Dokładne informacje o sposobie pomiarów rozdzielczości i wnioski z tego płynące można znaleźć w artykule: ''Jak testujemy lustrzanki cyfrowe''.

Rozdzielczość układu jako całości

Wpływ na całkowitą rozdzielczość lustrzanki cyfrowej mają nierozerwalnie obiektyw i matryca. Sprawdziliśmy czego można się spodziewać po połączeniu Canona 400D z obiektywem kitowym, czyli EF-S 18-55 mm f/3.5-5.6 II oraz z popularnym EF 50 mm f/1.8 II. Obiektyw kitowy ustawiony został na ogniskowej 28 mm. Wykres MTF50, wyrażony w LW/PH (parach linii na wysokość obrazu) mówi nam więc o sumarycznej jakości obrazu układu obiektyw plus matryca.

Wystarczy rzut oka, by zdać sobie sprawę jak bardzo obiektyw wpływa na jakość zdjęć. Pod względem rozdzielczości, zestaw 400D i obiektyw kitowy, jest porównywalny z dobrej klasy aparatami kompaktowymi, które sięgają poziomu 1800 LW/PH. Przy zastosowaniu obiektywu EF 50 mm f/1.8 II rozdzielczość wzrasta do prawie 2150 LW/PH.

Porównując kitowy zestaw 400D z zestawem A100 plus 18-70 mm widać wyraźną porażkę Canona w konkursie rozdzielczości. Standardowy obiektyw A100 przy najmniejszej ogniskowej i maksymalnie otwartej przysłonie osiąga maksymalne rozdzielczości na poziomie 2050 LW/PH. Choć znów uczulić należy naszych Czytelników przed porównywaniem jakości obrazu w oparciu o pliki JPG. Miarodajnie można to robić tylko i wyłącznie w oparciu o pliki RAW, co zrobimy w jednym z następnych rozdziałów.

Rozdzielczość matrycy

Chcąc dokonać porównania samych korpusów, czyli stwierdzić, która lustrzanka może robić zdjęcia o największej rozdzielczości, musimy pozbyć się wpływu obiektywu. W naszych testach zdecydowaliśmy się przymykać otwór obiektywu tak, aby pracował on w limicie dyfrakcyjnym. Oznacza to, że przy otworze względnym f/16 wartość rozdzielczości na zdjęciu dyktowana jest przez matrycę, a nie obiektyw.

Wykonując zdjęcia tablicy rozdzielczości w formacie RAW i stosując reguły obliczeniowe opisane w artykule ''Jak testujemy lustrzanki cyfrowe'' otrzymaliśmy rozdzielczość 34+/-1 lpmm. Przypomnijmy, że Nikon D200 oraz Sony A100 odnotowały wartości na poziomie 32+/-1 lpmm. Zatem w granicy błędu rozdzielczości matryc tych aparatów są porównywalne.

350D vs. 400D

Postanowiliśmy pokazać ile, tak naprawdę, zyskujemy na rozdzielczości, jeśli zamienimy matrycę 8-megapikselową, którą ma 350D, na 10-megapikselową z 400D. Zdjęcie zostało wykonane dwoma aparatami z takimi samymi ustawieniami i tym samym obiektywem. Zapisane zostało w najlepszej jakości JPEG-u oraz jako RAW. Wystarczy spojrzeć na wycinki w skali 1:1 (270 x 270 pikseli), by odpowiedzieć sobie: czy warto inwestować w 2 miliony pikseli więcej? Jeśli robimy zdjęcia zapisując je jako JPEG, to trudno jest dostrzec różnice. Jednak w przypadku zapisu zdjęcia jako RAW, widać lepsze rezultaty 10-megapikselowej matrycy.

EOS 350D	EOS 400D
JPEG FINE	JPEG FINE
RAW	RAW