X-T20 i poprzednik są z wyglądu i pod względem wymiarów niemal identyczne. W obu wyraźnie widać nawiązanie do stylistyki analogowych lustrzanek, co może się spodobać wielu fotoamatorom. Posiadają nawet charakterystyczną dla aparatów wyposażonych w pentapryzmatyczny wizjer „nadbudówkę”. Nie znajdziemy w niej jednak celownika optycznego, a jedynie elektroniczny. Na jego szczycie wygospodarowano także nieco miejsca na lampę błyskową, której zabrakło w X-T2.

Górny i dolny panel aparatu wyprodukowano z wytrzymałych i lekkich stopów magnezu, nie znajdziemy jednak uszczelnień chroniących aparat przed działaniem wilgoci i kurzu. Do jakości wykonania korpusu oraz spasowania poszczególnych jego elementów nie mamy żadnych zastrzeżeń. Uchwyt oraz część tylnej i lewej ścianki pokrywa chropowata, gumowa okleina, poprawiająca komfort chwytu.

----- R E K L A M A -----

Zasilanie i złącza

Aparat zasilany jest dedykowanym akumulatorem o oznaczeniu NP-W126 i parametrach 7.2 V oraz 1260 mAh. Ładowanie odbywa się w odpowiedniej ładowarce BC-W126 i trwa około 2 godzin. Według producenta pojemność tego akumulatora wystarcza na wykonanie 350 zdjęć. Podczas testów nie stwierdziliśmy znaczących odchyłek od tej deklaracji. Gniazdo baterii jest zabezpieczone przed przypadkową próbą włożenia akumulatora w nieprawidłowy sposób.

Zestaw złącz komunikacyjnych obejmuje:

• wejście mikrofonu (z możliwością podłączenia wężyka spustowego innych producentów),
• wyjście HDMI,
• gniazdo USB 2.0 (z możliwością podłączenia elektronicznego wężyka spustowego).

Zdjęcia i filmy zapisywane są na kartach SD/SDHC/SDXC. W przeciwieństwie do „starszego brata”, X-T20 nie wykorzystuje potencjału nośników standardu UHS-II. Gniazdo karty pamięci i komora baterii znajdują się na spodzie korpusu, a złącza komunikacyjne na jego lewej ściance.

Opcjonalnym akcesorium jest uchwyt MHG-XT10. Nie ma on jednak żadnych dodatkowych elementów sterujących, ani możliwości zamontowania dodatkowego akumulatora.

Uniwersalna gorąca stopka umożliwia zainstalowanie lampy błyskowej, a także mikrofonu MIC-ST1.

Przyciski

Układ elementów sterujących w X-T20 jest bardzo podobny do poprzednika, choć nastąpiły niewielkie zmiany. Przykładowo, zamiast przycisku filmowania (z górnej ścianki), mamy obecnie guzik Fn. Przycisk Fn zniknął za to z tylnego panelu.

Omawianie poszczególnych elementów zaczniemy od górnej części aparatu.

Z lewej strony gorącej stopki widzimy koło trybów migawki DRIVE. Dostępne na nim opcje to:

• filmowanie,
• BKT1, BKT2 – bracketing: ekspozycji, ISO, DR, symulacji filmu i balansu bieli,
• CH – szybka seria 8 kl/s (11 i 14 kl/s dla migawki elektronicznej),
• CL – wolna seria 3, 4 i 5 kl/s,
• S – pojedyncze zdjęcie,
• Adv1 i Adv2 – robienie zdjęć z efektem filtra cyfrowego,
• wielokrotna ekspozycja,
• panoramy.

U jego podstawy mamy dźwignię zwalniającą blokadę lampy błyskowej. Z prawej strony flesza znajduje się koło nastawy czasu ekspozycji, przy którym znajduje się przełącznik za pomocą którego aktywujemy tryb AUTO. Tu sami dokonujemy wybór trybu tematycznego lub możemy zdać się na automatyczne wykrywanie sceny. Dalej widzimy przycisk migawki (z gwintem pozwalającym na wkręcenie mechanicznego wężyka spustowego), z okalającym go włącznikiem aparatu. Na krawędzi korpusu mamy pokrętło kompensacji ekspozycji (o zakresie zmian ±3 EV, plus pozycja C, pozwalająca na korektę do ±5 EV), a także przycisk Fn. Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

W lewym górnym rogu znajdują się przyciski kasowania zdjęć i trybu odtwarzania. Z lewej strony wizjera widzimy pokrętło regulacji dioptrii, natomiast po prawej przycisk VIEW MODE, definiujący sposób pracy wizjera i ekranu LCD. Wybrać możemy:

• tylko LCD,
• tylko EVF,
• tylko EVF (aktywowany czujnikiem zbliżeniowym),
• LCD/EVF (wybór czujnikiem zbliżeniowym).

Dalej na prawo umieszczono przycisk AE-L, tylne pokrętło sterujące oraz guzik AF-L. Po prawej stronie ekranu LCD odnajdziemy przycisk menu podręcznego Q oraz cztery kierunkowe guziki nawigacyjne, pośrodku których mieści się przycisk MENU/OK. Przyciski kierunkowe mogą pracować jako funkcyjne (konfigurowalne) lub bezpośrednio zmieniać położenie punktu AF. Na samym dole znajdziemy jeszcze guzik DISP/BACK.

Z przodu korpusu mamy przełącznik trybu ustawiania ostrości (autofocus pojedynczy i ciągły oraz manualna regulacja), przycisk zwalniający blokadę bagnetu oraz przednie kółko nastaw.

Warto zauważyć, że pokrętła nastawcze można wciskać, co daje dostęp do kolejnych opcji konfiguracyjnych. Tylne jest konfigurowalne i pozwala na powiększenie obrazu w trybach PASM. Przy pomocy przedniego możemy ustawić typ sceny w trybie automatycznym.

W X-T20 znajdziemy 8 programowalnych przycisków. Należą do nich wszystkie guziki wybieraka, przyciski Fn, AE-L, AF-L oraz tylne pokrętło. Lista dostępnych opcji, jakie możemy pod każdy z nich przypisać wygląda następująco:

• rozmiar zdjęcia,
• jakość zdjęcia,
• RAW,
• symulacja filmu,
• efekt ziarnistości,
• zakres dynamiczny,
• balans bieli,
• wybór ustawień specjalnych,
• obszar ostrości,
• podgląd głębi pola,
• tryb AF,
• tryb AF-C ustawienia niestandardowe,
• wykrycie twarzy/oczu,
• ustawienia DRIVE,
• samowyzwalacz,
• fotometria,
• typ migawki,
• czułość ISO,
• komunikacja bezprzewodowa,
• tryb lampy błyskowej,
• TTL blokada,
• lampa modelująca,
• ustawienia mikrofonu,
• podgląd głębi pola,
• podgląd naświetlenia / balansu bieli,
• podgląd efektu zdjęcia,
• tylko blokowanie AE,
• tylko blokowanie AF,
• tylko blokowanie AE/AF,
• AF włączony,
• ustawienia przysłony,
• odtwarzanie.

Warto także dodać, że wciśnięcie i przytrzymanie któregokolwiek z programowalnych przycisków spowoduje otwarcie powyższej listy i dzięki temu daje możliwość szybkiego przeprogramowania go.

Menu

Menu aparatu jest analogiczne jak w modelu X-Pro2 i X-T2, a co za tym idzie wyraźnie różni się w stosunku do układu znanego z X-T10. Opcje zgromadzono w siedmiu zakładkach: ustawienia jakości obrazu, AF/MF, zdjęć, lampy, filmu, konfiguracji oraz odtwarzania zdjęć (aktywne w trybie odtwarzania), dodatkowo mamy także sekcję „My menu”. Zawartość tej ostatniej ustalamy dodając odpowiednie pozycje (maksymalnie 16) z pierwszych pięciu zakładek. Dołożenie choćby jednej pozycji do „My menu” powoduje, że włączając menu aparatu, otwiera się ono właśnie na tej zakładce. Brakuje opcji wyboru pomiędzy ostatnio używaną opcją, a „My menu”.

Menu jakości obrazu:

Menu ustawień AF/MF:

Menu ustawień zdjęć:

Menu lampy błyskowej:

Menu filmowania:

Menu konfiguracji:

Menu odtwarzania zdjęć:

Moje menu:

Ważnym elementem obsługi jest menu podręczne aktywowane klawiszem Q. Jego wciśnięcie powoduje wyświetlenie na ekranie siatki, za pomocą której możemy podglądać i zmieniać wiele parametrów aparatu.

Istotną jego zaletą jest możliwość samodzielnego określenia zawartości. Lista dostępnych pozycji wygląda następująco:

• wybór ustawień specjalnych,
• rozmiar zdjęcia,
• jakość zdjęcia,
• symulacja filmu,
• efekt ziarnistości,
• zakres dynamiczny,
• balans bieli,
• podświetl ton,
• przyciemnij ton,
• redukcja zakłóceń,
• kolor,
• wyostrzenie,
• tryb AF,
• tryb AF-C ustawienia niestandardowe,
• wykrycie twarzy/oczu,
• MF assist,
• samowyzwalacz,
• typ migawki,
• czułość ISO,
• tryb ekranu dotykowego,
• tryb lampy błyskowej,
• korekcja błysku,
• tryb filmu,
• regulacja poziomu nagrywania mikrofonu,
• wyłączenie dźwięku i lampy,
• jasność EVF/LCD,
• kolor EVF/LCD.

Wyświetlacz

W X-T20 zastosowano 3-calowy ekran LCD o nieco większej niż w X-T10 rozdzielczości 1.04 miliona punktów. Nowy model wyposażono w system wychylania ekranu umożliwiający skierowanie go w górę (ok. 120 stopni) lub w dół (ok. 45 stopni). Nowością w stosunku do poprzednika jest obecność interfejsu dotykowego.

Jakość wyświetlanego obrazu jest bardzo dobra, wyrazistość i kolorystyka stoją na zadowalającym poziomie. Padające na ekran promienie słoneczne nie dały nam większych okazji do narzekania. W menu aparatu możemy regulować jasność ekranu oraz nasycenie kolorów w skali ±5 jednostek.

Przycisk DISP/BACK służy między innymi do przełączania pomiędzy różnymi konfiguracjami ekranu w trybie podglądu na żywo oraz przy przeglądaniu zdjęć.

W trybie podglądu na żywo do dyspozycji mamy następujące widoki:

• wyświetlacz INFO (z dokładnym, procentowym wskaźnikiem naładowania akumulatora),
• informacje wybrane przez użytkownika,
• brak informacji.

W menu aparatu możemy dość dokładnie określić, jakie elementy będą widoczne na ekranie w trybie użytkownika. Dość długa lista obejmuje m.in. cyfrową poziomicę, histogram, wskaźnik odległości (AF i MF), dane ekspozycji, tryb ostrości i pomiaru światła, czy wskaźnik naładowania akumulatora. Osobno włączamy siatkę kadrowania (3 rodzaje).

W trybie przeglądania zdjęć dostępne widoki to:

• informacje włączone,
• informacje wyłączone,
• szczegółowe informacje,
• ulubione.

Przyciskając klawisz kierunkowy GÓRA możemy modyfikować ekran informacji szczegółowych. Oprócz kilku ekranów z dokładnymi informacjami EXIF aparat pokazuje też użyty punkt nastawy ostrości.

Zdjęcia można powiększać (przy pomocy tylnej rolki, jej wciśnięcie uruchamia podgląd 100%) lub przeglądać w postaci miniaturek (3×3 lub 10×10). Istnieje także możliwość przewijania zdjęć w powiększeniu, wykorzystując przednie pokrętło sterujące.

Przy omawianiu wyświetlacza warto napisać parę słów o tym, jakie możliwości oferuje dotykowy interfejs w X-T20. Z poziomu ekranu mamy możliwość wskazania położenia ramki ostrości, jak również ustawiania jej po dotknięciu LCD w wybranym miejscu. Można to również połączyć z automatycznym wyzwalaniem migawki. Możemy także tylko wskazać miejsce położenia ramki ostrości. W trybie odtwarzania zdjęć funkcja dotykowa umożliwia przeglądanie zdjęć, ich powiększanie i zmniejszanie (przez podwójne puknięcie ekranu lub obsługę dwoma palcami). Nie ma jednak możliwości przejścia do widoku miniaturek. Co więcej, dotykowo nie obsłużymy ani menu głównego, ani podręcznego.

Jeśli mamy aktywne przełączanie obrazu z ekranu na wizjer, zbliżenie palca do wyświetlacza często powoduje wzbudzenie czujnika oka i wyłączenie wyświetlacza. Przydałaby się opcja w menu, regulująca czułość tego czujnika (tak jak np. w bezlusterkowcach Panasonika).

Filmowanie

Nagrywanie rozpoczyna i zatrzymuje się przez wciśnięcie spustu migawki, po uprzednim ustawieniu pierścienia trybów migawki w pozycji Film. Filmowanie możliwe jest w następujących trybach:

• 4K (3840×2160 pix): 29.97p, 25p, 24p, 23.98p,
• Full HD (1920×1080 pix): 59.94p, 50p, 29.97p, 25p, 24p, 23.98p,
• HD (1280×720 pix): 59.94p, 50p, 29.97p, 25p, 24p, 23.98p.

Filmy zapisywane są kodekiem MPEG-4 AVC / H.264 ze stereofonicznym dźwiękiem, skompresowanym za pomocą liniowej modulacji PCM, w plikach z rozszerzeniem MOV. Podczas nagrywania w jakości 4K nie mamy do czynienia z ograniczeniem kąta widzenia jak w X-T2. Nie mamy za to odczytu danych z całego sensora, bowiem zdecydowano się na line-skipping. Zaawansowani użytkownicy docenią możliwość nagrywania filmów na zewnętrzny rekorder.

Podczas filmowania możemy regulować stopień otwarcia przysłony, a także czas naświetlania (jeśli przed rozpoczęciem nagrywania pokrętło czasów ustawimy na innej pozycji niż A). W trakcie nagrywania w trybie automatycznym możemy dokonywać korekty ekspozycji. Wcześniej ustawiamy balans bieli i tryb symulacji filmu. Czułość regulujemy w zakresie 200–12800 ISO, możemy też zdać się na automatykę. Skuteczność autofokusa w trybie ciągłym (AF-C) zależy od podpiętego obiektywu. W przypadku XF 35 mm f/1.4 praca systemu AF pozostawia sporo do życzenia ze względu na szybkość i pewność pracy mechanizmu. Lepiej pod tym względem sprawował się XF 35 mm f/2 WR, choć często obserwujemy charakterystyczne „pompowanie”.

Istnieje oczywiście możliwość wyłączenia autofokusu – wystarczy ustawić przełącznik w pozycji MF. W procesie ostrzenia może nas wspomagać funkcja focus-peaking (również w trakcie rejestracji) lub powiększenie obrazu. Podczas filmowania dźwięk rejestrowany jest przy pomocy wbudowanego mikrofonu stereofonicznego, w menu mamy opcję regulacji jego czułości. Dzięki obecności odpowiedniego wejścia, mamy możliwość podłączenia mikrofonu zewnętrznego.

Poniżej przedstawiamy przykładowe filmy nagrane testowanym aparatem. W przypadku nr 5 i 6 wykorzystaliśmy obiektyw XF 18–55 mm f/2.8–4, natomiast w pozostałych – XF 35 mm f/2 WR.

• film 1 – H.264 4K 3840×2160 pix 29.97p, 283 MB,
• film 2 – H.264 4K 3840×2160 pix 25p, 271 MB,
• film 3 – H.264 4K 3840×2160 pix 24p, 258 MB,
• film 4 – H.264 4K 3840×2160 pix 23.98p, 258 MB,
• film 5 – H.264 4K 3840×2160 pix 25p, 234 MB, ISO 6400,
• film 6 – H.264 4K 3840×2160 pix 25p, 247 MB, ISO 6400,
• film 7 – H.264 1920×1080 pix 59.94p, 110 MB,
• film 8 – H.264 1920×1080 pix 50p, 91 MB,
• film 9 – H.264 1920×1080 pix 29.97p, 100 MB,
• film 10 – H.264 1920×1080 pix 25p, 100 MB,
• film 11 – H.264 1920×1080 pix 24p, 91 MB,
• film 12 – H.264 1920×1080 pix 23.98p, 87 MB,
• film 13 – H.264 1280×720 pix 59.94p, 41 MB,
• film 14 – H.264 1280×720 pix 50p, 41 MB,
• film 15 – H.264 1920×1080 pix 25p, 69 MB, symulacja filmu: Velvia,
• film 16 – H.264 1920×1080 pix 25p, 64 MB, symulacja filmu: Classic Chrome,
• film 17 – H.264 1920×1080 pix 25p, 87 MB, symulacja filmu: Acros,
• film 18 – H.264 1920×1080 pix 25p, 110 MB, praca ciągłego autofokusa.

Wizjer

W modelu X-T20, podobnie jak u poprzednika, wykorzystano wizjer elektroniczny. Obraz wyświetlany jest na 0.39-calowym ekranie wykonanym w technologii OLED. Pokrywa on 100% kadru i oferuje powiększenie 0.62x oraz rozdzielczość 2.36 mln punktów. Wizjer wyposażony został także w korekcję dioptrii (od −4 do +2) oraz czujnik zbliżeniowy. Czas przełączenia obrazu pomiędzy ekranem a celownikiem to ok. 0.5 sekundy.

Do dyspozycji mamy dwa ekrany: z informacjami i bez. W menu aparatu dostępna jest opcja, która powoduje, że po obróceniu X-T20 do pozycji pionowej, opisy również zmieniają położenie.

Jakość wyświetlanego obrazu jest bardzo dobra. Smużenie i wyraźne zaszumienie pojawiają się dopiero w warunkach bardzo słabego oświetlenia. Bezpośrednie porównanie celowników w X-T20 i Olympusie OM-D E-M5 II wypada jednak na korzyść tego drugiego. Jego atutem jest większy rozmiar oraz nieco lepsza płynność wyświetlanego obrazu.