Samyang AF 50 mm f/1.4 FE - test obiektywu
8. Winietowanie
A7R II, APS-C, f/1.4 | A7R II, APS-C, f/2.0 |
Spory rozmiar obiektywu pozwala na osiągnięcie tutaj bardzo dobrych wyników. Winietowanie możemy zauważyć tylko na maksymalnym otworze względnym, ale sięga ono tam tylko 19% (−0.61 EV). Na przysłonach f/2.0 i f/2.8 znika ono praktycznie całkowicie i wynosi tam odpowiednio 6% (−0.18 EV) i 5% (−0.15 EV).
Po przejściu na większą matrycę pełnoklatkową problemów jest jednak więcej i wyraźnie widać to na poniższych zdjęciach.
A7R II, FF, f/1.4 | A7R II, FF, f/2.0 |
A7R II, FF, f/2.8 | A7R II, FF, f/4.0 |
Na maksymalnym otworze względnym spadek jasności w rogach kadru sięga 50% (−1.97 EV). Jest to wynik bardzo podobny do tego, jaki uzyskał manualny Samyang 1.4/50 przeznaczony do lustrzanek i jednocześnie trochę gorszy niż ten, jaki uzyskała Sigma A 1.4/50, ale wyraźnie lepszy od wyniku Milvusa 1.4/50. Po przymknięciu przysłony do f/2.0 winietowanie spada do wartości 30% (−1.03 EV), a po zastosowaniu f/2.8 zmniejsza się do 20% (−0.63 EV). Problemy kończą się prawie całkowicie na przysłonach f/4.0 i f/5.6, gdzie odnotowane przez nas wyniki to odpowiednio 12% (−0.37 EV) i 11% (−0.35 EV).
Poniżej pokazujemy uśredniony w koncentrycznych kręgach przebieg spadku jasności wraz z oddalaniem się od centrum kadru. Wartość liczbowa podana w procentach na każdym rysunku mówi nam, jaką powierzchnię ma obszar ograniczony od góry i z prawej strony wartością 100%, a z dołu prezentowaną krzywą. Mówi nam ona tym samym, ile całościowo światła jest traconego przez efekt winietowania. Proszę nie mylić tych procentów z procentami podawanymi na początku niniejszego rozdziału, bo nie są one ze sobą bezpośrednio powiązane.