystkie ustawienia krzywej gamma oraz trybów koloru (analogiczne przykłady klipów filmowych zamieściliśmy w rozdziale drugim). Pozostałe parametry pozostały domyślne dla profilu PP01.
Gamma – movie | |||
Gamma – still | |||
Gamma – cine 1 | |||
Gamma – cine 2 | |||
Gamma – cine 3 | |||
Gamma – cine 4 | |||
Gamma – ITU709 | |||
Gamma – ITU709 (800%) | |||
Gamma – S-Log2 | |||
Tryb koloru – movie | |||
Tryb koloru – still | |||
Tryb koloru – cinema | |||
Tryb koloru – pro | |||
Tryb koloru – matryca ITU709 | |||
Tryb koloru – czerń i biel | |||
Tryb koloru – S-gamut | |||
Zdjęcia panoramiczne
A7S posiada tryb zdjęć panoramicznych, w którym aparat automatycznie wykonuje i skleja poszczególne zdjęcia tworząc z nich wynikową panoramę. Tryb ten znajduje się jako osobna pozycja na kółku trybów pracy aparatu. Można również wybrać kierunek fotografowania: w prawo, w lewo, w górę lub w dół (w menu lub za pomocą przedniego kółka sterującego). Podczas wykonywania panoramy aparat należy po prostu obracać równomiernie w ustalonym kierunku. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a maksymalne wartości rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:
- rozmiar standardowy:
- pozioma – 8192×1856 pikseli,
- pionowa – 3872×2160 pikseli,
- rozmiar szeroki:
- pozioma – 12416×1856 pikseli,
- pionowa – 5536×2160 pikseli.
Poniżej prezentujemy przykładowe panoramy wykonane podczas testowania aparatu.
HDR i DRO
Podobnie jak w innych aparatach systemowych tego producenta, Sony zaimplementowało w A7S dwie funkcje pozwalające na rozszerzenie rozpiętości tonalnej: HDR (High Dynamic Range) i DRO (Dynamic Range Optimizer). To, co je odróżnia, to sposób w jaki uzyskiwany jest ten efekt. Funkcja HDR bazuje na wykonaniu trzech różnych ekspozycji (co 1, 2, 3, 4, 5 lub 6 EV oraz auto), podczas gdy DRO (5 stopni intensywności oraz auto) jedynie „wyciąga” informacje z ciemnych obszarów na zdjęciu. Kilka przykładowych zdjęć prezentujemy poniżej.
HDR/DRO off | |||
DRO Auto | |||
DRO Lvl 1 | |||
DRO Lvl 3 | |||
DRO Lvl 5 | |||
HDR Auto | |||
HDR 1.0 EV | |||
HDR 3.0 EV | |||
HDR 6.0 EV | |||
Efekty wizualne
Warto również wspomnieć o funkcji filtrów artystycznych. Odnajdziemy je pod pozycją „Efekt wizualny” w menu aparatu, a do wyboru mamy następujące możliwości:
- Aparat zabawka (normalny, zimny, ciepły, zielony, magenta),
- Kolor pop,
- Posteryzacja (kolor lub czarno-białe),
- Zdjęcie retro,
- High-key miękki,
- Czarno-białe z zachowaniem pojedynczego koloru (czerwony, zielony, niebieski, żółty),
- Czarno-białe z dużym kontrastem,
- Miękka ostrość (poziom: niski, średni, wysoki),
- Malowidło HDR (poziom: niski, średni, wysoki),
- Czarno-białe o bogatej gradacji,
- Efekt miniatury,
- Akwarela,
- Ilustracja (poziom: niski, średni, wysoki).
Efekt działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej.