Choć powierzchnia aparatu jest gładka, TZ100 bardzo dobrze leży w ręce. Da się nim operować jedną dłonią, ale z uwagi na zakres ogniskowych zalecamy trzymanie oburącz: lewą dłonią podtrzymujemy lub kontrolujemy pierścień na obiektywie, podczas gdy prawą ręką operujemy spustem migawki. Wynika to wprost z wielkości aparatu po jego uruchomieniu – obiektyw wysuwa się z korpusu na znaczą odległość. Spust pracuje standardowo – by wykonać zdjęcie, potrzebne jest mocniejsze jego dociśnięcie.

Choć na pierwszy rzut oka wydawałoby się, że graniczny czas migawki (mechanicznej) wynoszący 1/2000 s to niewiele, w sukurs może przyjść możliwość wykorzystania migawki elektronicznej potrafiącej robić zdjęcia z czasem 1/16000 s. Tak krótki czas umożliwi korzystanie z pełnego otworu przysłony w słoneczny dzień – pamiętajmy, że nie ma możliwości użycia dodatkowych filtrów neutralnych; nie znajdziemy też takiego wbudowanego w aparat.

TZ100 jest w dużym stopniu konfigurowalny. Posiada aż 9 przycisków, które mogą pełnić alternatywne, zdefiniowane przez nas funkcje.

Dla klawiszy Fn1, Fn2 oraz Fn4 możemy przypisane funkcje różnicować w zależności od trybu pracy aparatu. Warto też nadmienić możliwość zmian funkcji pierścienia na obiektywie oraz rolki sterowniczej.

Aparat wyposażony jest w system DFD (ang. Depth From Defocus), czyli wykorzystanie charakterystyki obiektywu (a dokładniej wpływu na sposób tworzenia rozmyć odległości przedmiotowej, ogniskowej i przysłony), by aparat potrafił określić, w jakiej odległości od niego znajduje się fotografowany motyw. Innymi słowy autofokus kontrastowy zyskuje znamiona fazowego – potrafi nie tylko określić kierunek, ale też przesunięcie soczewek, by poprawnie nastawić ostrość.

Warto odnotować opcje konfiguracyjne trybu bracketingu ekspozycji. Dostępne jest nastawa 3, 5 lub 7 zdjęć wykonywanych w odstępie ⅓, ⅔ lub 1 EV. Zdjęcia możemy wykonywać pojedynczo lub w serii – aparat zrobi wtedy odpowiednią liczbę fotografii. Samowyzwalacz oprócz standardowych opcji 2 s oraz 20 s zwłoki może też pracować w trybie, w którym po 10 s aparat wyzwoli migawkę 3-krotnie w 2-sekundowych interwałach.

Podczas fotografowania lub filmowania przydatny może być tryb zebry – czarno-białe ukośne paski oznaczą obszary o jasności większej od zdefiniowanej (w zakresie od 50 do 105%). Próg powyżej 100% sygnalizuje przepalenia.

Ciekawostką jest także możliwość wyboru monochromatycznego trybu pracy wyświetlacza. Przyda się on szczególnie, gdy brakuje kolorów (a co za tym idzie – zmniejsza się też postrzegania szumu), poprawi wówczas widoczność w trybie manualnej nastawy ostrości.

Dotykowe sterowanie sprawdza się bardzo dobrze, widać wyraźnie, że producent dobrze przemyślał względy ergonomii takiej obsługi. Gesty, specjalne ikony, w szczególności dotykowe sterowanie parametrami ekspozycji, jak i nastawy zoomu są ciekawą innowacją. Nie obyło się jednak bez wpadki – i to bardzo poważnej: używając wizjera, powinniśmy wystrzegać się patrzenia przez niego lewym okiem. Aktywowanie wizjera wymusza bowiem (mimo blokady w menu) dotykowe wybieranie punktu AF, które to przez nieuwagę możemy zmienić… nosem. Gdy patrzymy przez wizjer prawym okiem, wówczas lewym możemy obserwować to wszystko, co dzieje się poza kadrem ,a kciukiem prawej dłoni szybko wybierać punkt AF.

Tryby pracy

Aparat TZ100 może pracować w następujących trybach:

• iA – inteligentna automatyka,
• iA+, automatyka umożliwiająca regulację ekspozycji i odcienia koloru,
• P – program AE,
• A – tryb preselekcji wartości przysłony,
• S – tryb preselekcji czasu migawki,
• M – tryb manualnego ustawiania przysłony i czasu migawki,
• Tryb filmowania kreatywnego,
• Tryby własny,
• Tryb zdjęć panoramicznych,
• Tryb przewodnika po scenach,
• Tryb kreatywnego sterowania.

Menu

TZ100 posiada klasyczne menu, jakie producent stosuje w swoich aparatach. Aktywuje się je poprzez wciśnięcie środkowego przycisku wybieraka czterokierunkowego. Zorganizowane jest w formie pięciu głównych zakładek:

• nagrywania (8 stron opcji),
• filmowania (5 strony opcji),
• konfiguracji (8 stron opcji),
• ustawień (5 stron opcji),
• odtwarzania (4 strony opcji).

Duża liczba opcji może utrudniać obsługę aparatu. By wyjść naprzeciw oczekiwaniom klienta, producent oferuje alternatywny sposób obsługi aparatu: korzystanie z podręcznego menu (Q.MENU). Możemy dzięki niemu szybko wybrać nastawy niektórych opcji.

Musimy nadmienić, że zawartość Q.MENU możemy zmieniać według własnych potrzeb.

Podczas wykonywania zdjęć przycisk „DISP” służy do przełączania zakresu informacji dostępnych na wyświetlaczu:

• pełne informacje,
• brak informacji,
• informacje oraz elektroniczna poziomica,
• tylko elektroniczna poziomica,
• ekran wyłączony.

Mamy również możliwość osobnego włączenia histogramu oraz pomocniczej siatki kadrowania.

Warto zwrócić uwagę na dotykowy panel znajdujący się po prawej stronie ekranu. Po jego rozwinięciu zyskujemy dostęp do trzech grup opcji:

• sterowania filtrami efektownymi,
• szybkiej zmiany dotykowej migawki czy autofokusu oraz załączeniu focus peaking,
• aktywacji funkcji klawiszy Fn5–9, alternatywnych funkcji wybieraka czterokierunkowego.

Musimy przyznać, że panel ten stanowi świetne usprawnienie ergonomii obsługi przez wykorzystanie potencjału ekranu dotykowego.

W trybie odtwarzania zdjęć są dostępne cztery ekrany:

• z informacjami,
• skróconymi danymi EXIF i miniaturą zdjęcia,
• ekran z histogramami RGBY,
• wskaźnik prześwietleń,
• bez informacji.

Możemy także uruchomić pokaz slajdów, filtrować według różnych preferencji (tylko zdjęcia, filmy, zdjęcie 4K) oraz odtwarzać zdjęcia według kalendarza. Dodatkowo możemy wybrać kategorię spośród poniższych:

• rozpoznanie twarzy,
• tryby portretowe,
• tryby krajobrazowe,
• zdjęcia nocne,
• zdjęcia sportowe,
• zdjęcia żywności,
• wedle daty,
• serie zdjęć (tryb SH),
• zdjęcia poklatkowe,
• animacje poklatkowe.

TZ100 umożliwia też wywoływanie plików RAW. Uruchomienie odpowiedniej opcji w menu odtwarzania spowoduje, że dostępne będą następujące nastawy:

• balans bieli,
• kompensacja ekspozycji,
• styl zdjęcia,
• i.Dynamika,
• kontrast,
• jasne,
• zaciemnione,
• nasycenie,
• efekt filtru monochromatycznego,
• redukowanie szumów,
• i.Rozdzielczość,
• ostrość,
• ustawienia (resetowanie nastaw, wybór przestrzeni koloru i wielkości pliku JPEG).

Możemy również, używając menu odtwarzania, zmienić rozmiar zdjęcia, przyciąć je do pożądanego kadru (bez zmiany proporcji boków) czy też wyprostować. Specjalny tryb kompozycja światła to nic innego, jak wybranie kilku klatek zarejestrowanych w trybie Zdjęcie 4K, które zostaną połączone w jedno. Ciekawy może też być retusz usuwający, czyli opcja znana z najnowszych programów graficznych – dotykowo zaznaczamy obszar, z którego mają być usunięte niepotrzebne elementy, jak np. linie energetyczne. Inną ciekawą funkcją jest tworzenie poklatkowej animacji z grupy zdjęć wykonanych w serii.

W wypadku filmów dostępne jest tylko krótkie podsumowanie informacji o klipie i włączenie jego odtwarzania. Możemy skorzystać z pauzy, przewijania do przodu i tyłu oraz odtwarzania w zwolnionym tempie. Podczas odtwarzania do dyspozycji mamy funkcję pozwalającą podzielić klip na dwie części w wybranym przez nas miejscu.

Oczywiście aparat oferuje też przełączenie w tryb miniaturek – możemy skorzystać z widoku 12 lub 30 zdjęć oraz trybu kalendarza. W trybie tym wybranie daty spowoduje przełączenie do widoku 12 zdjęć.

Szybkość

O szybkości pracy aparatu podczas fotografowania świadczą testy, które podsumowuje poniższa tabela.

Aparat potrzebuje ok. 2 sekund od momentu włączenia zasilania do wykonania pierwszej fotografii – jest to wartość typowa dla kompaktów, które muszą wysunąć obiektyw. Gdy korzystamy z funkcji przywracania pozycji obiektywu, czas ten wydłużać się może aż do 5 sekund. Podczas przeglądania zdjęć aparat nie wykazuje spowalniania. Jedynie wyświetlenie listy 30 miniaturek może chwilę potrwać – w tym czasie aparat doczyta zdjęcia z karty.

Zdjęcia seryjne

Aparat oferuje cztery tryby zdjęć seryjnych: dwa bez podglądu oraz dwa z podglądem obrazu na wyświetlaczu:

• SH – seria superszybka, 60 zdjęć JPEG z szybkością 50 kl/s (tylko AFS),
• H – seria szybka, 10 kl/s w trybie AFS oraz 6 kl/s w trybie AFC,
• M – seria średnia, 6 kl/s z podglądem,
• L – seria wolna, 2 kl/s. z podglądem.

Pomiary wykonaliśmy, korzystając z karty SanDisc Extreme Pro microSDHC 8 GB UHS-I. Zdjęcia robiliśmy w trybie AFS przy czułości ISO 1600 i czasie ekspozycji 1/1000 s. Objętość pliku zapisywanego w formacie JPEG wynosiła średnio 6,8 MB, a pliku zapisywanego w surowym formacie RAW – 24 MB. Wyniki testów zaprezentowane są w formie poniższych wykresów.

W najszybszym trybie aparat wykonuje 60 zdjęć JPEG w ciągu 1.3 s. To jedyny tryb posiadający ograniczenie w liczbie rejestrowanych klatek. W innych aparat wykonuje zdjęcia aż do zapełnienia karty pamięci. W trybach H testowany model wykonuje zdjęcia z szybkością 10.3 kl/s do zapełnienia bufora. W trybie M uzyskany wynik to 5.2 kl/s, natomiast w trybie L – 2.6 kl/s. Jak widać na zamieszczonych wykresach, wybranie formatu RAW spowalnia szybkość zapisu w znaczący sposób – niezależnie od trybu pracy, po zapełnieniu bufora średnia prędkość utrzymuje się dla tego formatu na poziomie 0.7 kl/s. Także w trybie H przy zapisie JPEG aparat zwolni po zapełnieniu bufora – w tym wypadku będzie to co prawda 5.6 kl/s, jednak widać, że wąskim gardłem jest interfejs do karty pamięci. Potwierdza to ogólny wygląd wykresów, ukazujący przestoje (tryb H – JPG) bądź nierównomierności wymuszane przez procedury opróżniania bufora pamięci.

Autofokus

System ustawiania ostrości w aparacie TZ100 działa w oparciu o detekcję kontrastu. Dysponujemy następującymi trybami ustawiania ostrości:

• automatycznym (AF),
• makro,
• manualnym (MF).

Tryb automatyczny może działać jako:

• AFS – pojedynczy,
• AFF – elastyczny, który automatycznie rozpoznaje czy fotografowany obiekt jest w ruchu,
• AFC – ciągły.

• wykrywanie twarzy/oczu (wraz z trybem priorytetu uprzednio zapamiętanej twarzy),
• śledzący,
• 49-obszarowy,
• własny wielopunktowy,
• 1-strefowy (o zmiennej wielkości punktu),
• precyzyjne ustawienie.

W trybie własnym wielopunktowym aparat udostępnia możliwość wyboru kształtu, w jakich chcemy ułożyć punkty AF. Domyślnie producent proponuje poziomą lub pionową linię przechodzącą przez środek kadru (położenie tej linii możemy jednak zmienić). Szczególnie pierwsza przyda się przy technice zwanej panoramowaniem. W trybie obszarowym spośród dostępnych 49 pól możemy wybrać grupę składającą się z dowolnie wybranego punktu AF otoczonego przez maksymalnie 8 sąsiadujących pól.

W trybie manualnym do ustawiania ostrości służy pierścień na obiektywie. Aparat wspomaga proces nastawy przez powiększenie fragmentu obrazu (10-krotne, 5-krotne, powiększenie dowolnego fragmentu kadru) oraz wyświetlenie na ekranie skali odległości z zaznaczonym ostrym obszarem – głębią ostrości. Dodatkowo włączyć możemy kolorowanie ostrych elementów obrazu (funkcja focus peaking).

W trybie automatycznym nastawę ostrości wspomaga wspomniany wcześniej system DFD. Musimy przyznać, że trudno dostrzec zysk w stosowaniu tej technologii, często bowiem, gdy korzystamy z zoomu, głębia ostrości jest niewielka tylko przy szerokim kącie oraz fotografowaniu zbliżeniowym. Przy fotografowaniu statycznych scen aparat ma tendencję do delikatnego nietrafiania, jednak w połączeniu ze sporą głębią nie stanowi to dużego problemu.

Podsumowując, stwierdzamy, że autofokus w opisywanym aparacie pracuje sprawnie, poprawnie dobiera płaszczyznę ostrości. Liczba dostępnych opcji może wprawić zaawansowanego użytkownika w zachwyt, a początkującego – lekko wystraszyć.

Pomiar ekspozycji

Światłomierz TZ100 pozwala na pomiar w trybach:

• wielopunktowym
• punktowym (w jego centrum),
• średnioważonym.

Automatyka aparatu używa zakresu ISO 125–3200. W menu aparatu możemy wymusić górny poziom z zakresu 200–12800. Aktywując w menu opcję rozszerzonego ISO, zyskujemy dodatkowo wartości ISO 80, 100 oraz 25600 – jednak są one dostępne jedynie przy ręcznym wyborze.

Pracę układów kontroli ekspozycji w trybie wielopunktowym należy uznać za dobrą.

Lampa błyskowa

Aparat jest wyposażony we wbudowaną lampę błyskową, której zasięg wynosi od 60 cm do 14.1 m dla szerokiego kąta oraz od 30 cm do 8 m dla najkrótszej ogniskowej (czułość ISO Auto). Kompensację mocy błysku możemy regulować w zakresie od −2 do 2 EV, z krokiem 1/3 EV i zsynchronizować ją z nastawą kompensacji ekspozycji.

Lampa pracuje w następujących trybach:

• lampa wyłączona,
• błysk wymuszony,
• synchronizacja z długimi czasami.

Test siły błysku lampy, jaki przeprowadziliśmy, polegał na zrobieniu zdjęcia z czasem ekspozycji 1/100 s, czułością ISO 100 i przysłoną f/8. Ogniskową obiektywu ustawiliśmy na ekwiwalent 50 mm. Kolejne zdjęcia wykonaliśmy w trybie P z niezmienioną czułością oraz gdy za nastawę tego parametru odpowiadała automatyka.

Panasonic TZ100	Sony RX 100 IV

Niewielka energia błysku słabo doświetla fotografowany motyw. To znak, że lampa powinna być wystarczająca do doświetlenia pierwszego planu znajdującego się jedynie w niewielkiej odległości, warto skorzystać z odchylenia palnika w górę, by odbić światło od sufitu, a przez to je zmiękczyć.

Tryb P (ISO 100)	Tryb P (AutoISO)

Aparat otworzył maksymalnie przysłonę (dla 50 mm to f/4.1) i wydłużył czas do 1/60 s. Nie umożliwiło to jednak prawidłowego doświetlenia obrazka. By tak się stało, musimy pozwolić także na podbicie czułości – automatyka ustawiła ISO 800. Pamiętajmy, że czas 1/60 jest zbyt długi, by z sukcesem fotografować spotkania towarzyskie – ruchy dłoni lub ust mogą na zdjęciu wyjść delikatnie rozmazane.

Stabilizacja

Panasonic TZ100 został wyposażony w system optycznej stabilizacji obrazu. W menu aparatu możemy wybrać, czy ma ona działać w trybie normalnym lub panoramowania (korekcja drgań jedynie w pionie).

By sprawdzić jej skuteczność, wykonaliśmy po kilkadziesiąt zdjęć na ogniskowej 250 mm z czasem ekspozycji z zakresu od 1/250 do 1/2 s zarówno dla stabilizacji wyłączonej, jak i włączonej. Wyniki prezentujemy na wykresie poniżej.

Jak widać, największa odległość pomiędzy odpowiadającymi sobie punktami nie jest mniejsza niż 2.5 EV. Taki wynik należy uznać za dobry.

Programy tematyczne

Panasonic TZ100 wyposażony jest w stosunkowo duży zestaw trybów tematycznych:

Fotografia HDR

TZ100 umożliwia wykonywanie zdjęć o zwiększonej dynamice tonalnej. Funkcja ta dostępna jest w menu aparatu, gdzie dodatkowo możemy wybrać odstęp między poszczególnymi, trzema ekspozycjami z zakresu od 1 do 3 EV i krokiem 1 EV. Możemy też wybrać, czy aparat ma automatycznie wyrównywać zdjęcia składowe – proces ten minimalnie zmniejsza fotografowany kadr.

Wyłączony	Włączony

Powyższe zdjęcia zostały zrobione przy wyborze zakresu 3 EV. Jak widzimy, algorytmy lepiej radzą sobie z przyciemnianiem jasnych partii niż z rozjaśnianiem cieni. Tryb ten sprawdzi się zatem zdecydowanie lepiej w poprawnej ekspozycji nieba.

Panoramy

Jednym z głównych trybów jest opcja tworzenia panoramy. W menu aparatu możemy wybrać kierunek przesuwu aparatu. Pozycja zoomu jest wymuszona na szerokim kącie, czas migawki i przysłonę aparat dobiera samodzielnie dla optymalnej ekspozycji. Możemy jednak sterować kompensacją oraz wzbogacić panoramę o wybrany filtr efektowy.

Rozmiary tworzonych panoram przedstawiają się następująco:

• rozmiar standardowy:
  • orientacja pozioma: 8176×1920 px,
  • orientacja pionowa: 2560×7680 px,
• rozmiar szeroki:
  • orientacja pozioma: 8176×960 px,
  • orientacja pionowa: 1280×7680 px.

Tryb zdjęć panoramicznych sprawuje się bardzo dobrze – aparat nie ma większych problemów z łączeniem składowych fotografii. Kolejne wciśnięcie spustu migawki przerywa procedurę, a zdjęcie wynikowe zostaje zapisane na karcie w postaci częściowej. Wykonując panoramę, powinniśmy pamiętać, że ekspozycja jest blokowana na wartość zmierzoną dla pierwszej klatki. Jeśli zatem zaczniemy panoramować od miejsca zacienionego, reszta kadrów może być mocno prześwietlona.

Programy kreatywne

Aparat dysponuje sporym zestawem filtrów cyfrowych:

Wybierając, możemy zmieniać sposób prezentacji na jeden z poniższych:

• standardowy,
• z przewodnikiem,
• lista efektów.

Wymienione filtry możemy modyfikować poprzez sterowanie specyficznym dla każdego z nich parametrem: jaskrawość, kolorystyka, kontrast, rozmycie tła, winieta czy też intensywność koloru.

Poniżej przedstawiamy sposób działania poszczególnych filtrów.

Wielokrotna ekspozycja

TZ100 umożliwia złożenie do 4 ekspozycji w jeden obraz, opcjonalnie kompensując wzmocnienie. Opcjonalnie możemy też nałożyć dodatkowy obraz na wcześniej wykonane zdjęcie RAW.

Rejestracja poklatkowa

Ciekawym trybem jest fotografia interwałowa, aparat może wykonywać w odstępach od 1 s do 99min 59 s i od 1 do 9999 zdjęć. Tak pozyskany materiał może być później automatycznie zmontowany w film poklatkowy – możemy wybrać dowolny format zapisu (od VGA po 4K) z szybkością 1, 2.5, 5, 6.25, 8.3, 12.5, 25 oraz 50 kl/s. Film może być zmontowany w kolejności normalnej lub odwrotnej.

Drugim trybem jest animacja poklatkowa, czyli rejestrowanie zdjęć stopniowo przesuwanego obiektu, a następnie sklejenie ich tak, by utworzyć animację. W tym trybie aparat przed każdą kolejną rejestracją wyświetla kilka poprzednich fotografii jako półprzeźroczyste, co znakomicie ułatwia kontrolowanie pozycji animowanego przez nas obiektu. Finalny film jest sklejany podobnie jak przy interwałometrze.

Tryby specjalne 4K

Nowością jest tryb Post Focus, spolszczony jako „Ostrość po”, który pozwala na wybranie ostrości po zrobieniu zdjęcia. Nie jest to jednak w żadnym wypadku metoda stosowana w aparatach Lytro, model TZ100 wykorzystuje nagrywanie filmu 4K, jednocześnie przesuwając płaszczyznę ostrości. Dotknięcie ekranu w interesującym nas fragmencie spowoduje wybranie klatki z filmu, gdzie ostrość w tym obszarze jest najwyższa. Możliwa jest też drobna korekcja ostrości, to znaczy za pomocą suwaka dokładne wybieranie klatki w otoczeniu proponowanej przez aparat.

Sam proces rejestracji trwa dobrą chwilę, średnio zatem nadaje się do bardziej dynamicznych scen. Oczywiście konsekwencją takiego działania jest ograniczenie wielkości obrazu (do rozmiaru klatki 4K, czyli 8 Mpx), wymóg korzystania z szybkich kart pamięci UHS klasy 3 oraz naturalne ograniczenia w zakresie migawki (nie może być dłuższa od 1/30 s), zakresu kompensacji ekspozycji (−3 do +3), blokady trybu HDR, lampy błyskowej czy fotografowania w serii.

Panasonic TZ100 dysponuje też specjalną grupą trybów, które uruchomimy wciskając przycisk 4K. Podobnie jak to jest z trybem „Ostrość po” także i w tym wykorzystywane jest filmowanie 4K z szybkością 30 kl/s. Różnica jest w sposobie reagowania na wciśnięcie spustu migawki:

• zdjęcia seryjne 4K – rejestrowanie zdjęć seryjnych wykonuje się, naciskając i przytrzymując przycisk migawki,
• zdjęcia seryjne 4K SS – nagrywanie zdjęć seryjnych rozpoczyna się po naciśnięciu przycisku migawki i kończy po jego ponownym naciśnięciu,
• zdjęcia seryjne 4K przed migawką – zdjęcia seryjne są rejestrowane na około 1 sekundę przed naciśnięciem i po naciśnięciu przycisku migawki.

Filmowanie

Panasonic Lumix TZ100 oferuje następujące tryby wideo:

• dla kodeka AVCHD
  • 1920×1080 50p z jakością 28 Mbit/s,
  • 1920×1080 50i z jakością 17 Mbit/s,
  • 1920×1080 50i z jakością 24 Mbit/s,
  • 1920×1080 24p z jakością 24 Mbit/s,
• dla kodeka MP4
  • 3840×2160 (4K) 25p z jakością 100 Mbit/s,
  • 3840×2160 (4K) 24p z jakością 100 Mbit/s,
  • 1920×1080 50p z jakością 28 Mbit/s,
  • 1920×1080 25p z jakością 20 Mbit/s,
  • 1280×720 25 kl/s z jakością 10 Mbit/s,
  • 640×480 25p z jakością 4 Mbit/s.

Filmować możemy w sposób natychmiastowy, wówczas nagrywanie zacznie się zgodnie z nastawionym trybem ekspozycji.

Korzystając ze specjalnego trybu filmowania kreatywnego także możemy określić sposób pracy automatyki aparatu:

• P – program,
• S – priorytet przysłony,
• A – priorytet migawki,
• M – manualny.

Mamy też możliwość wybrania, czy autofokus ma być uaktywniony, a jeśli tak – czy ma pracować ciągle, czy jedynie ustawić ostrość raz przed rozpoczęciem filmowania. Aparat oferuje też możliwość zapisywania zdjęć, które są klatkami filmu – w trybie 4K tak zapisany obraz ma rozdzielczość 8 Mpx.

Istotnym aspektem jest kąt widzenia obiektywu. Z ekwiwalentu 25–250 mm dla trybu fotografowania podczas filmowania otrzymamy 37–370 mm. Oznacza to, że podczas nagrywania klipu aparat korzysta jedynie z części matrycy, a zmiana kąta widzenia ma wartość 1.48x.

W menu aparatu odnajdziemy nastawę „cicha obsługa”. Jej aktywacja spowoduje, że regulacja parametrów, takich jak czułość, korekta ekspozycji, czas migawki czy przysłona, będzie możliwa także specjalnymi suwakami na ekranie – nie mamy możliwości natychmiastowej zmiany wartości – ich działanie przypomina operowanie joystickiem: wybieramy jedynie kierunek i szybkość zmian.

Oczywiście nie możemy zapomnieć o dotykowych autofokusie jak i dotykowym rozpoczęciu jak i zakończeniu rejestracji.

Na obudowie aparatu dedykowanym przyciskiem „4K” uruchomimy specjalne programy rejestracji klipów filmowych. Oprogramowanie pozwala wybrać klatkę początkową i końcową oraz czas trwania. Na koniec wybieramy tryb tworzenia ujęcia (panoramowanie, zbliżanie lub oddalania), po czym rozpoczynamy filmowanie, trzymając aparat nieruchomo, a automatyka sama obsłuży odpowiednie prowadzenie wirtualnej „kamery”.

Ten programowy trik jest w istocie sprytnym wycinaniem z rejestrowanego klipu 4K (3840×2160) fragmentu wielkości kadru FHD (1920×1080). Pamiętając o wymaganiu dość stabilnego trzymania aparatu, lub zamontowaniu go na statywie, te same efekty uzyskamy stosując znaną sztuczkę – do głowicy poluzowanej tak by można było panoramować, przyczepiamy gumkę recepturkę i za nią ciągniemy. W ten sposób uzyskujemy nie tylko płynny ruch, ale też łagodny start i zatrzymanie kamery.

Poniżej przedstawiamy przykładowe klipy filmowe.

MPEG-TS (MPEG-2 Transport Stream), 1920×1080 50p 21.6 MB, 6.3 s, 27 Mb/s	MPEG-TS (MPEG-2 Transport Stream), 1920×1080 50p 73 MB, 21.6 s, 27 Mb/s
MPEG-TS (MPEG-2 Transport Stream), 1920×1080 50p 34.4 MB, 10.1 s, 27 Mb/s	MPEG-TS (MPEG-2 Transport Stream), 1920×1080 50p 47.5 MB, 14 s, 27 Mb/s
MPEG-TS (MPEG-2 Transport Stream), 1920×1080 50p 33 MB, 9.6 s, 27 Mb/s	QuickTime / MOV, 3840×2160 25p 145.6 MB, 13 s, 90 Mb/s

Jakość rejestrowanego materiału jest bardzo dobra. Układ autofokusu pracuje zadowalająco, choć niezbyt szybko. Dobrze sobie radzi, gdy często zmieniamy plany – widać tu zaletę technologii DFD. Drobne uwagi mamy do pracy stabilizacji, która przy panoramowaniu powoduje niewielkie przesunięcia kadru. Także w warunkach słabego oświetlenia AF potrafi się zgubić – o ile to możliwe, lepiej użyć manualnej nastawy. Musimy też wspomnieć o braku możliwości podłączenia zewnętrznego mikrofonu oraz „czystego” wyjścia HDMI.

Poniżej przedstawiamy przykłady jakości dla kodeków:

• MTS
  • 1920×1080 50p 27 Mb/s : 24.6 MB
  • 1920×1080 50i 17 Mb/s : 15 MB
  • 1920×1080 25p 21 Mb/s : 18.2 MB
  • 1920×1080 24p 22 Mb/s : 19.2 MB
• MP4
  • 3840×2160 25p 90 Mb/s : 75.4 MB
  • 3840×2160 24p 87 Mb/s : 76.5 MB
  • 1920×1080 50p 26 Mb/s : 21.8 MB
  • 1920×1080 25p 20 Mb/s : 16.4 MB
  • 1280×720 25p 10 Mb/s : 7.7 MB
  • 640×480 25p 4 Mb/s : 3.3 MB
  • 1920×1080 25p – 100 kl/s: 69 MB

Kolejne klipy to testy sprawdzające, jak zachowują się układy AF, zoomu oraz stabilizacji. Dodatkowo zarejestrowaliśmy materiał pozwalający ocenić widoczność tak zwanego „efektu galaretki” (ang. jelly effect, czyli chwiania się szybko poruszających się motywów), będącego wynikiem sekwencyjnego sczytywania danych z matrycy (ang. rolling shutter).

• Demonstracja pracy układu AF: 53.7 MB
• Demonstracja pracy mechanizmu zoom: 56.8 MB
• Stabilizacja włączona: 23.3 MB
• Stabilizacja wyłączona: 22.7 MB
• Demonstracja tzw. efektu „galaretki”: 13.2 MB

Wartym opisania trybem filmowania jest Snap, czyli rejestrowanie krótkich klipów (od 2 do 8 s) z opcjonalną regulacją ostrości na początku nagrywania lub dodanymi efektami fade in/out (do białego lub czarnego oraz pojawiania lub zanikania koloru).

Poniżej przedstawiamy przykład wykorzystują pojawianie się koloru.

Łączność WiFi

Dzięki wbudowanemu interfejsowi WiFi możemy nie tylko wyświetlać zdjęcia na telewizorze czy przesyłać do drukarki, ale także przy pomocy smartfonu geotagować zdjęcia, a przede wszystkim – obsługiwać aparat z poziomu smartfonu lub tabletu. Aparat nie wspiera technologii NFC.

Liczba dostępnych opcji jest stosunkowo duża i zapewnia wygodną zdalną obsługę aparatu.

Z poziomu aplikacji na smartfonie możemy też łączyć klipy Snap lub budować kolaże ze zdjęć. Do filmów, które mają być połączone, można dodać muzykę.