Oppo Find X5 Pro - test aparatu
4. Optyka
- aparat główny – ogniskowa (ekw.) 25 mm, fizyczna – 5.97 mm, kąt widzenia 80 stopni, otwór względny f/1.7,
- aparat superszerokokątny – ogniskowa (ekw.) 15 mm, fizyczna 3.46 mm, kąt widzenia 110 stopni, otwór względny f/2.2,
- aparat tele – ogniskowa (ekw.) 52 mm, fizyczna – 6.25 mm, kąt widzenia 45 stopni, otwór względny f/2.4.
Rozdzielczość
Testy rozdzielczości przeprowadzamy na podstawie zdjęć tablicy ISO12223 robionych dla różnych długości ogniskowych. Następnie dokonujemy obliczeń dla centrum i brzegu kadru. Wyniki prezentujemy w postaci wartości funkcji MTF50. Tradycyjnie pomiarom podlegały zarówno pliki JPEG, jak i surowe pliki RAW.
Zacznijmy od wyników otrzymanych dla plików RAW.
Centrum | Brzeg | |
3.46 mm (ekw. 15 mm) | 1398 LW/PH | 1037 LW/PH |
5.97 mm (ekw. 25 mm) | 1263 LW/PH | 1129 LW/PH |
6.25 mm (ekw. 52 mm) | 968 LW/PH | 768 LW/PH |
Maksymalna zdolność rozdzielcza to tylko niecałe 1400 linii na wysokość kadru (LW/PH) i to dla aparatu 15 mm. Dla przypomnienia, testowany przez nas jakiś czas temu Samsung Galaxy S9 Plus (12-megapikselowy sensor) uzyskał 1550 LW/PH. Osiągi flagowca Oppo nie imponują.
Obiektyw główny, czyli 25 mm, zachowuje się dość równo, tj zauważamy niewielką dysproporcję pomiędzy centrum a brzegiem kadru. W przypadku pozostałych dwóch kamer jest ona większa.
Spójrzmy na przebiegi funkcji MTF dla składowych poziomej i pionowej dla przykładowego pliku RAW z aparatu głównego. Dzięki temu będziemy mogli sprawdzić, czy surowe pliki są wyostrzane.
Przebiegi funkcji MTF oraz profilu na granicy czerni i bieli pokazują, że nie mamy do czynienia z wyostrzaniem plików DNG, co jest pozytywną informacją. Całkiem wysokie odpowiedzi w częstości Nyquista sugerują, że zastosowano osłabiony filtr antyaliasingowy lub w ogóle z niego zrezygnowano.
Poniżej zamieszczamy wyniki pomiaru rozdzielczości przeprowadzonego na plikach JPEG, dla trzech aparatów.
Centrum | Brzeg | |
3.46 mm (ekw. 15 mm) | 3941 LW/PH | 3219 LW/PH |
5.97 mm (ekw. 25 mm) | 4061 LW/PH | 3934 LW/PH |
6.25 mm (ekw. 52 mm) | 4050 LW/PH | 2276 LW/PH |
Osiągi zmierzone na JPEG-ach są zdecydowanie wyższe niż dla RAW-ów. To oznacza oczywiście mocne wyostrzanie zdjęć, czego ślady możemy łatwo dostrzec na wykresach z Imatestu:
Dysproporcja między centrum a brzegiem kadru dla aparatów 15 i 25 mm utrzymuje się na podobnym poziomie jak przy analizie RAW-ów.
Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć tablicy testowej (w formacie JPEG) w skali 1:1 z okolic centrum kadru dla wszystkich trzech aparatów.
3.46 mm f/2.2 |
5.97 mm f/1.7 |
6.25 mm f/2.4 |
Aberracja chromatyczna
Przypomnijmy, że w naszej ocenie wartości aberracji wykraczające ponad 0.15% są uznawane za bardzo silne i widoczne na zdjęciach. Wyniki w przedziale 0.08–0.14% uznajemy za umiarkowane, a te z zakresu 0.04–0.07% za nieznaczące. Poniżej 0.04% możemy potraktować aberrację jako niezauważalną. Ze względu na brak przysłon we wszystkich trzech aparatach, wyniki przestawiliśmy w postaci tabeli.
JPEG | RAW | ||
3.46 mm (ekw. 15 mm) | |||
f/2.2 | 0.025 | 0.024 | |
5.97 mm (ekw. 25 mm) | |||
f/1.7 | 0.018 | 0.021 | |
6.25 mm (ekw. 52 mm) | |||
f/2.4 | 0.053 | 0.038 |
Najwyższy poziom aberracji chromatycznej zanotowaliśmy dla aparatu 52 mm, i to dla formatu JPEG. Lecz nawet tutaj jej poziom zaledwie podchodzi pod nieznaczny. W pozostałych przypadkach jest ona niezauważalna, zatem nie będzie stanowić problemu.
W tabelce poniżej prezentujemy w skali 1:1 wycinki zdjęć tablicy testowej przestawiające krawędzie czerni i bieli z najwyższym i najniższym poziomem aberracji chromatycznej według wyników otrzymanych dla surowych plików wywołanych programem dcraw.
6.25 mm f/2.4 | 5.97 mm f/1.7 |
Dystorsja
Wyniki pomiarów podsumowuje poniższa tabela.
3.46 mm | 5.97 mm | 6.25 mm | |
JPEG | −1.01% | +1.12% | +1.42% |
RAW | −0.92% | +1.12% | +1.77% |
JPEG | RAW |
3.46 mm (ekw. 15 mm) | |
5.97 mm (ekw. 25 mm) | |
6.25 mm (ekw. 52 mm) | |
Koma i astygmatyzm
Komę najmocniej widać w przypadku aparatu 25 mm. Dostrzeżemy ją także dla ogniskowej 52 mm. Z kolei jest ona najmniej widoczna w obiektywie superszerokokątnym.
Centrum | Róg |
3.46 mm (ekw. 15 mm), f/2.2 | |
5.97 mm (ekw. 25 mm), f/1.7 | |
6.25 mm (ekw. 52 mm), f/2.4 | |
Ze względu na brak możliwości sterowania przysłoną, nie byliśmy w stanie określić poziomu astygmatyzmu zastosowanych obiektywów.
Winietowanie
Pomiary winietowania podsumowuje poniższa tabela.
JPEG | RAW | |
3.46 mm (ekw. 15 mm) | ||
f/2.2 | 21.9% (−0.72 EV) | 20.9% (−0.68 EV) |
5.97 mm (ekw. 25 mm) | ||
f/1.7 | 17.3% (−0.56 EV) | 19.4% (−0.64 EV) |
6.25 mm (ekw. 52 mm) | ||
f/2.4 | 6.3% (−0.19 EV) | 8% (−0.24 EV) |
W żadnym przypadku winietowanie nie przekracza 1 EV, co dla obiektywów 15 i 25 mm jest dobrym wynikiem. W tym drugim przypadku jednak, niepokoi wygląd obrazu testowego. Wygląda na to, że środek winiety leży nie w centrum, ale w środku dolnej krawędzi kadru.
JPEG | RAW |
3.46 mm | |
f/2.2 | f/2.2 |
5.97 mm | |
f/1.7 | f/1.7 |
6.25 mm | |
f/2.4 | f/2.4 |
Odblaski
Odblaski najmocniej dają się we znaki dla obiektywu 52 mm, bowiem flary są całkiem spore. Lepiej sobie radzą kamery 15 i 25 mm, choć nadal bez trudu można dostrzec wspomniane artefakty.