Fujifilm XF10 - test aparatu
4. Optyka
Rozdzielczość
Testy rozdzielczości przeprowadzamy na podstawie zdjęć tablicy ISO12233, które są robione dla różnych wartości przysłony. Następnie dokonujemy obliczeń zarówno dla centrum, jak i brzegu kadru. Wyniki prezentujemy w postaci wartości funkcji MTF50. Tradycyjnie pomiarom podlegały zarówno pliki JPEG, jak i surowe pliki RAW (wywołane do formatu TIFF za pomocą programu dcraw.
Zacznijmy od wyników otrzymanych dla plików RAW.
Maksymalne wyniki w centrum kadru osiągane są dla przysłony f/4.0. Tutaj rezultat XF10 wynosi 2377 LW/PH. Dla przysłony f/5.6 mamy w zasadzie identyczny wynik. Dalsze przymykanie przysłony powoduje stopniową degradację jakości obrazu. Dla X70 spadek rozdzielczości na maksymalnie otwartej przysłonie wynosił 20% – dla testowanego aparatu do czynienia mamy z mocno zbliżoną wartością (22%). Widać zatem, że jakość optyki nie została poprawiona.
Na brzegu kadru rezultaty XF10 są naturalnie niższe, a spadek MTF-ów można nazwać wysokim. Z najmniejszą różnicą spotkamy się dla przysłony f/2.8 – wynik wyższy niż 1300 LW/PH osiągniemy jeszcze dla przysłony f/4.0.
Mimo że XF10 wyposażony jest w matrycę 24-megapikselową, to zysk szczegółowości obrazu względem X70 jest symboliczny, co przedstawia poniższy wykres.
Największy zysk osiągany jest dla przysłony f/5.6. Jeżeli chodzi natomiast o różnicę procentową pomiędzy maksymalnymi rezultatami, to wynosi ona jedynie 6%. To nietypowe zjawisko pomoże wyjaśnić poniższy wykres, przedstawiający przebieg funkcji MTF.
Jeżeli spojrzymy na wartości odpowiedzi funkcji MTF w częstości Nyquista dojdziemy do wniosku, że wynoszą one kolejno 26.2% oraz 18.3% dla składowej poziomej i pionowej. X70 posiadał matrycę pozbawioną filtra AA, a wygląda na to, że XF10 posiada osłabiony, asymetryczny filtr dolnoprzepustowy działający tylko dla składowej pionowej. Ogranicza to oczywiście rezultaty aparatu w kategorii rozdzielczości.
Poniżej zamieszczamy wyniki pomiaru rozdzielczości przeprowadzonego na plikach JPEG z wyostrzaniem ustawionym na minimalną wartość.
Rezultaty dla wszystkich przysłon są wyższe, za co odpowiada oczywiście wyostrzanie.
Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć tablicy testowej (w formacie JPEG) w skali 1:1 z okolic centrum kadru dla maksymalnej i minimalnej rozdzielczości.
f/4 |
f/16 |
Aberracja chromatyczna
Przypomnijmy, że w naszej ocenie wartości aberracji wykraczające ponad 0.15% są uznawane za bardzo silne i widoczne na zdjęciach. Wyniki w przedziale 0.08–0.14% uznajemy za umiarkowane, a te z zakresu 0.04–0.07% za nieznaczące. Poniżej 0.04% możemy potraktować aberrację jako niezauważalną.
W plikach JPEG abberacja chromatyczna w całym zakresie przysłon jest w zasadzie nieznacząca.
Prawdziwy obraz tej wady pokaże nam oczywiście analiza plików RAW.
Wykres pokazuje, że abberacja chromatyczna w RAW-ach jest wyższa i waha się w zakresie 0.09–0.14%. Może zatem uznać, że wada ta w testowanym aparacie jest umiarkowana. Plusem jest na pewno fakt, że względem X70 korygowanie tej wady zostało poprawione.
W tabelce poniżej prezentujemy w skali 1:1 wycinki zdjęć tablicy testowej przestawiające krawędzie czerni i bieli z najwyższym i najniższym poziomem aberracji chromatycznej według wyników otrzymanych dla surowych plików wywołanych programem dcraw.
f/8.0 | f/2.8 |
Dystorsja
Pomiary dla plików JPEG i RAW dały w granicach błędu ten sam wynik równy −0.3%, oznaczający, że mamy do czynienia z dystorsją beczkową. Możemy zatem uznać, że konstrukcja obiektywu została zaprojektowana tak, by korygować dystorsję i sztuka ta udała się z zadowalającym efektem.
JPEG |
RAW |
Koma i astygmatyzm
Abberacja komatyczna przy maksymalnie otwartej przysłonie jest z łatwością zauważalna.
Centrum | Róg |
18.5 mm, f/2.8 | |
Astygmatyzmu, ze względu na asymetryczny charakter filtra dolnoprzepustowego, nie jesteśmy w stanie ocenić.
Winietowanie
Otrzymane wyniki prezentujemy w tabelce poniżej.
JPEG | RAW | |
f/2.8 | 80.0% (−0.64 EV) | 48.8% (−2.07 EV) |
f/4 | 84.4% (−0.49 EV) | 60% (−1.48 EV) |
f/5.6 | 85.5% (−0.45 EV) | 62.4% (−1.36 EV) |
f/8 | 85.7% (−0.45 EV) | 62.5% (−1.36 EV) |
f/11 | 85.3% (−0.46 EV) | 62.4% (−1.36 EV) |
f/16 | 85.7% (−0.46 EV) | 62.2% (−1.37 EV) |
Analiza plików JPEG pokazała, że winieta wynosi około −0.5 EV w całym zakresie przysłon. Prawdziwy charakter tej wady zauważymy jednak dopiero przy analizie RAW-ów. Maksymalna strata światła jest równa aż −2.07 EV dla przysłony f/2.8. Przymykanie zda się na niewiele, bowiem nawet dla f/16 wada jest równa −1.37 EV.
JPEG | RAW |
18.5 mm | |
f/2.8 | f/2.8 |
f/4 | f/4 |
f/5.6 | f/5.6 |
f/8 | f/8 |
f/11 | f/11 |
f/16 | f/16 |
Odblaski
Obiektyw aparatu Fujifilm XF10 składa się z 7 soczewek ułożonych w 5 grupach, zatem w teorii, biorąc pod uwagę fakt, że soczewki pokryte zostały powłokami EBC, aparat nie powinien mieć większych problemów z odblaskami. I tak jest w rzeczywistości.