Nikon Nikkor AF-S 24 mm f/1.8G ED - test obiektywu
8. Winietowanie
Nikon D7000, f/1.8 | Nikon D7000, f/2.0 |
Na maksymalnym otworze względnym wadę tę daje się zauważyć, ale nie jest ona mocno uciążliwa, bo sięga 24% (−0.81 EV). Na przysłonie f/2.0 zmniejsza się ona do 20% (−0.64 EV), a na f/2.8 przestaje zupełnie przeszkadzać, bo sięga tam już tylko 8% (−0.24 EV).
Zobaczmy teraz, co dzieje się na znacznie bardziej wymagającej w tym względzie pełnej klatce.
Nikon D3x, f/1.8 | Nikon D3x, f/2.0 |
Nikon D3x, f/2.8 | Nikon D3x, f/4.0 |
Zastosowanie maksymalnego otworu względnego wiąże się ze stratą 50% (−2.00 EV) światła w rogach kadru. Niewiele lepsza sytuacja panuje na f/2.0, bo tam tego światła gubimy 45% (−1.71 EV). O umiarkowanym poziomie tej wady możemy zacząć mówić w okolicach przysłony f/2.8, gdzie winietowanie wynosi 28% (−0.94 EV). Wciąż jednak zauważymy ją dla otworu względnego f/4.0, gdzie zmierzony przez nas wynik to 17% (−0.53 EV). Dopiero dla przysłon f/5.6 i f/8.0 możemy mówić o znikomym poziomie tej wady, bo sięga tam ona wartości odpowiednio 12% (−0.38 EV) i 10% (−0.32 EV).