Pod względem ergonomii testowany EOS wypada bardzo podobnie do poprzednika. Ze względu na sporą rękojeść (i optymalne rozmiary całego aparatu) o wygodny chwyt tutaj nietrudno. Sporą część obudowy pokryto gumowym tworzywem, dzięki czemu aparat pewnie i wygodnie leży w dłoni.

----- R E K L A M A -----

Nie możemy także narzekać na liczbę elementów sterujących i dostęp do nich. Przydatnymi elementami są także wizjer wyświetlający dodatkowe informacje, czy mały monochromatyczny ekran LCD na górnym panelu aparatu. Podstawowa obsługa 80D została tak zorganizowana, że nie mamy potrzeby częstego zaglądania do głównego menu. Dodatkowo, Moje Menu oraz tryby użytkownika ułatwiają dostęp do najczęściej używanych opcji. Podsumowując, zaawansowany fotoamator, do którego jest adresowana ta lustrzanka, powinien być zadowolony z ergonomii 80D.

Obiektywy

Teoretycznie z myślą o lustrzankach z matrycą APS-C Canon stworzył oddzielną rodzinę obiektywów oznaczonych jako EF-S. W praktyce oczywiście można używać wszystkich obiektywów marki Canon. Należy jednak pamiętać, że w przypadku 80D mnożnik ogniskowej dla ekwiwalentu pełnoklatkowego wynosi 1.6x. Wybór obiektywów jest zatem spory, a dodatkowo można się wspomagać ofertą producentów niezależnych, jak na przykład Samyang, Sigma, Tamron, Tokina, czy Zeiss.

Szybkość

Aparat jest gotowy do użycia praktycznie natychmiast po przesunięciu przełącznika na pozycję ON. Takie operacje jak poruszanie się po menu, przeglądanie i powiększanie zdjęć odbywają się płynnie. Usuwanie pojedynczych zdjęć odbywa się niemal natychmiastowo, a zwykłe formatowanie trwa zaledwie kilka sekund. Jedynie przy pełnym formatowaniu kart SD (które wykonuje się raczej rzadko) warto się uzbroić w nieco cierpliwości, bowiem proces ten może zająć dłuższą chwilę. Także podczas fotografowania w trybie HDR musimy się liczyć z pewnymi opóźnieniami.

Zdjęcia seryjne

Canon 80D oferuje trzy tryby zdjęć seryjnych: szybki 7 kl/s, wolny 3 kl/s oraz ciche zdjęcia seryjne 3 kl/s.

Test możliwości aparatu w zakresie zdjęć seryjnych wykonaliśmy z kartą SanDisk SDHC UHS-II Extreme PRO 16 GB 1867x, przy czułości wynoszącej 1600 ISO i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia w formacie RAW zajmowały około 47.3 MB, a pliki JPEG LARGE FINE o rozdzielczości 6000×4000 pikseli około 16.9 MB. Dla trwającej 30 sekund serii otrzymaliśmy następujące rezultaty:

• Zdjęcia szybkie:
  • 91 zdjęć JPEG LARGE FINE (3 kl/s),
  • 37 zdjęć RAW (1.2 kl/s),
• Ciche zdjęcia seryjne:
  • 90 zdjęć JPEG LARGE FINE (3 kl/s),
  • 37 zdjęć RAW (1.2 kl/s).

Dokładne wyniki naszych pomiarów dla szybkich zdjęć seryjnych prezentujemy na poniższych wykresach.

Aparat nie ma problemów z uzyskaniem deklarowanej szybkości fotografowania. Zapisując pliki JPEG bufor zapcha się po 4 sekundach, natomiast w przypadku RAW-ów – po ok. 2.5 sekundy. Dalej zdjęcia zapisywane są w tempie odpowiednio 2.4 i 0.7 kl/s.

Spójrzmy teraz, jak przedstawiają się wyniki dla cichego trybu seyjnego 3 kl/s.

Liczba zdjęć dla obu typów serii jest niemalże taka sama. Fotografując w JPEG-ach przez całe 30 sekund zdjęcia są zapisywane w tempie 3 kl/s. W RAW-ach natomiast, bufor zapełnia się po niecałych 7 sekundach, po czym szybkość spada do ok. 0.8 kl/s.

W testach wykorzystujemy karty pamięci SanDisk dostarczone przez firmę CSI.

Stabilizacja obrazu

Lustrzanki systemu EOS nie mają wbudowanej stabilizacji matrycy i wymagają stosowania obiektywów wyposażonych w mechanizm optycznej stabilizacji obrazu (IS).

Czyszczenie matrycy

Automatyczne czyszczenie matrycy może następować po każdym włączeniu i wyłączeniu aparatu. W menu jest także opcja wymuszenia czyszczenia i możliwość ręcznego usuwania kurzu z matrycy. Przez cały czas testowania aparatu, mimo częstego zmieniania obiektywów, nie zauważyliśmy aby na matrycy gromadził się kurz czy inne zabrudzenia. Można zatem uznać, że system automatycznego czyszczenia działa sprawnie. Trzeba jednak pamiętać, że podczas krótkiego testu trudno ocenić jego skuteczność w dłuższym okresie czasu.

Wi-Fi

W testowanym EOS-ie odnajdziemy wbudowany transmiter sieci Wi-Fi (z obsługą NFC), umożliwiający bezprzewodową komunikację aparatu z zewnętrznymi urządzeniami. W ramach tej funkcji aparat oferuje 6 trybów działania:

• przesyłanie obrazów między aparatami,
• połączenie ze smartfonem – umożliwia przeglądanie zdjęć oraz zdalne wyzwalanie migawki,
• drukowanie obrazów w drukarce Wi-Fi,
• wysyłanie obrazów do serwisu internetowego Canon Image Gateway,
• oglądanie obrazów na ekranie telewizora.

Do połączenia aparatu ze smartfonem konieczne jest zainstalowanie w telefonie aplikacji Camera Connect. Kiedy już dokonamy połączenia aparatu i telefonu, we wspomnianej aplikacji wybieramy jeden z trybów: Images on camera, Remote Shooting lub Camera Settings. Pierwszy służy oczywiście do przeglądania zdjęć zapisanych na karcie aparatu. Drugi natomiast umożliwia zdalne wyzwalanie migawki z poziomu telefonu. Na ekranie smartfona widzimy aktualny podgląd kadru, a dodatkowo możemy także wyświetlić informacje o ustawieniach fotografowania. Możliwości kontrolowania ustawień aparatu z poziomu samego telefonu są w pewnym stopniu ograniczone. Możemy zmieniać podstawowe parametry ekspozycji: czas migawki, wartość przysłony, czułość ISO oraz kompensację ekspozycji. Mamy możliwość wybrania trybu wyzwalania migawki (pojedyncze, seryjne, samowyzwalacz) oraz trybu obszaru AF (punktowy lub wykrywanie twarzy połączone ze śledzeniem). Ostrość ustawiana jest automatycznie po dotknięciu przycisku na ekranie, wcześniej należy wskazać palcem odpowiednie miejsce w kadrze. Wyzwolenia migawki dokonujemy odpowiednim przyciskiem. Wykonane zdjęcie możemy podejrzeć bezpośrednio w telefonie, również w powiększeniu. Tryb Camera Settings daje możliwość zmiany ustawień związanych z datą, godziną i strefą czasową.

Funkcjonalność modułu Wi-Fi testowaliśmy korzystając ze smartfona Sony Xperia M4 Aqua, udostępnionego przez firmę Sony.

Lampa błyskowa

Canon 80D został wyposażony w lampę błyskową o liczbie przewodniej 12 (ISO 100). Automatyka błysku w testowanym EOS-ie oparta jest o pomiar E-TTL II, a regulacji mocy błysku można dokonywać w zakresie ±3 EV ze skokiem 1/3 lub 1/2 EV. Pokrycie błysku odpowiada kątowi widzenia obiektywu o odpowiedniku ogniskowej 28 mm. Minimalny czas synchronizacji wbudowanej lampy błyskowej wynosi 1/250 sekundy.

Ustawienia dotyczące błysku znajdują się w pierwszej zakładce menu fotografowania. Są tam funkcje dotyczące zarówno wbudowanej lampy błyskowej, jak i zewnętrznej, przy czym w przypadku tej drugiej uaktywniają się one dopiero po jej podłączeniu:

• Lampa błyskowa włącz/wyłącz,
• Pomiar E-TTL II (wielosegmentowy, uśredniony),
• Tryb Av – czas synchronizacji błysku:
  • Automatyczny,
  • Automatyczny w przedziale 1/250–1/60 sekundy,
  • 1/250 sekundy (stały),
• Nastawy lampy wbudowanej:
  • Tryb błysku (E-TTL II, Manual flash),
  • Korekcja ekspozycji lampy błyskowej (przy E-TTL II) / Moc błysku (przy Manual flash) od 1 do 1/128 mocy,
  • Tryb synchronizacji z pierwszą lub drugą kurtyną migawki,
  • Funkcja lampy bezprzewodowej,
• Nastawy lampy zewnętrznej,
• Nastawy C.Fn lampy zewnętrznej,
• Kasuj nastawy:
  • lampy wbudowanej,
  • lampy zewnętrznej,
  • C.Fn. lampy zewnętrznej.

Nastawy zewnętrznej lampy błyskowej dostępne są w momencie jej podłączenia i zależą od jej rodzaju. Dostępne są następujące ustawienia:

• Tryb błysku,
• Tryb synchronizacji,
• Bracketing ekspozycji lampy błyskowej,
• Korekta ekspozycji lampy błyskowej,
• Zoom lampy,
• Nastawy bezprzewodowe.

80D został wyposażony we wbudowany sterownik umożliwiający zdalne kontrolowanie grupą lamp Speedlite. Warto zatem omówić nieco szerzej tę funkcjonalność. W trybie E-TTL II dostępne są trzy ustawienia bezprzewodowego błysku:

• Wyzwalanie lampy wbudowanej i jednej grupy lamp zewnętrznych. Dostępna jest regulacja stosunku mocy błysku: 8:1, 4:1, 2:1 lub 1:1 plus wartości pośrednie oraz korekta ekspozycji od −3 do +3 ze skokiem 1/3 EV.
• Brak wyzwalania wbudowanej lampy i korzystanie tylko z zewnętrznych lamp ustawionych w dwóch grupach A i B w następujący sposób:
  • Wszystkie – lampy wyzwalane są ze stałą mocą regulowaną za pomocą korekty ekspozycji, przy czym korygujemy o stałą wartość wszystkie grupy lamp.
  • (A:B) – określić można proporcje błysku między dwiema grupami A i B w zakresie od 8:1 do 1:8. Dodatkowo można regulować kompensację błysku dla tych dwóch grup.
• Wyzwalanie wbudowanej lampy i grup lamp zewnętrznych. Możliwości ustawień grup A i B są takie, jak w punkcie powyżej, tyle że dochodzi możliwość osobnego korygowania ekspozycji dla lampy wbudowanej. Korekcja w tym jak i w poprzednich przypadkach odbywa się w zakresie ±3 EV.

W trybie Manual flash dostępne są dwa ustawienia bezprzewodowego błysku:

• Korzystanie tylko z zewnętrznych lamp błyskowych, które można ustawić maksymalnie w dwóch grupach A i B. Dostępne są wówczas ustawienia:
  • Wszystkie – można ustawić ręcznie moc wszystkich lamp jednocześnie,
  • (A:B) – moc błysku każdej grupy można ustawić osobno.
• Korzystanie z lamp zewnętrznych i lampy wbudowanej. Opcje dotyczące ustawień grup A i B są takie, jak w punkcie powyżej z dodatkową możliwością osobnego ustawienia mocy dla lampy wbudowanej.

Siłę błysku lampy wbudowanej zawsze porównujemy wykonując zdjęcie przy czułości 100 ISO, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. Zdjęcia w trybie manualnym (M) z opisanymi wcześniej parametrami i w trybie półautomatycznym (P) przy ISO 100 przedstawiamy poniżej.

Canon 80D (M)	Sony A77 II (M)
Canon 80D (P)	Sony A77 II (P)

Zarówno w trybie M, jak i P, zdjęcia z aparatu Sony są nieznacznie mocniej naświetlone. Co więcej, różnice pomiędzy trybami M i P – dla obydwu lustrzanek – są raczej subtelne.

Timer interwałowy

W 80D udostępniono funkcję umożliwiającą automatyczne wykonywanie zdjęć poklatkowych. Dostępne dla tej funkcji opcje obejmują możliwość ustawienia interwału pomiędzy kolejnymi zdjęciami. Osobno możemy ustawiać liczbę sekund, minut i godzin. Minimalny interwał to 1 sekunda a maksymalny 99 godzin, 59 minut i 59 sekund. Druga z opcji to liczba zdjęć. W tym przypadku możemy wybrać konkretną wartość z zakresu od 1 do 99. Możliwe jest jednak również ustawienie, przy którym aparat będzie fotografował nieprzerwanie do momentu zatrzymania przez użytkownika. Działanie timera interwałowego jest sygnalizowane na monochromatycznym panelu LCD odpowiednią ikoną. Niestety nie przewidziano możliwości tworzenia z wykonanych zdjęć animacji lub filmu bezpośrednio w aparacie.

Timer funkcji Bulb

W 80D pojawiła się ciekawa funkcja dotycząca trybu Bulb. Umożliwia ona ustawienie konkretnego czasu ekspozycji w tym trybie z dokładnością co do sekundy. Pod tym względem ustawienia są naprawdę spore, bowiem osobno możemy regulować liczbę godzin (w zakresie od 1 do 99) a także niezależnie liczbę minut i sekund. Funkcję tę można połączyć z trybem seryjnym, co przy wykorzystaniu wężyka spustowego z blokadą pozwoli na przykład na wykonanie serii zdjęć o ekspozycjach dłuższych niż 30 sekund. Taka funkcjonalność może na przykład przydać się w astrofotografii.

Fotografowanie bez migotania

W 80D zastosowano funkcję znaną już z modelu 7D Mark II, usprawniającą fotografowanie przy oświetleniu, którego migotanie może powodować problemy z poprawną ekspozycją zdjęcia, przy stosowaniu krótkich czasów ekspozycji. Dotyczy to na przykład światła jarzeniowego. Jest to szczególnie pomocne przy wykonywaniu serii zdjęć. Przy tego typu oświetleniu kolejne zdjęcia mogą się różnić poziomem naświetlenia, jak również kolorystyką. Funkcja detekcji migotania powoduje, że migawka będzie wyzwalana w optymalnym momencie, by zapewnić równą ekspozycję kolejnych zdjęć. W przypadku trybu seryjnego efektem ubocznym stosowania opisywanej funkcji jest spadek prędkości fotografowania.

Autofokus

Canon 80D został wyposażony w autofokus fazowy TTL-CT-SIR, oparty na 45 punktach. Wszystkie z tych punktów mają charakterystykę krzyżową (przy korzystaniu z obiektywów o maksymalnym otworze względnym f/5.6 lub większym). Ponadto punkt centralny jest podwójnie krzyżowy i charakteryzuje się wysoką precyzją, pod warunkiem, że korzystamy z obiektywu o jasności f/2.8 lub większej. Co więcej, pozostaje on krzyżowy przy fotografowaniu obiektywem (lub zestawem obiektyw + telekonwerter), którego maksymalne światło wynosi f/8. Warto także wspomnieć o dużej czułości centralnego punktu, którego zakres detekcji wynosi od −3 do 18 EV. Autofokus w 80D może pracować w trzech standardowych dla lustrzanek Canona trybach:

• One Shot AF – jednorazowe ustawienie ostrości po naciśnięciu do połowy spustu migawki,
• AI Servo AF – tryb ciągłego autofokusu dopasowującego się do poruszającego się obiektu,
• AI Focus AF – tryb pośredni, w którym aparat automatycznie wybiera, czy ma działać w AI Servo, czy One Shot.

Opcje związane z system ustawiania ostrości w 80D znajdziemy w menu funkcji indywidualnych C.Fn w osobnej kategorii. Do dyspozycji mamy następujące opcje:

• Czułość śledzenia – ustawienie czułości śledzenia obiektu (blokada −2 / blokada −1 / 0 / szybka zmiana +1 / szybka zmiana +2),
• Śledzenie przyspieszenie/zwalnianie – ustawienie czułości śledzenia ruchomych obiektów, których prędkość zmienia się gwałtownie (0 / +1 / +2),
• Autoprzełączenia punktu AF – ustawienia czułości przełączania punktów AF podczas śledzenia gwałtownych ruchów obiektu w górę, w dół, w lewo lub w prawo.
• Priorytet 1. zdjęcia AI Servo – ustawienia charakterystyki działania AF i czasu wyzwalania migawki dla pierwszego zdjęcia w trybie AI Servo AF (priorytet wyzwalania, priorytet równoważny, priorytet ostrości),
• Priorytet 2. zdjęcia AI Servo – ustawienia charakterystyki działania AF i czasu wyzwalania migawki dla seryjnego wykonywania zdjęć w trybie AI Servo AF (priorytet szybkości, priorytet równoważny, priorytet ostrości),
• Oświetlenie wspomagające AF – przy korzystaniu z zewnętrznej lampy błyskowej Speedlite (włącz, wyłącz, tylko z zew. lampą błyskową, tylko oświetlenie wspomagające IR AF),
• Szukanie ostrości po utracie AF (dalsze szukanie ostrości lub zaprzestanie szukania),
• Wybierz tryb wyboru pola AF – możliwość ograniczenia wyboru w zakresie trybów pola AF (domyślnie 1-punktowy jest zawsze dostępny),
• Metoda wyboru obszaru AF (przycisk lub pokrętło główne),
• Punkt AF powiązany z orientacją (ten sam dla kadrów pionowych i poziomych, wybór różnych punktów w zależności od orientacji aparatu),
• Wstępny punkt AF przy AI Servo AF,
• Automatyczny dobór punktu AF: śledzenie koloru,
• Wzór ręcznego wyboru punktów AF (do krawędzi pola AF, ciągłe)
• Wyświetlanie punktu AF przy nastawianiu ostrości – (możliwość określenia w jakich sytuacjach mają być wyświetlane punkty AF w wizjerze),
• Podświetlanie punktów AF i siatki w wizjerze (Auto, Wł, Wył),
• Mikroregulacja AF – wspólna regulacja AF dla wszystkich obiektywów lub indywidualna (możliwość zapamiętania ustawień dla maksymalnie 40 obiektywów).

Standardowo w teście autofokusa wykonujemy serię 40 zdjęć. Na zastosowanym obiektywie ustawiamy przesłonę f/2.8 i fotografujemy tablicę rozdzielczości, każdorazowo przeogniskowując obiektyw. Wyniki przedstawiamy w postaci histogramu, który prezentuje procentowe wartości odchyłek od najlepszego pomiaru MTF50 w serii.

Celność systemu AF nie jest imponująca. Liczba trafień w punkt to jedynie 20% wszystkich trafień, zarówno dla obiektywu 2.8/100, jak i 2/35. Na plus można natomiast zaliczyć fakt, że nie zanotowaliśmy odchyłek większych niż 16%. Warto też zaznaczyć, że w przypadku obu użytych przez nas obiektywów, konieczna okazała się nieznaczna mikroregulacja AF, ze względu na minimalny front focus.

Jak natomiast system AF w 80D poradził sobie przy świetle żarowym można zobaczyć na poniższym wykresie.

Przy obiektywie 2/35 zwiększyła się co prawda liczba trafień, wzrosły jednocześnie maksymalne odchyłki. Celność przy zastosowaniu instrumentu 2.8/100 poprawiła się jedynie nieznacznie. Należy nadmienić, że również dla światła żarowego konieczne było zastosowanie niewielkiej mikroregulacji AF.

Pomiar światła

W Canonie 80D system pomiaru światła oparty jest o czujnik RGB+IR złożony ze 7560 pikseli i podzielony na 63 strefy pomiarowe. System pracuje w zakresie od 1 do 20 EV (ISO 100). W testowanym aparacie kompensacja ekspozycji może odbywać w zakresie ±5 EV ze skokiem 1/3 lub 1/2. Opcja bracketingu ekspozycji oferuje możliwość wykonania trzech ekspozycji w maksymalnym zakresie ±3 EV, z minimalnym krokiem 1/3 EV. W 80D do dyspozycji mamy następujące tryby pracy pomiaru światła:

• Pomiar wielosegmentowy,
• Pomiar skupiony (ok. 6% obszaru na środku wizjera),
• Pomiar punktowy (ok. 3.8% obszaru na środku wizjera),
• Pomiar centralnie ważony uśredniony.

Nie mamy zastrzeżeń do pracy systemu pomiaru światła w 80D. Podczas testowania aparatu nie sprawiał on problemów i w typowych warunkach oświetleniowych zachowywał się poprawnie. Stosowane przez nas wartości kompensacji ekspozycji utrzymywały się zazwyczaj na niewielkim poziomie i raczej nie przekraczały 2/3 EV.