Stopień kompresji pliku JPEG można ustawić na trzy sposoby: Fine (1:4), Normal (1:8) i Basic (1:16). Podstawowymi parametrami obrazu możemy sterować z poziomu funkcji Picture Control, którą odnajdziemy w menu fotografowania. Znajduje się tam kilka zdefiniowanych ustawień stylu obrazu:

• Automatycznie,
• Standardowe,
• Neutralne,
• Żywe,
• Monochromatyczne,
• Portret,
• Krajobraz,
• Równomierne.

• dostępne w stylach Standardowe, Żywe, Portret i Krajobraz:
  • Szybka korekta – wartości w skali od −2 do +2 pozwalają ograniczyć lub spotęgować efekt charakterystyczny dla danego stylu,
• dostępne we wszystkich stylach:
  • wyostrzanie – w skali od −3 do 9,
  • wyostrzanie środkowego zakresu – w skali od −5 do +5,
  • przejrzystość – automatyczne lub w skali od −5 do +5,
  • kontrast – automatyczny lub w skali od −3 do +3,
  • jasność – w skali od −1 do +1,
• dostępne we wszystkich stylach z wyjątkiem Monochromatyczne:
  • nasycenie – automatyczne lub w skali od −3 do +3,
  • odcień – w skali od −3 do +3 (w stronę ujemną czerwienie zyskują odcień fioletowy, błękity zielony, a zielenie żółty, natomiast w stronę dodatnią czerwienie zyskują odcień pomarańczowy, zielenie niebieski, a błękity fioletowy),
• dostępne jedynie w stylu Monochromatyczne:
  • efekty filtrów – symulacja wpływu filtrów barwnych na zdjęcia czarno-białe (wyłączony, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony),
  • zabarwienie – czarno-białe (B&W), sepia, zimnoniebieskie (Cyanotype), czerwone (Red), żółte (Yellow), zielone (Green), niebiesko-zielone (Blue Green), niebieskie (Blue), niebiesko-fioletowe (Purple Blue), czerwono-fioletowe (Red Purple) – w skali od 0 do 8.

Mamy również bogaty zestaw filtrów kolorystycznych, w obrębie funkcji Picture Control. Do wyboru mamy następujące pozycje: Sen, Poranek, Pop, Niedziela, Smutek, Dramat, Cisza, Surowość, Melancholia, Czystość, Dżins, Zabawka, Sepia, Błękit, Czerwień, Róż, Węgiel, Grafit, Dwoistość, Czerń. Przykładowe zdjęcia wykonane z wypisanymi filtrami można zobaczyć w teście Nikona Z7.

W Nikonie Zfc mamy natywny zakres czułości od ISO 100 do 51200. Istnieje również możliwość rozszerzenia zakresu o czułości programowe w górę do ISO 204800 (H2). Czułość możemy regulować z krokiem 1/3 EV (zgodnie z podziałką na kółku nastaw ISO), jedynie od wartości 51200 przechodzimy od razu do H1, a następnie do H2.

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i zerowym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Fujifilm X-E4 i Olympusa OM-D E-M10 Mark IV. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

JPEG-i z Nikona Zfc są naszym zdaniem bardziej naturalne i przyjemne dla oka od tych z E-M10 Mark IV. To wrażenie potęguje się wraz ze wzrostem ISO, bowiem nawet do wartości 3200 szum nie degraduje mocno obrazu w Zfc. W gruncie rzeczy, także kolejna nastawa (ISO 6400) może być w pewnych sytuacjach użyteczna.

Porównanie Zfc i X-E4 głównie utrudnia różnica w rozdzielczości zdjęć. Trudno jednak uznać aparat Fujifilm za zdecydowanego zwycięzcę tego pojedynku, bowiem Nikon prezentuje naprawdę rozsądną szczegółowość na niskich ISO. Przy wyższych nastawach w obu aparatach szum oczywiście „zjada” detale, choć wygląda to lepiej niż na wycinkach z trzeciego - E-M10 Mark IV.

Wyostrzanie

W Nikonie Zfc mamy do dyspozycji taką samą jak u poprzednika skalę wyostrzania, w przedziale wartości od −3 do 9. Jak w praktyce wygląda obraz przy wyostrzaniu ustawionym na −3, 0, 4, 9 oraz auto można zaobserwować w poniższej tabelce. Zdjęcia wykonane zostały na czułości ISO 100.

Nikon Zfc, ISO 100
wyostrzenie −3
wyostrzenie 0
wyostrzenie 4
wyostrzenie 9

Przy ustawieniu zerowym obraz jest wyraźnie ostrzejszy, niż przy ujemnym. Z kolei przy stopniu „4” szczegóły wydają się ciut zbyt mocno uwydatnione. Z tego względu nie polecamy przekraczać tego ustawienia, a w szczególności korzystać z najwyższego.

Tryb HDR i funkcja D-Lighting (ADL)

Nikon Zfc został wyposażony w dwie funkcje pozwalające na rozszerzenie rozpiętości tonalnej JPEG-ów: Aktywną funkcję D-Lighting (ADL) oraz HDR (High Dynamic Range). Ta pierwsza polega na modyfikacji krzywej tonalnej pliku JPEG i ma następujące stopnie intensywności:

• zmniejszona,
• normalna,
• zwiększona,
• bardzo wysoka,
• automatyczna.