Wymiary lustrzanek D810 i D800 są identyczne, aczkolwiek starszy model waży 20 gramów więcej. Minimalne zmiany dotknęły kształtu wytłoczeń na korpusie. Ponadto, powiększono nieco powierzchnię gumowej łatki znajdującej się na tylnej ściance. Tym samym materiałem została pokryta większość powierzchni klapki zasłaniającej dostęp do kart pamięci.

----- R E K L A M A -----

Po wzięciu aparatu w dłoń mamy wrażenie, że cała konstrukcja jest bardzo solidna i starannie spasowana. Do budowy korpusu użyto lekkich i wytrzymałych stopów magnezu, a całość zabezpieczono przed wpływem niekorzystnych warunków zewnętrznych, takich jak kurz czy wilgoć.

Zasilanie i gniazda

Nikon D810 zasilany jest tym samym typem akumulatora co poprzednik, a mianowicie EN-EL15 o pojemności 1900 mAh. W przypadku testowanego Nikona dostępny jest również opcjonalny uchwyt pionowy MB-D12, umożliwiający użycie jednego akumulatora EN-EL15, EN-EL18 (wraz pokrywą BL-5), lub ośmiu baterii typu R6/AA, czyli popularnych paluszków. Istnieje również możliwość zasilania aparatu za pomocą opcjonalnego zasilacza sieciowego EH-5b. W menu aparatu odnajdziemy opcję pozwalającą na wyświetlenie w procentach dokładnego poziomu naładowania akumulatora, liczbę zdjęć wykonanych od ostatniego ładowania, oraz poziom zużycia akumulatora. W pełni naładowane ogniwo powinno wystarczyć do wykonania 1200 zdjęć. W warunkach studyjnych, gdy trybu live-view używaliśmy w przypadku 25% zdjęć, ich liczba nie przekraczała jednak 800.

D810 został wyposażony w dwa gniazda kart pamięci i może współpracować z kartami SD/SDHC/SDXC zgodnymi z UHS-I oraz CompactFlash typu I zgodnymi z standardem UDMA. Funkcje dotyczące zapisu zdjęć na karty oferują możliwość wybrania karty podstawowej i pomocniczej. Dodatkowe opcje obejmują:

• zapis na kartę podstawową i automatyczne przełączanie na kartę pomocniczą w przypadku przepełnienia,
• zapis kopii zapasowej na karcie pomocniczej,
• zapis RAW-ów na karcie podstawowej i JPEG-ów na pomocniczej.

Większość gniazd dostępnych w Nikonie D810 znajdziemy na lewej ściance aparatu. Jest ich tam cztery i zostały zabezpieczone dobrze przylegającymi klapkami wykonanymi z twardej gumy. Do dyspozycji mamy następujące złącza:

• gniazdo słuchawek,
• wejście mikrofonu zewnętrznego,
• złącze USB (w wersji 3),
• wyjście HDMI.

Dodatkowo na przedniej ściance pod osobnymi zaślepkami znajdują się jeszcze dwa gniazda:

• gniazdo przewodu synchronizacyjnego do lampy błyskowej,
• 10-pinowe złącze wężyka spustowego.

Warto także wspomnieć o bezprzewodowej komunikacji. Nikon D810 obsługuje bezprzewodową sieć LAN i Ethernet przy użyciu opcjonalnego modułu komunikacyjnego UT-1 oraz przekaźnika bezprzewodowego WT-5. Można także podłączyć do niego opcjonalny odbiornik GPS o oznaczeniu GP-1/GP-1A.

Przyciski

Układ przycisków w D810 jest bardzo podobny do tego, z jakim mieliśmy do czynienia w D800. Można jednak zauważyć, że zaszły drobne zmiany. Omawianie elementów sterujących zaczniemy tradycyjnie od górnej ścianki aparatu.

Po lewej stronie znajduje się typowy dla zaawansowanych lustrzanek Nikona układ czterech przycisków: jakość i rozmiar zdjęć, balans bieli, pomiar światła oraz ISO. Bezpośrednio pod nimi znajduje się pierścień z trybami wyzwalania migawki (zdjęcia pojedyncze (S), seryjne wolne (CL), seryjne szybkie (CH), ciche wyzwalanie migawki (Q), ciche seryjne wyzwalanie migawki (Qc) samowyzwalacz i wstępne podnoszenie lustra (Mup). Do przekręcenia pokrętła wymagane jest wciśnięcie niewielkiego przycisku blokady, który znajduje się powyżej. Przechodząc na prawą stronę wizjera natrafiamy na małe pokrętło służące do regulacji dioptrażu. Na wysokości rękojeści mamy tradycyjny spust migawki, wokół którego znajduje się włącznik aparatu (uruchamiający także podświetlenie monochromatycznego panelu LCD). Poniżej znajdziemy trzy przyciski: MODE do zmiany trybu pracy (P, A, S, M), przycisk nagrywania filmu i guzik kompensacji ekspozycji. Na samej górze rękojeści aparatu znajduje się pokrętło sterujące.

Przejdźmy teraz do tylnej ścianki aparatu.

W lewym górnym narożniku znajdują się przyciski trybu odtwarzania zdjęć i ich usuwania. Przechodząc niżej, przy lewej krawędzi korpusu odnajdziemy kolumnę pięciu przycisków. Na samej górze mamy przycisk MENU, poniżej którego znajduje się przycisk włączający ochronę zdjęć. Służy on również do konfiguracji funkcji Picture Control oraz włącza pomoc podczas przeglądania menu. Idąc dalej natrafiamy na przycisk przybliżania zdjęcia podczas odtwarzania lub powiększania wybranego obszaru kadru w trybie LV. Kolejny natomiast służy do oddalania (zarówno podczas odtwarzania jak i w LV) oraz przechodzenia do poziomu miniaturek. Na samym dole odnajdziemy natomiast przycisk OK, którym zatwierdzamy dokonywane ustawienia aparatu.

Przechodząc z powrotem na górę, bezpośrednio przy wizjerze odnajdziemy przełącznik umożliwiający jego zasłonięcie. Po prawej stronie wizjera natomiast mamy przycisk blokady ekspozycji i ostrości AE-L/AF-L oraz guzik AF-ON. W górnym narożniku umieszczono główne pokrętło sterujące. Po prawej stronie ekranu LCD znajduje się wybierak wielofunkcyjny, który wykorzystywany jest między innymi do nawigowania w menu aparatu, wybierania punktów AF oraz podczas odtwarzania zdjęć. Bezpośrednio przy wybieraku znajduje się przełącznik blokujący jego funkcję wyboru pól AF. Obok prawego dolnego rogu LCD zlokalizowano przyciski „i” (aktywujący panel sterowania) oraz LV uruchamiający podgląd na żywo, a także przełącznik, który umożliwia przechodzenie pomiędzy fotografowaniem a filmowaniem w trybie LV. Na samym dole natomiast znajduje się przycisk info, który wyświetla na ekranie LCD informacje o ustawieniach aparatu. Przyjrzyjmy się teraz przedniej ściance.

Z lewej strony, pod przyciskiem zwalniającym blokadę bagnetu mamy przełącznik trybu ustawiania ostrości AF/M. Wewnątrz niego natomiast znajduje się przycisk wyboru trybów AF (pojedynczy i ciągły). Za jego pomocą można również ustawiać tryb obszaru AF. Powyżej natomiast mamy przycisk trybu lampy błyskowej i kompensacji błysku, a przy samej lampie przycisk, który ją otwiera. Między nimi natomiast umieszczono guzik bracketingu. Przechodząc na drugą stronę bagnetu natrafimy na dwa przyciski. Górny, oznaczony jako Pv, poza podglądem głębi ostrości można przeprogramować i wykorzystywać w innych sytuacjach. Dolny przycisk został oznaczony jako Fn i również jest programowalny.

Nikon D810 posiada całkiem szerokie opcje programowania przycisków. Większość z nich odnajdziemy w menu ustawień własnych w sekcji f. Poza typowo funkcyjnym przyciskiem Fn, zaprogramować można również przycisk Pv, BKT, AF-ON oraz wybierak funkcyjny. W przypadku niektórych przycisków możemy zaprogramować ich funkcję jako oddzielnego przycisku, jak również funkcję przycisku połączoną z jednoczesnym wybieraniem pokrętłem. Część elementów można osobno zaprogramować w trybie nagrywania filmów, a odpowiednie opcje znajdziemy w menu ustawień własnych w sekcji g.

Menu

Menu w D810 jest zorganizowane w sposób tradycyjny dla zaawansowanych lustrzanek Nikona. Do dyspozycji mamy sześć zakładek: menu odtwarzania, fotografowania, ustawienia własne, ustawienia aparatu, retusz i menu własne, które można samemu skomponować z dowolnych pozycji całego menu. Przyjrzyjmy się teraz dokładniej poszczególnym zakładkom.

Menu odtwarzania:

• usuwanie zdjęć,
• wybór folderu z którego będą odtwarzane zdjęcia,
• ukrywanie obrazów,
• wybór ilości wyświetlanych informacji wraz ze zdjęciem,
• kopiowanie zdjęć pomiędzy kartami,
• włączenie podglądu zdjęcia bezpośrednio po jego wykonaniu,
• wybór zdjęcia, które zostanie pokazane po usunięciu obrazu,
• automatyczne obracanie zdjęć pionowych podczas odtwarzania,
• pokaz slajdów,
• drukowanie.

Menu fotografowania:

• bank menu fotografowania – zapis ustawień menu fotografowania (4 możliwości),
• rozszerzone banki menu,
• folder zapisu,
• nazwy plików,
• wybór podstawowego gniazda pamięci,
• funkcja pomocniczego gniazda pamięci,
• jakość zdjęć (NEF, TIFF 24-bitowy, JPEG FINE, JPEG NORMAL, JPEG BASIC, równoczesny zapis NEF+JPEG),
• Zapisywanie JPEG/TIFF – rozmiar zdjęć (Large, Middle, Small), kompresja JPEG (priorytet wielkości, optymalna jakość),
• Zapisywanie NEF – wielkość zdjęcia (RAW L lub S), kompresja RAW (stratna, bezstratna lub brak kompresji), wybór 12- lub 14-bitowych plików RAW,
• obszar zdjęcia – FX, 1.2x, DX (1.5x), 5:4,
• wybór balansu bieli,
• funkcja Picture Control – ustawienia parametrów zdjęcia,
• dostosowywanie funkcji Picture Control,
• wybór przestrzeni kolorów,
• aktywna funkcja D-Lighting,
• tryb HDR,
• korekcja winietowania,
• automatyczna korekcja dystorsji,
• redukcja szumów dla długich czasów ekspozycji,
• redukcja szumów przy wysokich czułościach (Off, Low, Norm, High),
• ustawienie czułości ISO (wybór automatycznej kontroli, maksymalnej czułości oraz najdłuższego czasu migawki),
• wielokrotna ekspozycja,
• fotografowanie z interwałometrem,
• zdjęcia poklatkowe,
• ustawienie filmu.

Ustawienia osobiste:

• bank ustawień osobistych – zapis menu ustawień osobistych (4 możliwości),
• (a) autofokus:
  • priorytet AF-C,
  • priorytet AF-S,
  • blokada śledzenia ostrości,
  • włączenie AF,
  • podświetlanie punktu AF,
  • zmiana punktów AF w pętli,
  • liczba punktów AF,
  • zapisywanie pola AF według orientacji,
  • ograniczenie wyboru trybu pola AF,
  • ograniczenie trybu autofokusa,
• (b) pomiar światła/ekspozycja:
  • krok zmiany czułości,
  • krok zmiany ekspozycji,
  • krok zmiany kompensacji ekspozycji,
  • łatwa kompensacja ekspozycji,
  • pomiar matrycowy,
  • obszar pomiaru centralnie ważonego,
  • korekta pomiaru ekspozycji,
• (c) zegary/blokada AE,
  • blokada AE spustem migawki,
  • czas czuwania – automatyczne wyłączenie pomiaru światła,
  • samowyzwalacz,
  • automatyczne wyłączenie monitora,
• (d) fotografowanie/wyświetlacz:
  • sygnał dźwiękowy,
  • prędkość fotografowania w trybie seryjnym CL,
  • maksymalna liczba zdjęć w serii,
  • tryb opóźnienia ekspozycji,
  • elektroniczna przednia kurtyna migawki,
  • numeracja kolejnych plików,
  • wyświetlanie siatki w wizjerze,
  • wyświetlanie i korekta ISO,
  • podpowiedzi ekranowe,
  • ekran informacyjny,
  • podświetlanie LCD,
  • rodzaj zasilania w MB-D12,
  • kolejność zasilania,
• (e) bracketing/błysk:
  • czas synchronizacji błysku,
  • czas migawki dla błysku,
  • sterowanie lampą wbudowaną,
  • kompensacja ekspozycji dla lampy błyskowej,
  • błysk modelujący,
  • sposób realizacji bracketingu,
  • automatyczny bracketing,
  • kolejność bracketingu,
• (f) elementy sterujące:
  • przycisk oznaczony żarówką (ustawienia),
  • środek wybieraka wielofunkcyjnego,
  • wybierak wielofunkcyjny,
  • rola przycisku Fn,
  • rola przycisku podglądu,
  • rola przycisku AE-L/AF-L,
  • blokada czasu migawki i przysłony,
  • rola przycisku BKT,
  • dostosowanie pokręteł sterowania,
  • puść przycisk by użyć pokrętła,
  • działanie bez karty pamięci,
  • odwróć wskaźniki,
  • rola przycisku nagrywania filmu,
  • opcje przycisku podglądu na żywo,
  • rola przycisku AF-ON na MB-D12,
  • rola przycisku (WR) Fn na pilocie zdalnego sterowania,
  • przycisk funkcji ustawiania ostrości na obiektywie,
• (g) film:
  • rola przycisku Fn,
  • rola przycisku podglądu,
  • rola przycisku AE-L/AF-L,
  • rola spustu migawki.

Ustawienia aparatu:

• formatowanie karty,
• jasność wyświetlacza LCD,
• balans kolorów monitora,
• czyszczenie matrycy,
• podniesienie lustra do ręcznego czyszczenia matrycy,
• zdjęcie referencyjne przy usuwaniu kurzu,
• redukcja migotania wyświetlacza (automatyczne, 50 lub 60 Hz),
• strefa czasowa i data,
• ustawienie języka,
• automatyczne obracanie zdjęć,
• informacja o baterii,
• komentarz do zdjęcia,
• informacje o prawach autorskich,
• zapis lub wgranie ustawień menu,
• ustawienia GPS,
• wirtualny horyzont,
• ustawienia obiektywów bez CPU,
• precyzyjna regulacja autofokusu w obiektywie,
• ustawienia rozdzielczości wyświetlanych zdjęć przy zastosowaniu złącza HDMI,
• opcje GPS,
• opcje sieci lokalnej,
• wersja oprogramowania.

Retusz zdjęć:

• funkcja D-lighting,
• redukcja czerwonych oczu,
• kadrowanie,
• monochromatyczne,
• efekt filtrów,
• balans kolorów,
• nakładanie zdjęć,
• wywoływanie RAW,
• skalowanie,
• szybki retusz,
• prostowanie,
• korekta dystorsji,
• rybie oko,
• szkic kolorowy,
• kolorowy kontur,
• korekcja kształtu,
• efekt miniatury,
• kolor selektywny,
• edycja filmu.

Ostatnią zakładką jest Moje menu lub Ostatnie ustawienia. To pierwsze umożliwia skomponowanie własnej zakładki poprzez wybór opcji (maksymalnie 20) z całego menu, według własnego uznania i przydatności. Alternatywnie można wyświetlać menu zawierające ostatnio używane opcje.

Wyświetlacze

W D810 zastosowano 3.2-calowy wyświetlacz TFT LCD, o rozdzielczości wynoszącej 1 229 000 punktów. Zapewnia on dobry kąt widzenia w zakresie około 170 stopni. W menu ustawień znajdziemy opcje związane z jasnością obrazu, a do wyboru mamy dwie możliwości: automatyczna i ręczna. W tej pierwszej, aparat w oparciu o czujnik światła, znajdujący się na tylnej ściance sam dobiera jasność w zależności od tego w jakich warunkach fotografujemy. W opcji ręcznej możemy regulować jasność wyświetlacza w 11-stopniowej skali. Dodatkowo możemy dostosować kolorystykę obrazu, korzystając z podobnego narzędzia jak w przypadku regulacji balansu bieli. Do samej jakości obrazu wyświetlanego na ekranie LCD nie mamy zastrzeżeń. Jest on wyraźny, odpowiednio jasny i zapewnia wygodną pracę w większości sytuacji. Nie najlepsza jest natomiast warstwa antyrefleksyjna, bowiem przy fotografowaniu w ostrym świetle słonecznym stosunkowo łatwo zobaczyć na wyświetlaczu odbicia otoczenia. Nie są one może szczególnie intensywne, jednak potrafią czasem przeszkadzać.

Korzystając z przycisku INFO, na głównym ekranie można wyświetlić panel informacyjny, przedstawiający aktualne ustawienia najważniejszych parametrów. Wciśnięcie przycisku i powoduje, że aktywne stają się wybrane ustawienia widoczne u dołu ekranu.

Ilość informacji wyświetlanych w trybie odtwarzania jest w pełni satysfakcjonująca. Pomiędzy kolejnymi ekranami wyświetlania przechodzimy za pomocą górnego lub dolnego przycisku kierunkowego wybieraka. Wśród informacji, do których mamy dostęp, są między innymi histogramy, skrócony EXIF zdjęcia, najważniejsze parametry ekspozycji lub informacje o przepaleniach obrazu. Ilość tych informacji możemy regulować w menu odtwarzania. Tradycyjnie, zdjęcia możemy powiększać lub przeglądać z poziomu miniaturek (4, 9 lub 72 zdjęcia).

Nikon D810 posiada także monochromatyczny panel LCD umieszczony na górnej ściance aparatu. Prezentowanych na nim jest szereg informacji oraz ustawień aparatu, np. parametry ekspozycji, tryb pracy, balansu bieli oraz AF, a także liczba możliwych do wykonania zdjęć i wskaźnik akumulatora. Schemat wyświetlacza prezentujemy poniżej.

Obecność monochromatycznego LCD kwalifikujemy oczywiście do zalet, bowiem bywa on bardzo przydatny podczas fotografowania.

Live View

Tryb podglądu na żywo w Nikonie D810 uruchamiamy dedykowanym przyciskiem, znajdującym się u dołu tylnej ścianki aparatu. Bezpośrednio przy nim znajduje się również przełącznik, którym wybieramy tryb fotografowania lub filmowania w LV. Podczas podglądu na żywo mamy dostęp wyłącznie do autofokusu działającego w oparciu o detekcję kontrastu. Może on działać w trybie pojedynczym (AF-S), wówczas ostrość ustawiamy wciskając po prostu spust migawki do połowy lub przyciskiem AF-ON oraz w trybie ciągłym (AF-F). W tym drugim, aparat na bieżąco koryguje ostrość obiektu znajdującego się w obrębie obszaru AF. Podczas manualnego ustawiania ostrości pomocne się staje powiększenie obrazu, którego dokonujemy za pomocą przycisków z symbolami lupy. Nowością w stosunku do poprzednika jest opcja aktywowania elektronicznej pierwszej kurtyny migawki. Działa ona jedynie w trybie Mup (zarówno tradycyjnym, jak i LV), a najkrótszy dostępny czas migawki wynosi 1/2000 s.

Jeżeli chodzi o wybór obszaru AF w trybie LV, mamy w tym zakresie cztery możliwości:

• AF z priorytetem twarzy,
• szerokie pole AF,
• normalne pole AF,
• AF ze śledzeniem ruchu.

Fotografując w trybie podglądu na żywo możemy wyświetlać na ekranie różne informacje oraz dodatkowe elementy. Pomiędzy kolejnymi widokami przechodzimy przyciskiem info. Do dyspozycji mamy następujące podglądy (w każdym z nich, u dołu ekranu wyświetlane są informacje o parametrach ekspozycji, czułości, trybie pomiaru światła i liczbie zdjęć możliwych do wykonania):

• dodatkowe informacje,
• aktualny kadr bez dodatkowych informacji,
• siatka kadrowania,
• elektroniczna poziomica.

Wciskając przycisk „i” uzyskujemy dostęp do kolejnych opcji, mianowicie:

• obszar zdjęcia,
• funkcja D-Lighting,
• elektroniczna przednia kurtyna migawki,
• jasność monitora,
• balans bieli,
• zoom podzielonego obrazu na wyświetlaczu.

Ostatnia pozycja na liście warta jest dodatkowego omówienia. Po jej aktywacji ekran dzielony jest pionowo na dwie części, a w każdej z nich wyświetlany jest fragment kadru po lewej i prawej stronie. Za pomocą przycisków z symbolem lupy, widok możemy przybliżać i oddalać, a wybierakiem funkcyjnym przesuwać aktualny fragment obrazu. W danym momencie operujemy tylko lewym lub prawym widokiem, a przejście od jednego do drugiego dokonujemy za pomocą przycisku z symbolem klucza. Funkcja ta może być przydatna podczas precyzyjnego ustawiania położenia aparatu względem fotografowanego obiektu, czy dokładnego ustawiania ostrości z zachowaniem pożądanej głębi (np. przy wykorzystaniu obiektywów typu tilt-shift). Poniżej zamieszczamy film, na którym demonstrujemy jej działanie.

Filmy

W testowanym modelu mamy następujące tryby filmowania:

• 1920×1080 (Full HD 1080p) 60p, 50p, 30p, 25p, 24p,
• 1280×720 (HD) 60p, 50p.

Rzeczywiste wartości klatek na sekundę dla 60p, 50p, 30p, 25p, 24p to odpowiednio: 59.94, 50, 29.97, 25, i 23.976. Filmy zapisywane są w formacie z rozszerzeniem MOV (wideo: H.264/MPEG-4; dźwięk: Liniowy PCM). W menu możemy określić także jakość filmów: wysoka i normalna. Aparat posiada mikrofon stereo, istnieje także możliwość podłączenia zewnętrznego mikrofonu stereofonicznego. Regulacja czułości mikrofonu może odbywać w sposób automatyczny lub ręczny (w 20-stopniowej skali). Co więcej, mamy możliwość wyboru zakresu częstotliwości rejestrowanej ścieżki dźwiękowej: szerokiego lub głosowego, a także redukcji szumu wiatru. Filmy mogą być nagrywane we wszystkich dostępnych w aparacie trybach: P, S, A oraz M. W dwóch pierwszych, z parametrów ekspozycji możemy kontrolować jedynie kompensację. W trybie A mamy możliwość ustawienia konkretnej wartości przysłony. W trybie M natomiast mamy pełną kontrolę nad parametrami ekspozycji, w tym również czułością. W pozostałych bowiem jest ona sterowana automatycznie (w zakresie od ISO 64 do ISO 6400).

Podczas filmowania możemy korzystać z ciągłego autofokusu, wybierając w ustawieniach tryb AF-F. W trybie AF-S natomiast możemy wymusić pracę autofokusu wciskając po prostu spust migawki do połowy, lub przycisk AF-ON. Nikon D810 został również wyposażony w funkcję indeksowania, pozwalającą na oznaczanie wybranych miejsc w filmie, ułatwiając tym samym odnalezienie oznaczonych miejsc podczas edycji filmów. W całym filmie można umieścić do 20 indeksów.

Nikon D810 umożliwia również tworzenie filmów na podstawie serii zdjęć poklatkowych. Ustawienia dotyczące jakości i rozdzielczości filmów poklatkowych są takie same jak w przypadku zwykłych plików wideo. Chcąc wykonać film poklatkowy, w menu aparatu musimy ustalić jedynie wartość interwału pomiędzy kolejnymi klatkami oraz ogólny czas fotografowania. Czas wynikowego filmu widoczny jest na ekranie opcji i dostosowuje się automatycznie w oparciu o ustawione parametry zdjęć poklatkowych oraz wybraną w ustawieniach filmu szybkość klatek na sekundę.

Przykładowe filmy

• film 1 – 1920×1080 pix, 60p, 63.5 MB,
• film 2 – 1920×1080 pix, 50p, 55.1 MB,
• film 3 – 1920×1080 pix, 30p, 39.5 MB,
• film 4 – 1920×1080 pix, 25p, 36.1 MB
• film 5 – 1920×1080 pix, 24p, 35.5 MB,
• film 6 – 1280×720 pix, 60p, 29.3 MB,
• film 7 – 1280×720 pix, 50p, 38.4 MB,
• film 8 – 1280×720 pix, 50p, 4.3 MB – film poklatkowy,
• film 9 – 1920×1080 pix, 25p, 8.9 MB – film poklatkowy,
• film 10 – 1920×1080 pix, 25p, 46.3 MB – film nagrany w ciemnym otoczeniu, przy czułości 6400 ISO,
• film 11 – 1920×1080 pix, 25p, 28.8 MB – film nagrany w ciemnym otoczeniu, przy czułości 3200 ISO.

Wizjer

W Nikonie D810 znalazł się pentapryzmatyczny wizjer, analogiczny do tego, jaki zastosowano w modelu D4s, czy D800/D800E. Charakteryzuje się on 100-procentowym pokryciem kadru w trybie FX oraz 97-procentowym w trybach 1.2x i DX. Powiększenie wynosi około 0.7x (dla 50 mm f/1.4), a odległość źrenicy wyjściowej równa jest 17 mm. Zakres dioptrażu zawiera się pomiędzy −3 a +1 1/m. Wizjer został wyposażony w matówkę BriteView Clear Matte Mark VIII typu B.

W wizjerze poza punktami AF możemy wyświetlić również siatkę kadrowania. Ponadto widoczne są wskaźniki pełniące rolę elektronicznej poziomicy. Na dole wyświetlane są także dodatkowe informacje o najważniejszych ustawieniach aparatu. Schemat oraz pełną listę elementów wyświetlanych w wizjerze prezentujemy poniżej.

1 – linie kadrowania, 2 – pola AF, tryb pola AF, 3 – obszar punktów AF, 4 – elektroniczna poziomica, 5 – wskaźnik ostrości, 6 – pomiar ekspozycji, 7 – blokada automatycznej ekspozycji, 8 – ikona blokady czasu otwarcia migawki, 9 – czas otwarcia migawki, tryb AF, 10 – ikona blokady przysłony, 11 – wartość przysłony, liczba działek przysłony, 12 – tryb ekspozycji (P, A, S lub M), 13 – wskaźnik kompensacji mocy błysku, 14 – wskaźnik kompensacji, 15 – czułość ISO, wskaźnik zapisu gotowego balansu bieli, stopień bracketingu ADL, tryb pola AF, 16 – liczba pozostałych zdjęć, liczba zdjęć pozostałych do zapełnienia bufora pamięci, wartość kompensacji ekspozycji, wartość kompensacji mocy błysku, 17 – wskaźnik gotowości lampy błyskowej, 18 – wskaźnik blokady mocy błysku, 19 – wskaźnik synchronizacji błysku, 20 – wskaźnik działki przysłony, 21 – wskaźnik ekspozycji, kompensacji ekspozycji, 22 – ostrzeżenie o niskim poziomie naładowania akumulatora, 23 – wskaźnik bracketingu ekspozycji, mocy błysku, balansu bieli oraz ADL, 24 – wskaźnik automatycznego wyboru ISO, 25 – „K” pojawia się, kiedy na karcie jest miejsce na ponad 1000 zdjęć.

Wizjer w D810 jest odpowiednio duży i jasny oraz zapewnia komfort pracy na wysokim poziomie.