Pentax K-1 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- format 35 mm (pełna klatka):
- L – 7360×4912 pix (36M),
- M – 5760×3840 pix (22M),
- S – 4224×2816 pix (12M),
- XS – 1920×1280 pix (2M),
- format APS-C:
- L – 4800×3200 pix (15M),
- M – 4224×2816 pix (12M),
- S – 3456×2304 pix (8M),
- XS – 1920×1280 pix (2M).
Przycisk kierunkowy „w prawo” umożliwia zmianę wyglądu zdjęć JPEG. Dostępnych jest 13 trybów: Automatyczny wybór, Jasny, Naturalny, Portret, Pejzaż, Żywe, Nasycone, Blady, Płaskie, Pomijanie wybielania, Film odwracalny, Monochromatyczny oraz Krosowanie. Mogą one być regulowane w 9-stopniowej skali pod względem: nasycenia, odcienia, jasności, kontrastu, ostrości lub tonowania (jasne/ciemne). Dodatkowo przy wyborze trybu Monochromatycznego można użyć filtru kolorowego (zielony, żółty, pomarańczowy, czerwony, purpurowy, błękitny, niebieski lub podczerwony).
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z lustrzanek Canon 5Ds R oraz Nikon D810. Na rozwijanej liście znajdują się także inne aparaty dostępne aktualnie w naszej bazie.
Jakość JPEG-ów z K-1 można śmiało określić jako zadowalającą. Na niskich czułościach stopień odwzorowania detali nie budzi żadnych zastrzeżeń, aczkolwiek zdjęcia z Nikona wydają się odrobinę ostrzejsze. Wpływ szumu staje się dostrzegalny dopiero przy ISO 3200–6400, podobnie zresztą jak u konkurencji. Dla kolejnych wartości ISO zakłócenia coraz mocniej dają się we znaki, trudno jednak mówić o wyraźnej przewadze któregoś modelu. Ostatnią względnie użyteczną czułością w Pentaksie K-1 naszym zdaniem jest ISO 25600.
Zdjęcia naszej scenki testowej wykonaliśmy także z wykorzystaniem funkcji Pixel Shift Resolution, a wycinki umieściliśmy w poniższym zestawieniu. Dla ułatwienia porównania, zamieszczamy także wycinki zdjęć trybu normalnego.
ISO 100 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 200 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 400 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 800 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 1600 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 3200 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 6400 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 12800 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 25600 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 51200 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 102400 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
|||
ISO 204800 | |||
zwykły |
|||
Shift Resolution |
Nie mamy wątpliwości, że zdjęcia wykonane w trybie Pixel Shift Resolution charakteryzują się lepszą jakością. Poprawę widać zarówno w zakresie szczegółowości obrazu, jak i poziomu zaszumienia.
Wyostrzanie
W Pentaksie K-1 skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy −4 a +4, ze skokiem jednostkowym. Dodatkowo dostępne są dwie metody uwydatniania obrazu: „precyzyjna ostrość” oraz „wysoka ostrość” (oznaczone literami odpowiednio „F” i „EX” przy skali wyostrzania w momencie aktywacji). Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej zapisanych z wyostrzaniem w ustawieniach skrajnych i ustawieniu środkowym. Pokazujemy również zdjęcia z włączoną opcją „precyzyjna ostrość”, a także „wysoka ostrość”.
Pentax K-1, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
|||
|
Zerowy stopień wyostrzania oferuje optymalne wydobycie detali (naszym zdaniem najlepiej prezentuje się opcja „precyzyjna ostrość”) i może być polecane dla osób korzystających wyłącznie z formatu JPEG i nie planujących dalszej obróbki zdjęć. Z kolei stopień maksymalny powoduje bardzo mocne podkreślenie krawędzi i występowanie efektu „halo”. Minimalne wyostrzanie, z którego korzystamy podczas naszych porównań, daje zdecydowanie miękki obraz, jednak znakomicie nadający się do późniejszej obróbki.
Zdjęcia HDR
Funkcję wykonywania zdjęć o rozszerzonej rozpiętości tonalnej odnajdziemy w menu fotografowania. Do wyboru mamy następujące opcje: HDR Auto, HDR 1, HDR 2, HDR 3 oraz HDR ADV, które różnią się sposobem obróbki obrazu. W każdym przypadku możemy również określić różnicę ekspozycji kolejno wykonywanych klatek: ±1, ±2 lub ±3 EV. Ponadto, możemy aktywować funkcję automatycznego wyrównania obrazu (przydatną gdy nie fotografujemy ze statywu). Obraz wynikowy jest składany przez aparat w pełni automatycznie. Oprócz rejestracji HDR-ów, większą rozpiętość tonalną na zdjęciach możemy uzyskać przy wykorzystaniu dwóch dodatkowych funkcji: kompensacji prześwietleń oraz cieni. Pierwszą możemy tylko włączyć lub ustawić w trybie auto. Druga natomiast poza opcją automatyczną oferuje dodatkowo trzy stopnie intensywnosci efektu. Poniżej przedstawiamy przykłady działania opisanych funkcji dla różnych ustawień ich opcji.
Zdjęcie bez efektów |
|
HDR AUTO (±1 EV) |
|
HDR AUTO (±2 EV) |
|
HDR AUTO (±3 EV) |
|
HDR 1 (±3 EV) |
|
HDR 2 (±3 EV) |
|
HDR 3 (±3 EV) |
|
HDR ADV (±3 EV) |
|
Zdjęcie bez efektów |
|
Kompensacja prześwietlenia (AUTO), kompensacja cienia (AUTO) |
|
Kompensacja prześwietlenia (ON), kompensacja cienia (MAX) |
|
Filtry cyfrowe
W menu K-1 mamy do dyspozycji kilka filtrów cyfrowych, które opisujemy poniżej oraz prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane z ich zastosowaniem:
- ekstrakcja kolorów – umożliwia wyodrębnienie jednego lub dwóch z 6 kolorów (czerwony, fioletowy, niebieski, seledynowy, zielony, żółty), pozostawiając pozostałą część czarno-białą; można również regulować zakres wyodrębnionego koloru w 5-stopniowej skali; dodatkowo ustawienie tonowania na 7-stopniowej skali B-A (niebieski-bursztynowy),
- zastąp kolor – zastępowanie jednego koloru innym; do wyboru 6 kolorów (wybór jak wyżej), zarówno w zakresie oryginalnego i nowego koloru; mamy także 5-stopniową skalę intensywności koloru,
- aparat dziecinny – możliwość trzystopniowej regulacji poziomu cieni (oraz ich wyłączenia) i rozmycia oraz ustawienia przełamania odcienia dla kolorów czerwonego, zielonego, niebieskiego lub żółtego,
- retro – ustawienia tonowania na 7-stopniowej skali B-A (niebieski-bursztynowy) oraz 4 ustawienia dotyczące ramki: wyłączona, wąska, średnia, gruba,
- wysoki kontrast – 5-stopniowa regulacja kontrastu,
- cieniowanie – wybór jednego spośród 4 kształtów cienia (prostokątny poziomy i pionowy, kolisty, zaokrąglony prostokąt) oraz regulacja jego intensywności w skali od −3 do +3,
- odwróć kolor – tworzy negatyw obrazu,
- uwypuklenie jednego koloru – czarno-biały obraz o podwyższonym kontraście z dodatkowo uwypuklonym pojedynczym kolorem (z 6 do wyboru),
- uwypuklony monochromatyczny – czarno-biały obraz o podwyższonym kontraście z możliwością regulacji intensywności kontrastu w 3-stopniowej skali.
Przykłady działania poszczególnych filtrów cyfrowych prezentujemy w poniższej tabelce.
Bez filtru |
|
Ekstrakcja kolorów |
|
Zastąp kolor |
|
Aparat dziecinny |
|
Retro |
|
Wysoki kontrast |
|
Cieniowanie |
|
Odwróć kolor |
|
Uwypuklenie jednego koloru |
|
Uwypuklony monochromatyczny |
|
Wielokrotna ekspozycja
Funkcja wielokrotnej ekspozycji w K-1 pozwala na łączenie od 2 nawet do 2000 zdjęć w jeden wynikowy obraz. Dostępne dla tej funkcji opcje pozwalają wybrać tryb wyzwalania migawki: pojedynczy, z samowyzwalaczem, seryjny lub zdalne sterowanie. Łączenie poszczególnych fotografii odbywać się może na jeden z trzech trybów:
- średnia – tworzy złożone zdjęcie ze średnią ekspozycją,
- dodawanie – sumowanie poszczególnych ekspozycji,
- jasne – z kolejnych ekspozycji uwzględniane są jedynie obszary jaśniejsze w porównaniu z pierwszym zdjęciem.
tryb nakładania: średnia |
|
tryb nakładania: dodawanie |
|
tryb nakładania: jasne |
|