Rozdzielczość

Testy rozdzielczości przeprowadzamy na podstawie zdjęć tablicy ISO12233, które są robione dla różnych długości ogniskowych i różnych wartości przysłony. Następnie dokonujemy obliczeń zarówno dla centrum, jak i brzegu kadru. Wyniki prezentujemy w postaci wartości funkcji MTF50. Tradycyjnie pomiarom podlegały zarówno pliki JPEG, jak i surowe pliki RAW.

Zacznijmy od wyników otrzymanych dla plików RAW z centrum kadru.

----- R E K L A M A -----

Wyniki nie zaskakują nas pozytywnie. Można nawet uznać, że są stosunkowo niskie, jak na potencjał, jaki gwarantuje matryca APS-C 24 Mpix. Widać więc, że wyraźnie ogranicza ją niewielki obiektyw zastosowany w konstrukcji – z dobrymi instrumentami rozdzielczość na tej matrycy potrafi przekraczać 2200 LW/PH, co potwierdzają testy chociażby Canona 77D. Dodatkowo, zaobserwować można dość nietypowe zachowanie – zazwyczaj obiektywy są zoptymalizowane tak, by dawać najlepszą ostrość na najszerszym kącie, tutaj z kolei widzimy, że wyniki dla środka przedziału pokrywają się z tymi dla największego kąta widzenia, a dla najdłuższej ogniskowej wcale nie są specjalnie niższe. Dla szerokich ogniskowych zachowanie G1 X Mark III jest nieco gorsze, niż aparatu poprzedniej generacji.

Zerknijmy teraz na przebieg profili czerń-biel oraz wygląd funkcji MTF.

Zauważyć można sporą dysproporcję pomiędzy odpowiedziami w częstości Nyquista dla profilu pionowego i poziomego – wynoszą one kolejno 6.3% oraz 19.5%. Oznacza to, że przed matrycą zastosowano optyczny filtr dolnoprzepustowy o pewnej asymetrii.

Profile czerni i bieli pozostają gładkie, co oznacza, że producent nie stosuje wyostrzania surowych plików.

Osłabiony w jednym z kierunków filtr AA może przyczynić się do powstawania efektu mory. Na naszej tablicy testowej wada ta jest bez problemu dostrzegalna.

Spójrzmy teraz na zachowanie obiektywu na brzegu kadru.

Tutaj sytuacja znowu jest ciekawa, bowiem najlepsze MTF-y notujemy dla najdłuższej ogniskowej. Nie zmienia to jednak faktu, że wszystkie wyniki są dość wyrównane. Dla żadnej kombinacji nie przekroczymy jednak pułapu 1500 LW/PH. Tutaj także najnowszy kompakt musi odstąpić palmę pierwszeństwa swojemu poprzednikowi.

Dysproporcja pomiędzy centrum kadru i jego brzegiem stoi na średnim poziomie, nie możemy tutaj aparatu ani pochwalić, ani specjalnie ganić. G1 X Mark III i tak prezentuje się pod tym względem znacznie lepiej, niż jego konkurent z matrycą APS-C Fujifilm X100F, ustępuje jednak Panasonikowi LX100.

Poniżej zamieszczamy wyniki pomiaru rozdzielczości przeprowadzonego na plikach JPEG, które wykonaliśmy z wyostrzaniem ustawionym na minimalną wartość. Wykresy prezentują wyniki dla centrum i brzegu kadru.

Tendencja jest podobna jak w plikach RAW, z tym że wartości MTF-ów dla wszystkich przysłon są nieco bardziej wyrównane, a maksymalne rezultaty są odrobinę niższe. Świadczy to jednocześnie o tym, że producent nie stosuje wyostrzania przy najniższej wartości tego parametru.

Przy wykresie wygenerowanym dla boku kadru widzimy, że najkrótsza ogniskowa odstaje bardziej, niż przy surowych plikach. Jest to prawdopodobnie wynik prostowania zdjęcia RAW z dość sporej dystorsji, o której niebawem – w toku testu – przeczytamy.

Na zakończenie tej części rozdziału prezentujemy wycinki zdjęć tablicy testowej (w formacie RAW) w skali 1:1 z okolic centrum kadru dla maksymalnej i minimalnej rozdzielczości.

15 mm f/5.6

15 mm f/16

Aberracja chromatyczna

Przypomnijmy, że w naszej ocenie wartości aberracji wykraczające ponad 0.15% są uznawane za bardzo silne i widoczne na zdjęciach. Wyniki w przedziale 0.08–0.14% uznajemy za umiarkowane, a w zakresie 0.04–0.08% za nieznaczące. Poniżej 0.04% możemy potraktować aberrację jako znikomą, czyli trudno dostrzegalną.

Zobaczmy, jak prezentuje się ta wada na plikach JPEG.

Dla wszystkich kombinacji przysłon i ogniskowych aberracja chromatyczna nie przekracza wartości znikomej. Oznacza to, że wada ta jest bardzo dobrze korygowana na drodze programowej.

Spójrzmy teraz, jak dokuczliwa jest ta wada w plikach surowych.

Dla żadnych kombinacji przysłon i ogniskowych aberracja nie wykracza poza poziom umiarkowany.

W tabelce poniżej prezentujemy w skali 1:1 wycinki zdjęć tablicy testowej przestawiające krawędzie czerni i bieli z najwyższym i najniższym poziomem aberracji chromatycznej według wyników otrzymanych dla surowych plików wywołanych programem dcraw.

15 mm f/2.8	45 mm f/5.6

Dystorsja

Podczas testu G1 X Mark II mieliśmy do czynienia z potężną dystorsją na poziomie 14.4% dla najszerszego kąta. Jak na dystorsję wpłynęła nowa optyka i większa matryca w modelu Mark III?

Dla formatu JPEG wada ta będzie praktycznie niezauważalna, dla żadnej ogniskowej nie przekracza bowiem 1%.

Inaczej z kolei wygląda sytuacja dla formatu surowego. Tutaj bowiem, dla najszerszego kąta, spotkamy się z wadą wynoszącą aż 12%. Po wyborze ogniskowej 30 mm wada ta maleje do niewielkiego poziomu 1.1%. Przy wartości 45 mm z kolei, do czynienia mamy z dystorsją o wartości 0.97%.

JPEG	RAW
15 mm
30 mm
45 mm

Przykrą konsekwencją tak dużej dystorsji jest „pompowanie pikseli”, które prowadzi do sytuacji, w której finalny obraz składa się z mniejszej ilości pikseli, niż wynosi rozdzielczość matrycy – część kadru jest bowiem wypychana poza obraz w czasie prostowania. Pozytywny jest jednak fakt, że Canon podaje kąt widzenia już po prostowaniu, a więc zdjęcie RAW zawiera szerszą ogniskową, niż deklarowane 15 mm.

Koma i astygmatyzm

Widać, że obraz w rogu będzie nieco zniekształcony, w ogólności jednak koma nie jest silna.

Centrum	Róg
15 mm, f/2.8
15 mm, f/4
30 mm, f/5.0
45 mm, f/5.6

Z uwagi na zastosowany filtr dolnoprzepustowy asymetryczny, nie jesteśmy w stanie policzyć astygmatyzmu.

Winietowanie

RAW	15 mm	30 mm	45 mm
f/2.8	84.9% (−2.21 EV)	–	–
f/4	89.9% (−1.79 EV)	9.8% (−0.3 EV)	–
f/5	–	92.3% (−1.34 EV)	–
f/5.6	94.3% (−1.68 EV)	92.8% (−1.37 EV)	91.4% (−1.35 EV)
f/8	93.3% (−1.65 EV)	94% (−1.3 EV)	92.4% (−1.35 EV)
f/11	94.6% (−1.45 EV)	91.2% (−1.29 EV)	92.3% (−1.26 EV)
f/16	95.2% (−1.32 EV)	92.7% (−1.23 EV)	92.3% (−1.26 EV)

Dla surowych plików winietowanie jest znacznie mniejsze, niż w przypadku aparatu poprzedniej generacji – nieznacznie przekracza bowiem −2 EV dla najszerzej otwartej ogniskowej 15 mm. Dla innych kombinacji przysłon i ogniskowych zawiera się w przedziale od −1 do −2 EV, ani razu nie przekraczając tych wartości.

JPEG	RAW
15 mm
f/2.8	f/2.8
f/4.0	f/4.0
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
f/11	f/11
f/16	f/16
30 mm
f/5.0	f/5.0
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
f/8	f/8
f/16	f/16
45 mm
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
f/8	f/8
f/16	f/16

Odblaski

Układ optyczny zastosowany w G1 X Mark III składa się zaledwie z 9 soczewek, a więc nie spodziewamy się tutaj specjalnie słabej pracy pod światło – i tak jest w rzeczywistości. Ciężko dostrzec uciążliwe flary, a spadek kontrastu nie jest specjalnie wysoki. W tej kategorii należy zatem kompakt pochwalić.