Przy zapisie plików JPEG do wyboru mamy dwie opcje jakości zdjęcia: FINE i NORMAL. Dostępne są trzy proporcje oraz trzy rozmiary obrazu, a rozdzielczości zdjęć w zależności od kombinacji tych ustawień przedstawiają się następująco:

• proporcje obrazu 3:2
  • Duży (L) – 6000×4000,
  • Średni (M) – 4240×2832,
  • Mały (S) – 3008×2000,
• proporcje obrazu 16:9
  • Duży (L) – 6000×3376,
  • Średni (M) – 4240×2384,
  • Mały (S) – 3008×1688,
• proporcje obrazu 1:1
  • Duży (L) – 4000×4000,
  • Średni (M) – 2832×2832,
  • Mały (S) – 2000×2000.

W menu fotografowania lub w szybkim menu podręcznym odnajdziemy kilka opcji dotyczących zapisywanych zdjęć JPEG. Możemy dzięki nim kontrolować następujące parametry:

• jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
• kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −4 do +4 z krokiem jednostkowym.

Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:

• Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
• Velvia – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
• Astia – profil dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic Chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
• PRO Neg Hi – profil kontrastowy, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
• PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
• Acros – zapewnia głębszą czerń i lepsze uwydatnienie szczegółów,
• Acros z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Acros z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Acros z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały,
• Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Sepia.

----- R E K L A M A -----

Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 200 do 12800 z możliwością rozszerzenia o wartość L – 100 ISO, a także H – 25600 oraz 51200. Oprócz tego mamy także trzy tryby Auto – w każdym z nich możemy zaprogramować dolną i górną granicę czułości oraz najdłuższy żądany czas naświetlania. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Canon 80D oraz Nikon D7500.

Aby porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.

Wycinki z X-E3 robią naprawdę dobre wrażenie. Względem 80D i D7500 wydają się najostrzejsze – jest to skutek tego, że w tych aparatach wyostrzanie przy najniższym parametrze nie występuje. Pochwalić należy algorytmy odszumiania, które poprawnie redukują kolorowy szum, dzięki czemu na najwyższych czułościach to X-E3 prezentuje się wizualnie najlepiej. Graniczną wartością wydaje się ISO 12800 – stosowania wartości rozszerzonych raczej nie polecamy.

Wyostrzanie

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −4
Ostrość 0
Ostrość +4

Już przy najniższym parametrze zdjęcia są wyostrzane. Stosunkowo umiarkowane rezultaty daje użycie środka skali – przy maksymalnej wartości obrazy są już wyraźnie przeostrzone.

Filtry cyfrowe

Aparat X-E3 dysponuje zestawem kilkunastu filtrów cyfrowych:

• aparat zabawka,
• miniatura,
• kolor pop,
• wysoka tonacja,
• niska tonacja,
• dynamiczny ton,
• obraz miękki,
• kolor częściowy
  • czerwony,
  • pomarańczowy,
  • żółty,
  • zielony,
  • niebieski,
  • fioletowy.

Zdjęcia wykonane z ich wykorzystaniem (plus zdjęcie neutralne) prezentujemy poniżej.

Zdjęcia panoramiczne

Tryb panoramy odnajdziemy pod przyciskiem drive. Przed rozpoczęciem tworzenia panoramy możemy zadecydować o jej kącie oraz kierunku prowadzenia aparatu. Ustawiamy także balans bieli i tryb symulacji filmu. Wykonywanie tego typu fotografii jest stosunkowo proste: wystarczy wcisnąć spust migawki i przesuwać aparat. Po zakończeniu tej operacji aparat tworzy wynikowy plik będący sklejeniem wszystkich pobranych automatycznie kadrów. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• panorama 120 stopni:
  • pozioma – 6400×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×6400 pikseli,
• panorama 180 stopni:
  • pozioma – 9600×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×9600 pikseli.

Do trybu panoramy mamy pewne zastrzeżenia. Przede wszystkim, aparat należy przesuwać bardzo szybko, przez co, przy dłuższych czasach, bardzo łatwo o poruszone zdjęcie. Jeśli nie będziemy przeciągać aparatu z wystarczającą prędkością, to rejestracja panoramy zostanie przerwana i pojawi się komunikat o zbyt wolnej rejestracji. Poza tym, nie możemy przerwać rejestracji panoramy w wybranym przez nas momencie.

Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego

Podobnie jak inne modele serii X, także opisywany aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. W menu jakości obrazu, pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800. Poniższe przykładowe zdjęcia wykonaliśmy stosując ustawienia odpowiednio: Auto, DR100, DR200 i DR400.

Co prawda zauważyć można zysk w postaci mniejszego prześwietlonego obszaru, jednakże efekt jest raczej kosmetyczny.