Voigtlander Apo-Lanthar 65 mm f/2 Aspherical 1:2 Macro jest obiektywem na tyle nietypowym, że trudno znaleźć jego bezpośredniego konkurenta. Obiektywy makro o skali 1:2 i świetle f/2.0 znajdziemy choćby w ofercie Zeissa, ale żaden z nich nie ma ogniskowej 65 mm. Z kolei obiektywy makro ale o skali 1:1 potrafią mieć ogniskowe z zakresu 60–70 mm, ale wtedy mają światło f/2.8. Nasza tabela nie pozwala więc na wyciągnięcie bardziej wiążących wniosków. Voigtlander wcale nie jest obiektywem największym, ale jest najcięższy. Łatwo to zrozumieć, jeśli uwzględnimy fakt, że składa się on tylko ze szkła i metalu, a jego źrenica wejściowa jest największa w całej stawce opisywanych obiektywów.

Na poniższym zdjęciu Voigtalnder 2/65 stoi pomiędzy pełnoklatkowymi obiektywami Sony FE 50 mm f/1.8 i Sony 50 mm f/1.4.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza styki i tylną soczewkę obiektywu o średnicy 22 mm. Na metalowym obramowaniu bagnetu znajdziemy numer seryjny obiektywu i napis COSINA CO., LTD. Tylna soczewka jest otoczona czarnym i dobrze zmatowionym materiałem. Gdy ostrość jest ustawiona na nieskończoność znajduje się ona na głębokości niespełna 1 cm, gdy przechodzimy do minimalnego dystansu ustawiania ostrości chowa się na ponad 4 cm.
----- R E K L A M A -----

Właściwy korpus obiektywu jest metalowy i rozpoczyna się nieruchomym pierścieniem o szerokości 8 mm. Znajdziemy na nim skalę głębi ostrości ze znacznikami dla f/22, f/16, f/11 i f/8 (przy czym znacznik dla f/11, ze względu na brak miejsca, nie jest podpisany). Po obu stronach skali mamy karbowanie mające ułatwić uchwyt. Za nim, po lewej stronie, znajdziemy czerwoną kropkę ułatwiająca mocowanie obiektywu do aparatu i napis „E-mount”, a dalej kolejny napis „Lens made in Japan”. Po prawej stronie widnieje liczba 65 oznaczająca ogniskową obiektywu.

Największą częścią obiektywu jest pierścień do manualnego ustawiania ostrości, który ma szerokość aż 61 mm. Jego środkową część zajmuje spore karbowanie z wygodnymi wgłębieniami na palce. Pod nim znajdziemy skalę odległości wyrażoną w stopach i w metrach, a także skalę obrazu. Pierścień pracuje równo i z należytym oporem. Przebieg całej skali wymaga obrotu nim o kąt aż 310 stopni. Większość tego zakresu przypada jednak na obszar makro. Zmiana ostrości od odległości 0.5 metra do nieskończoności wymaga obrotu o kąt już tylko około 100 stopni.

Kolejny element to pierścień do zmiany przysłony, który ma szerokość 11 mm. Znajduje się na nim drobne karbowanie ułatwiające uchwyt. Pierścień ten pracuje z krokiem 1/3 EV.

Obiektyw kończy się nieruchomym fragmentem obudowy, na którym znajdziemy napis APO-LANTHAR. Fragment ten nie zawiera typowego bagnetu do mocowania osłony przeciwsłonecznej, bo w tym przypadku ową osłonę wkręca się na gwint.

Przednia soczewka obiektywu ma średnicę niespełna 3 cm i jest schowana na głębokość ponad 2.5 cm wewnątrz ciemnego, karbowanego tubusu. Wraz z ustawianiem ostrości wysuwa się ona razem z całym układem, przez co po przejściu do minimalnego dystansu ogniskowania rozmiar obiektywu rośnie o prawie 4 cm. Na obramowaniu przedniego układu optycznego znajduje się napis z nazwą i parametrami obiektywu oraz z nierotującym mocowaniem filtrów o średnicy 67 mm.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 10 soczewkami ustawionymi w 8 grupach. Jeden element ma kształt asferyczny. Wewnątrz znajdziemy jeszcze przysłonę o dziesięciu listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/22.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki oraz prostą osłonę przeciwsłoneczną.