Sony RX1R II z zewnątrz nie różni się od swojego poprzednika, jest dość małym aparatem o gabarytach korpusu zbliżonych do konstrukcji aparatów rodzin Sigma DP Merrill czy Fuji X100. Mimo zastosowania aluminiowej obudowy RX1R II nie jest także bardzo ciężki – według specyfikacji producenta wraz z akumulatorem i kartą pamięci waży 507 gramów. Taka waga jest już odczuwalna, gdy trzymamy aparat w ręce czy też mamy go zawieszonego na szyi. Pamiętajmy jednak, że to dwukrotnie mniej od pełnowymiarowych lustrzanek pełnoklatkowych.

Jakość wykonania aparatu nie zmieniła się od czasu RX1 i stoi na bardzo wysokim poziomie. Elementy obudowy są dobrze dopasowane, spust migawki oraz pierścienie przysłony i ostrości pracują z należnym oporem. Jednak przy cenie przewyższającej większość korpusów lustrzanek pełnoklatkowych trudno spodziewać się rozczarowania.

Główne cechy aparatu Sony DSC-RX1R II:

• pełnoklatkowa matryca EXMOR-CMOS o całkowitej rozdzielczości 42.4 Mpix i programowanym filtrze antyaliasingowym,
• jasny obiektyw o ogniskowej 35 mm i światłosile f/2,
• zakres czułości ISO 100–25600 rozszerzalny o dodatkowe czułości do zakresu ISO 50–102.400,
• procesor obrazu BIONZ® umożliwiający przetwarzanie zdjęć z prędkością 5 kl/s oraz zapis 14-bitowych plików RAW,
• hybrydowy autofokus,
• centralna migawka,
• pierścień ostrości i przysłony,
• stopka ISO multi-interface,
• wizjer elektroniczny OLED o rozdzielczości 2.36 mln punktów,
• uchylny ekran o wielkości 3” i rozdzielczości 1.23 mln punktów,
• komunikacja WiFi z NFC.

Obiektyw

Aparat został wyposażony w stałoogniskowy obiektyw Carl Zeiss Sonnar T* 35 mm F2. Obiektyw składa się z 8 elementów ułożonych w 7 grupach (3 elementy asferyczne, w tym soczewki Advanced Aspherical) oraz 9-listkowej przysłony kołowej, zapewniającej okrągły otwór niezależnie od nastawy z zakresu f/2–f/22. Z przodu obiektywu producent udostępnił dodatkowy tubus, wyposażony od wewnętrznej strony w gwint umożliwiający zamontowanie filtrów o rozmiarze 49 mm. Natomiast zewnętrzna strona tego tubusu posłużyła do umieszczenia uchwytów bagnetowych dla opcjonalnej osłony przeciwsłonecznej. W celu zabezpieczenia przedniej soczewki przed uszkodzeniem podczas transportu producent oferuje specjalny dekielek (którego nie da się przymocować do aparatu).

35 mm

Aparat RX1R II oferuje funkcję cyfrowego powiększenia obrazu. Testowany model posiada 3 funkcje, których możemy używać w tym samym czasie:

• inteligenty zoom, oznaczony na podglądzie literką S, oferujący powiększenie 1.5-krotne dla wielkości M oraz 2-krotne dla wielkości obrazu S,
• wyraźny zoom, oznaczony jako C, oferujący powiększenie 2-, 3.1-, oraz 4-krotne i zachowujący najlepszą jakość obrazu (krotność powiększenia uzależniona od wielkości pliku JPEG, odpowiednio L, M i S),
• zoom cyfrowy, oferujący powiększenie 4-, 6.2- oraz 8-krotne odpowiednio dla obrazów L, M oraz S, jednak kosztem degradacji jakości obrazu.

By uaktywnić tę funkcję, w menu aparatu musimy wybrać nastawę zoom, a następnie przyciskami lewo/prawo wybieraka czetrokierunkowego lub pokrętłem sterowania regulujemy wartość powiększenia.

Aparat DSC-RX1R II zamiast dedykowanego trybu makro posiada limiter odległości ostrzenia – przełącznik na obiektywie wybierający zakres nastawy 0.2–0.35 m lub 0.3 m do nieskończoności. Wybranie pierwszego zakresu pozwala fotografować różne obiekty w skali odwzorowania równej 1:2.6. Nie jest to wartość, którą możemy uznać za powiększenie godne miana makro – bardziej pasuje określenie: fotografia zbliżeniowa.

Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcie wykonane w trybie bliskiego ogniskowania dla największego możliwego przybliżenia.

Elementy sterowania

Przednia ścianka to miejsce zajmowane przede wszystkim przez obiektyw. Na nim producent udostępnił 3 pierścienie (w kolejności od przedniej soczewki):

• nastawy ostrości,
• przełączania zakresu ostrości,
• przysłony.

Pierścień ostrości i przysłony to niestety tylko serwomechanizmy. O ile w wypadku pierścienia przysłony nie przeszkadza to w użytkowaniu, o tyle pierścień nastawy ostrości w niektórych sytuacjach może okazać się problematyczny. Pierścień przysłony spełnia swoją rolę tylko w trybie A  – w pozostałych zmiana jego pozycji nie wpływa na pracę aparatu.

Na przedniej ściance oprócz obiektywu znajdziemy też diodę, która odpowiada za sygnalizację pracy samowyzwalacza oraz oświetlenie wspomagające pracę algorytmów AF. Po prawej stronie obiektywu, przy dolnej krawędzi znajduje się obrotowy przełącznik wyboru trybu ustawiania ostrości. Dzięki niemu wybierzemy:

• tryb pojedynczego AF (S),
• tryb ciągłego AF (C),
• tryb automatyczny z możliwością ręcznej korekcji (DMF),
• tryb manualny (MF).

Górna ścianka to miejsce, na którym konstruktorzy umieścili wbudowany wizjer, konstrukcyjnie zbliżony do tego znanego z modelu RX100 IV, wielofunkcyjną gorącą stopkę standardu ISO, pokrętło trybów, włącznik zasilania ze spustem migawki, pierścień korekty ekspozycji oraz programowalny przycisk C1.

Przycisk migawki wyposażony jest w klasyczny, gwintowany port mechanicznego wężyka spustowego. Mimo że nie jest to pierwszy w ofercie Sony aparat z takim udogodnieniem, producent nadal nie oferuje zgodnego akcesorium, pozostaje więc polowanie na wężyk na targu staroci. Należy wziąć pod uwagę, że pierścień korekcji ekspozycji nie jest używany we wszystkich trybach. Po przełączeniu np. w tryb Auto czy SCN obracanie nim nie zmienia ustawień.

Tylna ścianka oprócz wyświetlacza LCD zawiera:

• czujnik zbliżeniowy automatycznie przełączający obraz z głównego ekranu na wizjer,
• przycisk odtwarzania,
• rolkę sterującą,
• przycisk blokady ekspozycji/powiększania,
• przycisk Fn/indeks,
• umieszczony na krawędzi przycisk MOVIE,
• czterokierunkowy programowalny wybierak z obrotowym pierścieniem,
• przycisk aktywujący menu,
• przycisk konfigurowalny C2/kasowania zdjęć.

Wszystkie przyciski są zaznaczone dość delikatnie, co powoduje, że trudno nimi operować nie patrząc na nie, gdy korzystamy z wizjera elektronicznego.

Na dolnej ściance znajdziemy pokrywę komory baterii i karty pamięci, głośnik oraz umieszczone w osi obiektywu gniazdo statywowe – jego ułożenie powoduje, że w większości wypadków nie uda się nam wyjąć karty pamięci bez demontażu płytki statywowej.

Zasilanie i złącza

Aparat zasilany jest z dedykowanego akumulatora litowo-jonowego o oznaczeniu NP-BX1 i parametrach 3.6 V oraz 1240 mAh. Według producenta wystarcza on na wykonanie 220 zdjęć. Podczas testów nie udało nam się osiągnąć tej wartości – gdy aparat odmawiał współpracy, na karcie znajdowało się około 150–200 zdjęć. Mniejsze wartości uzyskiwaliśmy zimową porą przy niskiej temperaturze zewnętrznej, podczas gdy latem nie doświadczaliśmy tak słabych wyników. Podsumowując, sprawność baterii, podobnie jak w poprzednim modelu, nie zachwyca.

Gniazdo baterii jest zabezpieczone przed przypadkową próbą włożenia akumulatora w niewłaściwy sposób. Aparat można też używać bez zamontowanego akumulatora, ale z zasilaniem podłączonym przez port USB.

Ładowanie akumulatora odbywa się poprzez port USB i trwa około godziny przy wykorzystaniu dołączonego do aparatu zasilacza USB o oznaczeniu AC-UD10 lub dowolnego innego zasilacza USB (np. od smartfona) czy też portu USB w komputerze. Ładowanie przez port USB jest niewątpliwie zaletą, jednak by móc równocześnie ładować jeden akumulator i robić zdjęcia za pomocą drugiego, musimy zaopatrzyć się w opcjonalną ładowarkę BC-TRX.

W komorze baterii jest też miejsce na zainstalowanie karty pamięci standardu Secure Digital (SD, SDHC i SDXC) oraz Memory Stick (Duo, PRO Duo, PRO Duo HS oraz PRO-HG Duo). Obok gniazda producent umieścił dodatkową diodę sygnalizującą dostęp do karty. Informuje nas ona o trwającym procesie zapisu danych. Miejsce zainstalowania tej diody jest dość specyficzne, w normalnych warunkach użytkowania nie jest ona widoczna.

Na bocznej ściance, pod zabezpieczającą klapką, znajduje się złącze micro HDMI, gniazdo zewnętrznego mikrofonu, dioda sygnalizująca ładowanie oraz złącze USB Multi/Micro, które umożliwia nie tylko transfer danych, ale także może pełnić funkcję zasilania aparatu podczas ładowania akumulatora.

Wyświetlacz

W aparacie wykorzystano 3-calowy wyświetlacz XtraFine TFT LCD o rozdzielczości 1.23 mln punktów wyprodukowany w technologii WhiteMagic, która zwiększa jasność obrazu przez łączenie pikseli RGB z dodatkowymi pikselami w kolorze białym, tworząc macierz RGBW.

Wyposażony on jest też w zintegrowany czujnik natężenia oświetlenia. Ekran możemy odchylać w jednej osi. Dla zapewnienia najlepszego oddania kolorów w różnych warunkach oświetleniowych możemy regulować jasność wyświetlacza w zakresie 5-stopniowej skali lub zdać się na automatyczne dobieranie. Aparat został też wyposażony w opcję „Słoneczny dzień”, która powoduje dodatkowe rozjaśnienie ekranu, co ma zapewnić wygodną obsługę w pełnym słońcu.

Obraz charakteryzuje poprawny kontrast i wierne odwzorowanie kolorów, a powłoki antyodblaskowe dobrze spełniają swoje zadanie. Jednak przy silnym świetle słonecznym widoczność fotografowanego kadru jest niewielka – w przeciwieństwie do kontrastowego menu.

Wizjer

Aparat jest wyposażony w zintegrowany wizjer elektroniczny, wykonany w technologii XGA OLED Tru-Finder, posiadający 2.359.296 punktów. Konstrukcja układu optycznego umożliwia regulację dioptrażu i oferuje powiększenie ok. 0.74x.

Jakość tworzonego obrazu stoi na wysokim poziomie. Powiększenie jest całkiem spore dające stosunkowo duży podgląd kadru, a sam obraz czysty, bez widocznych tęczowych artefaktów. W przeciwieństwie do wspomnianego wcześniej modelu RX100 IV, nie ma skomplikowanej procedury otwierania wizjera. Po prostu naciskamy dźwignię i wizjer wyskakuje gotowy do pracy. Producent dodaje do zestawu także dodatkową muszlę oczną, którą możemy zamocować na wizjerze. Zwiększy to komfort użytkowania aparatu, jednak trzeba pamiętać, że chcąc schować wizjer, musimy najpierw zdjąć wspomnianą muszlę.