Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Test obiektywu

Carl Zeiss Apo Sonnar T* 135 mm f/2.0 ZE/ZF.2 - test obiektywu

31 października 2013

4. Rozdzielczość obrazu

Test obiektywu Carl Zeiss Apo Sonnar T* 135 mm f/2.0 ZF.2 został przeprowadzony w oparciu o pliki RAW z pełnoklatkowego aparatu Nikon D3x. Błędy pomiarowe zawierały się w przedziale od 0.2 do 0.8 lpmm. Warto tutaj przypomnieć, że w przypadku testów opartych o D3x, poziom przyzwoitości ustalony jest na około 30–32 lpmm, a najlepsze obiektywy stałoogniskowe osiągają na nim rezultaty w okolicach 46–47 lpmm.

Rzut okiem na poniższy wykres od razu pokazuje, że powyższy akapit będzie w przyszłości wymagał przeredagowania, bo testowany Zeiss bije tutaj wszelkie rekordy.

Carl Zeiss Apo Sonnar T* 135 mm f/2.0 ZE/ZF.2 - Rozdzielczość obrazu


----- R E K L A M A -----

W centrum kadru, już na maksymalnym otworze względnym, obiektyw osiąga poziom 45 lpmm. Jest to tak wysoka wartość, że gdyby to były maksymalne osiągi testowanego instrumentu i tak uznalibyśmy go za bardzo dobry. Tymczasem to tylko początek. Na przysłonach f/2.8–5.6 MTF-y sięgają rekordowych wartości 47–49 lpmm. Żeby uzmysłowić sobie jak świetny jest to wynik, warto przypomnieć, że genialny optycznie i ekstremalnie drogi Nikkor AF-S 200 mm f/2G ED VRII osiągał maksymalne wyniki na poziomie 47 lpmm.

Jeśli chodzi o brzeg matrycy APS-C, to wyniki są prawie tak samo genialne jak w centrum kadru. Już na maksymalnym otworze względnym MTF-y sięgają ponad 44 lpmm, a po lekkim przymknięciu docierają do prawie 46 lpmm. W podobnym tonie możemy wypowiadać się o zachowaniu na brzegu pełnej klatki. Tutaj nie ma najmniejszych słabych punktów. Gdyby jakikolwiek inny obiektyw stałoogniskowy osiągnął w centrum kadru takie rezultaty jak Zeiss na brzegu matrycy pełnoklatkowej, to i tak byłby przez nas chwalony za dobrą jakość obrazu. Wystarczy jeszcze dodać, że wiele drogich obiektywów zmiennoogniskowych ma problemy aby w centrum kadru uzyskać taki poziom ostrości jaki Zeiss prezentuje w samych rogach kadru. Naprawdę jestem tutaj pod ogromnym wrażeniem. Czapki z głów!

Na zakończenie tego rozdziału prezentujemy tradycyjne już wycinki z centrum kadru zdjęć naszej tablicy do testowania rozdzielczości.

Carl Zeiss Apo Sonnar T* 135 mm f/2.0 ZE/ZF.2 - Rozdzielczość obrazu