Canon PowerShot G5 X Mark II pretenduje do miana jeszcze bardziej kompaktowego aparatu niż jego poprzednik. Mimo większego zakresu ogniskowych zmniejszyły się bowiem zarówno jego wymiary (poza grubością), jak i waga – kompakt waży zaledwie 340 g.

Pod względem jakości wykonania aparat robi znakomite wrażenie. Wszystkie elementy są świetnie spasowane i sprawiają wrażenie obcowania z urządzeniem premium. Dodatkowo, aparat jest po prostu ładny – wykorzystane materiały, czyli stopy magnezu i tworzywa sztuczne wykończone w połączeniu z gumą pokrywającą większość przedniego i tylni panel robią dobre wrażenie estetyczne. W połączeniu z dbałością o szczegóły i akcenty aparat śmiało może konkurować pod względem designu z produktami Fujifilm.

----- R E K L A M A -----

Główne cechy aparatu Canon PowerShot G5 X II:
• 1-calowa matryca BSI CMOS o rozdzielczości 20.1 Mpix,
• procesor obrazowy Digic 8,
• obiektyw o ekwiwalencie ogniskowych 24–120 mm i jasności f/1.8–2.8,
• pierścień obiektywu,
• dotykowy i uchylny ekran LCD o wielkości 3.2" i rozdzielczości 1.04 Mpix,
• wbudowany filtr ND,
• tryb seryjny do 30 kl/s,
• obsługa WiFi i NFC.

Obiektyw

W modelu G5 X II został zastosowany nowy obiektyw o zakresie ogniskowych 8.8–44.0 mm (24–120 mm dla ekwiwalentu małoobrazkowego), czyli o 5-krotnym powiększeniu optycznym. Na konstrukcję składa się 13 elementów ułożonych w 11 grupach (3 dwustronne elementy asferyczne UA, 1 jednostronny element asferyczny UA oraz 1 element UD). Jasność tego obiektywu wynosi f/1.8–f/2.8.

Spójrzmy, jak rozkłada się maksymalny otwór względny w zależności od użytej ogniskowej.

Zależność światłosiły od długości ogniskowej obiektywu
8.8 mm	11 mm	12.3 mm	16.3 mm	25.2 mm	44 mm
f/1.8	f/2	f/2.2	f/2.5	f/2.8	f/2.8

Widzimy, że jasność dość szybko spada i już przy 25.2 mm (czyli – 70 mm w ekwiwalencie dla pełnej klatki) wynosi f/2.8.

Nasada obiektywu nie posiada gwintu umożliwiającego zamocowanie takich akcesoriów, jak np. filtry. Mamy jednak wbudowany filtr ND mogący zredukować wpadające światło o 3 działki przysłony. W celu ochrony obiektywu podczas transportu przednia soczewka jest zabezpieczona specjalną osłoną, która automatycznie otwiera się podczas uruchamiania aparatu.

Aparat dysponuje też funkcją cyfrowego telekonwertera, która powoduje stałe powiększenie obrazu o czynnik 1.6 bądź 2. Jego aktywacja spowoduje, że zakres ekwiwalentów ogniskowych obiektywu zmieni się odpowiednio do 38.4–192 lub 48–240 mm.

Poniżej przedstawiamy zdjęcia przy ustawieniach ogniskowej 24 mm, 50 mm oraz 120 mm (w ekwiwalencie dla pełnej klatki).

Poniższe fotografie wykonaliśmy natomiast przy aktywnym zoomie cyfrowym (kolejno, 2x oraz 4x względem najdłuższej ogniskowej).

W trybie makro aparat potrafi uzyskać ostry obraz już z odległości 5 cm od przedniej soczewki (przy najszerszym kącie widzenia – w przypadku ogniskowej 120 mm wartość ta spada do 20 cm). To bardzo mały dystans stwarzający wielkie kłopoty z poprawnym oświetleniem fotografowanego obiektu. Jednak dzięki możliwości tak bliskiego ogniskowania aparat pozwala uzyskać powiększenie 1:5.2.

Elementy sterowania

Na przedniej ściance oprócz obiektywu otoczonego pierścieniem kontrolnym znajdziemy diodę wspomagania autofokusu i sygnalizacji pracy samowyzwalacza.

Górna ścianka to miejsce przewidziane przez konstruktorów na wyskakujący wizjer oraz lampę błyskową. Idąc dalej natrafimy na przycisk powodujący wysunięcie lampy błyskowej, guzik On/Off, przycisk wyzwalania migawki otoczony dźwignią odpowiadającą za zmianę ogniskowej oraz koło trybów zintegrowane z tarczą kompensacji ekspozycji.

Na tylnej ściance najwięcej miejsca zajmuje ekran LCD, który możemy podnieść do pozycji „selfie”. Powyżej niego zobaczymy czujnik zbliżeniowy. Po prawej stronie ekranu mieści się zestaw przycisków. Góra panelu stanowi oparcie dla kciuka. W jego sąsiedztwie odnajdziemy przycisk nagrywania oraz gwiazdki. Poniżej konstruktorzy umieścili wybierak z pięcioma przyciskami.

• Lewo – tryb ostrości,
• Góra – ustawienia wyzwalania migawki / kasowanie zdjęć,
• Prawo – ustawienia lampy błyskowej,
• Dół – INFO,
• Środek – szybkie menu / przycisk Set.

Jeszcze niżej znajdziemy guzik uruchamiający odtwarzanie zdjęć oraz przycisk Menu.

Prawa ścianka została wykorzystana do umieszczenia portów komunikacyjnych oraz przycisku komunikacji ze smartfonem.

Na lewej ściance ulokowano dźwignię wysuwającą wizjer.

Zasilanie i złącza

Na prawej ściance aparatu, pod zabezpieczającą klapką, znajdują się: port zdalnego wyzwalania migawki, uniwersalny port komunikacyjny, umożliwiający przesył sygnału audio / wideo do telewizora oraz gniazdo HDMI. Podłączając aparat do telewizora za pomocą HDMI możemy sterować odtwarzaniem zdjęć przy użyciu pilota telewizora. Port cyfrowy funkcjonuje także jako interfejs standardu USB oraz zasilanie w wypadku ładowania.

Aparat, tak jak poprzednik zasilany jest dedykowanym akumulatorem o oznaczeniu NB-13L i parametrach 3.6 V oraz 1250 mAh. Naładowany akumulator według zapewnień producenta wystarcza na wykonanie 230 zdjęć (210 przy korzystaniu z wizjera). Podczas testów udawało nam się wykonać około 200–250 zdjęć, co jest wynikiem przeciętnym, jeśli nie powiedzieć słabym. Problemem okazał się również wskaźnik rozładowania. Niejednokrotnie zdarzyło się, że wychodząc z akumulatorem w stanie 2/3 lub 1/3 naładowania musieliśmy się wrócić, gdyż aparat po wykonaniu kilku zdjęć czy nagraniu kilku klipów sygnalizował stan rozładowania.

Gniazdo baterii jest zabezpieczone przed przypadkową próbą włożenia akumulatora w nieprawidłowy sposób. Ładowanie odbywa się w dedykowanej ładowarce CB-2LCE i trwa nieco ponad 2 godziny. Jak już wcześniej wspomnieliśmy, producent oferuje ładowanie za pomocą portu USB.

W komorze baterii jest też miejsce na włożenie karty pamięci standardu Secure Digital (SD, SDHC i SDXC).

Wyświetlacz

W aparacie wykorzystano 3-calowy, uchylny o 180 stopni w górę i około 90 w dół, dotykowy wyświetlacz TFT LCD o rozdzielczości 1.04 mln punktów. Dla zapewnienia najlepszego oddania kolorów w różnych warunkach oświetleniowych możemy regulować jasność wyświetlacza w zakresie 5-stopniowej skali. Niestety, nawet przy maksymalnym ustawieniu jasności korzystanie z aparatu w pełnym słońcu jest problematyczne. Dobrze zatem, że producent zdecydował się na zamontowanie wizjera.

W konfiguracji aparatu dostępna jest nastawa definiująca priorytet płynności obrazu lub redukcji liczby klatek na sekundę, co służy oszczędności energii.

Obraz cechuje dobry kontrast i odwzorowanie kolorów – pod tym względem trudno coś zarzucić jego konstrukcji. Jednakże, jak wspominaliśmy wyżej, oczekiwalibyśmy lepszej pracy powłok antyodblaskowych. Podczas użytkowania aparatu w ciemnym otoczeniu przyda się tryb nocny, który zdecydowanie redukuje jasność wyświetlacza, zmienia jego barwę na cieplejszą, a napisy wyświetlają się na pomarańczowo. Dzięki temu monitor nie będzie raził, gdy nasze oko zaadaptuje się do ciemności. Jest to szczególnie przydatne rozwiązanie podczas użytkowania aparatu do rejestracji nocnego nieboskłonu.

Wizjer

W aparacie wykorzystano wizjer elektroniczny wykonany w technologii OLED o wielkości 0.39 cala, rozdzielczości około 2.36 mln punktów. Są to zatem te same parametry, co u poprzednika. Po wyłączeniu aparatu, wizjer nie chowa się sam – trzeba ręcznie wcisnąć wysuwany element, a następnie cały wizjer.

Jakość wizjera jest po prostu poprawna – nie zaskakuje ani pozytywnie, ani negatywnie. Biorąc pod uwagę dobrą jakość ekranu LCD, celownik przyda się głównie podczas fotografowania w ostrym świetle i jako taki powinien sprawdzić się dobrze.

W konfiguracji menu mamy kilka opcji dodatkowo modyfikujących jego pracę. Oprócz zmiany w szybkości prezentacji obrazu, którą wizjer współdzieli z głównym wyświetlaczem, możemy dodatkowo zmienić sposób prezentacji informacji.