• proporcje obrazu 3:2
  • Duży (L) – 6000×4000,
  • Średni (M) – 4240×2832,
  • Mały (S) – 3008×2000,
• proporcje obrazu 16:9
  • Duży (L) – 6000×3376,
  • Średni (M) – 4240×2384,
  • Mały (S) – 3008×1688,
• proporcje obrazu 1:1
  • Duży (L) – 4000×4000,
  • Średni (M) – 2832×2832,
  • Mały (S) – 2000×2000.

• jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
• kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −2 do +2 z krokiem jednostkowym.

Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:

• Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
• Velvia – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
• Astia – profil dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic Chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
• PRO Neg Hi – profil kontrastowy, przeznaczony do ogólnie pojętej fotografii,
• PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
• Czarno-biały,
• Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Sepia.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 200 do 12800 z możliwością rozszerzenia (tylko w formacje JPEG) o wartość L – 100 ISO, a także H – 25600 oraz 51200. Oprócz tego mamy także trzy tryby Auto – w każdym z nich możemy zaprogramować dolną i górną granicę czułości oraz najdłuższy żądany czas naświetlania. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów Canon EOS M50 i Nikon Z50.

Wycinki z X-T200 charakteryzują się wyraźnie wyższą ostrością niż te z Canona, czy Nikona. O przyczynie tego faktu pisaliśmy już w rozdziale czwartym, a wynika to – jak nietrudno się domyślić – z wyostrzania. Generalnie w kwestii szczegółowości, bezlusterkowiec Fujifilm nie ma się czego wstydzić. Co ciekawe, między X-T200 i Z50 nie ma w zasadzie większej różnicy.

Na wyższych czułościach nie zauważymy nadmiernego poziomu szumu. Najprawdopodobniej zdjęcia są odszumiane, czego skutki możemy zaobserwować od np. przy ISO 3200. Nadal jednak obraz prezentuje się całkiem nieźle, a nastawę ISO 6400 można ocenić jako najwyższą używalną. Niestety, wraz ze wzrostem czułości pogarsza się kolorystyka zdjęć, zyskując lekki, ale niezbyt przyjemny żółtawy zafarb. Z tej przyczyny, najbardziej do gustu przypadły nam wycinki z Nikona Z50. Nie zauważamy natomiast większych różnic w jakości obrazu pomiędzy X-T200 i poprzednikiem.

Wyostrzanie

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości przy ISO 200.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Najlepszy efekt wyostrzania uzyskamy na ustawieniach z okolic środka skali. Dają one nieco przyjemniejszy („ostrzejszy”) dla oka obraz niż przy ustawieniu −2. Przy maksymalnym stopniu zdjęcia są już z kolei przeostrzone.

Zdjęcia panoramiczne

Przed rozpoczęciem tworzenia panoramy możemy zadecydować o jej kącie oraz kierunku prowadzenia aparatu. Ustawiamy także balans bieli i tryb symulacji filmu. Wykonywanie tego typu fotografii jest stosunkowo proste: wystarczy wcisnąć spust migawki i przesuwać aparat. Po zakończeniu tej operacji aparat tworzy wynikowy plik będący sklejeniem wszystkich pobranych automatycznie kadrów. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• panorama 120 stopni:
  • pozioma – 6400×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×6400 pikseli,
• panorama 180 stopni:
  • pozioma – 9600×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×9600 pikseli.

Filtry cyfrowe

Aparat X-T200 dysponuje zestawem takich samych jak u poprzednika kilkunastu filtrów cyfrowych:

• aparat zabawka,
• kolor pop,
• wysoka tonacja,
• niska tonacja,
• rybie oko,
• dynamiczny ton,
• HDR art,
• miniatura,
• filtr gwiazdka,
• kolor częściowy:
  • czerwony,
  • pomarańczowy,
  • żółty,
  • zielony,
  • niebieski,
  • fioletowy,
• usunięcie mgły,
• obraz miękki.

Przykładowe zdjęcia z użyciem każdego z filtrów można zobaczyć np. w teście X-A5.

Zdjęcia HDR

X-T200, podobnie jak poprzednika, wyposażono również w funkcję automatycznie składanych zdjęć HDR. Do wyboru mamy następujące ustawienia różnicy pomiędzy zdjęciami składowymi:

• auto,
• 1 EV,
• 1.5 EV,
• 2 EV,
• 2.5 EV,
• 3 EV.

Przykładowe zdjęcia z użyciem funkcji HDR można zobaczyć np. w teście X-A5.

Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego

Podobnie jak inne modele serii X, także opisywany aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. Pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800.

Przykładowe zdjęcia z użyciem funkcji „Zakres dynamiczny” można zobaczyć np. w teście X-A5.