Sony A7C - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- L – 6000×4000 pix,
- M – 3936×2624 pix,
- S – 3008×2000 pix.
- L – 3936×2624 pix,
- M – 3008×2000 pix,
- S – 1968×1312 pix.
Wygląd zdjęć zapisywanych jako JPEG można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W testowanej Alphie opcje te odnajdziemy np. w menu Fn pod pozycją „Strefa twórcza”. Można za jej pomocą wybrać jeden z trzynastu zdefiniowanych trybów obrazu: Standard, Intensywny, Neutralny, Czysty, Głęboki, Pastelowy, Portret, Krajobraz, Zachód słońca, Nocny widok, Jesienne liście, Czerń i biel lub Sepia. W każdym z trybów natomiast mamy dodatkowo możliwość regulacji wspomnianych wcześniej parametrów w przedziale od −5 do +5 ze skokiem jednostkowym. Ponadto do wyboru jest 6 pozycji, pod które można przypisać wybrane ustawienie (spośród wymienionych przed chwilą), które można niezależnie modyfikować.
Standardowe porównanie jakości JPEG-ów
Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Panasonika S5 oraz Sigmy fp. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.
W zasadzie w całym zakresie czułości JPEG-i z A7C i A7 III wyglądają bardzo podobnie, co oczywiście nie stanowi zaskoczenia. Generalnie prezentują się bardzo dobrze i nawet przy ISO 3200–6400 jakość obrazu nie daje większych powodów do narzekań. Naszym zdaniem, wizualnie A7C wypada nieco lepiej od Lumiksa S5, choć nie jest to znacząca różnica. Wyraźnie gorszej jakości obraz względem rywali generuje Sigma fp i to w całym zakresie czułości ISO.
Wyostrzanie
Poniżej prezentujemy wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w testowanym aparacie. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −5, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +5.
Sony A7C, ISO 100 | |||
|
|||
|
|||
|
Przy środkowym stopniu wyostrzania („0”) obraz wydaje się już nieco zbyt mocno uwydatniony, dlatego naszym zdaniem warto korzystać z ustawień z zakresu od −5 do 0.
Efekty wizualne
W A7C podobnie jak w innych Alphach odnajdziemy funkcję filtrów artystycznych. Odnajdziemy je pod pozycją „Efekt wizualny” w menu aparatu, a do wyboru mamy następujące możliwości:
- Aparat zabawka (normalny, zimny, ciepły, zielony, magenta),
- Kolor pop,
- Posteryzacja (kolor lub czarno-białe),
- Zdjęcie retro,
- High-key miękki,
- Czarno-białe z zachowaniem pojedynczego koloru (czerwony, zielony, niebieski, żółty),
- Czarno-białe z dużym kontrastem,
- Czarno-białe o bogatej gradacji.
Przykładowe zdjęcia z użyciem ww. funkcji można zobaczyć np. w teście A7 III.
HDR i DRO
Podobnie jak w innych aparatach systemowych tego producenta, Sony zaimplementowało w A7C dwie funkcje pozwalające na rozszerzenie rozpiętości tonalnej: HDR (High Dynamic Range) i DRO (Dynamic Range Optimizer). To, co je odróżnia, to sposób w jaki uzyskiwany jest ten efekt. Funkcja HDR bazuje na wykonaniu trzech różnych ekspozycji (co 1, 2, 3, 4, 5 lub 6 EV oraz auto), podczas gdy DRO (5 stopni intensywności oraz auto) jedynie „wyciąga” informacje z ciemnych obszarów na zdjęciu.
Przykładowe zdjęcia z użyciem ww. funkcji można zobaczyć np. w teście A7 III.