Fujifilm X-A5 - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- proporcje obrazu 3:2
- Duży (L) – 6000×4000,
- Średni (M) – 4240×2832,
- Mały (S) – 3008×2000,
- proporcje obrazu 16:9
- Duży (L) – 6000×3376,
- Średni (M) – 4240×2384,
- Mały (S) – 3008×1688,
- proporcje obrazu 1:1
- Duży (L) – 4000×4000,
- Średni (M) – 2832×2832,
- Mały (S) – 2000×2000.
- jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
- kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −4 do +4 z krokiem jednostkowym.
Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:
- Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
- Velvia – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
- Astia – profil dedykowany do fotografii portretowej,
- Classic Chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
- PRO Neg Hi – profil kontrastowy, przeznaczony do ogólnie pojętej fotografii,
- PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
- Czarno-biały,
- Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
- Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
- Sepia.
|
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 200 do 12800 z możliwością rozszerzenia (tylko w formacje JPEG) o wartość L – 100 ISO, a także H – 25600 oraz 51200. Oprócz tego mamy także trzy tryby Auto – w każdym z nich możemy zaprogramować dolną i górną granicę czułości oraz najdłuższy żądany czas naświetlania. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Canon 200D i Nikon D3400.
Aby porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.
Obraz z aparatu Fujifilm jest wyraźnie ostrzejszy niż z lustrzanek konkurencji. Jak pamiętamy z rozdziału czwartego, to wynik wyostrzania, któremu poddawane są JPEG-i z X-A5. Nie mamy w każdym razie żadnych zastrzeżeń odnośnie ich poziomu szczegółowości.
Na wyższych czułościach szum nie rzuca się zanadto w oczy. Nawet przy ISO 3200 nie jest on specjalnie widoczny. Zauważyć można natomiast blaknięcie kolorów, co u konkurencji jest nieco mniej dostrzegalne. Ostatnią w miarę używalną nastawą w X-A5 jest naszym zdaniem ISO 6400.
Wyostrzanie
Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.
Ostrość −2 |
||
Ostrość 0 |
||
Ostrość +2 |
Naszym zdaniem obraz jest przeostrzony już przy ustawieniu środkowym, nie mówiąc o maksymalnym. Warto zatem trzymać się ustawienia „−2”, maksymalnie „−1”.
Filtry cyfrowe
Aparat X-A5 dysponuje zestawem kilkunastu filtrów cyfrowych:
- aparat zabawka,
- kolor pop,
- wysoka tonacja,
- niska tonacja,
- rybie oko,
- dynamiczny ton,
- HDR art,
- miniatura,
- filtr gwiazdka,
- kolor częściowy
- czerwony,
- pomarańczowy,
- żółty,
- zielony,
- niebieski,
- fioletowy,
- usunięcie mgły,
- obraz miękki.
Zdjęcia panoramiczne
Przed rozpoczęciem tworzenia panoramy możemy zadecydować o jej kącie oraz kierunku prowadzenia aparatu. Ustawiamy także balans bieli i tryb symulacji filmu. Wykonywanie tego typu fotografii jest stosunkowo proste: wystarczy wcisnąć spust migawki i przesuwać aparat. Po zakończeniu tej operacji aparat tworzy wynikowy plik będący sklejeniem wszystkich pobranych automatycznie kadrów. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:
- panorama 120 stopni:
- pozioma – 6400×1440 pikseli,
- pionowa – 2160×6400 pikseli,
- panorama 180 stopni:
- pozioma – 9600×1440 pikseli,
- pionowa – 2160×9600 pikseli.
Zdjęcia HDR
X-A5 wyposażono również w funkcję automatycznie składanych zdjęć HDR. Do wyboru mamy następujące ustawienia różnicy pomiędzy zdjęciami składowymi:
- auto,
- 1 EV,
- 1.5 EV,
- 2 EV,
- 2.5 EV,
- 3 EV.
Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego
Podobnie jak inne modele serii X, także opisywany aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. Pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800. Końcowy efekt jest wprawdzie widoczny, jednak dość subtelny. Poniższe przykładowe zdjęcia wykonaliśmy stosując ustawienia odpowiednio: DR100, DR200 i DR400.