Fujifilm FinePix S5700 - test aparatu
3. Użytkowanie
Przy użytkowaniu S5700 można narzekać jedynie na szybkość, o której
dokładniej piszemy w dalszej części tego rozdziału. Dzięki dużemu
uchwytowi aparat trzyma się wygodnie i pewnie, a zgrupowanie przycisków,
dodatkowo ułatwia sterowanie jedną ręką. Choć tutaj wyjątkiem jest przycisk
trybu zdjęć seryjnych, bo w jego przypadku należy dodatkowo posługiwać się
przyciskami kierunkowymi. W ogólności jednak nie można mieć zastrzeżeń
do sterowania aparatem i jego użytkowania.
Szybkość
Po około 2.2 sekundy od włączenia, aparat jest w pełni gotowy do wykonania zdjęcia. Podobnego czasu potrzeba, aby wyświetliło się zdjęcie przy wchodzeniu do trybu podglądu obrazu, a czas pomiędzy wyświetlaniem kolejnych zdjęć to około 0.7 sekundy. Widać, że S5700 zawrotną szybkością nie grzeszy. Mało cierpliwe osoby mogą odczuć wyraźne niezadowolenie z takiego funkcjonowania aparatu. Dużym plusem jest niewątpliwie szybkość zmiany zoomu. Przestawienie obiektywu z najszerszego kąta na maksymalne zbliżenie, lub na odwrót, trwa tylko 1.8 sekundy. Względnie szybki, jak na kompakty tej klasy, jest też autofokus, który ustawi prawidłową ostrość (w zależności od ilości światła i samego obiektu) średnio po około 0.8 sekundy
Test trybu zdjęć seryjnych wykonaliśmy przy czułości 100 i 1600 ISO. Ponieważ przy wysokich czułościach na zdjęciu pojawia się szum, pliki takie zajmują z reguły więcej niż te wykonane przy czułości 100 ISO. W przypadku S5700 różnica w objętości, to blisko 1 MB. Zdjęcia wykonane w teście szybkości przy czułości mniejszej zajmowały 2.2 MB, a większej 3.1 MB. Różnice w ilości danych jakie aparat musi obrobić i zapisać przełożyło się na szybkość wykonywania zdjęć. W ciągu 30 sekund aparat wykonał 16 zdjęć przy czułości 1600 ISO, czyniąc to w sposób w miarę jednostajny z prędkością 0.5 kl./sek. Wykres momentów rejestracji dla tej czułości znajduje się poniżej. Natomiast przy 100 ISO S5700 zarejestrował w ciągu 30 sekund o 3 zdjęcia więcej, także w sposób jednostajny, podwyższając prędkość do 0.6 kl./sek.
Wyniki w tej kategorii nie zachwycają. Są gorsze, choć bardzo bliskie
tym jakie odnotował Sony H5 i trzy razy gorsze niż w przypadku Canona S3
IS. Porównując do Canona trzeba jednak wziąć pod uwagę jego matrycę,
która ma jeden milion pikseli mniej niż w S5700. Cieszy jednak samo
posiadanie pełnoprawnego ciągłego trybu seryjnego, którego na przykład u
Olympusa SP-550 zabrakło.
Menu
Wygląd i funkcjonalność menu w S5700 zostały polepszone w porównaniu do poprzedniego modelu S5600. Główne opcje znajdują się pod przyciskiem OK oraz funkcyjnym F. Temu drugiemu zostały przydzielone: ISO, jakość zdjęć oraz tryb koloru, a w trybie odtwarzania zdjęć pokaz slajdów i drukowanie. Menu fotografowania, do którego wchodzi się wciskając przycisk OK zawiera, w zależności od aktualnego trybu koła nastaw:
- Typ sceny w trybach SP1 i SP2,
- Fotometria - wybór pomiaru światła na wielopunktowy, punktowy, lub średnioważony,
- Balans bieli,
- Zdjęcia szybkie,
- Ostrzenie - wybór trybu pracy ustawiania ostrości: śledzący AF, punktowy AF, lub ręczny (MF),
- Tryb AF - określa położenie pomiaru AF w kadrze: centralny, wielopunktowy, albo strefa (za pomocą strzałek można zmienić położenie punktowego ustawiania AF),
- Wyostrzenie - definiuje wartość wyostrzenia pliku JPEG: duże, standardowe, lub małe,
- Lampa błyskowa - kompensacja błysku +/-2.3 EV (5 poziomów wyboru),
- Bracketing - możliwość wykonania trzech ekspozycji różniących się o 1/3, 2/3, lub 1 EV.
Na samym końcu znajduje się jeszcze przekierowanie do Ustawień, gdzie na 4 zakładkach odnaleźć można globalne ustawienia aparatu, jak zmianę czasu, numerację zdjęć, formatowanie, dźwięk itp.
S5700 posiada nieskomplikowane, przyjazne użytkownikowi menu. Wydaje
się, że rozdzielenie opcji na dwa przyciski OK i F nie jest ani złym
ani dobrym rozwiązaniem. Choć dla przejrzystości i jeszcze większej
intuicyjności wystarczyło by używanie tylko przycisku OK. W małych
kompaktach, gdzie brak jest większej ilości przycisków, przyzwyczajeni
jesteśmy jednak, że opcje fotografowania są skupione w jednym miejscu
Jakość zdjęć
S5700 zapisuje zdjęcia tylko jako plik JPEG. W ustawieniach można zmienić między innymi rozdzielczość zdjęcia, jego jakość i wyostrzenie. Z jakością pliku JPEG wiąże się jego objętość. Większa kompresja powoduje zmniejszenie rozmiarów pliku, ale jednocześnie skutkuje obniżeniem jakości samego obrazu: utraty szczegółów, pojawienia się degradacji związanych z kompresją. S5700 ma możliwość zapisu zdjęć w największej rozdzielczości 3072x2304 z jakością Fine i Normal. W pierwszym przypadku jakość pliku JPEG jest najlepsza i zdjęcie zajmuje około 2.7 MB, w drugim zaś, przy większej kompresji, jest to 1.4 MB. Wycinki zdjęć scenki wykonane w tych dwóch trybach przy standardowym wyostrzeniu można porównać poniżej.
Fine 2.7 MB | |
Normal 1.4 MB |
Natomiast zdjęcie wykonane przy kompresji Fine ale z trzema różnymi
stopniami wyostrzenia pokazujemy poniżej. Widać, że zmiana wyostrzenia
ma istotny wpływ na obraz. Rozmycie i silne wyostrzenie odpowiednio w
pierwszym i ostatnim przypadku powoduje, że obraz jest mało naturalny.
Wyostrzenie małe | |
Wyostrzenie standardowe | |
Wyostrzenie duże |
Lampa błyskowa
Lampa błyskowa może pracować w następujących trybach:
- Auto,
- Redukcja czerwonych oczu,
- Wymuszona lampa,
- Zablokowana lampa,
- Wolna synchronizacja
- Redukcja czerwonych oczu + Wolna synchronizacja
S5700 |
Filmy
Fuji ma możliwość nagrywania sekwencji wideo z dźwiękiem mono z rozdzielczością 640x480 lub 320x240 pikseli i szybkością 30 kl./sek. Rozmiar nagrywanego pliku jest ograniczony przez pojemność karty pamięci lub pamięci wewnętrznej. Przykładowy film nagrany testowanym aparatem można pobrać klikając tutaj(rozmiar 17.4 MB).
Jakość filmu i dźwięku jest w tym przypadku bardzo dobra i brak tu jakichkolwiek zastrzeżeń. Dużym atutem jest możliwość używania optycznego zoomu w pełnym zakresie ogniskowych przy kręceniu filmu. Często aparaty tej klasy takiej funkcji nie posiadają. Jedyny problem jaki zauważyliśmy to autofokus, który działa w pewnych przypadkach bardzo wolno. Widać to na przykładowym filmie, kiedy szybko zbliżamy obiekt, zatrzymujemy się, a obraz długo pozostaje rozmyty.