Fujifilm GFX 50S II - test aparatu
2. Budowa, jakość wykonania i funkcjonalność
Zasilanie i złącza
GFX 50S II zasilany jest tym samym akumulatorem co model X-T4 (NP-W235), a energii powinno wystarczyć na wykonanie 440 zdjęć. W czasie testu udawało nam się lekko przekroczyć tę wartość. Aparat można ładować przez złącze USB-C. Gniazdo baterii znajdziemy na spodzie korpusu.
Zdjęcia i filmy zapisywane są na dwóch kartach SD/SDHC/SDXC, a oba sloty obsługują szybki standard UHS-II. Funkcje dotyczące zapisu zdjęć na karty oferują możliwość wybrania karty podstawowej i pomocniczej. Dodatkowe opcje obejmują:
- zapis na kartę podstawową i automatyczne przełączanie na kartę pomocniczą w przypadku przepełnienia,
- zapis kopii zapasowej na karcie pomocniczej,
- zapis RAW-ów na karcie podstawowej i JPEG-ów na pomocniczej.
Większość złącz komunikacyjnych umieszczono na lewej ściance. Patrząc od góry mamy:
- wejście mikrofonu mini-jack 3.5 mm,
- wyjście słuchawkowe mini-jack 3.5 mm,
- gniazdo USB-C 3.1, umożliwiające także ładowanie,
- wyjście micro HDMI (D),
- gniazdo do synchronizacji lamp błyskowych (PC).
Przyciski
Podobnie jak w modelu 50S, w 50S II także mamy kilka przycisków pozbawionych jakichkolwiek oznaczeń. Są one programowalne, a ich symbole zobaczymy dopiero w menu aparatu. Omawianie poszczególnych elementów zaczniemy od górnej części aparatu.
Przy wizjerze mamy jeszcze przycisk VIEW MODE, za pomocą którego możemy wybrać tryb widoku:
- tylko LCD,
- tylko EVF,
- tylko EVF (aktywowany czujnikiem zbliżeniowym),
- LCD/EVF (wybór czujnikiem zbliżeniowym).
Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.
Na przedniej ściance aparatu znajdziemy jeden przycisk programowalny oraz guzik zwalniającym blokadę bagnetu.
Warto zauważyć, że pokrętła nastawcze można wciskać. Krótkie wciśnięcie tylnego pozwala na włączenie wspomagania manualnego ogniskowania, natomiast dłuższe – wybór rodzaju tegoż wspomagania (powiększenie obrazu, powiększenie + focus-peaking). Przednie natomiast umożliwia zmianę przysłony (po ustawieniu pozycji C na pierścieniu przysłony obiektywu), czułości ISO oraz kompensacji ekspozycji. Oba pozwalają także na zmianę wielkości pola AF, po uprzednim wciśnięciu dżojstika.
Wspominaliśmy o przyciskach programowalnych. Jest ich w sumie 8, łącznie z wciskanym tylnym pokrętłęm, do tego dochodzą jeszcze cztery gesty na ekranie. Dostępne opcje, które ich dotyczą, można zobaczyć na poniższym filmie:
Menu
Menu aparatu jest takie samo jak w zaawansowanych modelach bezlusterkowców Fujifilm GFX 50R, czy X-Pro3 i X-T4. Opcje zgromadzono w siedmiu zakładkach: ustawienia jakości obrazu, AF/MF, zdjęć, lampy, filmu, konfiguracji oraz odtwarzania zdjęć (aktywne w trybie odtwarzania), dodatkowo mamy także sekcję „Moje menu”. Zawartość tej ostatniej ustalamy dodając odpowiednie pozycje (maksymalnie 16) z pierwszych pięciu zakładek oraz części z szóstej.
Menu jakości obrazu:
Menu ustawień AF/MF:
Menu zdjęć:
Menu lampy błyskowej:
Menu filmowania:
Menu konfiguracji:
Menu odtwarzania zdjęć:
Moje menu:
Ważnym elementem obsługi jest menu podręczne aktywowane klawiszem Q. Jego wciśnięcie powoduje wyświetlenie na ekranie siatki, za pomocą której możemy podglądać i zmieniać wiele parametrów aparatu. Istotną jego zaletą jest możliwość samodzielnego określenia zawartości.
Wyświetlacz
Jakość wyświetlanego obrazu jest bardzo dobra, wyrazistość i kolorystyka stoją na zadowalającym poziomie. Padające na ekran promienie słoneczne nie dały nam większych okazji do narzekania. W menu aparatu możemy regulować jasność ekranu oraz nasycenie kolorów w skali ±5 jednostek.
Przycisk DISP/BACK służy między innymi do przełączania pomiędzy różnymi konfiguracjami ekranu w trybie podglądu na żywo oraz przy przeglądaniu zdjęć.
W trybie podglądu na żywo do dyspozycji mamy następujące widoki:
- informacje wybrane przez użytkownika,
- brak informacji,
- wyświetlacz INFO,
- podgląd obrazu wraz z powiększeniem fragmentu kadru w aktywnym punkcie AF (tylko w trybie MF).
W trybie przeglądania zdjęć dostępne widoki to:
- informacje włączone,
- informacje wyłączone,
- szczegółowe informacje,
- ulubione.
Przyciskając klawisz dżojstika w górę możemy modyfikować ekran informacji szczegółowych. Oprócz dwóch ekranów z dokładnymi informacjami EXIF aparat pokazuje też użyty punkt nastawy ostrości oraz histogramy RGBY.
Zdjęcia można powiększać (przy pomocy tylnej rolki; jej wciśnięcie uruchamia podgląd 100%) lub przeglądać w postaci miniaturek (3×3 lub 10×10). Istnieje także możliwość przewijania zdjęć w powiększeniu, wykorzystując przednie pokrętło sterujące.
Filmowanie
Tryb wideo nie jest szczególnie rozbudowany, a najwyższa oferowana przez 50S II rozdzielczość zapisu to 1920×1080 pikseli (Full HD). Nagrywanie rozpoczyna i zatrzymuje się przez wciśnięcie spustu migawki, po uprzednim ustawieniu odpowiedniego przełącznika na górnej ściance w pozycji MOVIE. Filmowanie możliwe jest w następujących trybach:
- Full HD (1920×1080 pix): 29.97p, 25p, 24p, 23.98p,
- HD (1280×720 pix): 29.97p, 25p, 24p, 23.98p.
Podczas filmowania możemy regulować stopień otwarcia przysłony, a także czas naświetlania (jeśli przed rozpoczęciem nagrywania pokrętło czasów ustawimy na innej pozycji niż A). W trakcie nagrywania w trybie automatycznym możemy dokonywać korekty ekspozycji. Wcześniej ustawiamy balans bieli i tryb symulacji filmu. Czułość ustawiamy w zakresie 200–6400 ISO, możemy też zdać się na automatykę.
Istnieje oczywiście możliwość wyłączenia autofokusu – wystarczy ustawić przełącznik w pozycji MF. Powiększenie obrazu możliwe jest tylko przed rozpoczęciem nagrywania, w trakcie działa natomiast funkcja focus-peaking.
Podczas filmowania dźwięk rejestrowany jest przy pomocy wbudowanego mikrofonu stereofonicznego, w menu mamy opcję regulacji jego czułości. Warto w tym miejscu przypomnieć, że mamy także możliwość podłączenia zewnętrznego mikrofonu.
Poniżej przedstawiamy przykładowe filmy nagrane testowanym aparatem wraz z obiektywem GF 35–70 mm WR.
Przykładowe filmy
- film 1 – H.264 1920×1080 pix 29.97p, 95 MB,
- film 2 – H.264 1920×1080 pix 25p, 89 MB,
- film 3 – H.264 1920×1080 pix 24p, 94 MB,
- film 4 – H.264 1920×1080 pix 23.98p, 88 MB,
Wizjer
Jakość wyświetlanego obrazu jest bardzo dobra, aczkolwiek mamy pewne zastrzeżenia. Jego mocną stroną jest duże powiększenie. Nie do końca satysfakcjonująca jest natomiast częstotliwość odświeżania, a w przeciwieństwie do GFX 100S nie ma możliwości jej zwiększenia (tryb zwiększonej wydajności). Gdy w polu widzenia pojawią się kontrastowe krawędzie lub drobne wzory, w celowniku można dostrzec morę, czy schodkowane krawędzie. Widać zatem lekki niedostatek rozdzielczości.