Panasonic GF7 charakteryzuje się niewielkim rozmiarem i wagą. W porównaniu do poprzednika testowany model jest o około 5 mm węższy i chudszy. W wysokości różnica jest w zasadzie minimalna bowiem GF7 jest zaledwie o 0.2 mm niższy od GF6. W stosunku do poprzednika nowy model zrzucił nieco masy i jest o 57 gramów lżejszy (uwzględniając akumulator i kartę pamięci).

Nowy model z linii GF odróżnia się wyraźnie od poprzednika wyglądem. Popularna w ostatnim czasie stylistyka retro została zastosowana także w przypadku GF7. Korpus charakteryzuje się zatem prostym kształtem, znaczną część przedniej i bocznych ścianek pokrywa materiał imitujący skórę, a całość wykończona jest elementami w srebrnym kolorze. W związku z tym aparat prezentuje się klasycznie i na pierwszy rzut oka odnosi się wrażenie, iż mamy do czynienia z aparatem z wyższej półki. Kiedy jednak bierzemy go do ręki dość łatwo odczuć, że jego korpus jest wykonany z tworzywa sztucznego. Mimo to, do jakości wykonania nie można mieć większych zastrzeżeń, szczególnie że mamy do czynienia z bezlusterkowcem z najniższej amatorskiej linii. Poszczególne elementy obudowy GF7 są dobrze dopasowane do siebie, a cała konstrukcja zachowuje sztywność.

Zasilanie i gniazda

Panasonic GF7 zasilany jest akumulatorem litowo-jonowym DMW-BLH7E o napięciu 7.2 V i pojemności 680 mAh. Według specyfikacji aparatu jego wydajność wynosi do około 230 zdjęć (z podłączonym obiektywem H-FS12032). Choć podczas testu udawało nam się wykonać na w pełni naładowanym akumulatorze do 300 zdjęć, trzeba przyznać, że jego wydajność jest niewielka. Może się okazać, że przy wyjściu na dłuższy spacer, łączący w sobie fotografowanie i filmowanie (o użyciu WiFi do zdalnego sterowania aparatem nie wspominając), energii w akumulatorze nam nie wystarczy. Potencjalny użytkownik GF7 powinien zatem poważnie rozważyć kupno dodatkowego akumulatora. Opcjonalnie aparat można zasilać sieciowym zasilaczem o symbolu DMW-AC8.

Komora akumulatora oraz slot kart SD (oraz SDHC i SDXC, także zgodnych z UHS-I) znajdują się na spodzie aparatu pod jedną plastikową klapką, wyposażoną w blokadę.

Z prawej strony aparatu, pod małą plastikową klapką umieszczone zostały dwa gniazda:

• wyjście mikro-HDMI typu D,
• wielofunkcyjne złącze USB,

Przyciski

Z powodu niewielkich rozmiarów Panasonika GF7, na jego obudowie nie ma zbyt wiele miejsca na dużą liczbę elementów sterujących. Jak już wspominaliśmy wcześniej, nowy model jest minimalnie mniejszy od poprzednika, jednak liczba przycisków i pokręteł jest podobna. Ogólnie jednak w organizacji elementów sterujących (szczególnie na górnej ściance) zaszły całkiem spore zmiany. Wynika to zapewne częściowo ze zmian w kształcie korpusu. Przyjrzyjmy się bliżej, jakie przyciski i pokrętła oferuje testowany aparat, a zaczniemy jak zwykle od górnej ścianki aparatu.

Po lewej stronie lampy błyskowej mamy przycisk Fn1/WiFi, obsługujący domyślnie komunikację bezprzewodową. Istnieje jednak możliwość jego przeprogramowania. Przechodząc na prawą stronę trafiamy na przycisk iA (Inteligentna Automatyka), tradycyjny spust migawki z otaczającym go włącznikiem oraz pokrętło trybów pracy aparatu. Pozycje, które na nim widnieją, przedstawiają się następująco:

• P – tryb półautomatyczny,
• A – tryb priorytetu przysłony,
• S – tryb priorytetu migawki,
• M – tryb ręczny,
• Panorama – tryb automatycznej panoramy,
• SCN – tryb scen: Jedwabista cera, Miękkie podświetlenie, Nastrój zrelaksowania, Czyste błękitne niebo, Romantyczna zorza zachodu, Żywa poświata zachodu, Lśniąca woda, Pogodna noc, Chłodne nocne niebo, Ciepły krajobraz nocny, Nocny krajobraz artystyczny, Roziskrzone oświetlenie, Zdjęcie nocne z ręki, Czysty portret nocny, Miękki obraz kwiatu, Apetyczne danie, Smakowity deser, Zatrzymaj zwierzę w ruchu, Czyste zdjęcie sportowe, Monochromatyczny,
• Tryb krajobraz,
• Tryb dzieci,
• Tryb portret,
• tryb kreatywnego sterowania – zdjęcia z dodatkowymi efektami modyfikującymi wygląd obrazu (szczegóły w rozdziale 6).

Na tylnej ściance aparatu, nad ekranem LCD w prawej części umieszczono przycisk otwierający lampę błyskową. W prawym górnym narożniku mamy natomiast guzik uruchamiający nagrywanie filmów. Przechodząc niżej trafiamy na przycisk uruchamiający tryb odtwarzania. Pod nim znajduje się wielofunkcyjny wybierak z pierścieniem sterującym. Do przycisków kierunkowych przypisane są następujące funkcje:

• górny – kompensacja ekspozycji,
• prawy – balans bieli,
• dolny – tryb wyzwalania migawki,
• lewy – wybór obszaru ustawiania ostrości.

Na przedniej ściance aparatu znajdziemy jedynie przycisk zwalniający blokadę bagnetu.

Na zakończenie części dotyczącej elementów sterujących, warto powiedzieć jeszcze parę słów o programowalnych przyciskach. Jak już wspomnieliśmy, na obudowie mamy jeden taki przycisk – Fn1. Kolejnych pięć ma natomiast formę „wirtualną” i dostępne są z poziomu wyświetlacza za pomocą interfejsu dotykowego. W wypadku wszystkich przycisków Fn mamy do dyspozycji szeroki wachlarz opcji, których lista obejmuje następujące pozycje (elementy oznaczone gwiazdką dostępne są tylko dla Fn1):

• Wi-Fi,
• AF/AE LOCK*,
• AF-włączony*,
• Podgląd,
• Jednoprz. AE,
• Dotykowy AE,
• Wskaźnik poziomu,
• Regulacja zoom,
• Blokada przycisków kursora,
• Style zdjęć,
• Wybór filtra,
• Format obrazu,
• Rozmiar obrazu,
• Jakość,
• Czułość ISO,
• Tryb pomiaru,
• Tryb ostrości,
• i.dynamika,
• i.rozdzielczość,
• HDR,
• Typ migawki,
• Tryb lampy błyskowej,
• Kompensacja błysku,
• Dodatkowy telekonwerter,
• Cyfrowy zoom,
• Stabilizator,
• Film Snap,
• Ustawienie filmu,
• Tryb obrazu,
• Tryb cichy,
• Wyróżnienie punktu ostrości (peaking),
• Histogram,
• Linie pomocnicze,
• Wzór zebry,
• Live View monochromatyczne,
• Obszar nagrywania,
• Krok zoomu,
• Szybkość zoomu,
• Ekran dotykowy*,
• Przywróć domyślne.

Menu

Menu w GF7 pod względem organizacji i wyglądu jest takie, jak w ostatnich modelach bezlusterkowców Panasonika. W stosunku do GF6 zmieniło się pod względem graficznym. Organizacyjnie mamy nadal podział na 5 głównych kategorii: menu fotografowania, filmowania, ustawień własnych, konfiguracji oraz menu odtwarzania. Wciskając przycisk menu przechodzimy bezpośrednio do ostatnio używanego elementu menu. Warto również dodać, że w zależności od liczby elementów w danej kategorii, dzieli się ona na odpowiednią liczbę podstron. W trybie SCN, inteligentnej automatyki oraz kreatywnego sterowania pojawia się dodatkowa kategoria z ustawieniami charakterystycznymi dla danego trybu.

Menu nagrywania

Menu filmu

Menu ustawień własnych

Menu ustawień

Menu odtwarzania

Tak jak w innych bezlusterkowcach Panasonika, poza głównym menu w testowanym aparacie mamy także dostęp do tzw. szybkiego menu, uruchamianego przyciskiem Q.MENU. Może ono pracować w dwóch trybach zawartości: predefiniowanej lub ustalanej przez użytkownika. W tej pierwszej opcji daje ono dostęp do następujących elementów:

• Styl zdjęć,
• Tryb lampy błyskowej,
• Ustawienia filmu,
• Ustawienia zdjęć (proporcje i rozmiar obrazu),
• Jakość,
• Tryb AF (AFS/AFF),
• Tryb obszaru AF,
• Ustawienia samowyzwalacza,
• Tryb pomiaru światła,
• Wartość przysłony,
• Czas otwarcia migawki,
• Kompensacja ekspozycji,
• Czułość ISO,
• Balans bieli.

W drugiej opcji natomiast, do szybkiego menu możemy przypisać do 15 ustawień, a wybierać można z następujących elementów:

• Styl zdjęć,
• Wybór filtra,
• Ustawienia zdjęć (proporcje i rozmiar obrazu),
• Jakość,
• Czułość ISO,
• Tryb pomiaru światła,
• Tryb ostrości (AFS/AFF/AFC/MF),
• Inteligentna dynamika,
• Inteligentna rozdzielczość,
• HDR,
• Typ migawki,
• Tryb lampy błyskowej,
• Kompensacja błysku,
• Dodatkowy telekonwerter,
• Cyfrowy zoom,
• Stabilizator,
• Film Snap,
• Ustawienie filmu,
• Tryb obrazu,
• Tryb cichy,
• Wyróżnienie punktu ostrości (peaking),
• Histogram,
• Linie pomocnicze,
• Wzór zebry,
• Live View monochromatyczne,
• Obszar nagrywania,
• Krok zoomu,
• Szybkość zoomu,
• Ekran dotykowy.

Wyświetlacz

Panasonika GF7 wyposażono w odchylany 3-calowy wyświetlacz TFT LCD. Jego rozdzielczość jest taka sama jak u poprzednika, czyli 1 040 000 punktów. W odróżnieniu od GF6, w którym mechanizm odchylania ekranu miał dwa przeguby, umożliwiając tym samym ruch w górę i w dół, w GF7 wyświetlacz LCD możemy odchylić jedynie ku górze maksymalnie do 180 stopni. W menu konfiguracji odnajdziemy opcje pozwalające regulować jasność, kontrast oraz kolorystykę wyświetlanego na ekranie obrazu. Kolejna pozycja służy do ustawiania intensywności podświetlenia wyświetlacza. Poza ustawieniem automatycznym, w którym aparat sam dostosowuje intensywność do warunków zewnętrznych, mamy jeszcze trzy ustawienia: jaśniejszy, standardowy i ciemniejszy.

Obraz generowany przez wyświetlacz LCD jest dobrej jakości i trudno mieć większe zastrzeżenia. Odbicia otoczenia, które mogą się pojawiać na ekranie przy pracy w ostrym świetle słonecznym, nie są bardzo intensywne. Jeśli podświetlenie ekranu ustawimy na maksymalną wartość, wówczas nie stanowią dużego problemu podczas fotografowania.

Ekran w GF7 wyposażony jest w funkcję dotykowej obsługi. Mamy zatem możliwość operowania aparatem niemal bez użycia przycisków. W menu głównym oraz Q.MENU możemy nawigować oraz zmieniać parametry. W trybie przeglądania zdjęć możemy nie tylko przewijać je palcem, ale również powiększać i pomniejszać. Tych ostatnich czynności dokonujemy przesuwając po ekranie dwa palce, zbliżając je do siebie (pomniejszanie) lub oddalając (powiększanie). W niektórych z wariantów wyświetlania zdjęcia mamy także na ekranie przycisk usuwania oraz przycisk umożliwiający wysłanie widocznego zdjęcia za pośrednictwem WiFi. Ekran umożliwia także ustawianie ostrości i automatyczne wyzwalanie migawki po dotknięciu go w wybranym miejscu. Warto przypomnieć, że dotykowy interfejs oferuje 5 dodatkowych programowalnych przycisków Fn. Podobnie jak we wcześniejszych Lumiksach z dotykowym interfejsem, również w GF7 nie mamy praktycznie żadnych zastrzeżeń do tej funkcjonalności.

Korzystając z przycisku DISP. w trybie fotografowania można przełączać kolejne warianty wyświetlanych na ekranie LCD informacji. Do wyboru są następujące widoki kadru:

• informacje o ustawieniach i parametrach ekspozycji,
• bez informacji (podstawowe parametry ekspozycji widoczne po wciśnięciu spustu migawki do połowy),
• wariant pierwszy + elektroniczna poziomica,
• wariant drugi + elektroniczna poziomica.

W trybie odtwarzania mamy do wyboru pięć wariantów wyświetlania zdjęć, pomiędzy którymi również przechodzimy przez naciskanie klawisza DISP.:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje (głównie w dolnej części ekranu),
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF,
• miniaturka zdjęcia + informacje o parametrach ekspozycji + histogramy RGBY,
• zdjęcie ze wskaźnikami przepaleń (o ile w menu konfiguracji włączona jest odpowiednia opcja).

Zdjęcia można również powiększać oraz przeglądać w postaci miniaturek (12 lub 30 zdjęć) lub z poziomu kalendarza.

Tryb Wideo

Możliwości filmowe GF7 zostały ograniczone w stosunku do tego, co oferował poprzednik. Co prawda zwiększył się wybór w zakresie jakości nagrywanych filmów, jednak nowy model został zupełnie pozbawiony trybu filmu kreatywnego. Filmowanie można rozpocząć niemal w każdym z trybów korzystając z dedykowanego przycisku, jednak proces nagrywania przebiega automatycznie i nie mamy w zasadzie kontroli nad podstawowymi parametrami ekspozycji. Przed rozpoczęciem nagrywania można jedynie ustawić kompensację ekspozycji. Mimo uproszczonego trybu wideo, ustawień dotyczących filmowania jest całkiem sporo i znajdują się one w osobnej zakładce głównego menu. W testowanym bezlusterkowcu odnajdziemy następujące tryby wideo:

• Format AVCHD (format 16:9):
  • [FHD] 1920×1080 / 50p (28 Mbps),
  • [FHD] 1920×1080 / 50i (17 Mbps),
  • [FHD] 1920×1080 / 25p (24 Mbps),
  • [FHD] 1920×1080 / 24p (24 Mbps),
• Format MP4:
  • [FHD] 1920×1080 / 50p (28 Mbps),
  • [FHD] 1920×1080 / 25p (20 Mbps),
  • [HD] 1280×720 / 25p (10 Mbps),
  • [VGA] 640×480 / 25p (4 Mbps , format 4:3).

Panasonic GF7 nagrywa dźwięk stereo (Dolby Digital stereo w AVCHD oraz AAC stereo w MP4), a wbudowany mikrofon został umieszczony na górze aparatu. W menu znajduje się również możliwość redukcji szumu wiatru. Tryb pomiaru światła przy filmowaniu można wybrać taki sam jak dla fotografowania: punktowy, centralnie ważony lub matrycowy. W menu możemy włączyć również ciągły autofokus oraz cyfrowy zoom o wartości 2x lub 4x.

W testowanym Lumiksie mamy możliwość rejestrowania filmów z wykorzystaniem filtrów cyfrowych dostępnych w trybie kreatywnego sterowania. Wyjątek stanowią jedynie ustawienia „Monochromatyczny Rough”, „Monochromatyczny Silk”, „Miękka ostrość”, „Filtr gwiezdny” i „Światło słoneczne”. Warto także wspomnieć o funkcji redukcji migotania (dla czasów 1/120, 1/100, 1/60 i 1/50 s).

Podobnie jak w modelu GM5 również w GF7 mamy możliwość nagrywania krótkich filmów w trybie o nazwie SNAP. W tym trybie filmy nagrywane są w formacie MP4 Full HD 25p. Po jego aktywacji, w pierwszej kolejności należy zdefiniować długość klipu (2, 4, 6 lub 8 sekund). Ponadto w ustawieniach znajdziemy jeszcze dwie opcje „przesunięcie ostrości” oraz „przenikanie”. Ta pierwsza pozwala na automatyczną zmianę ostrości, która dokonuje się podczas nagrywania filmów. Wcześniej jednak należy wskazać w kadrze dwa punkty, pomiędzy którymi zostanie dokonana zmiana ostrości. Opcja „przenikanie” pozwala ustawić sposób zachowania się obrazu na początku lub na końcu nagrywanego filmu. W tym zakresie do wyboru mamy następujące ustawienia:

• WHITE-IN / WHITE-OUT – efekt płynnego przejścia pomiędzy białym ekranem a obrazem na początku lub obrazem a białym ekranem na końcu filmu; głośność dźwięku jest stopniowo zwiększana lub zmniejszana,
• BLACK-IN / BLACK-OUT – efekt płynnego przejścia pomiędzy czarnym ekranem a obrazem na początku lub obrazem a czarnym ekranem na końcu filmu; głośność dźwięku jest stopniowo zwiększana lub zmniejszana,
• COLOR-IN / COLOR-OUT – efekt płynnego przejścia pomiędzy czarno-białym a kolorowym obrazem na początku filmu lub odwrotnie na jego końcu; dźwięk utrzymywany jest na stałym poziomie.
• OFF.

Przy odtwarzaniu filmów na dotykowym ekranie dostępne są następujące przyciski: play, pauza i przewijanie przód/tył. Po zatrzymaniu odtwarzania przy użyciu pauzy, mamy możliwość zapisania zdjęcia z wybranej sceny.

Przykładowe filmy

Filmy z numerami: 2, 3, 4, 15, 16 i 23 zostały nagrane przy pomocy obiektywu Olympus M.Zuiko Digital 45 mm f/1.8. Do nagrania pozostałych wykorzystaliśmy Panasonika G VARIO 12–32 mm f/3.5–5.6 ASPH. M.O.I.S.

• film 1 – AVCHD – 1920×1080 pix 50p, 66.4 MB,
• film 2 – AVCHD – 1920×1080 pix 50p, 66.4 MB,
• film 3 – AVCHD – 1920×1080 pix 50p, 67.3 MB (ciągły autofokus),
• film 4 – AVCHD – 1920×1080 pix 50p, 74.6 MB (film nagrany po zmroku),
• film 5 – AVCHD – 1920×1080 pix 50i, 35.3 MB,
• film 6 – AVCHD – 1920×1080 pix 25p, 55.0 MB,
• film 7 – AVCHD – 1920×1080 pix 25p, 56.8 MB (ciągły autofokus),
• film 8 – AVCHD – 1920×1080 pix 25p, 65.5 MB (film nagrany o zmierzchu),
• film 9 – AVCHD – 1920×1080 pix 25p, 33.9 MB (filtr: Retro),
• film 10 – AVCHD – 1920×1080 pix 25p, 36.0 MB (filtr: Mocny obraz),
• film 11 – AVCHD – 1920×1080 pix 25p, 35.6 MB (filtr: Jasny i żywy efekt zabawki),
• film 12 – AVCHD – 1920×1080 pix 25p, 39.7 MB (filtr: Miniatura),
• film 13 – AVCHD – 1920×1080 pix 24p, 53.6 MB,
• film 14 – MP4 – 1920×1080 pix 50p, 64.0 MB,
• film 15 – MP4 – 1920×1080 pix 50p, 70.6 MB,
• film 16 – MP4 – 1920×1080 pix 50p, 71.4 MB (film nagrany po zmroku),
• film 17 – MP4 – 1920×1080 pix 25p, 37.2 MB,
• film 18 – MP4 – 1920×1080 pix 25p, 57.5 MB (film nagrany o zmierzchu),
• film 19 – MP4 – 1920×1080 pix 25p, 8.12 MB (tryb SNAP),
• film 20 – MP4 – 1920×1080 pix 25p, 8.91 MB (tryb SNAP),
• film 21 – MP4 – 1920×1080 pix 25p, 8.54 MB (tryb SNAP),
• film 22 – MP4 – 1280×720 pix 25p, 21.8 MB,
• film 23 – MP4 – 1280×720 pix 25p, 20.0 MB.