• L – 4240×2832 (3:2) oraz 4240×2384 (16:9),
• M – 2768×1848 (3:2) oraz 2768×1560 (16:9),
• S – 2128×1416 (3:2) oraz 2128×1200 (16:9).

• L – 2768×1848 (3:2) oraz 2768×1560 (16:9),
• M – 2128×1416 (3:2) oraz 2128×1200 (16:9),
• S – 1376×920 (3:2) oraz 1376×776 (16:9).

Wygląd zdjęć zapisywanych jako JPEG można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W testowanej Alphie opcje te odnajdziemy np. w menu Fn pod pozycją „Strefa twórcza”. Można za jej pomocą wybrać jeden z trzynastu zdefiniowanych trybów obrazu: Standard, Intensywny, Neutralny, Czysty, Głęboki, Pastelowy, Portret, Krajobraz, Zachód słońca, Scena nocna, Jesienne liście, Czerń i biel lub Sepia. W każdym z trybów natomiast mamy dodatkowo możliwość regulacji wspomnianych wcześniej parametrów w przedziale od −3 do +3 ze skokiem jednostkowym.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Canona 5D Mark III i Nikona Df. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

Dobranie zaprezentowanych w ostatnim czasie bezpośrednich konkurentów dla aparatu Sony jest praktycznie niemożliwe. Większość aparatów pełnoklatkowych ma znacznie mocniej upakowane matryce, co przekłada się na lepsze odwzorowanie detali. Pod tym względem, A7S II nie może z nimi rywalizować. Pozytywne efekty zastosowania 12-megapikselowego sensora zobaczymy, gdy używamy wysokich czułości. Nawet przy ISO 12800 spadek jakości obrazu nie jest drastyczny i tę wartość można uznać za użyteczną. Pozostaje jednak faktem, że konkurencja nie zostaje daleko w tyle.

Przy porównywaniu JPEG-ów pomiędzy testowanym bezlusterkowcem a jego poprzednikiem nie zauważymy zbyt wielu różnic. Obrazowanie stoi na bardzo zbliżonym poziomie i w zasadzie nie zaobserwowaliśmy poprawy w tej kwestii.

Wyostrzanie

Poniżej prezentujemy wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w testowanym aparacie. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −3, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +3. Najniższy stopień uwydatnienia obrazu oferuje dość silnie wyostrzone zdjęcia, dlatego można się spokojnie ograniczyć do używania go na co dzień. Zdecydowanie odradzamy natomiast stosować najwyższy parametr – zdjęcia nie prezentują się wówczas korzystnie.

Sony Alpha A7S II, ISO 100
wyostrzenie −3
wyostrzenie 0
wyostrzenie +3

Zdjęcia panoramiczne

A7S II posiada tryb zdjęć panoramicznych, w którym aparat automatycznie wykonuje i skleja poszczególne zdjęcia tworząc z nich wynikową panoramę. Tryb ten znajduje się jako osobna pozycja na kółku trybów pracy aparatu. Można również wybrać kierunek fotografowania: w prawo, w lewo, w górę lub w dół (w menu lub za pomocą przedniego kółka sterującego). Podczas wykonywania panoramy aparat należy po prostu obracać równomiernie w ustalonym kierunku. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a maksymalne wartości rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• rozmiar standardowy:
  • pozioma – 8192×1856 pikseli,
  • pionowa – 3872×2160 pikseli,
• rozmiar szeroki:
  • pozioma – 12416×1856 pikseli,
  • pionowa – 5536×2160 pikseli.

Poniżej prezentujemy przykładowe panoramy wykonane podczas testowania aparatu.

HDR i DRO

Podobnie jak w innych aparatach systemowych tego producenta, Sony zaimplementowało w A7S II dwie funkcje pozwalające na rozszerzenie rozpiętości tonalnej: HDR (High Dynamic Range) i DRO (Dynamic Range Optimizer). To, co je odróżnia, to sposób w jaki uzyskiwany jest ten efekt. Funkcja HDR bazuje na wykonaniu trzech różnych ekspozycji (co 1, 2, 3, 4, 5 lub 6 EV oraz auto), podczas gdy DRO (5 stopni intensywności oraz auto) jedynie „wyciąga” informacje z ciemnych obszarów na zdjęciu. Kilka przykładowych zdjęć prezentujemy poniżej.

HDR/DRO off

DRO Auto

DRO Lvl 1

DRO Lvl 3

DRO Lvl 5

HDR Auto

HDR 1.0 EV

HDR 3.0 EV

HDR 6.0 EV

Efekty wizualne

Warto również wspomnieć o funkcji filtrów artystycznych. Odnajdziemy je pod pozycją „Efekt wizualny” w menu aparatu, a do wyboru mamy następujące możliwości:

• Aparat zabawka (normalny, zimny, ciepły, zielony, magenta),
• Kolor pop,
• Posteryzacja (kolor lub czarno-białe),
• Zdjęcie retro,
• High-key miękki,
• Czarno-białe z zachowaniem pojedynczego koloru (czerwony, zielony, niebieski, żółty),
• Czarno-białe z dużym kontrastem,
• Miękka ostrość (poziom: niski, średni, wysoki),
• Malowidło HDR (poziom: niski, średni, wysoki),
• Czarno-białe o bogatej gradacji,
• Efekt miniatury,
• Akwarela,
• Ilustracja (poziom: niski, średni, wysoki).

Efekt działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej.

Bez efektu

Aparat zabawka: Normalny

Kolor pop

Posteryzacja: kolorowa

Posteryzacja: czarno-biała

Retro

High-key: Miękki

Kolor częściowy: czerwony

Kolor częściowy: zielony

Kolor częściowy: niebieski

Kolor częściowy: żółty

Czarno-biały – duży kontrast

Miękka ostrość: intensywność średnia

Malowidło HDR: intensywność średnia

Czarno-białe o bogatej gradacji

Miniatura

Akwarela

Ilustracja: intensywność średnia