W celu redukcji drgań pochodzących od migawki, zaimplementowano funkcję elektronicznej pierwszej kurtyny. Oprócz tego mamy jeszcze migawkę całkowicie elektroniczną.

Rozdzielczość układu jako całości

Korzystając z obiektywu Sony FE 50 mm f/1.4 GM wyznaczyliśmy rozdzielczość układu aparat+obiektyw (w rozumieniu wartości funkcji MTF50). Pomiary wykonaliśmy za pomocą programu Imatest na zdjęciach tablicy testowej, zapisanych w formacie JPEG, z minimalnym wyostrzaniem, które w przypadku A6700 odpowiada ustawieniu 0 (zero). Wyniki prezentujemy na poniższym wykresie, a wartości wyrażone są w liniach na wysokość obrazu.

Maksymalne wyniki zmierzone na JPEG-ach ocierają się o wartość 3000 lw/ph. To nieco mniej niż zanotowaliśmy w testach X-S20 oraz GH6, natomiast zauważalnie więcej od EOS-a R7. Warto przypomnieć, że jedynie w Lumiksie stwierdziliśmy wyostrzanie JPEG-ów, w dodatku niezbyt silne. A jak ta kwestia wygląda w przypadku testowanej Alphy? Spójrzmy na poniższe wykresy.

Rozdzielczość matrycy

Test rozdzielczości matrycy przeprowadziliśmy z wykorzystaniem obiektywów: Sigma A 105 mm f/2.8 DG DN Macro oraz Sony FE 50 mm f/1.4 GM. Wartości wyznaczyliśmy tradycyjnie w oparciu o funkcję MTF50, a pomiary wykonaliśmy na plikach RAW, które uprzednio przekonwertowaliśmy bez wyostrzania do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Najwyższe uzyskane przez nas wyniki prezentujemy na poniższym wykresie.

Sensor w A6700 notuje bardzo wysokie wyniki zdolności rozdzielczej, wyprzedzając tym samym X-S20 o podobnie upakowanej matrycy i EOS-a R7, którego układ światłoczuły ma wyższą gęstość liniową pikseli. Warto jednak zwrócić uwagę, że ten ostatni ma filtr antyaliasingowy, którego ani w aparacie Fujifilm, ani Panasonika nie znajdziemy. A jak sytuacja wygląda w A6700? Spójrzmy na poniższe wykresy.

Jak zwykle w przypadku aparatów pozbawionych lub z osłabionym filtrem antyaliasingowym, warto wziąć pod uwagę zwiększoną podatność na wystąpienie efektu mory. Na zdjęciach tablicy do pomiaru zdolności rozdzielczej jej ślady są wyraźne.