Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Test obiektywu

Carl Zeiss Makro-Planar T* 50 mm f/2 ZF/ZK/ZE - test obiektywu

23 stycznia 2013

8. Winietowanie

Z winietowaniem jest jak z dystorsją i innymi wadami pozaosiowymi, które mają tendencję do wzrostu wraz z oddalaniem się od centrum kadru. Im większy detektor, tym większe problemy. Omawianie winietowania zaczniemy więc od najmniejszej matrycy Canona 50D. Odpowiednie zdjęcia zaprezentowane są poniżej.

Carl Zeiss Makro-Planar T* 50 mm f/2 ZF/ZK/ZE - Winietowanie


W tym przypadku, spadek jasności w rogach kadru mamy szansę dojrzeć tylko na maksymalnym otworze względnym gdzie sięga on 28% (−0.97 EV). Już na przysłonie f/2.8 winietowanie robi się znikome i sięga tam tylko 10% (−0.31 EV).

----- R E K L A M A -----

Ciut większe wartości zanotowaliśmy na matrycy Nikona D200. Jak wygląda to w rzeczywistości pokazują poniższe miniaturki.

Carl Zeiss Makro-Planar T* 50 mm f/2 ZF/ZK/ZE - Winietowanie


Na maksymalnym otworze względnym winietowanie wynosi 33% (−1.16 EV) i zmniejsza się do 15% (−0.48 EV) dla wartości przysłony f/2.8. Winietowanie robi się niezauważalne na przysłonie f/4.0, gdzie sięga już tylko 5% (−0.16 EV).

Oczywiście najwięcej problemów jest na pełnej klatce, co doskonale obrazują poniższe ujęcia.

Carl Zeiss Makro-Planar T* 50 mm f/2 ZF/ZK/ZE - Winietowanie


Używając maksymalnego otworu względnego musimy pogodzić się ze stratą 49% światła w rogach kadru (−1.92 EV). Zastosowanie przysłony f/2.8 pozwala zmniejszyć straty do 31% (−1.08 EV). Winietowanie robi się umiarkowane dla otworu względnego f/4.0, gdzie wynosi 16% (−0.51 EV) i znika prawie całkowicie dla f/5.6, gdzie sięga już tylko 9% (−0.28 EV).

Carl Zeiss Makro-Planar T* 50 mm f/2 ZF/ZK/ZE - Winietowanie