Fujifilm X30 - test aparatu
5. Jakość obrazu JPEG
X30 oferuje zapis zdjęć w następującej rozdzielczości:
- 4000×3000,
- 4000×2664 (3:2),
- 4000×1584 (16:9),
- 2992×2992 (1:1),
- 2816×2112,
- 2816×1864 (3:2),
- 2816×1584 (16:9),
- 2112×2112 (1:1),
- 2048×1536,
- 2048×1360 (3:2),
- 1920×1080 (16:9),
- 1536×1536 (1:1)
- JPEG (EXIF, DPOF, DCF),
- RAW,
- RAW+JPEG.
Aparat udostępnia funkcje symulacji fotografii filmowej. Dostępne są następujące opcje kliszy oraz filtrów konwersyjnych:
- Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
- Velvia/Vivid – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
- Astia/Soft – profil dedykowany do fotografii portretowej,
- Classic Chrome,
- PRO Neg Hi – bardziej kontrastowy od PRO Neg Std, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
- PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowana do fotografii portretowej,
- Czarno-biała,
- Czarno-biała z filtrem żółtym,
- Czarno-biała z filtrem czerwonym,
- Czarno-biała z filtrem zielonym,
- Sepia.
Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wysokich wartości ISO.
ISO 6400 | ||
Odszumianie −2 |
||
Odszumianie 0 |
||
Odszumianie +2 |
||
ISO 12800 | ||
Odszumianie −2 |
||
Odszumianie 0 |
||
Odszumianie +2 |
Na przedstawionych przykładach wyraźnie widzimy, że nawet przy najmniejszym stopniu odszumiania jest ono realizowane dość intensywnie. Poziom zerowy nastawy silnie ingeruje w detale, w znacznym stopniu je redukując. Podobnie wygląda poziom maksymalny nastawy, obraz jest jeszcze bardziej zniekształcony, a w wypadku czułości ISO 12800 detal praktycznie nie istnieje.
Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.
Ostrość −2 |
||
Ostrość 0 |
||
Ostrość +2 |
Na podstawie powyższych zdjęć możemy jednoznacznie stwierdzić, że nawet na najwyższym stopniu wyostrzania fotografie nie wyglądają nienaturalnie, a siła wyostrzania jest dobrana rozsądnie, tak by efekt „halo” nie deformował znacząco obrazu. Z uwagi na to, że nastawa −2 tworzy stosunkowo miękkie obrazy, dla najlepszych efektów fotograficznych powinniśmy używać jej w położeniu 0.
Balans bieli
Fujifilm X30 umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:
- Auto,
- Niestandardowy (według wzorca),
- Temperatura koloru,
- Światło dzienne,
- Pochmurnie,
- Świetlówka: ciepła biała,
- Świetlówka: zimna biała,
- Świetlówka: światło dzienne,
- Żarówka,
- Pod wodą.
Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] |
Słoneczny dzień | Auto | 6.88 | 108.2 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 7.47 | 106 |
Zacienienie | Auto | 18.3 | 121.2 |
Zachmurzenie | Auto | 10 | 111.5 |
Zachmurzenie | Zachmurzenie | 4.89 | 106.9 |
Żarówki | Auto | 18.7 | 114.9 |
Żarówki | Żarówki | 8.1 | 93.19 |
Żarówki | 3000K | 11.3 | 93 |
5500K | Auto | 8.51 | 116.3 |
5500K | 5500K | 8.82 | 113.8 |
Błysk | Auto | 5.13 | 88.61 |
Aparat stosunkowo słabo radzi sobie z prawidłowym przetwarzaniem kolorów. Spory błąd koloru występuje przy ustawieniu automatycznego balansu bieli w oświetleniu żarowym, podobnej wielkości błąd odnotowujemy dla zacienienia, gdzie objawia się on przesunięciem kolorystyki obrazu ku chłodnym barwom. Ogólnie należy uznać, że aparat preferuje chłodniejszą kolorystykę z delikatnie podkreślonym kolorem czerwonym.
Z powyższej tabelki możemy także wyciągnąć wniosek, że X30 ma tendencję do przesycania kolorów. Nie jest ona duża, jednak w większości wypadków odchyłki od 100% są dość wyraźne, jedynie dla cienia osiągają wartości w okolicy 120%.
Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.
Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.
Szum
Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:
Wzrost poziomu szumu jest liniowy, bez znaczących odchyleń, co świadczy o dość równomiernym traktowaniu danych niezależnie od czułości. Ten sam poziom szumu dla składowej chrominancji i luminancji świadczyć może o dość mocnej redukcji szumu, szczególnie w pasmie niebieskim i czerwonym. Takie działanie obserwujemy na wszystkich czułościach.
Aby ukazać, jak wartości wyznaczonego szumu przekładają się na obraz, prócz wykresów prezentujemy tabelkę z fragmentami zdjęć (w skali 1:1) scenki testowej wykonanych przy wyłączeniu odszumiania i najniższym stopniu wyostrzania.
By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.
Trzeba przyznać, że szum nie jest widoczny nawet dla wysokich czułości ISO. Gdy przekroczymy poziom ISO 800, zaczynamy dostrzegać coraz większe i wyraźniejsze placki będące świadectwem silnego procesu odszumiania. Czułości ISO 6400 i 12800 są w naszej ocenie zupełnie nieużyteczne, gdy nie zadowolimy się miniaturką tworzoną na potrzeby internetowych serwisów społecznościowych. Porównując wycinki do aparatu Canon G16 czy Nikon P7800, stwierdzamy, że najnowszy kompakt Fuji X tworzy obrazy o porównywalnej jakości w całym spektrum czułości. Osoby fotografujące w formacie JPEG powinny być bardzo zadowolone.