Wizualnie EOS 80D w dużym stopniu przypomina swojego poprzednika. Bardzo podobne są także wymiary obu lustrzanek (dane w tabelce poniżej). Można jednak zauważyć, że nowy model jest nieco lżejszy, co być może jest efektem zastąpienia aluminium żywicą poliwęglanową, której użyto do wykonania korpusu. Rękojeść, część lewej ścianki obudowy oraz fragment tylnej pokryto chropowatym, gumowym tworzywem. Trzeba przyznać, że spełnia ono swoje zadanie, bowiem zapewnia bardzo dobrą przyczepność do dłoni.

----- R E K L A M A -----

Pod względem jakości wykonania nie mamy zastrzeżeń do 80D. Warto również dodać, że korpus posiada uszczelnienia mające go chronić przed kurzem i wilgocią.

Aparat	Wymiary	Waga
EOS 80D	139 × 105.2 × 78.5 mm	730 g
EOS 70D	139 × 104.3 × 78.5 mm	755 g
EOS 60D	144.5 × 105.8 × 78.6 mm	755 g

Zasilanie i gniazda

Canon 80D zasilany jest akumulatorem LP-E6N o pojemności 1865 mAh (opcjonalnie można także korzystać ze starszej wersji akumulatora LP-E6). Komora akumulatora znajduje się na spodzie korpusu, a jego ładowanie dołączoną do zestawu ładowarką LC-E6 trwa około 2.5 godziny. Wydajność w pełni naładowanego akumulatora, według specyfikacji aparatu, wynosi około 1390 zdjęć przy fotografowaniu z wykorzystaniem wizjera bez użycia lampy błyskowej (dane dotyczą pracy w temperaturze pokojowej). Jeśli do aparatu podłączymy dedykowany pionowy uchwyt BG-E14 (kompatybilny z 70D i 80D), wówczas będziemy mieli możliwość zasilania aparatu dwoma akumulatorami LP-E6N (zamiennie LP-E6) lub sześcioma bateriami/akumulatorami typu AA, czyli popularnymi paluszkami. Stałe zasilanie aparatu zapewnia opcjonalny zasilacz sieciowy ACK-E6.

Aparat współpracuje z kartami pamięci typu SD (SD, SDHC lub SDXC; kompatybilność z UHS-I). Slot znajduje się na prawej ściance korpusu, zamykany plastikową klapką.

W Canonie 80D mamy do dyspozycji następujące złącza:

• uniwersalne złącze USB z funkcją A/V,
• złącze mini HDMI typu C,
• wejście stereofonicznego mikrofonu zewnętrznego (typu mini-jack),
• wyjście słuchawkowe,
• gniazdo opcjonalnego wężyka spustowego RS-60E3.

Nowością w stosunku do 70D jest zatem wyjście na słuchawki, dodane do nowego EOS-a głównie z myślą o filmowcach. Złącza znajdują się po lewej stronie aparatu i zabezpieczone są trzema dobrze przylegającymi gumowymi zaślepkami.

Przyciski

Układ elementów sterujących w 80D zmienił się w stosunku do poprzednika jedynie w niewielkim stopniu. Na górnej ściance zauważymy, że pokrętło trybów pracy aparatu ma więcej pozycji niż w 70D. Nowością jest dodatkowa pozycja ustawień własnych C2 oraz tryb filtrów artystycznych. Przyjrzyjmy się zatem bliżej, z czym mamy do czynienia w testowanym EOS-ie, zaczynając standardowo od górnej części aparatu.

Po lewej stronie odnajdziemy pokrętło trybów pracy aparatu, na którym mamy następujące pozycje:

• tryb w pełni automatyczny,
• P – tryb półautomatyczny,
• Tv – preselekcja czasu,
• Av – preselekcja przysłony,
• M – tryb ustawień manualnych,
• B – tryb Bulb,
• C1, C2 – nastawy własne,
• filtry twórcze,
• SCN – specjalne ujęcia (Portrety, Krajobrazy, Makro, Sport, Nocne portrety, Zdjęcia nocne z ręki, Kontrola podświetlenia HDR),
• CA – twórcze auto,
• błysk wyłączony,
• inteligentna scena auto.

Pokrętło posiada w środku automatyczny przycisk blokujący i dopiero jego wciśnięcie umożliwia obrócenie pokrętła na wybrany tryb. Bezpośrednio przy pokrętle znajduje się włącznik aparatu. Przechodząc na prawą stronę wizjera widzimy monochromatyczny ekran LCD, bezpośrednio nad którym znajduje się pięć przycisków. Są one w zasadzie identyczne jak w modelu 70D i obejmują kolejno: tryb pracy AF, tryb pracy migawki (DRIVE), ISO, tryb pomiaru światła oraz podświetlanie monochromatycznego panelu LCD. Bezpośrednio przy rękojeści aparatu mamy oczywiście tradycyjny spust migawki i pokrętło sterujące. W sąsiedztwie pokrętła sterującego mamy dodatkowy przycisk. Przypomina on guzik M.Fn znany z 7D oraz 5D Mark III. Nie jest on jednak programowalny i w 80D odpowiada za zmianę trybu wyboru obszaru AF. Przejdźmy teraz do tylnej ścianki aparatu.

Tak samo jak w 70D, w lewym górnym narożniku znajdziemy przyciski MENU oraz INFO. Ten drugi służy głównie do zmiany wyświetlania informacji widocznych na głównym ekranie LCD oraz do włączania przewodnika funkcji podczas przeglądania menu aparatu. Przycisk Q umieszczono bezpośrednio przy prawym górnym rogu wyświetlacza. Uruchamia on na wyświetlaczu ekran szybkich nastaw lub podręczne menu w trybie Live View. Nad nim widzimy przełącznik pomiędzy trybem live-view a trybem filmowania. W jego środku umieszczono przycisk uruchamiający tryb wybrany wspomnianym przełącznikiem.

Bez zmian w stosunku do poprzednika pozostały także przyciski: wyboru punktu AF (powiększanie zdjęcia), blokada AE/FE (zmniejszanie zdjęcia) i przycisk autofokusu AF-ON. Tak samo jak w 70D mamy również pierścień sterujący z wewnętrznym 8-kierunkowym wybierakiem. Pierścień sterujący wykorzystywany jest między innymi do zmiany parametrów ekspozycji, nawigowania w menu aparatu, czy dokonywania ustawień. Wybierak natomiast pełni tę samą funkcję, co dżojstik w modelach 7D Mark II czy 5D Mark III, czyli przydaje się między innymi do nawigowania w menu, przy dokonywaniu ustawień, czy podczas przeglądania zdjęć.

Do omówienia pozostała nam przednia część obudowy aparatu, na której znajduje się przycisk blokady bagnetu oraz guzik otwierający lampę błyskową. Przycisk podglądu głębi ostrości znajdziemy po prawej stronie mocowania obiektywu.

W 80D funkcje obsługiwane przez część elementów sterujących możemy ustawić. Wybór w tym zakresie jest całkiem spory, ułatwiając skonfigurowanie aparatu do własnych potrzeb. Dostępne w menu C.Fn. opcje dotyczące programowalnych przycisków prezentuje poniższy film.

Menu

Menu w Canonie 80D w stosunku do poprzedniego modelu uległo zmianie i ma formę, jaką znamy z najnowszych zaawansowanych lustrzanek systemu EOS. Mamy zatem do czynienia z podziałem na typowe dla Canona kategorie, jednak w tym przypadku znajdują się one w pojedynczych zakładkach, a te dzielą się na odpowiednią liczbę stron zależną od liczby elementów. Zachowano ten sam schemat kolorystyczny i poziome ułożenie kolejnych zakładek. Pomiędzy kolejnymi stronami możemy przechodzić za pomocą przedniego pokrętła sterującego. Pomiędzy samymi zakładkami możemy przełączać się natomiast przyciskiem Q. Tylnego pokrętła używamy do poruszania się w zakresie elementów danej strony.

Poniżej przedstawiamy filmy prezentujące zawartości poszczególnych kategorii menu.

Menu fotografowania

Menu filmowania

Menu odtwarzania

Menu nastaw

Menu ustawień indywidualnych

Ostatnia, zielona zakładka w menu 80D, to tradycyjne Moje menu, służące do gromadzenia ustawień, po które najczęściej sięgamy. Spośród wszystkich opcji w menu możemy wybrać dowolne i wstawić je w tym miejscu. Co więcej możemy stworzyć maksymalnie 5 kart mojego menu i dodatkowo nadać im własne nazwy. To pozwoli na posegregowanie najczęściej używanych ustawień, w zależności od konkretnych potrzeb użytkownika. Samo kasowanie, bądź dodawanie kolejnych opcji jest przy tym bardzo łatwe. To bardzo praktyczne rozwiązanie, zwłaszcza przy bogatym menu. Dodatkowo mamy opcję, która powoduje, że Moje menu jest domyślną zakładką, która pojawia się po wciśnięciu przycisku MENU. A jeśli w Moim Menu uda nam się zawrzeć wszystkie potrzebne nam ustawienia, możemy wybrać, że tylko ono będzie wyświetlane.

Moje Menu

Wyświetlacze

W Canonie 80D znajdziemy identyczny jak u poprzednika odchylany i obrotowy 3-calowy wyświetlacz LCD o rozdzielczości 1 040 000 punktów i kącie widzenia do 170 stopni. Obraz na wyświetlaczu cechuje się bardzo dobrą jakością i pod tym względem trudno mieć do niego jakiekolwiek zastrzeżenia. Jasność ekranu można kontrolować w 7-stopniowej skali, a przy ustawieniu stopnia 5 obraz jest wystarczająco jasny, by zapewnić wygodną pracę w większości sytuacji. Przy ostrym słońcu dobrze sprawuje się powłoka antyodblaskowa, bowiem odbicia otoczenia, które w takim przypadku mogą przeszkadzać, w 80D nie są uciążliwe. Warto jednak w takiej sytuacji rozjaśnić wyświetlacz maksymalnie, aby zapewnić sobie większy komfort obsługi.

Tak samo jak w modelu 70D i 60D, wyświetlacz umieszczono na obrotowym przegubie, umożliwiającym zmianę jego położenia (odchylenie o 180 stopni w bok oraz obracanie o 270 stopni). Ów przegub zlokalizowano po lewej stronie monitora, co nie powoduje problemów z manewrowaniem wyświetlaczem nawet po zamocowaniu aparatu na statywie.

Podczas fotografowania z użyciem wizjera główny wyświetlacz LCD można użyć do wyświetlania różnych informacji lub zmiany parametrów pracy. Kolejne wciśnięcia przycisku INFO. powodują wyświetlenie ekranu z ustawieniami aparatu, elektronicznej poziomicy oraz panelu kontrolnego z ustawieniami fotografowania. W przypadku tego ostatniego, wciśnięcie któregoś z przycisków odpowiadających za ustawianie konkretnych parametrów powoduje wyświetlenie odpowiedniego ekranu i umożliwia dokonywanie ustawień na głównym wyświetlaczu. Warto wspomnieć, że w menu ustawień można wybrać, które z ekranów informacyjnych mają być dostępne pod przyciskiem INFO.

Ponadto, podczas fotografowania z użyciem wizjera, wciśnięcie przycisku Q wyświetla aktywny panel sterowania, który pozwala na dokonywanie ustawień parametrów fotografowania. Pomiędzy kolejnymi elementami przechodzimy dżojstikiem, a ustawień dokonujemy pokrętłami.

W trybie odtwarzania zdjęć przycisk INFO. również odpowiada za wyświetlanie różnych informacji. Aktualne zdjęcie można przeglądać w trzech trybach:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje,
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF + histogram (Y lub RGB do wyboru).

W ostatnim z trybów mamy także możliwość wyświetlenia dodatkowych informacji zawartych w EXIF-ie. Używając dżojstika możemy przełączać się pomiędzy kolejnymi zestawami informacji, które widoczne są w dolnej połowie wyświetlacza. W tym zakresie wybór obejmuje następujące możliwości:

• informacje szczegółowe,
• informacje o obiektywie + histogram (Y lub RGB w zależności od tego, który został ustawiony w widoku głównym),
• informacje o balansie bieli,
• informacje o stylu obrazów,
• informacje o przestrzeni kolorów i redukcji szumów,
• informacje o korekcji aberracji, winietowania i dystorsji obiektywu,
• informacje GPS.

Ponadto w trybie odtwarzania osobno możemy włączyć oznaczanie przepalonych obszarów na zdjęciach, siatkę kadrowania (3 rodzaje) oraz wyświetlanie punktów AF, w oparciu o które została ustawiona ostrość podczas fotografowania. Zdjęcia można oczywiście także powiększać, lub oglądać z poziomu indeksu (4, 9, 36 lub 100 miniaturek).

Przy omawianiu wyświetlacza należy również poświęcić trochę miejsca na opis funkcji dotykowej obsługi aparatu. W pierwszej kolejności dotykowo możemy obsługiwać menu główne, ekran szybkich nastaw oraz w trybie LV menu podręczne, które uruchamiamy albo przyciskiem Q, albo dotykając odpowiedniego symbolu na ekranie. Dodatkowo podczas fotografowania w LV, dotykowo możemy regulować wszystkie te parametry, których symbole wyświetlane są w ramkach. Mamy zatem możliwość ustawiania czasu migawki i/lub wartości przysłony, czułości ISO, czy kompensacji ekspozycji. Możemy także powiększać widok kadru w wybranym miejscu (5- lub 10-krotnie) za pomocą ikony lupy. Oczywiście dotykowy interfejs umożliwia również wskazywanie obszaru ustawiania ostrości, które można połączyć z jednoczesnym wyzwalaniem migawki. W trybie odtwarzania natomiast można nie tylko przewijać zdjęcia palcem, ale również powiększać je i pomniejszać, a także włączać widok miniatur. Dokonujemy tego przesuwając po ekranie dwa palce, zbliżając je do siebie (pomniejszanie) lub oddalając (powiększanie).

W 80D podobnie jak w innych zaawansowanych EOS-ach znalazł się dodatkowy, monochromatyczny wyświetlacz LCD, pokazujący najważniejsze informacje o ustawieniach aparatu. Schemat monochromatycznego ekranu LCD z opisem wyświetlanych informacji prezentujemy poniżej.

Tryb Live View

W Canonie 80D tryb Live View uruchamiamy tak samo jak w poprzednim modelu, czyli przyciskiem START/STOP, znajdującym się po prawej stronie wizjera. Opcje związane z pracą w trybie podglądu na żywo znajdują się dwóch ostatnich zakładkach menu fotografowania. Znajdziemy tam między innymi włączanie wyświetlania siatki kadrowania (3 rodzaje) oraz symulacji ekspozycji, czyli zmienianie jasności obrazu na wyświetlaczu LCD wraz ze zmianą parametrów ekspozycji. W tym ostatnim przypadku możemy wybrać, by symulacja była aktywna cały czas lub uruchamiała się tylko po wciśnięciu przycisku podglądu głębi ostrości. Trzeba jednak pamiętać, że jest to tylko symulacja, więc raczej nie należy się nią kierować w ocenie wyglądu wynikowego zdjęcia. W szczególności działa ona w ograniczonym zakresie. Choć w instrukcji nie natrafiliśmy na taką informację, z tego co zauważyliśmy podczas używania aparatu, obraz na ekranie zmienia jasność w zakresie tylko od −3 do +3 EV. A warto dodać, że zakres skali kompensacji ekspozycji to ±5 EV. W trybie LV można również wybrać inne niż 3:2 proporcje obrazu: 4:3, 16:9, 1:1. Mają one wpływ wyłącznie na zdjęcia zapisywane w formacie JPEG. Surowe pliki zapisują się zawsze z proporcjami 3:2., jednak informacja o proporcjach JPEG-ów może być zapisana w pliku RAW i wykorzystana przy późniejszej obróbce.

W Canonie 80D, w trybie Live View automatyczne ustawianie ostrości działa w jednym z trzech trybów:

• wykrywanie twarzy+śledzenie,
• FlexiZone-Multi – automatyczny wybór z 35 punktów AF w szerokim obszarze kadru (możliwość wyboru jednej z dziewięciu mniejszych stref),
• FlexiZone-Single – możliwość ręcznego wyboru położenia pojedynczego obszaru AF na ekranie.

W 80D w trybie podglądu na żywo mamy ten sam system Dual Pixel CMOS AF, który znany jest już z modelu 70D. Dzięki specjalnie zaprojektowanej matrycy, której powierzchnię pokrywają piksele składające się z dwóch fotodiod, możliwa jest detekcja fazy. To rozwiązanie spowodowało, że autofokus w trybie LV w 80D działa szybko i sprawnie. Co prawda do szybkości działania zwykłego AF fazowego jeszcze brakuje, jednak nawet przy mocno rozogniskowanym obiektywie ustawienie ostrości rzadko zajmuje dłużej niż jedną sekundę. Warto jednak dodać, że zdarzają się przypadki iż przy wyraźnym rozogniskowaniu system „nie wie”, w którą stronę ogniskować i w początkowej fazie daje się zauważyć ruch w odwrotnym kierunku. Wydłuża to co prawda proces ustawiania ostrości, jednak stosunkowo nieznacznie, bowiem system całkiem szybko „orientuje się” w swoim błędzie.

W trybie Live View przyciskiem INFO. możemy wyświetlać na ekranie dodatkowe informacje: podstawowe parametry fotografowania, informacje o wybranych ustawieniach aparatu, histogram oraz poziomicę. Co więcej, aparat pozwala w szerokim stopniu kontrolować widoczne na ekranie informacje. Niezależnie możemy ustalać widoczność takich elementów jak: podstawowe informacje fotografowania, szczegółowe informacje, przyciski dotykowe, histogram (luminancji lub RGB) i elektroniczna poziomica.

Przycisk Q natomiast uruchamia podręczne menu, w którym można ustawić: tryb AF w LV, tryb pracy migawki, pomiar światła, format i wielkość zapisywanych zdjęć, balans bieli, styl obrazu oraz automatyczny optymalizator jasności. Pomiędzy kolejnymi elementami przechodzimy za pomocą wybieraka, a zmian dokonujemy jednym bądź drugim pokrętłem sterującym.

Tryb wideo

W 80D odnajdziemy tryb wideo o szerokich możliwościach zarówno w zakresie wyboru jakości rejestrowanych filmów, jak również dodatkowych ustawień związanych z filmowaniem. W testowanym modelu, podobnie jak w zaawansowanych EOS-ach 5D Mark III, czy 1D X, pojawiła się między innymi opcja umożliwiająca korzystania z dwóch metod kompresji. Metoda wewnątrzklatkowa (ALL-I) dokonuje kompresji każdej klatki pojedynczo, dzięki czemu zyskujemy lepszą jakość i większą swobodę przy edycji filmu. Metoda międzyklatkowa (IPB) natomiast, dokonuje kompresji na wielu klatkach jednocześnie. W 80D do wyboru mamy następujące formaty plików i tryby filmowania:

• Format MOV:
  • Full HD 1920×1080 (29.97p/25p/23.98p) ALL-I (ok. 654 MB/min),
• Format MP4
  • Full HD 1920×1080 (59.94p/50p) IPB (standardowa, ok. 431 MB/min),
  • Full HD 1920×1080 (29.97p/25p/23.98p) IPB (standardowa, ok. 216 MB/min),
  • Full HD 1920×1080 (29.97p/25p) IPB (lekka, ok. 87 MB/min),
  • HD 1280×720 (59.94p/50p) IPB (standardowa, ok. 184 MB/min),
  • HD 1280×720 (29.97p/25p) IPB (lekka, ok. 30 MB/min).

Tryby 59.94p, 29.97p oraz 23.98p dostępne są przy standardzie TV ustawionym na NTSC, natomiast 50p i 25p przy standardzie PAL.

Filmy możemy nagrywać w trybie całkowicie automatycznym lub w trybie ręcznym. W przypadku tego pierwszego z parametrów ekspozycji regulować możemy jedynie kompensację. W trybie manualnym natomiast mamy możliwość regulacji zarówno wartości przysłony, czasu naświetlania, jak i czułości ISO (w zakresie od 100 do 12800) w trakcie rejestracji. Co więcej, pomocna w tym przypadku może okazać się dotykowa obsługa z poziomu ekranu, która pozwoli na bezgłośne dokonywanie ustawień parametrów. Szkoda jednak, że nie mamy możliwości nagrywania filmów w trybach priorytetu przysłony czy migawki. Podczas filmowania autofokus może działać w trybie pojedynczym lub ciągłym. W tym pierwszym przypadku AF zadziała po wciśnięciu spustu migawki do połowy lub/i przycisku AF-ON (zależnie od ustawienia funkcji tych przycisków w menu C.Fn). Ciągły autofokus podczas filmowania uruchamiamy osobną opcją w menu filmowania (Filmowy Servo AF).

Omawiając ciągły autofokus w trybie filmowania warto wspomnieć o dwóch opcjach, które go dotyczą. Po pierwsze możemy regulować szybkość filmowego Servo AF w 10-stopniowej skali. Skala jest nieco nietypowa, bowiem obejmuje ustawienia od −7 do 2, gdzie −7 to wolna prędkość, a 0 standardowa. Można także ustawić, czy wybrana prędkość ma być aktywna zawsze (zarówno przed rozpoczęciem filmowania, jak i w jego trakcie) czy tylko podczas nagrywania filmu. Warto także wspomnieć, że nie wszystkie obiektywy są kompatybilne z opisaną funkcją. Z instrukcji aparatu dowiadujemy się, że tylko obiektywy USM wprowadzone na rynek w 2009 roku i nowsze oraz obiektywy STM obsługują powolną zmianę ostrości podczas filmowania. Druga z opcji to czułość śledzenia filmowego Servo AF. Dostępne ustawienia obejmują 7-stopniową skalę, od −3 do +3, gdzie wartości ujemne oznaczają oczywiście mniejszą czułość, a wartości dodatnie większą. Środek skali, czyli 0, to czułość standardowa. Przy nagrywaniu filmów przykładowych z użyciem Servo AF zastosowaliśmy standardowe ustawienia opisanych opcji.

Warto jeszcze wspomnieć o kilku efektach kolorystycznych, które możemy wykorzystać podczas nagrywania filmów, a są to:

• Sen,
• Stare filmy,
• Wspomnienia,
• Dramatyczne B&W,
• Film z efektem miniatury.

Długość nagrywanych filmów ograniczona jest do 29 min i 59 sekund. Drugim ograniczeniem jest wielkość pliku, która ze względu na system plików nie może przekroczyć 4 GB. Aparat został wyposażony w mikrofon stereofoniczny. Istnieje jednak możliwość podłączenia do niego dodatkowego mikrofonu zewnętrznego za pomocą gniazda typu mini-jack 3.5 mm. W trakcie filmowania poziom nagrywanego dźwięku może być sterowany automatycznie przez aparat. Istnieje jednak również możliwość ręcznej kontroli w 64-stopniowej skali. W ustawieniach można także znaleźć pozycje filtr wiatru oraz tłumik. Ta pierwsza ogranicza oczywiście specyficzne odgłosy pojawiające się podczas nagrywania filmów przy wietrznej pogodzie, natomiast druga automatycznie blokuje zniekształcenia dźwięku pojawiające się przy jego zbyt dużym natężeniu.

Przykładowe filmy

Wszystkie filmy zostały nagrane z użyciem obiektywu Canon EF 24–105 f/3.5–5.6 IS STM.

• film 1 – MP4 1920×1080 pix, 50p, IPB, 153.8 MB,
• film 2 – MP4 1920×1080 pix, 25p, IPB, 87.4 MB,
• film 3 – MP4 1920×1080 pix, 25p, IPB (lekka), 28.5 MB,
• film 4 – MP4 1280×720 pix, 50p, IPB, 54.5 MB,
• film 5 – MP4 1280×720 pix, 25p, IPB, 8.5 MB,
• film 6 – MOV 1920×1080 pix, 25p, ALL-I, 222.9 MB,
• film 7 – MOV 1920×1080 pix, 25p, ALL-I, 41.9 MB, film poklatkowy,
• film 8 – MP4 1920×1080 pix, 25p, IPB, 60.4 MB, efekt: Stare filmy,
• film 9 – MP4 1920×1080 pix, 25p, IPB, 50.9 MB, efekt: Dramatyczne B&W,
• film 10 – MP4 1920×1080 pix, 25p, IPB, 59.7 MB, film HDR,
• film 11 – MP4 1920×1080 pix, 25p, IPB, 59.9 MB, działanie Servo AF,
• film 12 – MOV 1920×1080 pix, 25p, ALL-I, 179.6 MB, film nagrany po zmroku, ISO 6400.

Wizjer

W 80D zastosowano pentapryzmatyczny wizjer, pokrywający około 100% pola widzenia. Jego powiększenie wynosi 0.95x, a odległość źrenicy wyjściowej 22 mm. Regulacja dioptrażu może odbywać się od −3 do +1 dpt. Warto także dodać, że w 80D mamy możliwość wymiany matówki. Wizjer został oczywiście wyposażony w przepuszczalny ekran LCD, który służy między innymi do wyświetlania punktów AF oraz siatki kadrowania. Widoczność zarówno siatki kadrowania jak i poziomicy możemy określić w menu ustawień, pod pozycją „Ekran wizjera”.

Poniżej prezentujemy drugi schemat, z opisem elementów widocznych na samym dole wizjera.

Wizjer zapewnia obraz dobrej jakości i jest wygodny w użytkowaniu. Jego wielkość oraz jasność są na odpowiednim poziomie.