Korpus nowego Lumiksa jest w każdym z wymiarów kilka małych milimetrów większy od poprzednika, podobnie sytuacja wygląda z masą (przybyło 28 gramów). Zasadniczo, oba aparaty są wizualnie do siebie zbliżone, gdy jednak przyjrzymy się uważniej, dostrzeżemy kilka zmian. Za najważniejszą uznajemy powiększenie i zmiana profilu rękojeści. Modyfikacje układu elementów sterujących omówimy w dalszej części tego rozdziału.

----- R E K L A M A -----

Jakościowo, G90 robi bardzo dobre wrażenie. Pokrywające zewnętrzną część aparatu tworzywa sztuczne odznaczają się świetną jakością. Dotyczy to również chropowatej, gumowej okleiny. Szkielet Lumiksa wykonano ze stopu magnezu, nadającemu konstrukcji odpowiedniej sztywności i wytrzymałości. Dodatkowo, został on uszczelniony, mamy zatem zabezpieczenie przed wpływem kurzu i wilgoci.

Zasilanie i gniazda

Panasonic G90 jest zasilany akumulatorem litowo-jonowym BLC12E o napięciu 7.2 V i pojemności 1200 mAh. Według specyfikacji aparatu jego wydajność wynosi około 290 zdjęć przy fotografowaniu z wykorzystaniem wyświetlacza, a przy korzystaniu z wizjera i aktywnej funkcji oszczędzania energii może dojść nawet do 1000. Podczas testu pełen akumulator wystarczał na wykonanie około 360–380 zdjęć. Akumulator ładuje się bezpośrednio w aparacie poprzez kabel USB podłączony do zasilacza sieciowego (dostępny w zestawie), powerbanku lub komputera. Aparat można zasilać także opcjonalnym zasilaczem sieciowym. Komorę akumulatora umieszczono na spodzie korpusu, a jest zamykana klapką, wyposażoną w blokadę i uszczelkę. Należy również dodać, że dodatkowy uchwyt do zdjęć pionowych (DMW-BGG1), zaprezentowany wraz z modelem G80, pasuje także do G90.

Slot kart SD (oraz SDHC i SDXC, także zgodnych z UHS-II) znajduje się na prawej krawędzi aparatu.

Z prawej strony aparatu mamy cztery gniazda pod wspólną zaślepką:

• wyjście słuchawkowe,
• wielofunkcyjne złącze USB 2.0 (mikro-B),
• złącze wężyka spustowego,
• wyjście micro-HDMI typu D.

Piąte – wejście mikrofonu – zlokalizowano tuż nad nimi.

Przyciski

W zakresie elementów sterujących, w Panasoniku G90 odnajdziemy sporo podobieństw do rozwiązań z modelu G80. Przyjrzyjmy się zatem bliżej, jakie przyciski i pokrętła oferuje testowany aparat, a zaczniemy tradycyjnie od górnej ścianki aparatu.

Z lewej strony lampy błyskowej mamy koło trybów pracy migawki. Za jego pomocą wybrać możemy następujące programy:

• zdjęcia pojedyncze,
• zdjęcia seryjne,
• zdjęcia seryjne 4K,
• post-focus (4K),
• interwałometr,
• samowyzwalacz.

Również na lewo od flesza, ale bliżej osłony wizjera, umieszczono suwak podnoszący lampę błyskową. Po przeciwnej stronie lampy znajduje się pokrętło trybów pracy aparatu, dzięki któremu wybierzemy:

• iA – tryb inteligentne Auto,
• P – tryb półautomatyczny,
• A – tryb priorytetu przysłony,
• S – tryb priorytetu migawki,
• M – tryb ręczny,
• M Film – tryb ręczny filmowania,
• C1, C2 – tryb użytkownika,
• SCN – tryby scen (w tym panorama),
• Tryb kreatywnej fotografii.

U nasady pokrętła trybów znajduje się włącznik aparatu. Dalej widzimy też spust migawki, otoczony przez przedni pierścień sterujący. Poniżej, tak samo jak w G9, odnajdziemy rząd trzech przycisków: WB, ISO oraz kompensacji ekspozycji. Warto dodać, że każdy z nich ma nieco inny kształt, by łatwiej było je wyczuć pod palcem. Pierwszy jest wypukły, drugi ma dwie małe wypustki, a trzeci jest płaski. Idąc dalej w dół mamy guzik rejestracji wideo oraz tylne pokrętło sterujące, którego środkowy przycisk (Fn1) jest programowalny. Jak łatwo można się domyślić, oba pokrętła służą do regulacji wartości przysłony i czasu naświetlania lub alternatywnie (po wciśnięciu przycisku w tylnym kółku), ISO i balansu bieli. Zobaczmy teraz tylną ściankę.

W lewym górnym rogu odnajdziemy programowalny przycisk Fn3/LVF, którego domyślną funkcją jest sterowanie wyświetlaniem obrazu w wizjerze i na monitorze. Bezpośrednio przy wizjerze, po jego lewej stronie, schowane jest pokrętło regulacji dioptrażu. Wspomniany wcześniej przycisk trybów pracy autofokusu oferuje wybór:

• AFS/AFF,
• AFC,
• MF.

W środku dźwigni mieści się przycisk pełniący funkcję AF/AE LOCK. Monitor umocowany jest na przegubie znajdującym się po jego lewej stronie, dlatego resztę elementów sterujących zgrupowano po stronie prawej. na górze widzimy przycisk trybu przeglądania zdjęć, a pod nim wybierak wielokierunkowy, zintegrowany z kolejnym pokrętłem nastawczym. To ostatnie może obsługiwać następujące funkcje: głośność słuchawek, kompensacja ekspozycji/przysłona, kompensacja ekspozycji, czułość ISO, wielkość ramki AF. Jeśli chodzi o wybierak, to domyślnie tylko przycisk „w lewo” wywołuje opcję, a jest nią tryb pola AF. W środku natomiast mamy guzik MENU/SET, który aktywuje menu aparatu i służy do zatwierdzania dokonywanych ustawień. Dalej mamy programowalny guzik Fn2, którego domyślną funkcją jest aktywowanie menu podręcznego Q.MENU, dodatkowo pełni również rolę przycisku „wstecz” w menu. Na samym dole odnajdziemy DISP. umożliwiający zmianę informacji wyświetlanych na ekranie podczas fotografowania i odtwarzania.

W menu ustawień własnych znaleźć można również opcje dotyczące funkcjonowania pokręteł sterujących. Po pierwsze możemy ustalić, które z pokręteł będzie odpowiadać za regulację czasu migawki, a które za ustawianie wartości przysłony. Zdefiniować można również kierunek obrotu. Trzecia z opcji pozwala wybrać tylne pokrętło jako odpowiedzialne za regulację kompensacji ekspozycji w zakresie od −5 do +5 EV. Kolejne z ustawień dotyczy dodatkowych funkcji pokręteł sterujących. Jeśli któryś z przycisków programowalnych obsługuje funkcję „Przełącznik operacji pokrętła” wówczas tymczasowo pokrętła pozwalają na zmianę innych parametrów. W tym przypadku do każdego pokrętła możemy przypisać następujące elementy:

• Tryb zdjęcia 4K,
• Styl zdjęcia,
• Wybór filtra,
• Format obrazu,
• Tryb AF,
• Jasne/Zaciemnione,
• iDynamika,
• iRozdzielczość,
• Tryb lampy błyskowej,
• Regulacja flesza,
• Czułość,
• Balans bieli,
• Wybór operacji (tryb pracy migawki).

W Lumiksie G90 możemy przeprogramować sześć przycisków w trybie fotografowania. Pięć dodatkowych, dostępnych jest z poziomu dotykowego interfejsu na ekranie. Z kolei w trybie odtwarzania można zaprogramować alternatywną funkcję jedynie przyciskom Fn1 i Fn3. Generalnie możliwości w tym zakresie stoją na wysokim poziomie, a ilustruje je poniższy film.

Menu

Menu w G90 zostało zorganizowane w analogiczny sposób jak w innych bezlusterkowcach Panasonika. Mamy zatem podział na pięć głównych kategorii: menu fotografowania, filmowania, ustawień własnych, konfiguracji, odtwarzania oraz Moje Menu, z których każda dzieli się na kilka podstron w zależności od liczby elementów. Trzeba przyznać, że jest ono bogate w różnego rodzaju opcje i ustawienia, zatem skonfigurowanie aparatu pod własne potrzeby nie powinno być problemem. Poniższe filmy prezentują zawartość poszczególnych kategorii menu.

Menu fotografowania:

Menu filmowania:

Menu ustawień własnych:

Menu konfiguracji:

Menu odtwarzania:

W Moim Menu dostępne są 3 zakładki, które w sumie pomieszczą 23 pozycje. Dodawanie kolejnych pozycji do Mojego Menu jest bardzo proste – po wciśnięciu „Dodaj” wystarczy wybrać żądaną nastawę menu spośród 26 opisanych zakładek z pięciu kategorii i wybrać dla niej miejsce. Możliwe jest również sortowanie stworzonych wcześniej pozycji, a także usuwanie tych niechcianych, jak również całego menu.

Moje menu:

Tak jak w innych bezlusterkowcach Panasonika, w testowanym Lumiksie poza głównym menu mamy także dostęp do tzw. szybkiego menu, uruchamianego przyciskiem Q.MENU. Może ono pracować w dwóch trybach zawartości: predefiniowanej lub ustalanej przez użytkownika. W tej pierwszej opcji daje ono dostęp do następujących elementów:

• Styl zdjęć,
• Tryb lampy błyskowej,
• Ustawienia filmu,
• Ustawienia zdjęć (proporcje i rozmiar obrazu),
• Jakość,
• Tryb ostrości (AFS/AFF),
• Tryb obszaru AF,
• Ustawienia samowyzwalacza,
• Tryb pomiaru światła,
• Wartość przysłony,
• Czas otwarcia migawki,
• Histogram luminancji (zmiana położena na ekranie),
• Czułość ISO,
• Balans bieli.

W drugiej opcji natomiast, do szybkiego menu możemy przypisać do 15 ustawień, a wybierać można z następujących elementów:

• Styl zdjęć,
• Wybór filtra,
• Ustawienia zdjęć (proporcje i rozmiar obrazu),
• Jakość,
• Tryb ostrości (AFS/AFF),
• Tryb pomiaru światła,
• Bracketing,
• Inteligentna dynamika,
• Inteligentna rozdzielczość,
• Minimalna szybkość migawki,
• HDR,
• Typ migawki,
• Tryb lampy błyskowej,
• Kompensacja błysku,
• Dodatkowy telekonwerter,
• Cyfrowy zoom,
• Stabilizator,
• Przyc. 4K na żywo,
• Film Snap,
• Ustawienie filmu,
• Tryb obrazu,
• Tryb cichy,
• Wyróżnienie punktu ostrości (peaking),
• Histogram,
• Linie pomocnicze,
• Wzór zebry,
• live view monochromatyczne,
• Stały podgląd przysłony,
• Uwydatnienie live view,
• Obszar nagrywania,
• Krok zoomu,
• Szybkość zoomu,
• Czułość ISO,
• Balans bieli,
• Tryb obszaru AF,
• Tryb pracy migawki (zdjęcia seryjne, samowyzwalacz).

Szybkie menu można obsługiwać zarówno na głównym ekranie, jak i w wizjerze aparatu. Jeżeli na wyświetlaczu widoczny jest panel z ustawieniami fotografowania, wówczas wciśnięcie przycisku Q.MENU daje możliwość dokonywania ustawień bezpośrednio z jego poziomu (nie jest uruchamiane szybkie menu).

Wyświetlacz

Wyświetlacz aparatu G90, identycznie jak u poprzednika, to 3-calowy ekran TFT LCD, 1.040 mln pikseli. Osadzony jest on na obrotowym przegubie pozwalającym na odchylanie go maksymalnie o 180 stopni oraz obrót o 270 stopni. W menu aparatu odnajdziemy opcje pozwalające regulować jasność, kontrast, nasycenie oraz kolorystykę (oddzielnie odcień czerwonego i niebieskiego) wyświetlanego na ekranie obrazu. Kolejna pozycja w tym menu służy do ustawiania intensywności podświetlenia wyświetlacza (zmniejszona, standardowa, zwiększona, auto).

Jakość wyświetlanego obrazu jest bardzo dobra, bowiem jest on bogaty w szczegóły. W ostrym słońcu natomiast konieczne jest maksymalne rozjaśnienie, a i to może nie wystarczyć w pełni. Na szczęście w krytycznej sytuacji zawsze możemy skorzystać z wizjera, który w tej sytuacji sprawdza się lepiej.

Podobnie jak we wcześniejszych bezlusterkowych Lumiksach również w G90 ekran wyposażono w funkcję dotykowej obsługi. Oznacza to, że w testowanym aparacie mamy możliwość operowania nim praktycznie bez użycia przycisków. W menu głównym oraz Q.MENU możemy nawigować oraz zmieniać parametry. W trybie przeglądania zdjęć możemy nie tylko przewijać je palcem, ale również powiększać i pomniejszać. Tych ostatnich czynności dokonujemy przesuwając po ekranie dwa palce, zbliżając je do siebie (pomniejszanie) lub oddalając (powiększanie). Ekran umożliwia także ustawianie ostrości i automatyczne wyzwalanie migawki po dotknięciu go w wybranym miejscu. Warto również przypomnieć, że poza standardowymi przyciskami Fn, w ramach dotykowego interfejsu mamy dostęp do kolejnych pięciu. Oczywiście można je konfigurować analogicznie, jak ma to miejsce przy zwykłych przyciskach. Podczas fotografowania z użyciem wizjera natomiast, główny wyświetlacz można wykorzystać do ustawiania położenia punktu ostrości. Przesuwając palec po ekranie automatycznie zmienia się położenie ramki AF widocznej w wizjerze. Dodatkowo możemy zdefiniować, która połowa lub ćwiartka ekranu będzie aktywna oraz czy przesuwanie pola ma się odbywać bezpośrednio w miejscu dotknięcia, czy pośrednio.

W Lumiksie G90 zauważyliśmy pewien błąd. Po obróceniu wyświetlacza powierzchnią ekranu do aparatu przy aktywnym dotykowym wyborze punktów AF, pole autofokusa „wariuje”. Zmienia położenie i rozmiar, uniemożliwiając kontrolę nad AF. Być może ma to związek z firmware aparatu w wersji 0.2. W końcu interfejs dotykowy powinien być wyłączany po zamknięciu ekranu.

Korzystając z przycisku DISP. w trybie fotografowania można przełączać kolejne warianty wyświetlanych na ekranie informacji. Do wyboru są następujące widoki kadru:

• informacje o ustawieniach i parametrach ekspozycji,
• bez informacji (podstawowe parametry ekspozycji widoczne po wciśnięciu spustu migawki do połowy),
• wariant pierwszy + elektroniczna poziomica,
• wariant drugi + elektroniczna poziomica,
• ekran informacyjny,
• ekran wyłączony.

Niezależnie w menu aparatu możemy włączyć dodatkowo jeden z trzech zestawów linii pomocniczych, histogram (można go umiejscowić niemal w dowolnym miejscu ekranu) oraz skalę graficznie prezentującą wartości parametrów ekspozycji podczas ich zmieniania. Aktywować można także funkcję zebry, czyli oznaczania obszarów o ustalonym poziomie naświetlenia. Do wyboru mamy dwa tryby, w których dostępne ustawienia pozwalają ustawić poziom jasności od 50% do 105% z krokiem 5 punktów procentowych.

W trybie odtwarzania mamy do wyboru cztery warianty wyświetlania zdjęć, pomiędzy którymi przechodzimy przez naciskanie klawisza DISP.:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje (w dolnej i górnej części ekranu),
• miniaturka zdjęcia + informacje o parametrach ekspozycji, WB, właściwości obrazu, obiektywu, histogramy RGBY (razem 5 ekranów),
• zdjęcie ze wskaźnikami przepaleń (o ile w menu ustawień własnych włączona jest odpowiednia opcja).

Zdjęcia można również powiększać oraz przeglądać w postaci miniaturek (12 lub 30 zdjęć) oraz z poziomu kalendarza.

Tryb Wideo

Panasonic G90 oferuje szerokie możliwości filmowania, podobnie jak inne zaawansowane Lumiksy. Poza osobnym trybem filmu kreatywnego, użytkownik może rozpocząć nagrywanie w każdym innym trybie, dzięki osobnemu przyciskowi znajdującemu się na górnej ściance obudowy. Ustawienia dotyczące filmowania znajdują się w osobnej zakładce głównego menu. W testowanym bezlusterkowcu odnajdziemy następujące tryby wideo:

• MP4
  • 4K 3840×2160pix, 30p / 8 bit / 100 Mbps / LPCM,
  • 4K 3840×2160pix, 25p / 8 bit / 100 Mbps / LPCM,
  • 4K 3840×2160pix, 24p / 8 bit / 100 Mbps / LPCM,
  • Full HD 1920×1080 pix, 60p / 8 bit / 28 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 50p / 8 bit / 28 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 30p / 8 bit / 20 Mbps / AAC,
  • Full HD 1920×1080 pix, 25p / 8 bit / 20 Mbps / AAC,
  • HD 1280×720 pix, 30p / 8 bit / 10 Mbps / AAC,
  • HD 1280×720 pix, 25p / 8 bit / 10 Mbps / AAC,
• AVCHD
  • Full HD 1920×1080 pix, 50p / 8 bit / 28 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 pix, 50i / 8 bit / 17 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 pix, 25p / 8 bit / 24 Mbps,
  • Full HD 1920×1080 pix, 24p / 8 bit / 24 Mbps.

Warto dodać, że przy filmowaniu w jakości 4K zwężeniu ulega obszar rejestrowanego kadru. Innymi słowy, efektywna ogniskowa zamontowanego obiektywu wydłuża się o czynnik około 1.2x.

Do dyspozycji Panasonic dał także tryb dużej prędkości rejestracji, w którym możemy wybierać pomiędzy 120, 100, 90, 75, 60 i 50 kl/s przy Full HD. Jest on dostępny tylko po wybraniu pozycji filmowania na kole trybów, a jego użycie wiąże się z dodatkowym przycięciem obrazu, nieznacznie większym, niż w przypadku jakości 4K.

Jeśli chodzi o profile obrazu przeznaczone do filmowania, to tradycyjnie dysponujemy ustawieniami Cinelike D i V. Najważniejszy jest jednak płaski profil V-Log L, dostępny fabrycznie w aparacie. Nie ma zatem potrzeby dokupywać go osobno, jak to ma miejsce np. w GH5. Zabrakło natomiast funkcji waveformu i wektoroskopu (dostępnych np. w GH5).

W osobnym trybie filmowania mamy do dyspozycji tryby P, A, S oraz M, charakteryzujące się analogiczną funkcjonalnością, jak podczas fotografowania. Przykładowo, tryb M umożliwia ręczną zmianę przysłony i szybkości migawki oraz czułości (w zakresie od ISO 100 do 6400) w trakcie rejestracji. Opcja Auto ISO dostępna jest zarówno w trybie M, jak i P, A i S. Warto również dodać, że przy filmowaniu możemy definiować styl obrazu tak samo jak w przypadku zdjęć.

Panasonic G90 nagrywa dźwięk stereo (Dolby Digital stereo w AVCHD oraz AAC stereo w MP4), a wbudowany mikrofon został umieszczony na górze aparatu, bezpośrednio przy gorącej stopce. Złącze zewnętrznego mikrofonu umieszczono na lewej ściance aparatu. W menu znajduje się możliwość redukcji szumu wiatru oraz tłumik. Podczas filmowania możemy także korzystać ze stabilizacji optycznej w podłączonym obiektywie. Dostępna jest również funkcja 5-osiowej hybrydowej stabilizacji obrazu, łączącej stabilizację obiektywu z elektroniczną stabilizacją obrazu w aparacie.

Tryb pomiaru światła przy filmowaniu można wybrać tak samo jak dla fotografowania: punktowy, centralnie ważony lub matrycowy. W menu możemy włączyć również ciągły autofokus oraz cyfrowy zoom o wartości 2x lub 4x. Manualne ostrzenie wspomaga funkcja focus-peaking, która działa również w trakcie rejestracji. Ocenę naświetlenia sceny ułatwia funkcja „zebry”.

W testowanym Lumiksie mamy możliwość rejestrowania filmów z wykorzystaniem filtrów cyfrowych dostępnych w trybie kreatywnego sterowania. Wyjątek stanowią jedynie ustawienia „Monochromatyczny Rough”, „Monochromatyczny Silk”, „Miękka ostrość”, „Filtr gwiezdny” i „Światło słoneczne”.

Podobnie jak w ostatnich bezlusterkowcach Panasonika, w G90 mamy możliwość nagrywania krótkich filmów w trybie o nazwie SNAP. W tym trybie filmy nagrywane są w formacie MP4 Full HD 25p. Po jego aktywacji, w pierwszej kolejności należy zdefiniować długość klipu (2, 4, 6 lub 8 sekund). Ponadto w ustawieniach znajdziemy jeszcze dwie opcje „przesunięcie ostrości” oraz „przenikanie”. Ta pierwsza pozwala na automatyczną zmianę ostrości, która dokonuje się podczas nagrywania filmów. Wcześniej jednak należy wskazać w kadrze dwa punkty, pomiędzy którymi zostanie dokonana zmiana ostrości. Opcja „przenikanie” pozwala ustawić sposób zachowania się obrazu na początku lub na końcu nagrywanego filmu. W tym zakresie do wyboru mamy następujące ustawienia:

• WHITE-IN / WHITE-OUT – efekt płynnego przejścia pomiędzy białym ekranem a obrazem na początku lub obrazem a białym ekranem na końcu filmu; głośność dźwięku jest stopniowo zwiększana lub zmniejszana,
• BLACK-IN / BLACK-OUT – efekt płynnego przejścia pomiędzy czarnym ekranem a obrazem na początku lub obrazem a czarnym ekranem na końcu filmu; głośność dźwięku jest stopniowo zwiększana lub zmniejszana,
• COLOR-IN / COLOR-OUT – efekt płynnego przejścia pomiędzy czarno-białym a kolorowym obrazem na początku filmu lub odwrotnie na jego końcu; dźwięk utrzymywany jest na stałym poziomie,
• OFF.

Należy uściślić, że dla danego filmu można wybrać tylko jeden z efektów. Innymi słowy, jeśli zdecydujemy się na efekt dotyczący początku filmu nie będziemy mieli możliwości ustawienia efektu na końcu filmu i na odwrót. Szkoda, bo przecież nic nie stoi na przeszkodzie, aby za początek i koniec filmu odpowiadały niezależne ustawienia. Warto jeszcze dodać, że tak nagrane filmy możemy później połączyć w jeden dłuższy, korzystając z aplikacji mobilnej Panasonic Image App.

W G90 odnajdziemy tryb filmowy określony jako „Przycinanie 4K na żywo”. Aparat po prostu wycina z rejestrowanego klipu 4K (3840×2160 pix) fragmentu wielkości kadru FHD (1920×1080 pix). Oprogramowanie pozwala wybrać klatkę początkową i końcową oraz czas trwania (40 lub 20 sekund). Do wyboru mamy także sposób tworzenia ujęcia (panoramowanie, zbliżanie lub oddalania). Po rozpoczęciu filmowania automatyka sama obsłuży odpowiednie prowadzenie wirtualnej „kamery”. Dla uzyskania optymalnego efektu zaleca się, aby aparat pozostawał nieruchomy podczas rejestracji.

W G90 wśród ustawień filmowania możemy znaleźć również opcję umożliwiającą ciche sterowanie kilkoma parametrami podczas nagrywania filmu (opcję tą należy uprzednio aktywować w menu). Zmian dokonujemy za pomocą suwaków wyświetlanych i obsługiwanych przy pomocy ekranu dotykowego. Dostępne funkcje to:

• zoom (konieczne jest zastosowanie kompatybilnego obiektywu),
• przysłona,
• czas naświetlania,
• kompensacja ekspozycji,
• czułość ISO,
• regulacja poziomu nagrywania dźwięku.

Przy odtwarzaniu filmów, na dotykowym ekranie dostępne są następujące przyciski: play, pauza i przewijanie przód/tył. Po zatrzymaniu odtwarzania przy użyciu pauzy, mamy możliwość zapisania zdjęcia z wybranej sceny.

Przykładowe filmy

Wszystkie filmy zostały nagrane przy pomocy obiektywu G VARIO 12–60 mm f/3.5–5.6 ASPH. M.O.I.S. z aktywną, hybrydową stabilizacją obrazu (matrycy i obiektywu).

• 4K 3840×2160 px, 24p – 122 MB,
• 4K 3840×2160 px, 30p – 152 MB,
• 4K 3840×2160 px, 25p – 77 MB,
• 4K 3840×2160 px, 25p – 152 MB, film nagrany w ciemnym otoczeniu,
• 4K 3840×2160 px, 25p – 114 MB, film nagrany w ciemnym otoczeniu,
• 4K 3840×2160 px, 25p – 119 MB, film nagrany w ciemnym otoczeniu,
• 4K 3840×2160 px, 25p – 232 MB, film nagrany w ciemnym otoczeniu, filtr: Ekspresyjny,
• 4K 3840×2160 px, 25p – 103 MB, profil standardowy,
• 4K 3840×2160 px, 25p – 108 MB, profil V-logL,
• 4K 3840×2160 px, 25p – 148 MB, praca AF,
• Full HD 1920×1080 px, 60p – 33 MB,
• Full HD 1920×1080 px, 50p – 41 MB,
• Full HD 1920×1080 px, 30p – 32 MB,
• Full HD 1920×1080 px, 25p – 28 MB,
• Full HD 1920×1080 px, 30p – 98 MB, film spowolniony 4× (120 kl/s).

Wizjer

Tak samo jak u poprzednika, w Panasoniku G90 zastosowano elektroniczny wizjer, który charakteryzuje się rozdzielczością 2 360 000 punktów, powiększeniem x0.74 i regulacją dioptrażu. Bezpośrednio przy wizjerze znajduje się czujnik zbliżenia oka. Po jego aktywacji w menu obraz z LCD będzie automatycznie wyświetlany w EVF po przyłożeniu aparatu do oka. Warto przypomnieć o opisywanej wyżej możliwości korzystania z ekranu jako płytki dotykowej dla punktów AF, podczas kadrowania przez wizjer.

Wizjer pokrywa 100% fotografowanego kadru i umożliwia zmianę wyświetlanych informacji analogicznie jak ma to miejsce na ekranie LCD (za wyjątkiem ekranu nastaw). Szczegółowość obrazu stoi na niezłym poziomie, nie mamy także zastrzeżeń odnośnie jasności i wielkości. Nie zauważyliśmy dość irytującej przypadłości Lumiksa GX9, mianowicie efektu „tęczy”. Ustępuje on jednak konstrukcjom OLED-owym w zakresie rozpiętości tonalnej. Poza tym, w słabszym świetle łatwo daje się zauważyć smużenie.