• L – 9504×6336 pix (60 M),
• M – 6240×4160 pix (26 M),
• S – 4752×3168 pix (15 M).

• L – 6240×4160 pix (26 M),
• M – 4752×3168 pix (15 M),
• S – 3120×2080 pix (6.5 M).

Wygląd zdjęć zapisywanych jako JPEG można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W testowanej Alphie opcje te odnajdziemy np. w menu Fn pod pozycją „Strefa twórcza”. Można za jej pomocą wybrać jeden z trzynastu zdefiniowanych trybów obrazu: Standard, Intensywny, Neutralny, Czysty, Głęboki, Pastelowy, Portret, Krajobraz, Zachód słońca, Scena nocna, Jesienne liście, Czerń i biel lub Sepia. W każdym z trybów natomiast mamy dodatkowo możliwość regulacji wspomnianych wcześniej parametrów w przedziale od −5 do +5 ze skokiem jednostkowym. Ponadto do wyboru jest 6 pozycji, pod które można przypisać wybrane ustawienie (spośród wymienionych przed chwilą), które można niezależnie modyfikować.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Fujifilm GFX 50R i Panasonika S1R. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

JPEG-i, mimo braku wyostrzania, prezentują bardzo wysoki stopień szczegółowości. Wprawdzie na wycinkach z GFX 50R i S1R można się dopatrzeć nieco ostrzejszych detali, jest to jednak efekt programowego uwydatniania obrazu. Jeśli chodzi o wizualny poziom szumu, A7R IV radzi sobie bardzo dobrze do ISO 3200. Przy ISO 6400 szum zaczyna mocniej rzucać się w oczy, z pewnością jest bardziej widoczny niż u wybranych rywali. W niniejszym zestawieniu, najlepiej naszym zdaniem radzi sobie aparat Fujifilm.

Także względem poprzednika, czwarta generacja „R-ki” generuje nieco wyższy poziom szumu. Odwdzięcza się natomiast lepszym detalem na niskich czułościach.

Wyostrzanie

Poniżej prezentujemy wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w testowanym aparacie. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −5, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +5.

Sony A7R IV, ISO 100
wyostrzenie −5
wyostrzenie 0
wyostrzenie +5

Przy środkowym stopniu wyostrzania („0”) obraz wydaje się już nieco zbyt mocno uwydatniony, dlatego naszym zdaniem lepiej korzystać z ustawień pomiędzy −5 do 0.

Efekty wizualne

W A7R IV podobnie jak w innych Alphach odnajdziemy funkcję filtrów artystycznych. Odnajdziemy je pod pozycją „Efekt wizualny” w menu aparatu, a do wyboru mamy następujące możliwości:

• Aparat zabawka (normalny, zimny, ciepły, zielony, magenta),
• Kolor pop,
• Posteryzacja (kolor lub czarno-białe),
• Zdjęcie retro,
• High-key miękki,
• Czarno-białe z zachowaniem pojedynczego koloru (czerwony, zielony, niebieski, żółty),
• Czarno-białe z dużym kontrastem,
• Czarno-białe o bogatej gradacji.

Działanie poszczególnych filtrów prezentuje poniższy film.

HDR i DRO

Podobnie jak w innych aparatach systemowych tego producenta, Sony zaimplementowało w A7R III dwie funkcje pozwalające na rozszerzenie rozpiętości tonalnej: HDR (High Dynamic Range) i DRO (Dynamic Range Optimizer). To, co je odróżnia, to sposób w jaki uzyskiwany jest ten efekt. Funkcja HDR bazuje na wykonaniu trzech różnych ekspozycji (co 1, 2, 3, 4, 5 lub 6 EV oraz auto), podczas gdy DRO (5 stopni intensywności oraz auto) jedynie „wyciąga” informacje z ciemnych obszarów na zdjęciu.

Zdjęcia przykładowe można zobaczyć w np. w teście A7R III.