Fujifilm GFX 50S - test aparatu
5. Balans bieli
- Auto,
- Ustawienia własne wg wzorca (3 pozycje),
- Temperatura barwowa w skali Kelvina,
- Światło dzienne,
- Pochmurno,
- Światło jarzeniowe (3 rodzaje),
- Światło żarówki,
- Pod wodą.
Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla przetestowanych przez nas ustawień balansu bieli.
Światło | Balans bieli | dC | S [%] |
Słoneczny dzień | Auto | 7.7 | 116.5 |
Słoneczny dzień | Słoneczny dzień | 5.53 | 115.6 |
Pochmurny dzień | Auto | 9.5 | 124.9 |
Pochmurny dzień | Chmury | 4.33 | 118.9 |
3000K | Auto | 21.8 | 142.8 |
3000K | Żarówki | 7.9 | 110.9 |
3000K | 3000K | 7.84 | 110.6 |
5500K | Auto | 6.79 | 129 |
5500K | 5300K | 11.4 | 134.1 |
Najlepsze odwzorowanie kolorów zanotowaliśmy w pochmurny dzień dla przeznaczonego dla tych warunków wzorca. Co dziwne, automatyka dała znacznie wyższy błąd dC. Przyzwoite wyniki uzyskaliśmy także dla światła słonecznego i żarowego (dla wzorca i temperatury ustawionej na 3000 K). Automatyka w tym ostatnim przypadku nie zadziałała dobrze – wysoki jest zarówno błąd koloru, jak i nasycenie. Znacznie lepiej poradziła sobie natomiast w świetle 5500 K.
Łatwo zauważyć wyraźną tendencję do nadmiernego nasycania barw w testowanym aparacie. W każdym przypadku jest ono wyższe od wzorcowego, a średnio w teście wyniosło prawie 120%.
Poniżej prezentujemy szczegółowe wyniki naszych pomiarów.