• rozmiar L:
  • 8256×6192 pix (4:3),
  • 8256×5504 pix (3:2),
  • 8256×4640 pix (16:9),
  • 6192×6192 pix (16:9),
  • 8256×3048 pix (65:24),
  • 7744×6192 pix (5:4),
  • 7232×6192 pix (7:6),
• rozmiar S:
  • 4000×3000 pix (4:3),
  • 4000×2664 pix (3:2),
  • 4000×2248 pix (16:9),
  • 2992×2992 pix (16:9),
  • 4000×1480 pix (65:24),
  • 3744×3000 pix (5:4),
  • 3504×3000 pix (7:6).

• jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
• kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −4 do +4 z krokiem jednostkowym.

Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:

• Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
• Velvia – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
• Astia – profil dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
• PRO Neg Hi – profil kontrastowy, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
• PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
• Acros – zapewnia głębszą czerń i lepsze uwydatnienie szczegółów,
• Acros z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Acros z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Acros z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały,
• Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Sepia.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 100 do 12800 z możliwością rozszerzenia o wartość L – 50 ISO, a także H – 25600, 51200 i 102400. Oprócz tego mamy także trzy tryby Auto – w każdym z nich możemy zaprogramować dolną i górną granicę czułości oraz najdłuższy żądany czas naświetlania. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Pentax 645Z oraz Canon 5Ds R.

Poziom odwzorowania detali, jaki możemy obserwować na zdjęciach JPEG z bezlusterkowca Fujifilm, jest bez wątpienia wyśmienity. Jak już pisaliśmy w rozdziale czwartym, to wynik bardzo dobrej zdolności rozdzielczej, a także lekkiego wyostrzania plików skompresowanych. Warto przy okazji przypomnieć, że w przypadku konkurentów GFX-a 50S wybranych do powyższego porównania, JPEG-i nie są poddawane temu procesowi, co nieco utrudnia porównanie wycinków.

W samych superlatywach możemy też mówić o wyglądzie JPEG-ów z testowanego aparatu na wysokich czułościach. Nawet przy wartości ISO 6400 szczegóły są dobrze widoczne, a szum praktycznie nie rzuca się w oczy. Naszym zdaniem GFX 50S wypada generalnie nieco lepiej od konkurentów.

Wyostrzanie

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −4
Ostrość 0
Ostrość +4

Naszym zdaniem nie warto przekraczać zerowego stopnia wyostrzania, bowiem już przy tym ustawieniu obraz jest przeostrzony. Najlepszy efekt powinniśmy uzyskać dla parametru pomiędzy −4 a 0.

Efekt ziarnistości

GFX 50S wyposażono również w funkcję dodawania zakłóceń imitujących ziarno analogowej kliszy fotograficznej. Do dyspozycji mamy dwie opcji intensywności (słaby oraz silny). Przykładowe zdjęcia (wraz z pierwszym neutralnym) prezentujemy poniżej.

Efekt koloru chrom

GFX 50S wyposażono w nową funkcję, nieznaną dotychczas w aparatach tego producenta, mianowicie Efekt koloru chrom. Polega ona na zwiększeniu głębi kolorów w obszarach zacienionych. Do dyspozycji mamy dwie opcji intensywności (słaby oraz silny). Przykładowe zdjęcia (wraz z pierwszym neutralnym) prezentujemy poniżej.