Rękojeść aparatu jest niewielka, zarówno jeśli chodzi o rozmiary poprzeczne, jak i głębokość profilowania. Jednym z powodów takiego stanu rzeczy może być fakt, że X-A3 jest dedykowany dla młodszych fotoamatorów.

Niestety, w ofercie producenta nie ma dodatkowego uchwytu, który mógłby poprawić wygodę i pewność chwytu.

----- R E K L A M A -----

Gumowa okleina charakteryzuje się stosunkowo dobrą przyczepnością. Z tyłu, pod pokrętłem, znajdziemy obszar pokryty chropowatym plastikiem przeznaczony do umieszczenia dużego palca. Jest on wystarczająco duży i wygodny, by móc poprawnie spełniać swoja funkcję. X-A3 charakteryzuje się obecnością dwóch pokręteł sterujących. Do pierwszego z nich, znajdującego się na górnej ściance nie możemy mieć zastrzeżeń – obrót następuje pod odpowiednim naporem. Jeżeli zaś chodzi o pokrętło znajdujące się na tylnej ściance możemy uznać, że stawia ono wyraźnie za mały opór. Podczas regulacji parametrów ekspozycji czy przybliżania zdjęć niejednokrotnie zdarzyło nad się wykonać obrót o więcej niż żądane pozycji. Możemy jednak docenić fakt, że pokrętło jest jednocześnie przyciskiem – ta funkcja poprawia użytkowanie.

Zaprogramować możemy jedynie przycisk Fn, który domyślnie służy do regulacji czułości matrycy. Aparat posiada funkcję podświetlania ostrych fragmentów (focus peaking) oraz możliwość powiększenia wybranego fragmentu kadru w dwóch skokach w celu dokładniejszego wyboru płaszczyzny ostrości. Obie funkcje są oczywiście połączone.

Układ menu pozostał podobny do X-A2, zlikwidowano jednak zakładki menu przeglądania. Obecnie mamy więc do dyspozycji 5 zakładek w Menu Fotografowania oraz 3 w Menu Ustawień. Niestety, nie ma możliwości ułożenia menu własnego. Dodatkowo w aparacie znalazło się miejsce na uruchamiane guzikiem Q menu szybkie, które jest w całości programowalne i składa się z 16 pozycji.

Najkrótszym czasem naświetlania w trybie mechanicznej migawki jest 1/4000 s. W trybie migawki elektronicznej dostępne czasy naświetlania to 1–1/32000 s. Warto jednak wspomnieć, że w momencie gdy jest ona aktywna, możliwe jest używanie czułości matrycy w zakresie ISO 200–6400, nawet w jakości JPEG. Poza tym, w X-A3 znajduje się tryb mechanicznej pierwszej kurtyny i elektronicznej drugiej, która pozwala na naświetlanie zdjęć od 30 s do 1/3200 s. Wartość ISO jest jednak ograniczona w identyczny sposób, jak w przypadku migawki elektronicznej. W przypadku obu tych trybów nie można również używać lampy błyskowej.

Obiektywy

System bezlusterkowy Fujifilm jest obecny na rynku sprzętu fotograficznego już od ponad 5 lat. Przez ten czas pojawiło się sporo ciekawych obiektywów, a nowe modele są systematycznie prezentowane. Lista obiektywów z mocowaniem Fujifilm X (nie tylko tego producenta) dostępna jest tutaj.

Warto także wspomnieć o dostępnym w sprzedaży adapterze Fujifilm M-mount, umożliwiającym podłączenie obiektywów z bagnetem M, które są produkowane przez Leicę, Zeissa i Voigtlandera.

Szybkość

Czas potrzebny na uruchomienie aparatu jest krótszy niż 1 s, podobnie jest w przypadku wybudzenia z trybu uśpienia. Podczas regularnej pracy nie zauważyliśmy spowolnień. Zastrzeżenia możemy mieć jedynie do pokrętła trybów – aparat potrafi się zgubić i wskazywać na inny tryb, niż jest ustawiony w rzeczywistości. Zauważenie tego procesu i powtórzenie wyboru trybu fotografowania zajmuje chwilę.

Do szybkości obsługi menu, przeglądania zdjęć, przeglądania miniaturek, a także nawigacji po przybliżonych obrazach nie możemy mieć zastrzeżeń. Wszystkie wymienione operacje odbywają się płynnie. Podobnie jest w przypadku dotykowej obsługi ekranu LCD – zarówno wybór punktu ostrości czy wykonanie zdjęć, jak również nawigacja po wykonanych zdjęciach oraz przeglądanie ich w powiększeniu pozbawione jest opóźnień.

Zdjęcia seryjne

Fujifilm X-A3 umożliwia fotografowanie w trybie zdjęć seryjnych z dwoma szybkościami: 6 oraz 3 kl/s. Wyższa prędkość ma pozwalać na wykonanie 10 klatek JPEG, niższa natomiast do 50 klatek.

Tryb zdjęć seryjnych najłatwiej odnajdziemy na liście dostępnej po wciśnięciu dolnego przycisku kierunkowego. Do testów trybu seryjnego użyliśmy karty SanDisk SDHC Extreme Pro 300MB/s C10 UHS-II o pojemności 32 GB. Zgodnie z naszą procedurą czułość ustawiliśmy na ISO 1600, a czas migawki na 1/1000 sekundy. Podczas testu sprawdziliśmy możliwości trybu H. Zdjęcia w formacie RAW zajmowały ok. 40.5 MB, a pliki JPEG Large FINE o rozdzielczości 6000×4000 pikseli ok. 4.75 MB. Dla trwającej 30 sekund serii otrzymaliśmy następujące rezultaty:

Tryb H (migawka elektroniczna):
• 106 zdjęć JPEG (3.5 kl/s),
• 49 zdjęć RAW (1.4 kl/s).

Tryb H (migawka mechaniczna):
• 126 zdjęć JPEG (4.2 kl/s),
• 54 zdjęcia RAW (1.8 kl/s).

Na początek przedstawimy wykresy dotyczące zdjęć wykonanych w trybie migawki elektronicznej:

Jeżeli chodzi o zdjęcia JPEG, przez cały okres fotografowania prędkość utrzymuje się na podobnym poziomie i wynosi średnio 3.5 kl/s. Nie zauważymy efektu zapełnienia się bufora. W przypadku RAF-ów, najwyższa prędkość utrzymuje się przez niespełna 2 sekundy i wynosi 4.2 kl/s. Następnie zdjęcia wykonywane są równomiernie z prędkością 1.5 kl/s.

Spójrzmy, jakie wyniki testowany aparat notuje w trybie migawki mechanicznej:

Fotografując w JPEG-ach, jak i w RAF-ach jesteśmy w stanie wykonać więcej zdjęć, niż przy migawce elektronicznej. Aparat pozwala na zapisywanie zdjęć z rozszerzeniem .JPEG przez pierwsze dwie sekundy ze średnią szybkością 6.5 kl/s – a więc wyższą, niż deklarowana. Z taką prędkością możemy wykonać 14 zdjęć. Następnie aparat nieprzerwanie wykonuje zdjęcia z wciąż niezłą prędkością 4.0 kl/s. Zdjęcia w formacie RAW możemy wykonywać z prędkością 6.8 kl/s przez pierwszą sekundę. Po tym czasie bufor zapełnia się i przez następne sekundy testu możemy fotografować w tempie 1.7 kl/s.

Ogólnie rzecz biorąc, tryb seryjny w testowanym aparacie oceniamy pozytywnie. Lepsze osiągi w obu formatach zapisu zapewnia uruchomienie migawki mechanicznej. Aparat nie ma wtedy bowiem problemów z dorównaniem w prędkości fotografowania i ilości wykonanych z nią zdjęć podawanych w specyfikacji, a nawet je przekracza.

Stabilizacja obrazu

Aparat Fujifilm X-A3 nie jest wyposażony we wbudowany mechanizm stabilizacji obrazu. Aby skorzystać z tego udogodnienia, należy zaopatrzyć się w odpowiednie obiektywy, w nomenklaturze producenta oznaczone symbolem OIS.

Czyszczenie matrycy

Fujifilm X-A3 został wyposażony w mechanizm samooczyszczania matrycy za pomocą ultradźwięków. Można go uruchomić w każdej chwili korzystając z odpowiedniej opcji w menu ustawień aparatu. Znajdziemy tam również ustawienia pozwalające aktywować automatyczne czyszczenie matrycy przy każdorazowym włączaniu i/lub wyłączaniu aparatu. Podczas testów używaliśmy automatycznego czyszczenia przy włączaniu i wyłączaniu aparatu. Obiektywy były zmieniane często i raz udało nam się zaobserwować drobiny pyłu, które dostały się na matrycę i nie zostały usunięte podczas uruchamiania mechanizmu samoczyszczenia. Możemy uznać, że poza tym incydentem mechanizm działa poprawnie.

Łączność bezprzewodowa

Wbudowany interfejs Wi-Fi pozwala na bezprzewodowe przekazywanie zdjęć do zewnętrznego komputera lub smartfona czy tabletu. Możemy także zdalnie kontrolować zachowanie aparatu podczas fotografowania czy filmowania. Dodatkowo, gdy dysponujemy smartfonem z odbiornikiem GPS, dane o geolokalizacji mogą być na bieżąco przesyłane do aparatu.

W trybie fotografowania istnieje możliwość wyboru ostrości przez aplikację – wystarczy dotknąć żądanego miejsca na ekranie. W trybie filmowania takiego udogodnienia nie przewidziano. Niestety, nie ma możliwości zmiany trybu fotografowania przez aplikację. Nie można wykonać jej bezpośrednio na aparacie, gdy jest on podłączony. Należy więc odłączyć aparat, zmienić tryb na pokrętle PASM a następnie połączyć się ponownie. Jest to dość uciążliwe.

Podobnie dzieje się w przypadku nawigowania pomiędzy czterema funkcjonalnościami aplikacji: Kontrola aparatu przez telefon, Przesyłanie zdjęć do telefonu przez aparat, Przeglądanie zdjęć oraz geotagowanie. Gdy jesteśmy w trybie wykonywania zdjęć, musimy rozłączyć się z aparatem, i dopiero wtedy możemy wybrać kolejny tryb (wyjątkiem jest tutaj przejście z trybu fotografowania do przeglądania zdjęć, które odbywa się bezpośrednio).

Poza tymi drobnymi zastrzeżeniami wpływającymi na szybkość i wygodę obsługi aparatu poprzez aplikację, nie mamy innych uwag. Aplikacja oferuje spore możliwości: w trybie nastawy ręcznej mamy możliwość regulowania liczby przysłony oraz czasu naświetlania, w trybach preselekcji migawki i przysłony z kolei parametr charakterystyczny dla tej nastawy oraz kompensację ekspozycji. Dodatkowo, we wszystkich trybach możemy regulować czułość matrycy ISO, filtr symulacji filmu, balans bieli, tryb lampy błyskowej a także samowyzwalacz.

Do geotagowania również nie mamy zastrzeżeń, funkcja ta działa bowiem poprawnie. Przesyłanie zdjęć z aparatu na telefon odbywa się prawidłowo i poprzez aplikację, jak i aparat (funkcja Receive).

Połączenie pomiędzy smartfonem a aparatem zajmowało średnio 15 sekund. Kilkukrotnie zdarzyło się, że połączenie zostało, bez wyraźnego powodu, zerwane.

Lampa błyskowa

Aparat posiada niewielką wbudowaną lampę błyskową, umieszczoną na górnym panelu, po prawej stronie. Jej liczba przewodnia wynosi 7 (dla ISO 200), a czas synchronizacji to 1/180 s. Kompensacja błysku może odbywać się w zakresie od −2 do +2 EV, z krokiem 1/3 EV. Lampa błyskowa może pracować w następujących trybach:

• automatyczny,
• lampa wymuszona,
• synchronizacja z długimi czasami,
• synchronizacja na drugą kurtynę,
• tryb sterownika,
• wymuszony błysk.

Oddzielnie można ustawić opcję usuwania czerwonych oczy. Działa ona jednak tylko wtedy, gdy wykrywanie twarzy jest aktywne.

Siłę błysku lampy błyskowej porównujemy zawsze wykonując zdjęcie przy czułości ISO 100, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. Ponieważ w X-A3 czułość ISO 100 jest programowa, zdecydowaliśmy się użyć czułości ISO 200, zwiększając jednocześnie liczbę przysłony do f/11.

Fujifilm X-A3 (M)	Panasonic GX80 (M)
Fujifilm X-A3 (P)	Panasonic GX80 (P)

Jak widać, w trybie M lampy błyskowe obu aparatów w takim samym stopniu nie dały rady z zainscenizowanymi warunkami. W trybie P bezlusterkowiec Fujifilm poradził sobie nieznacznie lepiej.

Autofokus

W Fujifilm X-A3 zamontowano czujnik autofokusa działający w oparciu o detekcję kontrastu. Ilość punktów zwiększono do 77 (z 49 w X-A2). Automatyczny pomiar ostrości może działać w następujących trybach:

• pojedynczym, z możliwością wyboru pola lub strefy autofokusu (S),
• ciągłym (C),
• manualnym (M).

Odnośnie wyboru punktów ostrości, automatyka może działać w jednym z trzech trybów: pojedynczy punkt (gdzie możliwe jest ustalenie wielkości punktu w pięciu skokach; do wyboru mamy 49 punktów), strefa (składająca się z 77 punktów, można wybierać pomiędzy trzema ramkami obejmującymi kolejno 9 punktów, 25 punktów oraz 15 punktów) oraz szeroki/śledzenie.

W menu aparatu możemy też ustawić:

• Priorytet zwol./ostrości w trybach AF-S oraz AF-C,
• AF+MF (podczas wciśniętej do połowy migawki w trybie AF-S możemy doregulować ostrość manualnie z aktywną opcją focus peaking,
• wykrywanie twarzy/oka (auto/lewe/prawe),
• PRE-AF (ciągłe ustalanie ostrości, nawet gdy nie dotykamy spustu migawki),
• Oświetlacz AF,
• Ekran dotykowy (możemy zaprogramować go tak, aby aparat ustalał ostrość w najbliższym względem dotkniętego obszaru punkcie).

W trybie MF do ręcznego ustawiania ostrości służy pierścień na obiektywie, ewentualnie pokrętło sterujące, gdy dany model obiektywu takowego nie posiada. Aparat wyświetla skalę odległości z zaznaczonym obszarem głębi ostrości.

Mamy dwie metody wspomagania manualnego ustawiania ostrości:

• standard – powiększenie fragmentu kadru,
• zaznacz głębię – focus peaking – wizualne zaznaczanie obszarów ostrości kolorem (białym, czerwonym lub niebieskim, w dwóch stopniach intensywności każdy).

Wyboru konkretnej metody dokonujemy w menu lub przyciskając dłużej tylne kółko sterujące. Krótkie wciśnięcie natomiast uaktywnia daną funkcję wraz ze wstępnym powiększeniem obrazu. Mamy także możliwość dodatkowego powiększenia – wystarczy przekręcić wspomnianym kółkiem w lewo lub w prawo

Standardowo w teście celności autofokusu wykonujemy serię 40 zdjęć. Przysłonę w obiektywie (w tym wypadku Fujinon XF 35 mm f/1.4 R) ustawiamy na f/2.8 i fotografujemy tablicę rozdzielczości, każdorazowo przeogniskowując obiektyw. Wyniki przedstawiamy w postaci histogramu, który prezentuje procentowe wartości odchyłek od najlepszego pomiaru MTF50 w serii.

W trzech pierwszych przedziałach odchyłek mieści się 58% zdjęć, co jest wynikiem średnim. Dodatkowo, w świetle 5500K aparat notuje sporo zdjęć zupełnie nietrafionych. Wszyscy przedstawieni konkurenci spisali się w tej kategorii wyraźnie lepiej.

Sytuacja poprawia się w świetle żarowym. Co prawda idealnych trafień jest mniej, jednak w trzech pierwszych przedziałach już 75% zdjęć, co jest wynikiem podobnym do rezultatu Panasonika GX80 oraz poprzednika testowanego modelu, X-A2. Aparat nie notuje również żadnych odchyłek powyżej 20%.

Pomiar ekspozycji

Pomiar światła w X-A3 oparty jest o 256-strefowy system TTL. Może on pracować w następujących trybach:

• wielosegmentowy,
• centralnie ważony,
• punktowy.

Kompensacja ekspozycji regulowana jest odpowiednim pokrętłem na górnej ściance zakresie ±3.0 EV w skoku co 1/3 EV. Dostępny jest bracketing ekspozycji – 3 klatki ze skokiem od ±1/3 do 1 EV (co 1/3 EV).

Do pracy pomiaru światła nie mamy większych zastrzeżeń. W większości przypadków korekty ograniczały się do wartości 1 EV.