Pentax K-1 - test aparatu
5. Balans bieli
- Auto (z silną lub lekką korekcją dla światła sztucznego),
- Wielokrotny automatyczny balans bieli,
- Światło dzienne,
- Cień,
- Zachmurzenie,
- Światło jarzeniowe D, N, W, L,
- Światło żarowe,
- CTE – rozszerzenie temperatury barwowej,
- Ustawienie ręczne według wzorca bieli (3 wzorce),
- Ustawienie ręczne w stopniach Kelvina (od 2500 K do 10000 K) lub w miredach (3 ustawienia do zapamiętania).
Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla przetestowanych przez nas ustawień balansu bieli.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] |
Słoneczny dzień | Auto | 5.21 | 98.92 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 5.48 | 99.59 |
Pochmurny dzień | Auto | 4.69 | 96.93 |
Pochmurny dzień | Pochmurny dzień | 4.66 | 96.68 |
3000K | Auto (silna korekcja) | 18.7 | 122.8 |
3000K | Auto (lekka korekcja) | 19.1 | 124.7 |
3000K | Żarówki | 10.6 | 100.1 |
3000K | 3000K | 7.59 | 99.04 |
5500K | Auto | 5.48 | 107 |
5500K | 5500K | 12.2 | 112.3 |
W świetle naturalnym, odwzorowanie kolorów jest bardzo dobre. Niskie błędy dC i nasycenie bliskie wzorcowemu to dobre wiadomości. W przypadku światła sztucznego wyniki nie są już tak dobre. Największe odstępstwa obserwujemy dla automatyki i żarówek – bez większego znaczenia pozostaje fakt użycia silniejszej korekty, mającej na celu zniwelowanie ciepłego zabarwienia zdjęcia. Warto pamiętać o wzorcu dla tego typu oświetlenia, a najlepiej samodzielnie wprowadzić wartość temperatury barwowej. Przy świetle 5500 K natomiast najlepiej spisała się automatyka.
Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.