• proporcje obrazu 3:2
  • Duży (L) – 6240×4160,
  • Średni (M) – 4416×2944,
  • Mały (S) – 3120×2080,
• proporcje obrazu 16:9
  • Duży (L) – 6240×3512,
  • Średni (M) – 4416×2488,
  • Mały (S) – 3120×1760,
• proporcje obrazu 1:1
  • Duży (L) – 4160×4160,
  • Średni (M) – 2944×2944,
  • Mały (S) – 2080×2080.

• jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
• kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −4 do +4 z krokiem jednostkowym.

Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:

• Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
• Velvia – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
• Astia – profil dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic Chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
• PRO Neg Hi – profil kontrastowy, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
• PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
• Acros – zapewnia głębszą czerń i lepsze uwydatnienie szczegółów,
• Acros z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Acros z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Acros z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Eterna,
• Czarno-biały,
• Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Sepia.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 160 do 12800 z możliwością rozszerzenia o wartość L – 80 ISO, a także H – 25600 oraz 51200. Oprócz tego mamy także trzy tryby Auto – w każdym z nich możemy zaprogramować dolną i górną granicę czułości oraz najdłuższy żądany czas naświetlania. Zacznijmy od standardowego porónania naszej scenki na każdej z czułości. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Canon M6 Mark II i Panasonic GX9.

Generalnie, JPEG-i z Fujifilm X-T30 prezentują się bardzo dobrze. Widać jednak wyraźnie, że na wyższych czułościach ISO zakłócenia są redukowane, co także widać u konkurencji.

Do ISO 3200 uzyskamy zadowalającą jakość obrazu, a i kolejna nastawa prezentuje się całkiem nieźle. Ogólnie rzecz biorąc, X-T30 prezentuje się naszym zdaniem najlepiej w tym zestawieniu.

Wyostrzanie

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −4
Ostrość 0
Ostrość +4

Najlepszy efekt wyostrzania uzyskamy na ustawieniach z okolic środka skali. Dają one przyjemniejszy („ostrzejszy”) dla oka obraz niż przy ustawieniu −4. Przy maksymalnym stopniu zdjęcia są już z kolei wyraźnie przeostrzone.

Filtry cyfrowe

Aparat X-T30 dysponuje zestawem kilkunastu filtrów cyfrowych:

• aparat zabawka,
• miniatura,
• kolor pop,
• wysoka tonacja,
• niska tonacja,
• dynamiczny ton,
• obraz miękki,
• kolor częściowy
  • czerwony,
  • pomarańczowy,
  • żółty,
  • zielony,
  • niebieski,
  • fioletowy.

Zdjęcia panoramiczne

Przed rozpoczęciem tworzenia panoramy możemy zadecydować o jej kącie oraz kierunku prowadzenia aparatu. Ustawiamy także balans bieli i tryb symulacji filmu. Wykonywanie tego typu fotografii jest stosunkowo proste: wystarczy wcisnąć spust migawki i przesuwać aparat. Po zakończeniu tej operacji aparat tworzy wynikowy plik będący sklejeniem wszystkich pobranych automatycznie kadrów. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• panorama 120 stopni:
  • pozioma – 6400×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×6400 pikseli,
• panorama 180 stopni:
  • pozioma – 9600×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×9600 pikseli.

Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego

Podobnie jak inne modele serii X, także opisywany aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. W menu jakości obrazu, pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800. Końcowy efekt jest wprawdzie widoczny, jednak na tyle subtelny, że warto rozważyć użycie bracketingu ekspozycji z krokiem np. 1 EV. Poniższe przykładowe zdjęcia wykonaliśmy stosując ustawienia odpowiednio: DR100, DR200 i DR400.