Fujifilm Fujinon XF 23 mm f/2 R WR - test obiektywu
8. Winietowanie
X-E1, JPEG, f/2.0 | X-E1, RAW, f/2.0 |
X-E1, JPEG, f/2.8 | X-E1, RAW, f/2.8 |
X-E1, JPEG, f/4.0 | X-E1, RAW, f/4.0 |
Choć winietowanie na JPEG-ach jest korygowane, na maksymalnym otworze względnym możemy je dojrzeć, bo wynosi tam ono 28% (−0.93 EV). Nawet na f/2.8 trudno je nazwać małym, ponieważ sięga tam 20% (−0.63 EV). Problem robi się marginalny dopiero dla przysłon f/4.0 i f/5.6, gdzie zmniejsza się do wartości odpowiednio 12% (−0.36 EV) i 9% (−0.27 EV).
Na plikach RAW problem ukazuje swoje prawdziwe oblicze. Na maksymalnym otworze względnym musimy borykać się ze spadkiem jasności w rogach kadru wynoszącym aż 56% (−2.35 EV). To bardzo duża wartość, która po części na pewno wynika z małych rozmiarów obiektywu. Nawet Fujinon 1.4/23 na swoim maksymalnym otworze względnym notował lepszy wynik.
Wada ta jest wciąż dobrze widoczna na przysłonie f/2.8, gdzie sięga 40% (−1.49 EV). O umiarkowanych wartościach możemy mówić dopiero dla otworów względnych f/4.0 i f/5.6, gdzie odnotowane przez nas wyniki sięgają odpowiednio 28% (−0.94 EV) i 24% (−0.80 EV). Dalsze przymykanie przysłony zmniejsza winietowanie o co najwyżej 1%.