W testowanym aparacie mamy również możliwość wykonywania zdjęć w trybie wysokiej rozdzielczości z dwiema opcjami do wyboru. Pliki JPEG-i mają wówczas rozdzielczość 8160×6120, czyli ok. 50 megapikseli lub 5760×4320, czyli ok. 25 megapikseli.

Ustawienia trybu obrazu wpływające na pliki JPEG są standardowe. Modyfikować możemy kontrast, ostrość, nasycenie oraz parametr zwany gradacją, odpowiedzialny za rozjaśnianie lub przyciemnianie obrazu. Dostępnych jest siedem zdefiniowanych stylów obrazu: i-Enhance, Vivid, Natural, Muted, Portret, Monochrome, e-Portret, Podwodne oraz jedna pozycja Własne, która umożliwia zapisanie indywidualnych ustawień. W stylu Monochrome znajdziemy dodatkowe opcje modyfikujące wygląd obrazu: rodzaj filtra czarno-białego (neutralny, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz ton obrazu (neutralny, sepia, niebieski, purpurowy, zielony). Dodatkowo można jako tryb obrazu ustawić Kreator koloru oraz wybrany filtr artystyczny (więcej o nich w dalszej części rozdziału).

Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej w formacie JPEG zapisane przy ustawieniach neutralnych, minimalnym wyostrzeniu i wyłączonym odszumianiu. Porównujemy je z Fujifilm X-T30 oraz Sony A6600. Na rozwijanej liście znajdują się także inne aparaty dostępne aktualnie w naszej bazie.

Na niskich czułościach najlepiej prezentują się wycinki z Sony A6600. W każdym z zebranych wyżej aparatów JPEG-i są wyostrzane, jednak to w Alfie efekt końcowy jest naszym zdaniem najlepszy. Olympus ustępuje nieco obu konkurentom z sensorami APS-C.

Jeśli chodzi o zachowanie na wyższych nastawach ISO, to w E-M5 Mark III najszybciej zauważymy utratę detali. Jest ona najpewniej spowodowana odszumianiem, bowiem samego szumu na wycinkach prawie nie widać. Dobrą jakość uzyskamy do ISO 1600, która to wartość nie robi większego wrażenia na bezlusterkowcach Fujifilm i Sony, bowiem wciąż oferują one obrazy całkiem bogate w szczegóły.

Wyostrzanie

Podobnie jak w innych bezlusterkowcach Olympusa, w testowanym OM-D skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy −2 a +2, ze skokiem jednostkowym. Poniżej przedstawiamy działanie tego procesu dla ustawień skrajnych i ustawienia środkowego.

Olympus E-M5 Mark III, ISO 200
wyostrzenie −2
wyostrzenie 0
wyostrzenie +2

Jak stwierdziliśmy wcześniej, wyostrzanie JPEG-ów na minimalnym poziomie jest całkiem wyraźne. Naszym zdaniem używanie tego parametru na poziomie wyższym niż 0 jest niewskazane. Zdjęcia są wówczas zbyt mocno wyostrzone i prezentują się nienaturalnie.

HDR

W Olympusie E-M5 Mark III odnajdziemy znany z innych bezlusterkowców tego producenta tryb automatycznie składanych zdjęć HDR. Nie jest on szczególnie bogaty, bowiem do dyspozycji mamy tylko dwie opcje: HDR 1 i HDR 2. W obydwu z nich aparat wykonuje kilka różnych ekspozycji, po czym składa je w finalny obraz (w formacje JPEG). Ograniczeniem tego trybu jest ustawiona na stałe czułość ISO 200, przez co przy słabszym oświetleniu czasy otwarcia migawki mogą się dość wyraźnie wydłużyć. Zrobienie wówczas nieporuszonego zdjęcia z ręki staje się w zasadzie niemożliwe. W menu pod pozycją HDR znajdziemy dodatkowe opcje, jednak realizują one tak naprawdę tylko funkcję bracketingu ekspozycji (wspominaliśmy o tym w rozdziale trzecim). Porównanie działania trybów HDR 1 i HDR 2 do standardowo wykonanego zdjęcia prezentowaliśmy np. w teście Olympusa E-M1X.

Filtry artystyczne

Filtry artystyczne znane są oczywiście już z wcześniejszych bezlusterkowców Olympusa. Można z nich skorzystać w trybach P, A, S oraz M, zachowując tym samym kontrolę nad parametrami ekspozycji. Zestaw filtrów, jaki mamy w E-M5 Mark III obejmuje sporą liczbę ustawień, z czego część występuje w różnych wersjach:

• Pop art (I, II),
• Zmiękczenie ostrości,
• Jasny i lekki kolor (I, II),
• Tonowanie światła,
• Ziarnisty film (I, II),
• Fotografia otworkowa (I, II, III),
• Diorama (I, II),
• Cross process (I, II),
• Delikatna sepia,
• Dramatyczna tonacja (I, II),
• Grafika Key Line (I, II),
• Akwarela (I, II),
• Vintage (I, II, III),
• Kolor częściowy (I, II, III) (18 kolorów do wyboru),
• Bleach bypass (I, II),
• Taśma filmowa.

Przykładowe zdjęcia z powyższymi filtrami prezentowaliśmy np. w teście Olympusa E-M1X.