• proporcje obrazu 3:2
  • Duży (L) – 6000×4000,
  • Średni (M) – 4240×2832,
  • Mały (S) – 3008×2000,
• proporcje obrazu 16:9
  • Duży (L) – 6000×3376,
  • Średni (M) – 4240×2384,
  • Mały (S) – 3008×1688,
• proporcje obrazu 1:1
  • Duży (L) – 4000×4000,
  • Średni (M) – 2832×2832,
  • Mały (S) – 2000×2000.

• jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
• kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −4 do +4 z krokiem jednostkowym.

Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:

• Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
• Velvia – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
• Astia – profil dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic Chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
• PRO Neg Hi – profil kontrastowy, przeznaczony do ogólnie pojętej fotografii,
• PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
• Czarno-biały,
• Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Sepia.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 200 do 12800 z możliwością rozszerzenia (tylko w formacje JPEG) o wartość L – 100 ISO, a także H – 25600 oraz 51200. Oprócz tego mamy także trzy tryby Auto – w każdym z nich możemy zaprogramować dolną i górną granicę czułości oraz najdłuższy żądany czas naświetlania. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Canon 200D i Nikon D3400.

Obraz z aparatu Fujifilm jest wyraźnie ostrzejszy niż z lustrzanek konkurencji. Jak pamiętamy z rozdziału czwartego, to wynik wyostrzania, któremu poddawane są JPEG-i z X-A5. Nie mamy w każdym razie żadnych zastrzeżeń odnośnie ich poziomu szczegółowości.

Na wyższych czułościach szum nie rzuca się zanadto w oczy. Nawet przy ISO 3200 nie jest on specjalnie widoczny. Zauważyć można natomiast blaknięcie kolorów, co u konkurencji jest nieco mniej dostrzegalne. Ostatnią w miarę używalną nastawą w X-A5 jest naszym zdaniem ISO 6400.

Wyostrzanie

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Naszym zdaniem obraz jest przeostrzony już przy ustawieniu środkowym, nie mówiąc o maksymalnym. Warto zatem trzymać się ustawienia „−2”, maksymalnie „−1”.

Filtry cyfrowe

Aparat X-A5 dysponuje zestawem kilkunastu filtrów cyfrowych:

• aparat zabawka,
• kolor pop,
• wysoka tonacja,
• niska tonacja,
• rybie oko,
• dynamiczny ton,
• HDR art,
• miniatura,
• filtr gwiazdka,
• kolor częściowy
  • czerwony,
  • pomarańczowy,
  • żółty,
  • zielony,
  • niebieski,
  • fioletowy,
• usunięcie mgły,
• obraz miękki.

Zdjęcia panoramiczne

Przed rozpoczęciem tworzenia panoramy możemy zadecydować o jej kącie oraz kierunku prowadzenia aparatu. Ustawiamy także balans bieli i tryb symulacji filmu. Wykonywanie tego typu fotografii jest stosunkowo proste: wystarczy wcisnąć spust migawki i przesuwać aparat. Po zakończeniu tej operacji aparat tworzy wynikowy plik będący sklejeniem wszystkich pobranych automatycznie kadrów. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• panorama 120 stopni:
  • pozioma – 6400×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×6400 pikseli,
• panorama 180 stopni:
  • pozioma – 9600×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×9600 pikseli.

Zdjęcia HDR

X-A5 wyposażono również w funkcję automatycznie składanych zdjęć HDR. Do wyboru mamy następujące ustawienia różnicy pomiędzy zdjęciami składowymi:

• auto,
• 1 EV,
• 1.5 EV,
• 2 EV,
• 2.5 EV,
• 3 EV.

Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego

Podobnie jak inne modele serii X, także opisywany aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. Pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800. Końcowy efekt jest wprawdzie widoczny, jednak dość subtelny. Poniższe przykładowe zdjęcia wykonaliśmy stosując ustawienia odpowiednio: DR100, DR200 i DR400.